ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ:Αίτηση ακύρωσης της  2949/0052/17.10.2014 απόφαση δημοσιονομικής διόρθωσης - ανάκτησης του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών (...)Με το δεύτερο λόγο έφεσης κατά ορθή εκτίμησή του, η εκκαλούσα προβάλλει παράβαση ουσιώδους διάταξης νόμου κατά την ερμηνεία και εφαρμογή της. Ειδικότερα προβάλλει ότι οι κρίσιμες αντηρίδες δεν αποτελούν υλικά που εντοπίστηκαν κατά τον έλεγχο εισκομισμένα προκειμένου να εκτελεστούν προγραμματισμένες εργασίες, αντίθετα, είχαν ενσωματωθεί, ως εκ τούτου νομίμως η εκτέλεση της οικείας εργασίας τιμολογήθηκε ενιαία με προσαύξηση κατά ποσοστό 18% για γενικά έξοδα και εργολαβικό όφελος, εσφαλμένως δε και κατά παράβαση των διατάξεων του άρθρου 53 της κωδικοποίησης της νομοθεσίας για την κατασκευή των δημοσίων έργων (ν. 3669/2008) επιβλήθηκε η προσβαλλόμενη δημοσιονομική διόρθωση - ανάκτηση. Ο λόγος αυτός, σύμφωνα και με τα εκτιθέμενα στη μείζονα σκέψη 4 της παρούσας, πρέπει να γίνει δεκτός ως νόμω και ουσία βάσιμοςΑκυρώνει την 2949/0052/17.10.2014 απόφαση δημοσιονομικής διόρθωσης - ανάκτησης του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών.

Επιχειρησιακά Προγράμματα – Ένταξη επενδυτικού σχεδίου στο Μέτρο 2.1 «Επενδύσεις στην Μεταποίηση και Εμπορία Γεωργικών Προϊόντων» του ΕΠΑΑ & ΑΥ 2000-2006 – Εκμίσθωση πάγιων ενισχυθέντων περιουσιακών στοιχείων σε τρίτο – Αθέτηση μακροχρόνιας υποχρέωσης – Ανάκτηση της καταβληθείσας ενίσχυσης – Διακριτική ευχέρεια της Διοίκησης.

Η, χωρίς την τήρηση της διάταξης του άρθρου 22 παρ.7 εδ. γ’ της ΚΥΑ 450/2001 και με καθυστερημένη ενημέρωση της αρμόδιας Υπηρεσίας, εκμίσθωση πάγιων ενισχυθέντων περιουσιακών στοιχείων σε τρίτο, από φορέα που έχει ενισχυθεί εντός της κρίσιμης πενταετίας από την ολοκλήρωση της επένδυσης, αποτελεί αθέτηση μακροχρόνιας υποχρέωσης που επισύρει την ποινή της επιστροφής του συνόλου ή μέρους της ληφθείσας ενίσχυσης, κατά τη διακριτική ευχέρεια της Διοίκησης. (ομοφ.)

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ.(...)Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, η κρινόμενη έφεση πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή, να μεταρρυθμιστεί η 2948/0052/17.10.2014 απόφαση δημοσιονομικής διόρθωσης του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών και το ποσό αυτής να περιοριστεί στο ποσό των 439.121,75 ευρώ.

Εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων..Δημοσιονομική διόρθωση ...Με την έφεση αυτή, η εκκαλούσα επιδιώκει την ακύρωση της 2946/0052/17.10.2014 απόφασης δημοσιονομικής διόρθωσης του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών. ...H προσβαλλόμενη απόφαση είναι πλημμελώς αιτιολογημένη, αφού στο σώμα αυτής δεν εξειδικεύεται η ακριβής αιτία του καταλογισμού, ήτοι σε τι έγκειται η παρανομία της ανάλωσης των απροβλέπτων, η δε παραπομπή στην έκθεση ελέγχου δεν αρκεί για την υποκατάσταση της ελλείπουσας αιτιολογίας, ενώ, περαιτέρω, δεν αναφέρεται ο επιμερισμός των πληρωμών κατά πηγή προέλευσης των εθνικών και κοινοτικών πόρων. Ομοίως, ο ως άνω λόγος έφεσης είναι απορριπτέος, ως αβάσιμος. Τούτο διότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι πλήρως αιτιολογημένη, εφόσον σε αυτήν αναφέρεται ρητά ότι η δημοσιονομική διόρθωση ποσού 283.508,99 ευρώ, πλέον τόκων υπολογιζόμενων σύμφωνα με την Κανονισμό 794/2004 και την ΥΑ 448/0052/4.5.2011, επιβάλλεται λόγω μη ορθής ανάλωσης των απροβλέπτων, σύμφωνα με το άρθρο 57 του ν.3669/2008, ενώ, όσον αφορά στον προσδιορισμό της παρανομίας της ανάλωσης του κονδυλίου απροβλέπτων, η προσβαλλόμενη ρητώς παραπέμπει στο σημείο Δ.2. της από 22-26/4/2013 οριστικής έκθεσης αποτελεσμάτων ελέγχου, η οποία είχε ήδη κοινοποιηθεί στην εκκαλούσα με το 1508/0051/15.11.20013 έγγραφο της 51ης Διεύθυνσης της ΕΔΕΛ, και λήφθηκε υπόψη κατά την έκδοση της προσβαλλόμενης, από την οποία προκύπτει και εξειδικεύεται η ιστορική και νομική αιτία της επίδικης δημοσιονομικής διόρθωσης (βλ. Ε.Σ.  Ι Τμ. 2770/2009 πρβλ. 127/2019), ώστε να μην καταλείπεται αμφιβολία στην εκκαλούσα σχετικά με το λόγο που δικαιολογεί την έκδοση της απόφασης δημοσιονομικής διόρθωσης. Τούτο άλλωστε αποδεικνύεται και από το περιεχόμενο του κρινόμενου δικογράφου, από το οποίο προκύπτει ότι η τελευταία έχει αντιληφθεί με σαφήνεια την αιτία του καταλογισμού, χωρίς η αοριστία την οποία επικαλείται να επηρεάσει τα δικαιώματα άμυνάς της (βλ. Ε.Σ.  Ι Τμ. 242/2019, 1859/2017). Εξάλλου, ο επιμερισμός του προς ανάκτηση ποσού αποσκοπεί προεχόντως στη λογιστική τακτοποίηση των ανακτώμενων ποσών, αντίστοιχα προς τα ποσοστά συμμετοχής των φορέων χρηματοδότησης στην επιχορήγηση, και δεν επιδρά στα έννομα συμφέροντα της εκκαλούσας, η οποία οφείλει να επιστρέψει το σύνολο της αχρεωστήτως καταβληθείσας επιχορήγησης, ανεξαρτήτως του τρόπου επιμερισμού της. Ως εκ τούτου, αλυσιτελώς προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι η έλλειψη επιμερισμού του επιστρεπτέου από την εκκαλούσα ποσού καθιστά την προσβαλλόμενη απόφαση πλημμελή και ακυρωτέα (βλ. Ε.Σ.  Ι Τμ. 1450/2018, 1813/2016, 6654/2015)..(..)Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, η κρινόμενη έφεση πρέπει να απορριφθεί στο σύνολό της ως αβάσιμη και  να διαταχθεί η κατάπτωση του κατά νόμο οφειλόμενου, για την άσκηση αυτής, παραβόλου (βλ. άρθρο 73 του Κώδικα Νόμων για το Ελεγκτικό Συνέδριο), το οποίο, όμως περιλαμβάνει και το κατατεθέν ως υπερβάλλον αυτού, ύψους 1.335,00  ευρώ, το οποίο για τον λόγο αυτό πρέπει να καταπέσει υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου και να  μην αποδοθεί στην εκκαλούσα ως αχρεωστήτως καταβληθέν. 

Κοινοποίηση και ερμηνεία των διατάξεων περί φορολογικών αποσβέσεων των πάγιων περιουσιακών στοιχείων των επιχειρήσεων με βάση τις διατάξεις του άρθρου 24 του ν.4172/2013. (ΑΔΑ:6Μ5ΓΗ-ΚΤΠ)

Ε.2134/2019 ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛ. 1073/2015 ΕΓΚΥΚΛΙΟΥ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΣΒΕΣΗ ΤΩΝ ΔΑΠΑΝΩΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ.(ΑΔΑ:Ω6ΧΟ46ΜΠ3Ζ-ΜΥ4)

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ:Ζητείται η ακύρωση της 432/19312/11.2.2014 (...)  Περαιτέρω, με τον έτερο λόγο έφεσης η εκκαλούσα διατείνεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δημοσιονομικής διόρθωσης έχει εκδοθεί κατά παράβαση της αρχής της αναλογικότητας. Κατά τις ειδικότερες δε αιτιάσεις αυτής η καταλογίζουσα αρχή δεν συνεκτίμησε την έλλειψη υπαιτιότητάς της ως προς τις αποδιδόμενες παρατυπίες. Επί του λόγου αυτού πρέπει καταρχάς να επισημανθεί ότι, σύμφωνα και με όσα έγιναν δεκτά στη σκέψη IVA της παρούσας η ευθύνη του τελικού αποδέκτη είναι γνήσια αντικειμενική, διότι, όπως επιβάλλεται από τις προεκτεθείσες ρυθμίσεις του δικαίου της Ένωσης, σε περιπτώσεις διοικητικών μέτρων αμιγώς αποκαταστατικού χαρακτήρα, όπως η επιστροφή των αχρεωστήτως ή παρανόμως καταβληθέντων κονδυλίων που σκοπεί προεχόντως στην τακτοποίηση των λογαριασμών και την αποκατάσταση της διαχείρισης των κοινοτικών πόρων προς άρση της τυχόν επελθούσας ζημίας τόσο στον κοινοτικό όσο και στον εθνικό προϋπολογισμό ή προς αποτροπή ενδεχόμενης ζημίας, τυχόν εξάρτηση της επιβολής του μέτρου αυτού από το πταίσμα του υπεύθυνου φορέα θα δυσχέραινε την επιστροφή των αχρεωστήτως καταβληθέντων πόρων και θα αντέβαινε στην αρχή της πρακτικής αποτελεσματικότητας του Δικαίου της Ένωσης. Συναφώς, ότι στο σύστημα των μέτρων του Κανονισμού 1257/1999, ως προεκτέθη στη σκέψη ΙΙΙ της παρούσας, προβλέπονται συγκεκριμένοι όροι που δικαιολογούν την απαλλαγή του λήπτη της ενίσχυσης, μεταξύ των οποίων και η συνδρομή λόγων ανωτέρας βίας, ενώ, μόνο το γεγονός ότι ο λήπτης της ενίσχυσης τήρησε κάποιους από τους όρους χορήγησης της ενίσχυσης, όπως η κατασκευή της επένδυσης, δεν αρκεί για να δικαιολογήσει την διατήρηση της ενίσχυσης, αφού απαιτείται η συνδρομή όλων των όρων επιλεξιμότητας αυτής. Απορρίπτει την έφεση

Επιλέξιμες κατηγορίες επενδύσεων, χρόνος διατήρησής τους στην Ελλάδα, διαδικασία απόδειξης της επένδυσης και παρακολούθηση της διατήρησης της, επένδυσης για την εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 5Α του ν. 4172/2013, περί εναλλακτικής φορολόγησης εισοδήματος που προκύπτει στην αλλοδαπή φυσικών προσώπων που μεταφέρουν τη φορολογική τους κατοικία στην Ελλάδα.

Η ΠΑΡΟΥΣΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ ΜΕ ΤΗΝ 46834/2023- ΦΕΚ: 3393/Β/19.5.2023 -Κατηγορίες επενδύσεων, διαδικασία και δικαιολογητικά αιτήματος διαπίστωσης ολοκλήρωσης της επένδυσης, χρόνος διακράτησης της επένδυσης και παρακολούθηση αυτής, διακοπή ή μεταβολή στην επένδυση μετά τη διαπίστωση ολοκλήρωσης αυτής, για την εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 5Α του ν. 4172/2013, περί εναλλακτικής φορολόγησης εισοδήματος που προκύπτει στην αλλοδαπή φυσικών προσώπων που μεταφέρουν τη φορολογική τους κατοικία στην Ελλάδα

Δημοσιονομική διόρθωση ποσού...Με βάση τα παρατιθέμενα πραγματικά περιστατικά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις νομικές σκέψεις που προηγήθηκαν, το Τμήμα κρίνει καταρχήν ότι νόμιμα η διαδικασία που ακολουθήθηκε για την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης δημοσιονομικής διόρθωσης στηρίχθηκε στις διατάξεις της 907/052/2.7.2003 κοινή υπουργικής απόφασης, η οποία, όπως αναφέρθηκε, εφαρμόζεται και στην περίπτωση χρηματοδοτήσεων που έχουν ήδη καταβληθεί μέχρι την έναρξη ισχύος της αλλά και στην περίπτωση που διαπιστωθεί αχρεώστητη ή παράνομη καταβολή χρηματοδότησης κατά τη διενέργεια ελέγχου από την Ειδική Υπηρεσία Διαχείρισης ενός Ε.Π., σύμφωνα με το άρθρο 6 του ν. 2860/2000, όπως πράγματι συνέβη στην υπό κρίση υπόθεση. Σε κάθε περίπτωση, η διαδικασία αυτή δε διαφέρει ουσιαστικά από την περιγραφόμενη στην 15954/(ππο)559/11.8.2006 απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και Ανάπτυξης (ΦΕΚ Β΄ 1266), που εκδόθηκε μεταγενέστερα και αφορά στην ανάκτηση των αχρεωστήτως ή παρανόμως καταβληθέντων ποσών για την υλοποίηση προγραμμάτων συγχρηματοδοτούμενων στο πλαίσιο του Ε.Τ.Π.Α. του Γ΄ Κ.Π.Σ., μεταξύ άλλων, και του Ε.Π. «Ανταγωνιστικότητα». Εξάλλου, ούτε η εκκαλούσα επικαλείται ούτε από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτει η επέλευση οποιασδήποτε βλάβης στα δικαιώματα της, που να οφείλεται ειδικά στη διαδικασία που ακολουθήθηκε. Κατά συνέπεια, ο προβαλλόμενος από την εκκαλούσα λόγος, σύμφωνα με τον οποίο η προσβαλλόμενη απόφαση δημοσιονομικής διόρθωσης πρέπει να ακυρωθεί ως ερειδόμενη σε ανίσχυρη κοινή υπουργική απόφαση είναι αβάσιμος και πρέπει να απορριφθεί. Περαιτέρω, η εκκαλούσα, παρά το ότι στη συναφθείσα ως άνω από 25.11.2002 σύμβαση αλλά και στην από 23.8.2006 έκθεση ελέγχου φέρεται ως τελικός αποδέκτης, εντούτοις αποτελεί τον τελικό δικαιούχο της συγχρηματοδοτούμενης επένδυσης, κατά την έννοια των διατάξεων των άρθρων 9 (περίπτ. ιβ) του Κανονισμού (ΕΚ)1260/1999 και 1 (περίπτ. στ) του ν. 2860/2000, καθόσον αποτελεί το φορέα που είχε την ευθύνη υλοποίησης – με δική της οργάνωση και μέσα – της επένδυσης. Κατά συνέπεια, φέρει την ιδιότητα του δημοσίου υπολόγου, ευθυνόμενη για κάθε πταίσμα αναφορικά με τις παρατυπίες που διαπιστώνονται κατά την υλοποίηση της επένδυσης αυτής. (...)Ενόψει αυτών, κατά παραδοχή του αντίστοιχου λόγου με τον οποίο προβάλλεται έλλειψη υπαιτιότητας ως προς τη διαπιστωθείσα παρατυπία, πρέπει η ένδικη έφεση να γίνει δεκτή και να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη με αυτήν απόφαση δημοσιονομικής διόρθωσης, ενώ παρέλκει ως αλυσιτελής η εξέταση των λοιπών προβαλλόμενων με την έφεση λόγων. Ακολούθως, πρέπει να διαταχθεί η απόδοση στην εκκαλούσα του κατατεθέντος παραβόλου της έφεσης (άρθρα 56 παρ. 2 του π.δ/τος 774/1980 και 61 παρ. 5 του π.δ/τος 1225/1981), ενώ πρέπει να απαλλαγεί το Ελληνικό Δημόσιο από την δικαστική δαπάνη της εκκαλούσας (άρθρο 275 παρ. 1 του Κ.Διοικ.Δικ., σε συνδυασμό προς το άρθρο 123 του π.δ/τος 1225/1981, όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή του με το άρθρο 12 παρ. 2 του ν. 3472/2006).

Για την επιβολή του τέλους επιτηδεύματος σε φυσικά πρόσωπα που ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα απαιτείται η εκ μέρους τους άσκηση της αυτής κατ’ αντικείμενο επαγγελματικής δραστηριότητας επί πενταετία από την οικεία έναρξη εργασιών - Συμμόρφωση με ΣτΕ 89/2019  ΑΔΑ: 980Ι46ΜΠ3Ζ-ΝΤ9 

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ:Ζητείται η ακύρωση της 793/117871/20.6.2014 απόφασης δημοσιονομικής διόρθωσης (...) Το κόστος για την κάλυψη των εργασιών αυτών φαίνεται να υπερβαίνει σημαντικά το ποσό των 20.000,00 ευρώ ή των 15.000,00 ευρώ που ζητούσε η εκκαλούσα να της καταβληθεί ως μέρος της τρίτης δόσης της χρηματοδότησης, δυνατότητα που δεν υπήρχε, μάλιστα, με βάση του όρους της απόφασης ένταξης, αφού στο από 13.3.2014 έγγραφο αντιρρήσεών της αναφέρει η ίδια, μεταξύ άλλων, ότι το κόστος για την ολοκλήρωση των ηλεκτρολογικών εργασιών είναι 10.000,00 ευρώ, για τον εξοπλισμό του χώρου εστίασης επίσης 10.000,00 ευρώ, για την ολοκλήρωση της κεντρικής θέρμανσης 16.000,00 ευρώ, ενώ δεν διευκρινίζεται το κόστος για την ολοκλήρωση του περιβάλλοντος χώρου με την τοποθέτηση ξύλινων κιγλιδωμάτων. Επίσης, η μη έκδοση σήματος λειτουργίας του ΕΟΤ δεν μπορεί να θεραπευθεί από την σε αντίγραφο προσκομισθείσα, 226/10.2.2014 απόφαση προέγκρισης ειδικού σήματος λειτουργίας του ΕΟΤ για πέντε (5) διαμερίσματα και δέκα (10) κλίνες, προεχόντως διότι το εγκριθέν επενδυτικό σχέδιο αφορούσε σε μονάδα δέκα (10) διαμερισμάτων και είκοσι (20) κλινών. Ανεξαρτήτως των παραπάνω, οι ελλείψεις που διαπιστώνονται είναι ουσιώδεις και καθιστούν το έργο μη λειτουργικό, τούτο δε παρά τη παρέλευση ικανού χρονικού διαστήματος από την έναρξη κατασκευής του και την παρέλευση του χρόνου ολοκλήρωσής του, μετά από σειρά παρατάσεων (31.12.2010). Σημειωτέον δε ότι, στο από 14.5.2018 υπόμνημά της, η ίδια αναφέρει  ότι το φυσικό αντικείμενο δεν έχει, ακόμα, ολοκληρωθεί. Υπό τα δεδομένα αυτά και ενόψει της φύσης και της σοβαρότητας των παρατυπιών και της ματαίωσης κατ’ ουσίαν του σκοπού της επένδυσης, παρίσταται, κατά τη κρίση του Δικαστηρίου, δικαιολογημένη, με βάση τους όρους ένταξης και το οικείο κανονιστικό πλαίσιο, η ανάκτηση της  χρηματοδότησης του θέματος, χωρίς να τίθεται ζήτημα παραβίασης της αρχής της χρηστής διοίκησης ή της αναλογικότητας, αφού δεν συντρέχει ο  όρος της επιλεξιμότητας των σχετικών δαπανών ήτοι η εμπρόθεσμη ολοκλήρωση και  η θέση σε αυτόνομη λειτουργία της χρηματοδοτούμενης μονάδας. Αλυσιτελώς δε προβάλλεται από την εκκαλούσα ότι το μεγαλύτερο μέρος της επένδυσης έχει υλοποιηθεί και ότι επιθυμεί την ολοκλήρωση και λειτουργία της ξενοδοχειακής της μονάδας, δοθέντος ότι οι περιστάσεις αυτές δεν δικαιολογούν ούτε την  καταβολή ούτε τη διατήρηση της κοινοτικής συνδρομής.Απορρίπτει την έφεση.