1)Το άρθρο 26 της οδηγίας 2004/18/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 31ης Μαρτίου 2004, περί συντονισμού των διαδικασιών συνάψεως δημόσιων συμβάσεων, έργων, προμηθειών και υπηρεσιών, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) 1251/2011 της Επιτροπής, της 30ής Νοεμβρίου 2011, έχει την έννοια ότι δεν αντιτίθεται σε νομοθετική ρύθμιση περιφερειακής αρχής κράτους μέλους, όπως η επίμαχη στο πλαίσιο της κύριας δίκης, η οποία υποχρεώνει τους προσφέροντες και τους υπεργολάβους τους να δεσμευθούν, με γραπτή δήλωση επισυναπτόμενη στην προσφορά τους, ότι θα καταβάλλουν στο προσωπικό που θα απασχοληθεί στην εκτέλεση των παροχών που αποτελούν το αντικείμενο της οικείας δημόσιας συμβάσεως κατώτατο μισθό που καθορίζεται από την εν λόγω νομοθετική ρύθμιση.2)Το άρθρο 26 της οδηγίας 2004/18, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 1251/2011, έχει την έννοια ότι δεν αντιτίθεται σε νομοθετική ρύθμιση περιφερειακής αρχής κράτους μέλους, όπως η επίμαχη στο πλαίσιο της κύριας δίκης, η οποία προβλέπει τον υποχρεωτικό αποκλεισμό από τη συμμετοχή στη διαδικασία συνάψεως δημόσιας συμβάσεως των προσφερόντων και των υπεργολάβων τους οι οποίοι αρνούνται να δεσμευθούν, με γραπτή δήλωση επισυναπτόμενη στην προσφορά τους, ότι θα καταβάλλουν στο προσωπικό που θα απασχοληθεί στην εκτέλεση των παροχών που αποτελούν το αντικείμενο της οικείας δημόσιας συμβάσεως κατώτατο μισθό που καθορίζεται από την εν λόγω νομοθετική ρύθμιση.

Περίληψη1. Το άρθρο 59 της Συνθήκης απαγορεύει όχι μόνον την πρόδηλη διάκριση λόγω ιθαγενείας, αλλά ακόμη οποιαδήποτε συγκεκαλυμμένη μορφή διακρίσεως η οποία, κατ' εφαρμογή άλλων κριτηρίων διακρίσεως, καταλήγει στην πραγματικότητα στο ίδιο αποτέλεσμα.  2. Η επιβολή αναθέσεως μέρους των έργων στις εταιρίες που έχουν την έδρα τους εντός της περιοχής όπου εκτελούνται τα έργα και η προτιμησιακή μεταχείριση προσωρινών ενώσεων επιχειρήσεων στις οποίες συμμετέχουν επιχειρήσεις που ασκούν την κύρια δραστηριότητά τους στην ίδια αυτή περιοχή, συνιστά παράβαση των υποχρεώσεων που υπέχουν τα κράτη μέλη από το άρθρο 59 της Συνθήκης, καθώς και από την οδηγία 71/305 περί συντονισμού των διαδικασιών για τη σύναψη συμβάσεων δημοσίων έργων. 

Παροχή οδηγιών για τις εισφορές που θα καταβάλλουν απο 1/7/2004 οι ασφαλισμένοι του ΤΑΕΔΥ , κατ εφαρμογή των διατάξεων της παρ.5 και 8 του Ν.3232/2004(ΦΕΚ 48/12.2.2004)

«Παράβαση κράτους μέλους – Οδηγία 2004/18/ΕΚ – Διαδικασίες συνάψεως δημοσίων συμβάσεων – Εθνική ρύθμιση προβλέπουσα ενιαία διαδικασία για τη σύναψη της συμβάσεως εκπονήσεως σχεδίου όσον αφορά την κάλυψη των αναγκών της αναθέτουσας αρχής και για τη σύναψη της επακόλουθης συμβάσεως υλοποιήσεως – Συμβατό με την εν λόγω οδηγία» η σύναψη μιας σύμβασης υλοποίησης με έναν από τους αναδόχους των αρχικών συμβάσεων εκπόνησης σχεδίου κατόπιν κλειστού διαγωνισμού παραβιάζει τις διατάξεις της οδηγίας 2004/18.Αρχή ίσης μεταχείρισης -αρχή διαφάνειας.

ΙΚΑ ΕΤΑΜ – Αναγνώριση ή μη χρόνου στρατιωτικής θητείας Ελλήνων ομογενών σε αλλοδαπές Ένοπλες Δυνάμεις, ως συντάξιμης με εξαγορά – Προϋποθέσεις.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Θα πρέπει να λάβει χώραν νομοθετική ρύθμιση για να αντικατασταθεί το πιστοποιητικό τύπου Α΄ από την Ελληνική Στρατολογία με αντίστοιχο πιστοποιητικό αλλοδαπής χώρας, μαζί με έγγραφο του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας της Ελλάδος, από το οποίο να εμφαίνεται ότι ο χρόνος στρατιωτικής θητείας στις αλλοδαπές Ένοπλες Δυνάμεις οποιασδήποτε χώρας Ελλήνων ομογενών, που έχουν υπερβεί το 45ο έτος της ηλικίας τους, υπερβαίνει ή είναι ίσος με την θητεία στην Ελλάδα ώστε να αναγνωρισθεί ο χρόνος της στρατιωτικής θητείας ως συντάξιμη υπηρεσία κατόπιν εξαγοράς από το ΙΚΑ ΕΤΑΜ με την προβλεπόμενη διαδικασία. Η νομοθετική αυτή ρύθμιση για να επιτευχθεί, κατά τα προαναφερθέντα, μπορεί να είναι είτε αυτοτελής, είτε να χωρήσει κατόπιν τροποποιήσεως των διατάξεων του άρθρου 56 του Ν. 3421/2005, είτε στα πλαίσια διακρατικής συμφωνίας, με σύναψη διεθνούς συμβάσεως που θα κυρωθεί με νόμο, όπως έχει ήδη συμβεί σε ανάλογες παρεμφερείς περιπτώσεις.

Επιβαλλόμενες ποινικές ή διοικητικές κυρώσεις, πέραν των κυρώσεων που επιβάλλονται, κατ εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 7 της Κ.Υ.Α. Ζ3-2810/2004.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
α) Σε κάθε περίπτωση διαπίστωσης παραβάσεων των διατάξεων της Κ.Υ.Α. Ζ3-2810/2004, θα εξετάζεται εάν οι σχετικές παραβατικές συμπεριφορές καλύπτουν και το πραγματικό διατάξεων είτε του Ποινικού είτε του Αγορανομικού Κώδικα, είτε ειδικών ποινικών νόμων και σε καταφατική περίπτωση, προκειμένου περί αυτεπαγγέλτως διωκόμενων αδικημάτων, θα υποβάλλεται σχετική γραπτή αναφορά στην αρμόδια Εισαγγελική Αρχή, κατ άρθρο 37 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας με όλα τα στοιχεία που υπάρχουν και αφορούν την αξιόποινη πράξη, τους δράστες και τις αποδείξεις, για την άσκηση ποινικής δίωξης. Ομοίως, θα πρέπει να εξετάζεται εάν οι ως άνω παραβατικές συμπεριφορές καλύπτουν και το πραγματικό διοικητικών διατάξεων του Αγορανομικού Κώδικα ή άλλων διοικητικών νόμων και σε καταφατική περίπτωση, θα πρέπει να υποβάλλεται σχετική αναφορά στην αρμόδια, κατά περίπτωση, υπηρεσία για την επιβολή των προβλεπόμενων από τις διατάξεις αυτές διοικητικών κυρώσεων. β) Κατά την επιβολή των κυρώσεων του άρθρου 13α του Ν 2251/1994, κατά παραπομπή της διάταξης του άρθρου 7 της Κ.Υ.Α. Ζ3-2810/2004, θα πρέπει να εξετάζεται σε κάθε περίπτωση, εάν υφίσταται ειδικότερη Ελληνική ή Κοινοτική νομοθετική ρύθμιση για την ασφάλεια του συγκεκριμένου προϊόντος, η οποία προβλέπει και τις σχετικές κυρώσεις σε περίπτωση παράβασης των επιταγών ασφαλείας αυτού, και σε καταφατική μεν περίπτωση δεν θα εφαρμόζεται η Κ.Υ.Α. Ζ3-2810/2004 αλλά η ειδικότερη σχετική ρύθμιση, σε περίπτωση δε που η ειδική αυτή νομοθεσία καλύπτει ορισμένους μόνο κινδύνους ή κατηγορίες κινδύνων για το συγκεκριμένο προϊόν, για τους υπόλοιπους κινδύνους θα εφαρμόζεται η Κ.Υ.Α. Ζ3-2810/2004.

ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ:«Προδικαστική παραπομπή – Άρθρα 49 και 56 ΣΛΕΕ – Διαδικασία συνάψεως δημοσίων συμβάσεων – Οδηγία 2004/18/ΕΚ – Άρθρο 25 – Υπεργολαβία – Εθνική ρύθμιση η οποία περιορίζει τη δυνατότητα υπεργολαβίας στο 30% της συνολικής αξίας της δημόσιας συμβάσεως και η οποία απαγορεύει οι τιμές που εφαρμόζονται στις παροχές των οποίων η εκπλήρωση έχει ανατεθεί σε υπεργολάβους να μειωθούν κατά ποσοστό άνω του 20% σε σχέση με τις προκύπτουσες από την ανάθεση της συμβάσεως τιμές»(....)Για τους λόγους αυτούς, το Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) αποφαίνεται:Η οδηγία 2004/18/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 31ης Μαρτίου 2004, περί συντονισμού των διαδικασιών σύναψης δημόσιων συμβάσεων έργων, προμηθειών και υπηρεσιών, έχει την έννοια ότι: – αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση, όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, η οποία περιορίζει στο 30 % το τμήμα της συμβάσεως το οποίο επιτρέπεται να αναθέσει ο ανάδοχος υπεργολαβικώς σε τρίτους· – αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση, όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, η οποία περιορίζει τη δυνατότητα μειώσεως των τιμών που εφαρμόζονται στις παροχές των οποίων η εκπλήρωση έχει ανατεθεί σε υπεργολάβους κατά ποσοστό άνω του 20 % σε σχέση με τις προκύπτουσες από την ανάθεση της συμβάσεως τιμές.

ΘΕΜΑ: Έκδοση Κανονισμών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την τροποποίηση των οδηγιών 2004/17/ΕΚ, 2004/18/ΕΚ και 2009/81/ΕΚ όσον αφορά στα κατώτατα όρια εφαρμογής τους κατά τις διαδικασίες σύναψης συμβάσεων

Υπόθεση C-300/07: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 11ης Ιουνίου 2009 [αίτηση του Oberlandesgericht Düsseldorf (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Hans & Christophorus Oymanns GbR, Orthopädie Schuhtechnik κατά AOK Rheinland/Hamburg (Οδηγία 2004/18/ΕΚ — Δημόσιες συμβάσεις προμηθειών και υπηρεσιών — Δημόσια ταμεία ασφαλίσεως ασθενείας — Οργανισμοί δημοσίου δικαίου — Αναθέτουσες αρχές — Πρόσκληση για την υποβολή προσφορών — Κατασκευή και προμήθεια ορθοπεδικών υποδημάτων ατομικά προσαρμοσμένων στις ανάγκες των πελατών — Παροχή λεπτομερών συμβουλών στους πελάτες)   Διατακτικό   1) Το άρθρο 1, παράγραφος 9, δεύτερο εδάφιο, στοιχείο γ', πρώτη περίπτωση, της οδηγίας 2004/18/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 31ης Μαρτίου 2004, περί συντονισμού των διαδικασιών σύναψης δημόσιων συμβάσεων έργων, προμηθειών και υπηρεσιών έχει την έννοια ότι υπάρχει χρηματοδότηση κατά το μεγαλύτερο μέρος από το Κράτος οσάκις οι δραστηριότητες των δημόσιων ταμείων ασφαλίσεως ασθενείας χρηματοδοτούνται κυρίως με εισφορές των ασφαλισμένων που επιβάλλονται, υπολογίζονται και εισπράττονται σύμφωνα με κανόνες δημοσίου δικαίου, όπως οι επίδικες στην κύρια δίκη. Αυτά τα ταμεία ασφαλίσεως ασθενείας πρέπει να θεωρηθούν οργανισμοί δημοσίου δικαίου και, συνεπώς, αναθέτουσες αρχές κατά την έννοια των κανόνων της οδηγίας αυτής. 2) Μια μικτή δημόσια σύμβαση έχει ως αντικείμενο συγχρόνως και προϊόντα και υπηρεσίες, το εφαρμοστέο κριτήριο για να κριθεί αν η σύμβαση πρέπει να θεωρηθεί ως σύμβαση προμηθειών ή ως σύμβαση υπηρεσιών είναι η αξία των προϊόντων και των υπηρεσιών που καλύπτει η σύμβαση. Σε περίπτωση διαθέσεως εμπορευμάτων που κατασκευάζονται και προσαρμόζονται ατομικά αναλόγως των αναγκών εκάστου πελάτη, ως προς δε τη χρήση των οποίων έκαστος πελάτης πρέπει να ενημερωθεί ατομικά, η κατασκευή των εμπορευμάτων αυτών πρέπει να καταταγεί στο τμήμα «προμήθειες» της εν λόγω σύμβασης, για τον υπολογισμό της αξίας εκάστης συνιστώσας αυτής. 3) Στην περίπτωση που η παροχή υπηρεσιών αποδειχθεί, στη συγκεκριμένη σύμβαση, πρωτεύουσα σε σχέση με την προμήθεια προϊόντων, μια συμφωνία, όπως η επίδικη στην κύρια δίκη, που συνάπτεται μεταξύ δημοσίου ταμείου ασφαλίσεως ασθενείας και επιχειρηματία, με την οποία καθορίζονται οι αμοιβές των διαφόρων μορφών αγωγής που αναμένεται ότι θα πραγματοποιήσει ο εν λόγω επιχειρηματίας καθώς και η διάρκεια εφαρμογής της συμφωνίας και βάσει της οποίας ο επιχειρηματίας αναλαμβάνει την υποχρέωση να εξυπηρετήσει τους ασφαλισμένους που θα του το ζητήσουν, το δε ταμείο είναι ο μοναδικός οφειλέτης της αμοιβής των υπηρεσιών του επιχειρηματία, πρέπει να θεωρηθεί συμφωνία-πλαίσιο κατά την έννοια του άρθρου 1, παράγραφος 5, της οδηγίας 2004/18. 

Λιμενικό Σώμα. Ασφάλιση Λιμενοφυλάκων στο Ταμείο Αλληλοβοηθείας Ναυτικού (Τ.Α.Ν.).(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Οι Λιμενοφύλακες, υπό το καθεστώς των διατάξεων του άρθρου 12 του ν.672/1977, ως ίσχυε πριν και μετά την τροποποίησή του από το άρθρο 33 παρ.1 του ν.2638/1998, υπάγονται, το πρώτον, στην ασφάλιση του Ταμείου Αλληλοβοηθείας Ναυτικού (Τ.Α.Ν.) και δη καθίστανται υποχρεωτικώς και αυτοδικαίως μέτοχοι αυτού για την απόληψη εφάπαξ βοηθήματος από και δια της προαγωγής τους στο βαθμό του Κελευστή Λιμενικού Σώματος. Υπό σκέψη νομοθετική ρύθμιση, σύμφωνα με την οποία οι Λιμενοφύλακες θα υπάγονται, το πρώτον, στην ασφάλιση του ως άνω Ταμείου από και δια της κατατάξεώς των στο Λιμενικό Σώμα, άνευ αναδρομικής ισχύος, υπό την έννοια ότι η ρύθμιση αυτή θα καταλαμβάνει μόνον τους κατατασσομένους μετά την έναρξη ισχύος της, και άνευ θεσπίσεως δικαιώματος αναγνωρίσεως του χρόνου υπηρεσίας των ως Λ/Φ για τους ήδη ασφαλισμένους ή ασφαλιστέους επί τη βάσει των ήδη ισχυουσών διατάξεων (οι οποίες, εξυπακούεται, θα εξακολουθούν να ισχύουν για τους προ της υπό σκέψη νομοθετικής ρυθμίσεως υπηρετούντες). Συνταγματικότητα ή μη τοιαύτης ρυθμίσεως και ενδεχόμενο γενέσεως σχετικών αξιώσεων άλλων κατηγοριών προσώπων, τα οποία δεν υπάγονται ευθέως στη ρύθμιση αυτή.