ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΜΟΙ:Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω, το Τμήμα κρίνει ότι όλοι οι προεκτεθέντες ισχυρισμοί της ανακόπτουσας τυγχάνουν απορριπτέοι. Συγκεκριμένα, σε βάρος της ανακόπτουσας δεν έχει βεβαιωθεί ταμειακώς το συνολικό ποσό των 91.075,10 ευρώ, όπως εσφαλμένως αναφέρει στην ένδικη ανακοπή, αλλά, αντιθέτως, τόσο από την οικεία ΕΜΠ 297/20.3.2013 καταλογιστική απόφαση, όσο και από τον 4/2013 χρηματικό κατάλογο καταλογιστέου ποσού στη Δ.Ο.Υ. Δ΄ …, προκύπτει αδιαμφισβήτητα ότι σε βάρος της έχει βεβαιωθεί ταμειακώς μόνο το ποσό για το οποίο αυτή ευθύνεται αλληλεγγύως με την Κ.Μ., ήτοι αυτό των 38.651,80 ευρώ (βλ. Γραμμές 1 και 3 του χρηματικού καταλόγου). Εξ άλλου, σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη σκέψη III και εφʼ όσον δεν έχει βεβαιωθεί σε βάρος της ανακόπτουσας το συνολικό ποσό των 91.075,10 ευρώ ούτε προβάλλεται από αυτήν κάποια συγκεκριμένη επελθούσα βλάβη των ουσιαστικών ή δικονομικών δικαιωμάτων της, οι ισχυρισμοί της ότι α) υφίσταται αναντιστοιχία των αναφερόμενων στην ΕΜΠ 297/20.3.2013 καταλογιστική απόφαση και στην 1882/15.4.2013 πράξη ταμειακής βεβαίωσης ποσών και β) στην 1576/19.4.2013 ατομική ειδοποίηση αναγράφεται το Α.Φ.Μ. της Κ.Μ. και όχι το δικό της, προβάλλονται αλυσιτελώς..(..)Τέλος, απαραδέκτως η ανακόπτουσα προβάλλει λόγους που ανάγονται σε νομικές και ουσιαστικές πλημμέλειες της προαναφερόμενης καταλογιστικής απόφασης, που αποτελεί το νόμιμο τίτλο της προσβαλλόμενης πράξης ταμειακής βεβαίωσης, δεδομένου ότι κατά της απόφασης αυτής προβλέπεται ένδικο βοήθημα (έφεση), που επιτρέπει τον έλεγχο της τόσο κατά το νόμο όσο και την ουσία, η οποία μάλιστα ασκήθηκε στις 5.4.2013 και απορρίφθηκε ως ουσία αβάσιμη με την 940/2016 απόφαση του παρόντος Τμήματος..Κατʼ ακολουθίαν των ανωτέρω, η ένδικη ανακοπή πρέπει να απορριφθεί.

Με την υπό κρίση έφεση – ανακοπή και το από 25.5.2023 δικόγραφο προσθέτων λόγων αυτής (Α.Β.Δ. 1755/2023), όπως οι λόγοι τους αναπτύσσονται με το από 20.6.2023 νομίμως κατατεθέν υπόμνημα, ζητείται η ακύρωση α) της 11/2019 πράξης της Επιτρόπου του Ελεγκτικού Συνεδρίου στο Δήμο Αθηναίων, με την οποία καταλογίστηκε σε βάρος της εκκαλούσας - ανακόπτουσας το συνολικό ποσό των 229.097,24 ευρώ, για αποδοχές που φέρεται να εισέπραξε αχρεώστητα λόγω ανάκλησης του διορισμού της και β) κατ’ εκτίμηση του δικογράφου, της 78/4/2020 πράξης ταμειακής βεβαίωσης του ως άνω χρέους του Τμήματος Εσόδων της Διεύθυνσης Οικονομικών του Δήμου Αθηναίων, η οποία κοινοποιήθηκε στην εκκαλούσα - ανακόπτουσα με την 44751/2020 ταμειακή πρόσκληση του προαναφερόμενου Τμήματος. 

Με την ένδικη ανακοπή, όπως αυτή αναπτύσσεται με το από 13.1.2017 παραδεκτώς κατατεθέν υπόμνημα και αντικρούεται με την από 19.1.2022 έκθεση απόψεων του Προϊσταμένου της Ζ΄ Δ.Ο.Υ. Θεσσαλονίκης (βλ. το 3529/21.1.2022 διαβιβαστικό έγγραφο του Δικαστικού Τμήματος της ως άνω Δ.Ο.Υ.), ζητείται η ακύρωση της 287/27.1.2014 πράξης του Προϊσταμένου της Η΄ (νυν Ζ΄) Δ.Ο.Υ. Θεσσαλονίκης, με την οποία βεβαιώθηκε ταμειακώς εις βάρος του ανακόπτοντος, πρώην Προϊσταμένου του Τμήματος Φ.Π.Α. της Β΄ Δ.Ο.Υ. Θεσσαλονίκης, το ποσό του 1.034.790,00 ευρώ (κεφάλαιο 355.136,00 ευρώ και προσαυξήσεις 679.654,00 ευρώ), το οποίο καταλογίσθηκε εις βάρος του με την 629/2013 απόφαση των Οικονομικών Επιθεωρητών της Οικονομικής Επιθεώρησης Υπολοίπου Κεντρικής Μακεδονίας του Υπουργείου Οικονομικών, αλληλεγγύως και εις ολόκληρον με τον Επόπτη ελέγχου της Β΄ Δ.Ο.Υ. Θεσσαλονίκης…, και αφορά σε έλλειμμα που προκλήθηκε στη διαχείριση της ως άνω Δ.Ο.Υ. λόγω παράνομων επιστροφών Φ.Π.Α. στις ιδιωτικές επιχειρήσεις «…», «..» και «…».

Δυνατότητα ή μη έκδοσης πράξεων επιβολής προστίμου του άρθρου 5 του ν. 2523/1997 εις βάρος του νομικού προσώπου μονοπρόσωπης ΕΠΕ, μετά το θάνατο του μοναδικού εταίρου της.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Οι διοικητικές κυρώσεις του άρθρου 5 του ν. 2523/1997 νομίμως επιβάλλονται εις βάρος της μονοπρόσωπης ΕΠΕ και μετά το θάνατο του μοναδικού της εταίρου, σε καμία περίπτωση, όμως, δεν επιβάλλονται εις βάρος των κληρονόμων του θανόντος μοναδικού εταίρου της. (ομοφ.)

Περί αναγραφής εις τον Κρατικόν Προϋπολογισμόν από του οικονομικού έτους 1952-1953 και εφεξής πιστώσεων διά δαπάνας προβλεπομένας υπό Συμβάσεων 'Εργου Δ.Ο.Σ. και Ο.Κ.Α. εις βάρος των κεφαλαίων της Ανασυγκροτήσεως 

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΕΣ ΔΙΟΡΘΩΣΕΙΣ-ΑΧΡΕΩΣΤΗΤΩΣ ΚΑΤΑΒΛΗΘΕΝΤΑ:ζητείται παραδεκτώς η ακύρωση των 3185, 3186 και 3187/11.6.2013 ταμειακών βεβαιώσεων της Δ.Ο.Υ. Φ.Α.Ε. Πειραιά, που αναφέρονται στην 3905/12.6.2013 ατομική ειδοποίηση χρεών της ίδιας Δ.Ο.Υ., με τις οποίες βεβαιώθηκαν σε βάρος της ανακόπτουσας τα ποσά των 86.947,14, 923.364,58 και 2.519.355,86 ευρώ, αντίστοιχα.(...)Οι ανωτέρω, όμως, προβαλλόμενοι ισχυρισμοί, ανεξαρτήτως, του ότι, ως προαναφέρθηκε, δεν υφίσταται πλέον εκκρεμοδικία ως προς τα ένδικα βοηθήματα των εφέσεων τα οποία επικαλείται η ανακόπτουσα, δεν συνιστούν, σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω, παραδεκτούς λόγους ανακοπής, καθόσον δεν αποδίδουν κάποια πλημμέλεια στις ίδιες τις προσβαλλόμενες πράξεις ταμειακής βεβαίωσης σχετικά με τον τύπο ή τη διαδικασία έκδοσής τους, αλλά αφορούν στη νομιμότητα των αποφάσεων δημοσιονομικής διόρθωσης, βάσει των οποίων εκδόθηκαν οι ως άνω 3185, 3186 και 3187/11.6.2013 ταμειακές βεβαιώσεις, που δεν επιτρέπεται να εξεταστούν από το Δικαστήριο τούτο, αφού κατά των νόμιμων αυτών τίτλων (αποφάσεων δημοσιονομικής διόρθωσης) προβλέπεται το ένδικο βοήθημα της έφεσης, που εν προκειμένω έχει ασκηθεί και επιτρέπει τον έλεγχό τους τόσο κατά το νόμο όσο και την ουσία.(...)Δέχεται εν μέρει την ανακοπή σύμφωνα με τα αναφερόμενα στο σκεπτικό.Ακυρώνει τις 3187/11.6.2013 και 3186/11.6.2013 πράξεις ταμειακής βεβαίωσης του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Φ.Α.Ε. Πειραιά. 

Με την προδικαστική προσφυγή ο προσφεύγων αιτείται την απαλλαγή από την υπογραφή της με αριθ. «…» συμφωνίας πλαισίου, την μη κήρυξη του ως έκπτωτου, την μη επιβολή εις βάρος του των κυρώσεων της κατάπτωσης της εγγύησης καλής εκτέλεσης της σύμβασης και του καταλογισμού του διαφέροντος που θα προκύπτει εις βάρος της αναθέτουσας αρχής, κατόπιν της υπογραφής των συμβάσεων συμφωνίας πλαίσιο και των αντίστοιχων εκτελεστικών συμβάσεων αυτών για τα είδη με α/α 17, 19 και 28 του διαγωνισμού.

Με την υπό κρίση έφεση, όπως οι λόγοι αυτής αναπτύσσονται με το από 24.10.2022 νομίμως κατατεθέν υπόμνημα, ζητείται η ακύρωση της 2823.10/31058/2020/26.5.2020 πράξης του Υπουργού Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, με την οποία καταλογίστηκε σε βάρος του εκκαλούντος, απόστρατου αξιωματικού του Λιμενικού Σώματος και υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου το ποσό των 1.500,00 ευρώ, το οποίο φέρεται ότι αντιστοιχεί σε αχρεωστήτως καταβληθείσα σε αυτόν, το έτος 2007, προκαταβολή έναντι οδοιπορικών εξόδων αποστρατείας. 

Επομένως, πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή η έφεση, να μεταρρυθμιστεί η καταλογιστική πράξη και από τα κατά τα ανωτέρω καταλογισθέντα εις βάρος των αναιρεσειόντων ποσά, όπως διαμορφώθηκαν μετά τη μεταρρύθμιση της καταλογιστικής πράξης από την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, πρέπει α) από το ποσό των 15.259,91 ευρώ, στο οποίο περιορίστηκε το σε βάρος της πρώτης αναιρεσείουσας καταλογισθέν ποσό, πρέπει να αφαιρεθεί το ποσό των 594,84 ευρώ που αντιστοιχεί στο 1/10 των 5.948,36 ευρώ (που είχε αρχικώς καταλογιστεί σε βάρος της και αφορούσε στις δαπάνες κινητής τηλεφωνίας, οι οποίες έχουν νομιμοποιηθεί) και β) από το ποσό των 22.889,87 ευρώ, στο οποίο περιορίστηκε το σε βάρος εκάστου των λοιπών αναιρεσειόντων καταλογισθέν ποσό, πρέπει να αφαιρεθεί το ποσό των 892,54 ευρώ που αντιστοιχεί στο 1/10 των 8.922,54 ευρώ (που είχε αρχικώς καταλογιστεί σε βάρος καθενός από αυτούς και αφορούσε στις δαπάνες κινητής τηλεφωνίας, οι οποίες έχουν νομιμοποιηθεί). Κατόπιν αυτών, το καταλογισθέν εις βάρος της πρώτης αναιρεσείουσας ποσό πρέπει να περιορισθεί στο ποσό των 14.665,07 (15.259,91 – 594,84) ευρώ και το καταλογισθέν εις βάρος των λοιπών ποσό πρέπει να περιορισθεί στο ποσό των 21.997,62 (22.889,87 – 892,25) ευρώ.Για τους λόγους αυτούς.Δέχεται εν μέρει την αίτηση αναίρεσης. Αναιρεί την 843/2019 απόφαση του VII Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου κατά τα οριζόμενα στο σκεπτικό.

ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΜΟΙ:Με την 2823.10/2015/αριθμ. σχεδίου 48352/28.12.2015 πράξη του Υπουργού Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής καταλογίστηκε σε βάρος του αιτούντος, απόστρατου αξιωματικού του Λιμενικού Σώματος, και υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου το ποσό των 1.500,00 ευρώ, το οποίο φέρεται ότι αντιστοιχεί σε αχρεωστήτως καταβληθείσα στον αιτούντα, το έτος 2007, προκαταβολή έναντι οδοιπορικών εξόδων. Στη συνέχεια, εκδόθηκε η προσβαλλόμενη 1252/26.2.2016 ταμειακή βεβαίωση της Δ.Ο.Υ. .., με την οποία βεβαιώθηκε εις βάρος του το ανωτέρω ποσό. Με την υπό κρίση αίτηση προβάλλεται ότι η από 11.3.2016 .. ανακοπή είναι βάσιμη, καθόσον η προσβαλλόμενη πράξη ταμειακής βεβαίωσης εκδόθηκε χωρίς να προηγηθεί η επίδοση ή κοινοποίηση στον αιτούντα της προαναφερόμενης καταλογιστικής πράξης, η οποία αποτελεί τον νόμιμο τίτλο, βάσει του οποίου έγινε η ως άνω ταμειακή βεβαίωση. Ειδικότερα ο αιτών υποστηρίζει ότι στις 7.3.2016 έλαβε γνώση της προαναφερόμενης καταλογιστικής πράξης, η οποία κοινοποιήθηκε σ’ αυτόν με το 4378/7.3.2016 έγγραφο της Δ.Ο.Υ. .., κατόπιν σχετικής αιτήσεώς του, ενώ είχε προηγηθεί η από 26.2.2016 ταμειακή βεβαίωση του καταλογιζόμενου με βάση την ανωτέρω πράξη ποσού. Ο ισχυρισμός αυτός κρίνεται βάσιμος, καθόσον, από κανένα στοιχείο της δικογραφίας δεν προκύπτει ότι είχε κοινοποιηθεί στον αιτούντα, σε χρόνο προγενέστερο της έκδοσης της προσβαλλόμενης 1252/26.2.2016 πράξης ταμειακής βεβαίωσης, η σε βάρος του εκδοθείσα πράξη καταλογισμού. Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην προηγούμενη νομική σκέψη (ΙΙΙ.Β), η ασκηθείσα από τον αιτούντα ανακοπή παρίσταται προδήλως βάσιμη και ως εκ τούτου η υπό κρίση αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή..