ΕΣ/Τ7/181/2009
Τύπος: Νομολογία Ελεγκ. Συνεδρίου
Προγραμματικές συμβάσεις.Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις προηγούμενες σκέψεις, το Τμήμα κρίνει ότι κατά παράβαση της διάταξης της παρ. 1 περ. α΄ του άρθρου 225 του Δ.Κ.Κ. συνήφθη η ανωτέρω προγραμματική σύμβαση μεταξύ του Δήμου ... και του … του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, καθόσον αυτό κατά τη ρητή πρόβλεψη του άρθρου 17 του ν. 2083/1992 δεν ανήκει στο δημόσιο τομέα, όπως έχει οριοθετηθεί από τις κείμενες διατάξεις (άρθρο 1 παρ. 6 του ν. 1256/1982). Εξάλλου, η προγραμματική αυτή σύμβαση δεν βρίσκει νόμιμο έρεισμα ούτε στη διάταξη της παρ. 4 περ. α΄ του άρθρου 11 του ν. 3685/2008, καθόσον η διάταξη αυτή τέθηκε σε ισχύ από 16.7.2008
Ιστορικό Αναθεωρήσεων (Πιλοτική Εφαρμογή)
Σχετικά Έγγραφα
ΕΣ/Τ7/159/2007
Παρεχόμενες υπηρεσίες πολιτιστικού χαρακτήρα με προγραμματική σύμβαση .Απαιτείται σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 225 παρ.5 του ν.3463/2006 η συμμετοχή του Υπ.Πολιτισμού ως συμβαλλομένου.
ΝΣΚ/528/2006
Το ασυμβίβαστο που καθιερώνεται στην παρ. 4 του άρθρου 38 του Ν 1397/1983 αίρεται, καθόσον αφορά τους πολυτέκνους, από τη διάταξη της παρ. 3 του άρθρου 1 του Ν 1256/1982. Οι πολύτεκνοι, επομένως, δύνανται να διορίζονται σε θέση ειδικευομένου ιατρού και να διατηρούν παραλλήλως και δεύτερη θέση στο δημόσιο τομέα, χωρίς όμως να απαλλάσσονται της υποχρεώσεως να εκπληρώνουν πλήρως τα καθήκοντα και των δύο θέσεων. (πλειοψ.)
ΕλΣυν.Τμ.7(ΚΠΕ)218/2014
ΕΠΙΧΟΡΗΓΗΣΕΙΣ – ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΝΙΣΧΥΣΕΙΣ - ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΕΙΣ:Μη νόμιμη η οικονομική ενίσχυση δημοτών, καθόσον δεν προκύπτει, ότι συντρέχει η απαιτούμενη από τη διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 202 του ν. 3463/2006 (ΦΕΚ Α΄114) οικονομική αδυναμία αυτών. Η διάταξη του εδ.β’ της παρ.1 του ως άνω άρθρου αφορά σε επιχορηχήσεις από το Δήμο σε νομικά πρόσωπα και όχι στη χορήγηση χρηματικών βοηθημάτων σε Δημότες λόγω οικονομικής αδυναμίας.
ΕλΣυν.Τμ.7(ΚΠΕ)130/2014
ΕΠΙΧΟΡΗΓΗΣΕΙΣ: Μη νόμιμη η καταβολή έκτακτης επιχορήγησης σε Σχολικές Επιτροπές Δήμου, διότι κατά το χρόνο λήψης της σχετικής εγκριτικής απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου, Δεκέμβριο 2013, δε βρίσκει έρεισμα σε διάταξη νόμου, καθόσον, πέραν της ετήσιας τακτικής επιχορήγησής τους από τις πιστώσεις που προέρχονται από τους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους (Κ.Υ.Α. 6447/21-2-1991), δεν επιτρέπετο η επιχορήγηση αυτών από άλλες πιστώσεις ή κονδύλια, όπως αυτές του άρθρου 202 του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων. Στο άρθρο 38 παρ.1 Α περ. ν και Β του ν.4257/2014, ρητώς προβλέπεται πλέον η ως άνω έκτακτη επιχορήγηση.(συγγνωστή πλάνη)
ΕλΣυν.Τμ.7/29/2015
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ:Αίτηση ανάκλησης της 267/2014 πράξης του Κλιμακίου Προληπτικού Ελέγχου Δαπανών στο VII Τμήμα, (...) .Με δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν ανωτέρω δεκτά το Τμήμα κρίνει ότι: α) Η ως άνω σύμβαση δεν συνιστά γνήσια προγραμματική σύμβαση του άρθρου 100 του Ν. 3852/2010, καθόσον τα μέρη δεν εκκινούν από την ίδια αφετηρία συμφερόντων με σκοπό την από κοινού εκπλήρωση μίας δημόσιας υπηρεσίας. Και τούτο διότι, όπως προκύπτει από το προεκτεθέν περιεχόμενό της, ο μεν Δήμος, η συμβολή του οποίου περιορίζεται αποκλειστικά στην κάλυψη του κόστους για την παροχή των ανατεθεισών υπηρεσιών, βαρυνόμενος μόνο αυτός με το οικονομικό αντικείμενό της, με τη σύναψή της απέβλεψε στην υλοποίηση των ανατιθέμενων με αυτήν υπηρεσιών, το δε … στην καταβολή του συμφωνηθέντος ανταλλάγματος. Προς τούτο προβλέπεται η καταβολή από το Δήμο των δαπανών και αμοιβών του αναδόχου στο ποσό των οποίων έχει συνυπολογισθεί Φόρος Προστιθέμενης Αξίας, ο οποίος προβλέπεται μόνον στις εξ επαχθούς αιτίας συμβάσεις παροχής υπηρεσιών. Προς επίρρωση δε της άποψης ότι δεν πρόκειται για προγραμματική σύμβαση, αλλά για απευθείας ανάθεση δημόσιας σύμβασης παροχής υπηρεσιών χωρίς την τήρηση των προϋποθέσεων προσφυγής στην εξαιρετική αυτή διαδικασία πρέπει να σημειωθεί ότι ο επιδιωκόμενος από τα συμβαλλόμενα μέρη σκοπός ολοκληρώνεται και εξαντλείται με τη σύναψη της ελεγχόμενης συμβάσεως, χωρίς να απαιτείται περαιτέρω η υπογραφή εκτελεστικών τοιούτων. Συνεπώς, πρόκειται για δημόσια σύμβαση εξ επαχθούς αιτίας για την παροχή εκ μέρους του αναδόχου ….., έναντι συμβατικού ανταλλάγματος, συγκεκριμένων υπηρεσιών συμβούλου για την εκπόνηση του ΣΔΑΕ του Δήμου, ήτοι υπηρεσιών που είναι ανοικτές στον ανταγωνισμό και παρέχονται ελεύθερα στον ιδιωτικό τομέα από οποιονδήποτε δραστηριοποιούμενο στο σχετικό τομέα πάροχο, η σύναψη της οποίας κατά τα βασίμως κριθέντα με την προσβαλλόμενη πράξη αντιβαίνει στις διατάξεις των άρθρων 100 του ν.3852/2010, 209 παρ. 9, 10 του Κ.Δ.Κ., 25 του π.δ.60/2007 και στις διατάξεις του π.δ. 28/1980, τα περί του αντιθέτου δε προβαλλόμενα από τον αιτούντα Δήμο είναι αβάσιμα και απορριπτέα. β) Σε κάθε περίπτωση ήτοι και υπό την εκδοχή ότι εν προκειμένω πρόκειται για γνήσια προγραμματική σύμβαση του άρθρου 100 του ν. 3852/2010, το …που σύμφωνα με το άρθρο 11 παρ. 1 του ν.3685/2008 (ΦΕΚ 148 Α΄) και το ιδρυτικό του π.δ/μα 271/1989 (ΦΕΚ 129 Α΄), όπως ισχύει μετά την τροποποίησή του με το π.δ/μα 13/1998 (ΦΕΚ 24 Α΄), αποτελεί Ε.Π.Ι., ήτοι αυτοτελές ν.π.ι.δ. που λειτουργεί στο πλαίσιο του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, δεν μπορούσε να συμμετέχει στην ελεγχόμενη σύμβαση ως μοναδικός αντισυμβαλλόμενος του Δήμου, καθόσον δεν του αναγνωρίζεται από το νόμο η δυνατότητα συμμετοχής του στις προγραμματικές συμβάσεις ως συνάπτοντα φορέα αλλά μόνο, κατά τη ρητή διάταξη του εδαφίου β της παρ. 1 του άρθρου 100 του ν. 3852/2010, ως εκ τρίτου συμβαλλόμενο. Εξάλλου, δεν μπορεί να αποτελέσει νόμιμο έρεισμα για την σύναψη της ελεγχόμενης σύμβασης το εδ. α΄ της παρ. του ν. 3852/2010 που αφορά τη δυνατότητα σύναψης προγραμματικών συμβάσεων με φορείς του δημόσιου τομέα της παρ. 6 του άρθρου 1 του ν. 1256/1982 καθόσον με τη ρητή διάταξη της παρ. 1 του άρθρου 11 του ν. 3685/2008 τα Ε.Π.Ι. δεν ανήκουν στο δημόσιο τομέα, όπως έχει οριοθετηθεί από τις κείμενες διατάξεις. και, ως εκ τούτου, δεν αρκεί για την υπαγωγή τους η πρόβλεψη, από τις διατάξεις της παρ. 4 του άρθρου 11 του ν. 3685/2008, για δυνητική χρηματοδότησή τους από το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και φορείς του δημόσιου τομέα (άρθρο 11 παρ. 4 εδ. α΄ και δ΄ του ν. 3685/2008, άρθρο 17 του ν. 2083/1992, άρθρο 10 π.δ. 271/1989, βλ. και ΝΣΚ 269/2011) τα περί του αντιθέτου δε προβαλλόμενα από τον αιτούντα Δήμο αλλά και το … με το από 7.7.2015 υπόμνημα – παρέμβασή του, είναι αβάσιμα και απορριπτέα. Περαιτέρω, δεν μπορεί να αποτελέσει νόμιμο έρεισμα για την σύναψη της ελεγχόμενης σύμβασης το άρθρο 11 παρ. 4 περ. δ΄ εδ. α΄ του ς ν.3685/2008 (βλ. Ελ. Συν. Τμ. VII πράξη 181/2009), καθόσον η εν λόγω ειδική διάταξη, ισχύουσα παράλληλα με τις γενικές διατάξεις του εφαρμοζόμενου εν προκειμένω άρθρου 100 του ν.3852/2010, παρέχει, όπως ισχύει μετά την τροποποίησή της με το άρθρο 32 παρ. 1 του ν.3794/2009 (ΦΕΚ 156 Α΄), στα Ε.Π.Ι. τη δυνατότητα σύναψης προγραμματικών συμβάσεων μόνο όταν αυτές αφορούν στη «βασική έρευνα στο γνωστικό αντικείμενό τους» ή στην «έρευνα που εξυπηρετεί την ανάπτυξη τομέων του Δημοσίου και του ευρύτερου δημοσίου τομέα», περίπτωση που δεν συντρέχει στην προκειμένη περίπτωση αφού το αντικείμενο που ανατίθεται με την ως άνω σύμβαση δεν εμπίπτει στην έννοια του ερευνητικού έργου καθόσον ελλείπει ως προς αυτό, το στοιχείο της πρωτοτυπίας, αφού το παραδοτέο από τον ανάδοχο αποτέλεσμα δεν συνιστά πρωτότυπη εργασία, με την οποία προάγεται η επιστημονική γνώση σύμφωνα με διεθνώς αποδεκτές επιστημονικές μεθόδους ή θεωρίες, ή επεξεργασία νέων θεωριών, ικανών να γίνουν αποδεκτές από τη διεθνή επιστημονική κοινότητα (βλ. άρθρο 2 ν. 1514/1985 που ίσχυε κατά τον κρίσιμο χρόνο). Και τούτο διότι, οι ανατεθείσες με την ελεγχόμενη σύμβαση εργασίες, όπως προκύπτει από το εκτεθέν στην προηγούμενη σκέψη περιεχόμενο τους, αφορούν στην παραγωγή ενός συνήθους τεχνικού αντικειμένου, με τη χρήση κεκτημένων γνώσεων και δεν περιέχουν το στοιχείο της πρωτοτυπίας, όπως απαιτείται από τις διατάξεις του άρθρου 2 ν. 1514/1985, που ίσχυε κατά τον κρίσιμο χρόνο, για να χαρακτηρισθεί μία εργασία «ως ερευνητική
ΕΣ/Τ1/94/2007
Γενικοί Γραμματείς Δήμων.Μετά την αντικατάσταση του τρίτου εδαφίου της παρ. 1 του άρθρου 241 του ν.1188/1981 με την παρ. 3 του άρθρου 29 του ν.3274/2004 αποσυνδέθηκαν οι αποδοχές των γενικών γραμματέων δήμων από τους περιορισμούς του ν.1256/1982, δεν τυγχάνει εφαρμογής, σε περίπτωση διορισμού δημοτικού συνταξιούχου σε θέση μετακλητού γενικού γραμματέα δήμου, όπως εν προκειμένω, η διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 1 του νόμου αυτού, που προβλέπει την έκδοση κοινής απόφασης που θα καθορίζει τους ειδικούς όρους και τις ουσιαστικές προϋποθέσεις διορισμού των προσώπων αυτών σε δεύτερη θέση ή απασχόληση.
ΕΣ/ΤΜ.7/243/2011
Αμοιβή για την έκδοση του βιβλίου(...) Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν στην προηγούμενη σκέψη, η έκδοση του βιβλίου αυτού εμπίπτει στην έννοια των λειτουργικών δαπανών, καθόσον προάγει, μέσω της προβολής της τοπικής ιστορικής συνέχειας του εκπαιδευτικού θεσμού, όπως αυτή καταγράφεται στο εν λόγω βιβλίο, τα κοινωνικά, πολιτιστικά και πνευματικά ενδιαφέροντα των δημοτών. Πλην όμως η οικεία δαπάνη δεν είναι νόμιμη, αφού για τη διάθεση της σχετικής πίστωσης δεν τηρήθηκε η προϋπόθεση της προηγούμενης λήψης απόφασης από το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου ....., όπως προβλέπεται στη διάταξη του άρθρου 158 παρ. 3 περ. α΄ του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων, αλλά αντιθέτως αυτή πραγματοποιήθηκε με απόφαση της οικείας Δημαρχιακής Επιτροπής. Κατ’ ακολουθίαν αυτών, το υπό κρίση χρηματικό ένταλμα πληρωμής δεν πρέπει να θεωρηθεί.
ΕΣ/Τ7/117/2009
Προγραμματική σύμβαση μεταξύ του Δήμου και του Εργαστηρίου Υδρογεωχημικής Μηχανικής και Αποκατάστασης Εδαφών του Τμήματος Μηχανικών Περιβάλλοντος του Πολυτεχνείου … Κατά την έννοια των διατάξεων αυτών, οι προγραμματικές συμβάσεις είναι συμφωνίες που θέτουν το γενικό πλαίσιο για την οργάνωση και διαχείριση δημοσίων υπηρεσιών και την άσκηση κρατικών δραστηριοτήτων διαμέσου των φορέων της τοπικής αυτοδιοίκησης ή της καθ΄ ύλην αποκεντρωμένης διοίκησης, με τη μελέτη και εκτέλεση έργων και προγραμμάτων ανάπτυξης μιας περιοχής και την παροχή υπηρεσιών κάθε είδους. Τα νομικά πρόσωπα που μπορούν να συνάπτουν τέτοιες συμβάσεις με το Δημόσιο, μεταξύ τους ή και με φορείς του δημόσιου τομέα του άρθρου 1 παρ. 6 του ν. 1256/1982, προσδιορίζονται ειδικά και περιοριστικά στις διατάξεις του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 1 του άρθρου 225 του Δ.Κ.Κ., από τις οποίες προκύπτει ότι τα Α.Ε.Ι. και τα Εργαστήριά τους – τα οποία δεν διαφοροποιούνται από το νομικό πρόσωπο των Α.Ε.Ι., αφού ανήκουν σε Τμήματα των Α.Ε.Ι., δηλαδή λειτουργικές ακαδημαϊκές μονάδες στις οποίες διαιρούνται οι Σχολές των Α.Ε.Ι.- έχουν τη δυνατότητα να συνάπτουν προγραμματικές συμβάσεις με τους λοιπούς φορείς του άρθρου αυτού. Περαιτέρω, οι Ειδικοί Λογαριασμοί που συστήθηκαν στα Α.Ε.Ι. και Τ.Ε.Ι. για την αξιοποίηση κονδυλίων επιστημονικής έρευνας, αποτελούν χωριστή ομάδα περιουσίας εντός της περιουσίας των Α.Ε.Ι και Τ.Ε.Ι, με διοικητική, διαχειριστική και δημοσιονομική αυτοτέλεια, δεν έχουν όμως χωριστή νομική προσωπικότητα από το εκπαιδευτικό ίδρυμα στο οποίο υπάγονται (βλ. Πρ. VII Τμ. 131/2006 και Αποφ. ΙV Τμ. 2197/2005, VΙ Τμ.1871/2004, 230/2005). Περαιτέρω όμως, η προαναφερθείσα προγραμματική σύμβαση δεν είναι νόμιμη, καθόσον, με εξαίρεση το χρονοδιάγραμμα εκτέλεσής της, το οποίο προκύπτει επαρκώς από το άρθρο 3 αυτής, δεν περιέχει λοιπά, αναγκαία για το κύρος της στοιχεία, αφού α) το αντικείμενο αυτής περιγράφεται κατά τρόπο γενικό, β) δεν προσδιορίζονται τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των συμβαλλομένων μερών, γ) δεν καθορίζονται οι πόροι από τους οποίους θα καλυφθούν οι αναλαμβανόμενες οικονομικές υποχρεώσεις, δ) δεν προβλέπονται ρήτρες για την περίπτωση παραβίασης από τα συμβαλλόμενα μέρη των υποχρεώσεών τους από τη σύμβαση και ε) δεν ορίζεται το όργανο παρακολούθησης της εφαρμογής αυτής.
ΝΣΚ/615/2012
Έδαφος εφαρμογής της διάταξης του άρθρου 109 παρ.7 του ν. 3852/2010 περί μεταφοράς προσωπικού. Η διάταξη της παραγράφου 7 του άρθρου 109 του ν. 3852/2010 περί μεταφοράς προσωπικού εφαρμόζεται σε περίπτωση λύσης δημοτικής κοινωφελούς επιχείρησης ή Δ.Ε.Υ.Α., εφόσον η δραστηριότητά τους αναλαμβάνεται και συνεχίζεται από τον οικείο δήμο ή από ν.π.δ.δ. αυτού. Άλλως εφαρμόζεται η διάταξη του άρθρου 262 του ν.3463/2006. (ομοφ.)
ΝΣΚ/33/2011
α) Η απαγόρευση που θεσπίζουν οι διατάξεις των παρ.1 και 5 του άρθρου 58 του Π.Δ. 1041/1979, αναφορικά με τη μη αναγνώριση ως συντάξιμου στο Δημόσιο, καθώς και στους άλλους ασφαλιστικούς φορείς, του χρόνου ασφάλισης των συνταξιούχων γενικά του Δημοσίου ή του δημόσιου τομέα του άρθρου 1 παρ.6 του Ν. 1256/1982, οι οποίοι εξακολουθούν και μετά τη συνταξιοδότησή τους, να απασχολούνται σε επιχειρήσεις του τομέα αυτού, και να λαμβάνουν ταυτοχρόνως σύνταξη και αποδοχές, δεν επηρεάζεται από την έξοδο των επιχειρήσεων αυτών, από τον ειρημένο τομέα. (ομοφ.) β) Οι εν λόγω συνταξιούχοι, υπόκεινται και στους θεσπιζόμενους με τη διάταξη της παρ. 14 του άρθρου 8 του Ν. 2592/1998 περιορισμούς (κατά 70 %) του ποσού της αποληπτέας σύνταξής τους, ακόμη και στη περίπτωση που, οι ως άνω, υπαγόμενες αρχικά στο δημόσιο τομέα του άρθρου 1 παρ.6 του Ν. 1256/1982, επιχειρήσεις στις οποίες παρείχαν αυτοί, μετά τη συνταξιοδότησή τους, τις υπηρεσίες τους, στη συνέχεια ιδιωτικοποιήθηκαν ή εξήλθαν από τον δημόσιο αυτό τομέα, στα πλαίσια των ρυθμίσεων του Ν. 3429/2005 ή άλλου νόμου. (ομοφ.)