Καθορισμός του ύψους της ειδικής αμοιβής μελών Δ.Ε.Π., Ε.Ε.Π. και Ε.ΔΙ.Π. που παρέχουν τις υπηρεσίες τους σε πανεπιστημιακές κλινικές, εργαστήρια ή μονάδες εγκαταστημένες σε νοσοκομεία του Ε.Σ.Υ. ή των νοσοκομείων που ανήκουν σε Πανεπιστήμια.

Φορολογική μεταχείριση ειδικής αμοιβής των προσώπων που αναφέρονται στην περίπτωση Ε΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 131 του ν.4472/2017, για την παροχή κλινικού και εργαστηριακού έργου σε πανεπιστημιακές κλινικές, εργαστήρια ή μονάδες, εγκατεστημένες σε νοσοκομεία του ΕΣΥ ή των νοσοκομείων που ανήκουν σε Πανεπιστήμια.

Μέλη ΔΕΠ της Ιατρικής – Χορήγηση ή μη κλινικού επιδόματος – Προϋποθέσεις.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Δικαίωμα να λάβουν το προβλεπόμενο υπό του νόμου (άρθρα 13 παρ.6 του Ν. 2889/2001 και 23 παρ.2 εδαφ.δ’ του Ν. 4009/2011) κλινικό επίδομα, έχουν όλα τα μέλη ΔΕΠ πλήρους απασχόλησης σε πανεπιστημιακές κλινικές, εργαστήρια ή μονάδες, εγκατεστημένες σε νοσοκομεία του Ε.Σ.Υ. ή των Α.Ε.Ι. (συμπεριλαμβανομένων και των υπηρετούντων λεκτόρων), υπό την απαραίτητη προϋπόθεση ότι προσφέρουν τις υπηρεσίες τους και ασκούν κλινικό έργο στις πανεπιστημιακές αυτές κλινικές, τα εργαστήρια ή τις μονάδες των οικείων νοσοκομείων του Ε.Σ.Υ. ή των Α.Ε.Ι. Η παροχή των παραπάνω υπηρεσιών αποτελεί για τα υπηρετούντα αυτά μέλη ΔΕΠ και απαραίτητη προϋπόθεση του δικαιώματός τους για παράλληλη άσκηση ελευθέριου επαγγέλματος και διατήρηση ιδιωτικού ιατρείου.

Ισχύς της παρ.4 του άρθρου 11 του Ν. 2889/2001, μετά την εφαρμογή του Ν. 4009/2011 – Δυνατότητα ή μη πραγματοποιήσεως ιατρικών πράξεων από ιατρούς, μέλη Δ.Ε.Π., πλήρους και μερικής απασχόλησης, εντός ιδιωτικών κλινικών.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Η παράγραφος 4 του άρθρου 11 του Ν. 2889/2001, με την οποία απαγορεύεται στους πανεπιστημιακούς ιατρούς, οι οποίοι εργάζονται σε πανεπιστημιακές κλινικές, εργαστήρια ή μονάδες, που είναι εγκατεστημένες σε νοσοκομεία του Ε.Σ.Υ. ή των Α.Ε.Ι., να παρέχουν υπηρεσίες, με οποιαδήποτε σχέση, περιλαμβανομένης και αυτής του συμβούλου, σε ιδιωτικές κλινικές ή σε ιδιωτικά διαγνωστικά ή θεραπευτικά εργαστήρια και γενικότερα σε κάθε είδους ιδιωτικές επιχειρήσεις, που παρέχουν ή καλύπτουν ασφαλιστικά υπηρεσίες υγείας, καθώς και να εγκαθιστούν ιδιωτικά ιατρεία ή ιατρικά μηχανήματα εντός των παραπάνω ιδιωτικών φορέων, εξακολουθεί να ισχύει και μετά την έναρξη εφαρμογής του Ν. 4009/2011, για όλους, ανεξαιρέτως τους πανεπιστημιακούς ιατρούς, πλήρους και μερικής απασχόλησης. (ομοφ.)

Νομιμότητα διενέργειας διαγνωστικών εξετάσεων από τα ερευνητικά εργαστήρια της Δ΄ Παθολογικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ και ανάγκη πιστοποίησης ή μη αυτών.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Η διεξαγωγή διαγνωστικών εξετάσεων από τα εργαστήρια της Δ΄ Παθολογικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών δεν απαγορεύεται από το νόμο ούτε ο νόμος θέτει ως προϋπόθεση νόμιμης διενέργειας διαγνωστικών εξετάσεων την πιστοποίηση των σχετικών πανεπιστημιακών εργαστηρίων. Οι πανεπιστημιακές κλινικές, εργαστήρια και μονάδες που έχουν εγκατασταθεί σε νοσοκομεία, αποτελούν τμήμα του νοσοκομείου και μπορεί ο Διοικητής του Νοσοκομείου να οργανώσει, μεταξύ άλλων, τη διενέργεια των διαγνωστικών εξετάσεων με τέτοιον τρόπο, ώστε αυτές να διενεργούνται από συγκεκριμένα εργαστήρια του Νοσοκομείου. Από τις τυχόν παράνομες πράξεις ή παραλείψεις ή υλικές ενέργειες ή παραλείψεις υλικών ενεργειών του ιατρικού προσωπικού των πανεπιστημιακών κλινικών, κατά την παροχή ιατρικών υπηρεσιών, είναι δυνατόν να θεμελιωθεί ευθύνη προς αποζημίωση και του νοσοκομείου, εφόσον συντρέχουν και οι λοιπές προϋποθέσεις που τάσσουν οι κείμενες διατάξεις.

Άρνηση απόδοσης στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ δικτυακού εξοπλισμού από τα πρώην Νοσοκομεία ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, που εντάχθηκαν κατ’ άρθρο 32 του Ν. 3918/2011 στο Ε.Σ.Υ. και λειτουργούν μετά την ένταξή τους ως παραρτήματα των νοσοκομείων του Ε.Σ.Υ. – Τηρητέα πορεία.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
1) Τα πρώην Νοσοκομεία ΙΚΑ-ΕΤΑΜ που εντάχθηκαν κατ’ άρθρο 32 του Ν. 3918/2011 στο Ε.Σ.Υ. και λειτουργούν μετά την ένταξή τους ως παραρτήματα των νοσοκομείων του Ε.Σ.Υ. (φορείς υποδοχής), δεν αποτελούν πλέον υπηρεσίες του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ αλλά του Ε.Σ.Υ., δηλ. του Δημοσίου. Ο δικτυακός εξοπλισμός της εταιρείας VODAFONE A.E., που είχε διατεθεί στα νοσοκομεία αυτά, είχε δηλ. διατεθεί στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ δυνάμει της έννομης σχέσης που απορρέει από την ανωτέρω υπ’ αριθμ. ΦΠ430/08/13-07-2009 σύμβαση του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ με την εταιρεία VODAFONE A.E., δεν περιήλθε ποτέ στην κυριότητα των Νοσοκομείων αυτών, διότι το ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, είχε επί του ως άνω δικτυακού εξοπλισμού μόνο την χρήση (δηλ. την κατοχή) δυνάμει εννόμου σχέσεως, δηλ. της πιο πάνω σύμβασης προμήθειας. Επομένως η άρνηση των ανωτέρω Νοσοκομείων ν’ αποδώσουν τον ως άνω δικτυακό εξοπλισμό στην εταιρεία VODAFONE A.E. δεν έχει νόμιμη βάση και μπορεί να εκθέσει το ΙΚΑ-ΕΤΑΜ σε αποζημίωση της ως άνω εταιρείας. Γι’ αυτό προς προστασία του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ επιβάλλεται να διεξαχθεί κάθε διοικητική προσπάθεια είτε με την διοίκηση των φορέων υποδοχής των Νοσοκομείων ΙΚΑ-ΕΤΑΜ είτε με την προϊσταμένη τους αρχή, για την άμεση διοικητική επίλυση της ανωτέρω διαφοράς και την επιστροφή του δικτυακού εξοπλισμού. Εν πάση δε περιπτώσει το ΙΚΑ-ΕΤΑΜ έχει το δικαίωμα ως κάτοχος του δικτυακού εξοπλισμού δυνάμει εννόμου σχέσεως να προσφύγει στην διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, καθώς και να ασκήσει την δέουσα αγωγή νομής κατ’ άρθρο 997 Α.Κ. για την δικαστική επίλυση της ανωτέρω διαφοράς, με επιφύλαξη αποζημίωσής του, λόγω αδικοπραξίας σε βάρος του από τα ως άνω Νοσοκομεία, εάν εκτεθεί σε αξίωση αποζημίωσης της ως άνω εταιρείας. (ομοφ.) 2) Το αίτημα των ανωτέρω Νοσοκομείων να τους χορηγηθεί αντίγραφο της ανωτέρω αναφερθείσης σύμβασης προμήθειας είναι νόμιμο, κατ’ άρθρο 5 του Ν. 2690/1999 και πρέπει να ικανοποιηθεί, η δε σχετική δαπάνη αναπαραγωγής της σύμβασης θα βαρύνει κατά την παρ.4 εδ.β’ του άρθρου 5 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας τα αιτούντα Νοσοκομεία. (ομοφ.)

ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΑΜΟΙΒΩΝ σε ιατρικό προσωπικό:..επιδιώκεται η ανάκληση της 46 Συν/ση 6η/29.4.2013 Πράξης του Κλιμακίου Προληπτικού Ελέγχου Δαπανών στο Ι Τμήμα του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην προηγούμενη σκέψη, ορθώς με την υπό ανάκληση πράξη κρίθηκε μη νόμιμη η διενεργούμενη κράτηση υπέρ του ... Ο ισχυρισμός δε του ανωτέρω ταμείου ότι οι ιατροί του ΕΣΥ που συμμετέχουν στη λειτουργία των απογευματινών ιατρείων των νοσοκομείων δεν δύναται να αντιμετωπίζονται ως ιδιώτες ούτε ασκούν στο πλαίσιο της λειτουργίας τους ιδιωτικό έργο, αλλά αντιθέτως η αμοιβή που εισπράττουν για τη συμμετοχή τους σε αυτά είναι δημόσια λόγω αφενός του σκοπού του νόμου, ο οποίος με τη θέσπιση των απογευματινών ιατρείων απέβλεψε στην εξυπηρέτηση δημοσίου σκοπού και δη στην αξιοποίηση του εξοπλισμού των δημόσιων νοσοκομείων και στην εξασφάλιση ευκολότερης πρόσβασης των πολιτών στις προσφερόμενες από τα δημόσια νοσοκομεία υπηρεσίες υγείας, αφετέρου της χρήσης από τους ιατρούς των απογευματινών ιατρείων των ιατρικών μηχανημάτων και εν γένει της υποδομής των δημόσιων νοσοκομείων, είναι αβάσιμος και απορριπτέος. Και τούτο, διότι ο νομοθέτης, ενόψει της ισχύουσας απαγόρευσης της παράλληλης άσκησης ελεύθερου ιατρικού επαγγέλματος από τους ιατρούς του ΕΣΥ και των δραστικών περιορισμών της κείμενης νομοθεσίας στη δυνατότητα άσκησης ιδιωτικού ιατρείου από τους πανεπιστημιακούς ιατρούς που εργάζονται σε πανεπιστημιακές κλινικές, εργαστήρια ή μονάδες των νοσοκομείων του ΕΣΥ, εισήγαγε, στο πλαίσιο της θέσπισης των απογευματινών ιατρείων με το άρθρο 9 του ν. 2889/2001 και της ολοήμερης (εκτός τακτικού ωραρίου) λειτουργίας των νοσηλευτικών ιδρυμάτων του ΕΣΥ με το άρθρο 1 του ν. 3868/2010, στοιχεία και διαδικασίες που προσιδιάζουν στην άσκηση ιδιωτικού ιατρείου, με σκοπό, χάριν της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας των δημόσιων νοσοκομείων έναντι των ιδιωτικών και της αύξησης με νόμιμο τρόπο των αποδοχών των ιατρών που επιθυμούν να απασχολούνται στα ιατρεία αυτά, να καταστήσει, υπό τη μορφή κινήτρου, την αμοιβή που εισπράττουν οι ιατροί στο πλαίσιο της ανωτέρω ολοήμερης λειτουργίας ιδιωτική και πάντως εντελώς διακριτή και ανεξάρτητη από τις λοιπές πάσης φύσεως αποδοχές που λαμβάνουν από την εργασία που προσφέρουν υποχρεωτικά κατά το τακτικό ωράριο του νοσοκομείου, λόγω της υπαλληλικής τους σχέσης, χωρίς, όμως, να αποβλέπει και στη μετατροπή των δημόσιων νοσοκομείων που λειτουργούν απογευματινά ιατρεία σε ιδιωτικές κλινικές και εργαστήρια ούτε των ιατρών που συμμετέχουν σε αυτά σε ελεύθερους επαγγελματίες. Τούτο άλλωστε συνάγεται και από το γεγονός ότι παρά τις βελτιώσεις που το άρθρο 1 του ν. 3868/2010 επέφερε κυρίως σε οργανωτικά θέματα της λειτουργίας των απογευματινών ιατρείων, διατηρήθηκε σε ισχύ η παρ. 5 του άρθρου 13 του ν. 2889/2001, με την οποία ρητά προβλέπεται ότι τα (δυνητικά) εισοδήματα των ιατρών του ΕΣΥ και των πανεπιστημιακών ιατρών από τις ιατρικές επισκέψεις και τις ιατρικές πράξεις στο πλαίσιο της ολοήμερης (απογευματινής) λειτουργίας των νοσοκομείων, θεωρείται ότι προέρχονται από την άσκηση ιδιωτικού έργου, ο δε περί του αντιθέτου προβαλλόμενος ισχυρισμός του Ταμείου, σύμφωνα με τον οποίο το θεσπιζόμενο με την ανωτέρω διάταξη νομικό πλάσμα δεν επιδιώκει να καταστήσει ιδιωτική την παρεχόμενη εργασία των ιατρών κατά την λειτουργία των ολοήμερων (απογευματινών) ιατρείων, αλλά να εισάγει ως προς την αμοιβή που εισπράττεται για την εργασία αυτή διαφορετικό καθεστώς φορολόγησης, είναι με βάση τα προεκετεθέντα αβάσιμος και απορριπτέος.(...). Ως εκ τούτου, τα ποσά της αμοιβής που εισπράττουν οι ιατροί του ΕΣΥ, λόγω της συμμετοχής τους στην ολοήμερη λειτουργία των απογευματινών ιατρείων των νοσοκομείων, δεν συνιστούν αποζημίωση, κατά την έννοια που προσδίδει σε αυτή το άρθρο 27 του π.δ. 422/1981, και δεν υπόκεινται στην προβλεπόμενη από τη διάταξη αυτή κράτηση. Κατ’ ακολουθία όσων έγιναν δεκτά, η αίτηση ανάκλησης πρέπει να απορριφθεί.

Παροχή υπηρεσιών λογιστικής υποστήριξης: Ζητείται παραδεκτώς η ανάκληση της 141/2016 πράξης του Κλιμακίου Προληπτικού Ελέγχου Δαπανών στο IV Τμήμα(...)Ενόψει όλων των ανωτέρω, με νόμιμη αιτιολογία με την πληττόμενη πράξη κρίθηκε μη επιτρεπτή η ανάθεση υπηρεσιών λογιστικής υποστήριξης στη φερόμενη ως δικαιούχο του χρηματικού εντάλματος εταιρεία, δοθέντος ότι η επίμαχη διάταξη του άρθρου 11 παρ. 1 του ν. 3697/2008 είναι ερμηνευτέα και εφαρμοστέα όχι αυτοτελώς αλλά υπό το πρίσμα της αρχής της οικονομικότητας και της χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης. Εξάλλου, οι Δημόσιες Μονάδες Υγείας, οι οποίες, ως εκ της λειτουργικής τους δραστηριότητας, έχουν ιδιαίτερα αυξημένες ανάγκες σε οικονομική-λογιστική υποστήριξη, αποτελούν μη συγκρίσιμη κατηγορία ν.π.δ.δ. σε σχέση τους Δήμους -στους οποίους και αφορά η επικληθείσα από το αιτούν νομολογία- καθόσον αυτές διέπονται συνολικά από διαφορετικό νομοθετικό πλαίσιο, το οποίο είναι δυνατόν, κατά περίπτωση, να δικαιολογεί διαφορετικές σταθμίσεις και κρίσεις. Τέλος, η επίμαχη δαπάνη δεν δύναται να νομιμοποιηθεί με βάση τη διάταξη του άρθρου 17 παρ. 2 του ν. 4332/2015 (Α΄ 76), η ισχύς της οποίας παρατάθηκε με τη διάταξη του άρθρου 73 του ν. 4368/2016 (Α΄ 21/21.2.2016), όπως αντικαταστάθηκε ακολούθως με το εδ. β΄ της παρ .2 του ως άρθρου έκτου του ν. 4432/2016, και ορίζει ότι: «Για λόγους διασφάλισης του δημόσιου συμφέροντος, προστασίας της δημόσιας υγείας και ανυπέρβλητης αναγκαιότητας, θεωρούνται νόμιμες οι δαπάνες που απαιτούνται για την εξόφληση υποχρεώσεων που απορρέουν από την παροχή υπηρεσιών σε νοσοκομεία του Ε.Σ.Υ., οι οποίες παρασχέθηκαν στα νοσοκομεία από τις ήδη εγκατεστημένες αναδόχους εταιρείες είτε στις συμβατικές τιμές είτε στις τιμές του Παρατηρητηρίου Τιμών της Ε.Π.Υ., εφόσον αυτές είναι χαμηλότερες μετά τη λήξη της μεταξύ τους σύμβασης, κατά το χρονικό διάστημα από την 1η Σεπτεμβρίου 2012 μέχρι και την 31η Οκτωβρίου 2016» και τούτο διότι από τα διαλαμβανόμενα στην αιτιολογική έκθεση του νόμου συνάγεται ότι στο ρυθμιστικό πεδίο της συγκεκριμένης διάταξης, η οποία ως εκ της φύσης της είναι στενώς ερμηνευτέα, εμπίπτουν περιπτώσεις απευθείας αναθέσεων – παρατάσεων συμβάσεων με ήδη εγκατεστημένες αναδόχους, που οφείλονται είτε σε καθυστερήσεις στην ολοκλήρωση των διαδικασιών κεντρικού προγραμματισμού υπηρεσιών της Επιτροπής Προμηθειών Υγείας, λόγω των οποίων δεν μπορούν να δρομολογηθούν εγκαίρως οι διαδικασίες ανάδειξης των οικείων αναδόχων, είτε σε καθυστερήσεις κατά την εξέλιξη των νέων διαγωνιστικών διαδικασιών, που οφείλονται σε άσκηση ενδίκων βοηθημάτων εκ μέρους των διαγωνιζομένων (βλ. Ε.Σ. Πρ. IV Τμ. 48, 42, 25/2016, 15, 222/2014, πρβλ. και Πράξη IV Τμ. 31/2013). Οι ανωτέρω ωστόσο προϋποθέσεις, δεν αποδεικνύεται ότι συνέτρεχαν στην προκειμένη περίπτωση, ούτε άλλωστε γίνεται επίκλησή τους από το αιτούν, ενώ σε κάθε περίπτωση, με την εν λόγω διάταξη δεν νομιμοποιούνται λοιπές περιπτώσεις παράνομων δαπανών, που απαιτούνται για την εξόφληση υποχρεώσεων νοσοκομείων του Ε.Σ.Υ. και δεν σχετίζονται με τις συγκεκριμένες περιπτώσεις. Τέλος, η επίμαχη δαπάνη δεν δύναται να νομιμοποιηθεί με βάση τη διάταξη του άρθρου 17 παρ. 2 του ν. 4332/2015 (Α΄ 76), όπως αυτή αντικαταστάθηκε με το εδ. δ΄ της παρ. 2 του άρθρου έκτου του ως άνω ν. 4432/2016, η οποία ορίζει ότι: «Θεωρούνται νόμιμες οι δαπάνες για την εξόφληση υποχρεώσεων των Νοσοκομείων του Ε.Σ.Υ. και των Δ.Υ.ΠΕ. που απορρέουν από προμήθειες υλικών-αγαθών και παροχή υπηρεσιών που διενεργήθηκαν μέχρι 31.10.2016, χωρίς την υπογραφή σύμβασης, δεν αναφέρονται στο Παρατηρητήριο Τιμών που τηρεί η Ε.Π.Υ. (άρθρο 24, Ν. 3846/2010), δεν υφίστανται προηγούμενες συμβάσεις και με την προϋπόθεση ότι είναι εντός των εγκεκριμένων πιστώσεων των προϋπολογισμών τους, των αντίστοιχων ετών αναφοράς», καθόσον, κατά τη ρητή γραμματική διατύπωση της διάταξης αυτής, δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της, αφού μεταξύ του αιτούντος και της φερόμενης ως δικαιούχου υπεγράφη η από 17.2.2013 σύμβαση, σε εκτέλεση της οποίας έχει εκδοθεί το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα (βλ. E.Σ. Πράξεις IV Τμ. 50, 25/2016, 93, 92, 91/2015 κ.ά.).Απορρίπτει την αίτηση ανάκλησης του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου ...... «….».

Παροχή υπηρεσιών καθαριότητας...ζητείται η ανάκληση της 217/2019 Πράξης του Ζ΄ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου..Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις προηγούμενες σκέψεις της παρούσας, το Τμήμα κρίνει ότι κατά τα ορθώς κριθέντα από το Κλιμάκιο, οι όροι 2.2.6 και 2.2.9.2. Β4 και 2.3. της διακήρυξης σύμφωνα με τους οποίους αποτελεί κριτήριο ποιοτικής επιλογής (τεχνικής και επαγγελματικής καταλληλότητας), παράλληλα δε και κριτήριο ανάθεσης, η εκτέλεση εκ μέρους του προσφέροντος οικονομικού φορέα τουλάχιστον μίας σύμβασης ή αθροιστικά πολλών συμβάσεων ποσού ύψους ίσου ή άνω των 1.395.000 € (με Φ.Π.Α.) αποκλειστικά σε δημόσιους φορείς δεν είναι νόμιμοι. Και τούτο διότι το μεν εισάγουν ανεπίτρεπτη διάκριση της αποκτηθείσας εμπειρίας μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, χωρίς να υφίσταται αποχρών λόγος δημοσίου συμφέροντος που να τη δικαιολογεί, το δε ο σκοπός, για τον οποίο θεσπίστηκαν, μπορεί να επιτευχθεί εξίσου αποτελεσματικά και με λιγότερο περιοριστικό για την ανάπτυξη του ανταγωνισμού τρόπο. Ειδικότερα, η διασφάλιση της ικανότητας των υποψηφίων να παράσχουν τις ζητούμενες υπηρεσίες μπορεί να επιτευχθεί εξίσου αποτελεσματικά με την ύπαρξη λεπτομερών τεχνικών προδιαγραφών και τον αυστηρό έλεγχο της τήρησης αυτών, κατά το στάδιο εκτέλεσης της σύμβασης, επιπλέον δε και μέσω της απαίτησης οι υποψήφιοι να έχουν αναλάβει την παροχή ανάλογων υπηρεσιών καθαριότητας και σε ιδιωτικούς φορείς, όπως ιδιωτικά νοσοκομεία και κλινικές, οι οποίοι κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας θέτουν ομοίως με τους δημόσιους φορείς αυστηρές προδιαγραφές ως προς την παροχή των σχετικών υπηρεσιών. Η θέσπιση άλλωστε εκ μέρους των ιδιωτικών νοσοκομείων και κλινικών αυστηρών προδιαγραφών επιβάλλεται και από το γεγονός ότι και αυτά υπάγονται ομοίως, ως υγειονομικές μονάδες, στα ίδια μέτρα και όρους που επιβάλλονται από τη σχετική νομοθεσία για τη διαχείριση των ιατρικών αποβλήτων, στα οποία υπάγονται και τα δημόσια νοσοκομεία (βλ. Κ.Υ.Α. Η.Π.37591/2031/30.9.2003 “Μέτρα και όροι για τη διαχείριση ιατρικών αποβλήτων από υγειονομικές μονάδες”, Β΄ 1419). Συνεπώς, ο ισχυρισμός που προβάλλεται με την υπό κρίση αίτηση ανάκλησης και την υπέρ αυτής ασκηθείσα παρέμβαση, σύμφωνα με τον οποίο οι εν λόγω όροι είναι νόμιμοι, διότι είναι ουσιωδώς διαφορετικές οι ανάγκες, από πλευράς καθαριότητας, ενός δημοσίου νοσοκομείου από ένα ιδιωτικό θεραπευτήριο, καθώς συναρτώνται αφενός με τον ιδιαίτερο μεγάλο αριθμό επισκεψιμότητας του δημόσιου νοσοκομείου και αφετέρου με τη σύνθεση ή την ιδιαιτερότητα των κοινωνικών ομάδων που το επισκέπτονται, είναι απορριπτέος ως αβάσιμος και δεν δύναται να δικαιολογήσει τον περιορισμό του ανταγωνισμού, που η θέσπισή τους συνεπάγεται. (..)Απορρίπτει την αίτηση ανάκλησης 

Παροχή υπηρεσιών διαχείρισης  μολυσματικών αποβλήτων.(..)Αντιθέτως, βασίμως προβάλλει η Επίτροπος ότι η επίμαχη δαπάνη δεν είναι νόμιμη για το λόγο ότι το Νοσοκομείο κατακύρωσε το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης για την ανάθεση των επίμαχων υπηρεσιών στη φερόμενη ως δικαιούχο εταιρεία «....», παρόλο που η οικονομική προσφορά της υπερέβαινε την προϋπολογισθείσα δαπάνη της αντίστοιχης πρόσκλησης ενδιαφέροντος, δοθέντος μάλιστα ότι η τελευταία περιείχε ρητό όρο, επί ποινή απόρριψης της σχετικής προσφοράς, σύμφωνα με τον οποίο «Οικονομική προσφορά η οποία στο σύνολό της υπερβαίνει τη συνολική προϋπολογισθείσα δαπάνη των 66.000 ευρώ με ΦΠΑ κρίνεται απορριπτέα». Αβασίμως δε το Νοσοκομείο επικαλείται το άρθρο 4 παρ. 3 του ν. 2955/2001 «Προμήθειες Νοσοκομείων και λοιπών μονάδων υγείας των Πε.Σ.Υ. ...» (Α΄ 256),  που προβλέπει ότι νομίμως χωρεί κατακύρωση σε περίπτωση μη υπέρβασης της προϋπολογισθείσας δαπάνης σε ποσοστό ανώτερο του 10%,  καθώς οι διατάξεις αυτού εφαρμόζονται στις δημόσιες προμήθειες του κλάδου υγείας και δεν προβλέπεται η εφαρμογή τους αναλόγως στις δημόσιες συμβάσεις υπηρεσιών, όπως είναι και η επίμαχη σύμβαση παροχής υπηρεσιών διαχείρισης αμιγώς μολυσματικών αποβλήτων......Ωστόσο, λαμβανομένου υπόψη ότι, μετά την έναρξη ισχύος των διατάξεων του ν. 3580/2007, η διενέργεια από τα Νοσοκομεία του Ε.Σ.Υ. των προμηθειών προϊόντων ή της παροχής των υπηρεσιών του άρθρου 10 παρ.  1-6 του ν. 3580/2007 (στις οποίες συμπεριλαμβάνονται και οι υπηρεσίες διαχείρισης αποβλήτων) εγκρίνεται με την ένταξή τους στο Π.Π.Υ.Υ., στο οποίο καθορίζονται οι προαναφερθέντες όροι της εν λόγω διενέργειας, χωρίς να απαιτείται πλέον έγκριση σκοπιμότητας από άλλο όργανο, το Κλιμάκιο κρίνει, κατ’ εκτίμηση του σχετικού λόγου διαφωνίας, ότι μη νομίμως το Νοσοκομείο προέβη στην ανάθεση των επίμαχων υπηρεσιών με την ανωτέρω διαδικασία και το συγκεκριμένο προϋπολογισμό (66.000 ευρώ με Φ.Π.Α.), καθώς δεν προκύπτει ότι είχε παρασχεθεί σ’ αυτό σχετική δυνατότητα στο πλαίσιο του συστήματος της ανάθεσης παροχής υπηρεσιών που θεσπίζει ο ν.  3580/2007, στα δε ΠΠΥΥ 2013 και 2014 είχε προβλεφθεί η διενέργεια ενιαίων διαγωνισμών από το Π.Ν. ..,Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, η εντελλόμενη δαπάνη δεν είναι νόμιμη για τους τρίτο και τέταρτο λόγους διαφωνίας