Κύρωση Σύμβασης Παραχώρησης του Έργου της Μελέτης, Κατασκευής, Χρηματοδότησης, Λειτουργίας, Συντήρησης και Εκμετάλλευσης του Αυτοκινητοδρόμου «Κόρινθος - Τρίπολη - Καλαμάτα και Κλάδος Λεύκτρο - Σπάρτη» και άλλες διατάξεις. (ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ Ν.3263/2004 ΚΑΙ 3548/2007)

Εκτέλεση δικαστικής αποφάσεως ύστερα από προσκόμιση ισόποσης με τη χρηματική υποχρέωση του Δημοσίου εγγυητικής επιστολής Τράπεζας. Για την εκτέλεση της υπ’ αριθ. 3284/2012 αποφάσεως του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, η οποία υπόκειται στο ένδικο μέσο της αιτήσεως αναθεωρήσεως, απαιτείται να προσκομίσει ο δικαιούχος ισόποση με τη χρηματική υποχρέωση του Δημοσίου εγγυητική επιστολή Τράπεζας, η ανωτέρω δε χρηματική υποχρέωση περιλαμβάνει και τους τόκους που επιδικάσθηκαν. 

Ολοκλήρωση αυτοκινητόδορομου...Με τα δεδομένα αυτά, εφόσον, σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω [βλ. σκέψη 9], επί εμπρόθεσμης υποβολής αιτήσεως για τακτική αναθεώρηση, εάν χορηγηθεί νέα βεβαίωση, αυτή αρχίζει, κατά νόμον, να ισχύει αμέσως μετά τη λήξη της παλαιάς, η προβλεπόμενη δε στην ....20014 υ.α. “παράταση” της ισχύος της παλαιάς βεβαιώσεως για 90 ημέρες έχει την έννοια έντονης υποδείξεως προς την αρμόδια υπηρεσία, προκειμένου να εξετάζει τη συνδρομή των προϋποθέσεων και να εκδίδει γρήγορα την σχετική απόφαση, πιθανολογείται σοβαρά ότι μη νομίμως απορρίφθηκαν με τις ....και .... αποφάσεις του Υπουργού Υποδομών και Μεταφορών η ένσταση και η προδικαστική προσφυγή των αιτουσών. Πρέπει, συνεπώς, κατ’ αποδοχή του σχετικώς προβαλλομένου λόγου, να γίνει δεκτή η κρινόμενη αίτηση, να απορριφθεί η παρέμβαση και να ανασταλεί η εκτέλεση της .... αποφάσεως του Υπουργού Υποδομών και Μεταφορών που αφορά απόρριψη της προδικαστικής προσφυγής των αιτουσών και ανάθεση της εκτελέσεως του έργου «Ολοκλήρωση του Αυτοκινητοδρόμου …, Τμήμα 3 ΑΚ … (χ.θ. 46+500 – χ.θ. 57+400)» στην παρεμβαίνουσα ...., μέχρι τη δημοσίευση αποφάσεως επί της αιτήσεως ακυρώσεως, την οποία οι αιτούσες πρέπει να ασκήσουν σύμφωνα με το άρθρο 5 παρ. 7 εδ. γ΄ του ν. 3886/2010. Δύναται, όμως, η Αναθέτουσα Αρχή να επανέλθει και πριν από την άσκηση της εν λόγω αιτήσεως ακυρώσεως ή τη δημοσίευση αποφάσεως επ’ αυτής, συμμορφούμενη δε προς τα πιθανολογηθέντα ως βάσιμα με την παρούσα απόφαση, να εκδώσει σχετική πράξη και να συνεχίσει τη διαδικασία του διαγωνισμού.

Κατασχεθείσες εις χείρας του Υπουργού Εσωτερικών απαιτήσεις, που αφορούν κατατεθειμένα στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων κεφάλαια, από Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους υπέρ των Δήμων.

Στην περίπτωση των Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων, τρίτος, εις χείρας του οποίου εγκύρως οι δανειστές Δήμου δύνανται να επιβάλουν κατάσχεση, κατά το χρόνο πριν από την έκδοση της αποφάσεως κατανομής, είναι αποκλειστικά ο Υπουργός Εσωτερικών. -Η άσκηση ανακοπής και αιτήσεως αναστολής από τον καθ' ου η κατάσχεση Δήμο, κατά του κατασχετηρίου, μετά και την απόρριψη αιτήματος χορηγήσεως προσωρινής διαταγής, δεν κωλύει τον Υπουργό Εσωτερικών να εκδώσει χρηματική εντολή για την καταβολή των κατασχεθέντων χρημάτων στους κατασχόντες, καθ' ο μέρος έχει υποβάλει σχετική θετική δήλωση. -Ο Υπουργός Εσωτερικών, ως τρίτος, ουδόλως έχει δικαίωμα, υπό την ιδιότητα του τρίτου, να αμφισβητήσει το κύρος της κατασχέσεως για λόγους που ανάγονται στην ουσία της απαιτήσεως των κατασχόντων. -Ακόμη και μετά την υποβολή θετικής δηλώσεως, ο Υπουργός Εσωτερικών, ως τρίτος, δύναται να προβάλει αιτιάσεις σχετικά με το κύρος της εις χείρας του κατασχέσεως, λόγω του ακατασχέτου της απαιτήσεως. -Δεν υπόκεινται σε κατάσχεση τα κεφάλαια τα οποία αποδίδονται στους Δήμους, από τους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους, εφ' όσον προκύπτει ότι αφορούν και αποβλέπουν στην εκτέλεση συγκεκριμένων έργων, την εξυπηρέτηση ειδικών δημοτικών σκοπών και, εντέλει, στην ίδια τη λειτουργία και την παροχή κρίσιμων αυτοδιοικητικών υπηρεσιών, των οποίων η μη εκπλήρωση θα οδηγούσε στην αναίρεση της λειτουργίας και, εντέλει, την ματαίωση της αποστολής των Δήμων. -Η θετική δήλωση του Υπουργού Εσωτερικών αποτελεί εκτελεστό τίτλο κατά του Ελληνικού Δημοσίου, τυχόν δε, μετά την επίδοση του κατασχετηρίου, απόδοση στο Δήμο του κατασχεθέντος ποσού, για το οποίο υποβλήθηκε θετική δήλωση, δεν παράγει έννομες συνέπειες, έναντι των κατασχόντων, ώστε το Δημόσιο εξακολουθεί να ευθύνεται έναντι αυτών για την καταβολή του. Το Υπουργείο Εσωτερικών, όμως, δικαιούται να αναζητήσει, όσα απέδωσε στο Δήμο, με βάση τις διατάξεις περί αδικαιολογήτου πλουτισμού, με οποιονδήποτε νόμιμο τρόπο, μεταξύ των οποίων και με ανάκληση της πράξεως και εν συνεχεία βεβαίωση του σχετικού ποσού ή με συμψηφισμό (παρακράτηση) οποιασδήποτε μελλοντικής επιχορηγήσεως του Δήμου. (ομοφ.)

ΕΡΓΑ.Με την αίτηση αυτή οι αιτούσες εταιρείες επιδιώκουν να ακυρωθεί η υπ' αριθ. 640/ΚΕ.710/16-4-1992 απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Εργων....Ενόψει αυτού του περιεχομένου της σχετικά με τη συνδρομή λόγων κατεπείγοντος που οφείλονται σε γεγονότα που δεν ήταν δυνατό να προβλεφθούν από την αναθέτουσα αρχή και που καθιστούσαν αδύνατη την τήρηση των προθεσμιών που προβλέπονται από τις διαδικασίες για ανοικτές και κλειστές δημοπρασίες (πρβλ. Σ.Ε. 1070/93), η προσβαλλόμενη απόφαση είναι νομίμως και επαρκώς αιτιολογημένη, αφού εκθέτει ότι εξαιτίας της παρατεινόμενης κατά την έκδοση της αποφάσεως αυτής λειψυδρίας, που οφειλόταν στη συνεχιζόμενη ανομβρία, δημιουργείτο εξαιρετικά επικίνδυνη κατάσταση για την κάλυψη των οξύτατων αναγκών υδρεύσεως της Πρωτεύουσας, σε περίπτωση "απωλείας και του ελαχίστου χρόνου στην εκτέλεση και ολοκλήρωση του έργου", μετά την πάροδο δεκατεσσάρων μηνών για τη διενέργεια του διαγωνισμού, του οποίου το αποτέλεσμα ματαιώθηκε ως ασύμφορο. Ο δε προβάλλων τα αντίθετα λόγος ακυρώσεως είναι απορριπτέος ως αβάσιμος....Απορρίπτει την κρινόμενη αίτηση

Διαγωνισμός για την ανάθεση της εκπονήσεως μελέτης. Αίτηση ασφαλιστικών μέτρων κατά της αποδοχής της προσφοράς της παρεμβαίνουσας. Με το περιεχόμενο αυτό η προσφορά της παρεμβαίνουσας δεν φαίνεται να παραβιάζει τις σχετικές με τη σύνταξη των οικονομικών προσφορών των διαγωνιζομένων διατάξεις του κανονιστικού πλαισίου του διαγωνισμού, ανερχομένη δε, για την επίδικη κατηγορία μελέτης 1 ή 2, σε 369.477,69 ευρώ (και όχι σε 5834 ευρώ, όπως εσφαλμένως υπολαμβάνει η αιτούσα), δεν παραβιάζει τα οριζόμενα, με το άρθρο 4 της αποφάσεως ΔΜΕΟ/α/οικ/1161/15.7.2005 του Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Eργων (ΦΕΚ Β 1064), όρια (κατώτατο και ανώτατο) παραδεκτού των οικονομικών προσφορών. Δεν πιθανολογούνται, συνεπώς, σοβαρώς ως βάσιμοι οι περί του αντιθέτου ισχυρισμοί της αιτούσης εταιρείας, οι οποίοι πρέπει να απορριφθούν, όπως και η αίτηση στο σύνολό της, και να γίνει δεκτή η ασκηθείσα παρέμβαση. Κατά την άποψη, όμως, της Προέδρου, η αίτηση, εισαγομένη ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, είναι απορριπτέα προεχόντως λόγω της ιδιωτικής φύσεως της συμβάσεως στην οποία κατατείνει ο διαγωνισμός. Τούτο δε, εν όψει και της υπ' αριθ. 12/2007 αποφάσεως του Α.Ε.Δ. εκδοθείσης επί αποφατικής συγκρούσεως δικαιοδοσίας, διότι η συμβατική παροχή πάσης φύσεως μελετητικών υπηρεσιών τεχνικού εμπειρογνώμονος στο πλαίσιο του ευρύτερου σχεδιασμού της χωροταξίας και της οικιστικής αναπτύξεως, όταν μάλιστα δεν διέπεται από τις διατάξεις περί μελετών του ν. 1418/1984 ή άλλου νόμου εξασφαλίζοντος εξαιρετικό καθεστώς υπέρ του αντισυμβαλλομένου Δημοσίου, είναι συμβατική σχέση του κοινού αστικού δικαίου και απόκειται κατά πάντα, δηλαδή τόσο ως προς την εκτέλεση της συμβάσεως όσο και ως προς την προσυμβατική διαδικασία, στα πολιτικά δικαστήρια. Διά ταύτα Απορρίπτει την υπό κρίση αίτηση.»

ΕΡΓΑ.Με την αίτηση αυτή οι αιτούσες εταιρείες επιδιώκουν να ακυρωθεί η υπ' αριθ. 640/Κ.Ε.710/16-4-1992 απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Εργων καθώς και κάθε άλλη συναφής πράξη ή παράλειψη της Διοικήσεως...Μετά τη διεξαγωγή του διαγωνισμού, στον οποίο συμμετέσχε και η πρώτη των αιτουσών Κοινοπραξία της οποίας μέλος αποτελεί η δευτέρα των αιτουσών εταιρεία, εκδόθηκε η απόφαση 640/Κ.Ε.710/ /16-4-1992 του Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Εργων. Δι' αυτής, 1) εγκρίθηκε το από 10-4-1992 πρακτικό της Επιτροπής Εισηγήσεως για την ανάθεση και απερρίφθη το αποτέλεσμα του διαγωνισμού, ειδικώτερα δε απορρίφθηκαν α) η προσφορά της Κοινοπραξίας …. που πρόσφερε μεν τη μικρότερη οικονομική προσφορά, όμως η προσφορά αυτή κρίθηκε ότι έχει απόκλιση σε μια τιμή από το όριο ομαλότητας, κατά το άρθρο 8 του Π.Δ. 609/85. β) Ολες οι άλλες προσφορές, λόγω ασυμφόρου για το Δημόσιο, σύμφωνα με το άρθρο 24 παράγραφος 2β του Π.Δ. 609/85. 2) Εγκρίθηκε η απ' ευθείας ανάθεση κατασκευής του έργου στην Κοινοπραξία …., που πρόσφερε τη μικρότερη οικονομική προφορά, βάσει των διατάξεων του άρθρου 4 παράγραφος 2γ του Ν. 1418/1984 και του άρθρου 3 παράγραφος 20ε του Ν. 1797/1988, υπό τους διαλαμβανόμενους ειδικώτερους όρους και προϋποθέσεις, μεταξύ των οποίων και η ομαλοποίηση της τιμής του κονδυλίου Α.Τ.Φ. 19. Της τελευταίας αυτής αποφάσεως ζητείται παραδεκτώς η ακύρωση διά της κρινομένης αιτήσεως.(..)Ενόψει αυτού του περιεχομένου της σχετικά με τη συνδρομή λόγων κατεπείγοντος που οφείλονται σε γεγονότα που δεν ήταν δυνατό να προβλεφθούν από την αναθέτουσα αρχή και που καθιστούσαν αδύνατη την τήρηση των προθεσμιών που προβλέπονται από τις διαδικασίες για ανοικτές και κλειστές δημοπρασίες (πρβλ. Σ.Ε. 1070/93), η προσβαλλόμενη απόφαση είναι νομίμως και επαρκώς αιτιολογημένη, αφού εκθέτει ότι εξαιτίας της παρατεινόμενης κατά την έκδοση της αποφάσεως αυτής λειψυδρίας, που οφειλόταν στη συνεχιζόμενη ανομβρία, δημιουργείτο εξαιρετικά επικίνδυνη κατάσταση για την κάλυψη των οξύτατων αναγκών υδρεύσεως της Πρωτεύουσας, σε περίπτωση "απωλείας και του ελαχίστου χρόνου στην εκτέλεση και ολοκλήρωση του έργου", μετά την πάροδο δεκατεσσάρων μηνών για τη διενέργεια του διαγωνισμού, του οποίου το αποτέλεσμα ματαιώθηκε ως ασύμφορο...Απορρίπτει την κρινόμενη αίτηση.

ΓνΝΣΚ(Τμ.Ε)181/2001  Δημόσια έργα. Προσφυγή αναδόχου Κοινοπραξίας. Ανατοκισμός. Τόκοι υπερημερίας. Νομιμότητα αποφάσεων. Εν προκειμένω δεν συνέτρεξε καμία των, ως άνω, προϋποθέσεων ανατοκισμού, ενώ αντιθέτως συνέτρεξε αρνητικός όρος αυτής, όπως η κατάθεση (άσκηση) της προσφυγής της αναδόχου Κ/Ξ (προσφυγής χωρίς ειδικό και συγκεκριμένο, περί ανατοκισμού, αίτημα) πριν από την πάροδο της προαπαιτούμενης ελάχιστης χρονικής περιόδου δεδουλευμένων τόκων υπερημερίας (ημερομηνία καταθέσεως της προσφυγής: 19-4-95, έναρξη τόκων υπερημερίας: 16-6-94). β) Η προσφυγή της αναδόχου Κ/Ξ καθίσταται, δυνάμει ειδικώς θεσμοθετημένου δικαίου, ένδικο βοήθημα (μέσο) που τελεί υπό δικονομική και ουσιαστική ισοδυναμία με την αγωγή, κατά τη δικαιοτελεστική της λειτουργία και τις, εκ της ασκήσεώς της (καταθέσεως), συνέπειες, στο πλαίσιο δίκης σχετικής με διαφορές από σύμβαση εκτελέσεως δημοσίων έργων. γ) Η αριθ. 416/98 δικαστική απόφαση, αποφαίνεται στο εύρος του, και προδικαστικώς (δια της ενστάσεως και αιτήσεως θεραπείας) νομιμοποιουμένου αιτήματος της προσφυγής, επί του οποίου δεν διαλαμβάνει καμιά διάταξη περί ανατοκισμού, αλλά μόνο διάταξη περί καταβολής οφειλομένων, από συγκεκριμένη ημερομηνία, τόκων υπερημερίας, προφανώς του Ν 1947/91, σύμφωνα με το αίτημα και τη νόμιμη προδικασία της προσφυγής καθ όσον, άλλως, αν δηλαδή δεν ταυτίζεται το σχετικό, περί τόκων υπερημερίας, αίτημα της προσφυγής προς αυτό της ενστάσεως και αιτήσεως θεραπείας, το προβαλλόμενο με την προσφυγή αίτημα κρίνεται απαράδεκτο, ως μη νομιμοποιημένο, κατά τα απαιτούμενα στην ενδικοφανή διαδικασία. δ) Αν ασκηθεί εκ μέρους του φορέα -κυρίου του εκτελουμένου έργου αίτηση θεραπείας, όπως πράγματι ασκήθηκε στην περίπτωση του ζητήματος, τότε αναστέλλεται η εκτελεστότητα της αποφάσεως της Προϊσταμένης Αρχής, μέχρις ότου εκδοθεί η, επί της αιτήσεως θεραπείας, απόφαση του αρμοδίου Υπουργού. Συνεπώς, εξ αυτού του αρκούντος λόγου, η Προϊσταμένη Αρχή δεν δικαιούται να διατάξει την διευθύνουσα Υπηρεσία να προβεί στην εκτέλεση της σχετικής, με τον ανατοκισμό, αποφάσεως, μη υφισταμένης επί τούτου σχετικής υποχρεώσεως της διευθύνουσας Υπηρεσίας. Υπό άλλη εκδοχή, κατά τη συμπληρωματική εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 25 παρ.1,4 του Ν 2683/99 η, ως άνω, Υπηρεσία, αν περί της νομιμότητας των αναγκαίων ενεργειών της είχε επιφύλαξη, θα όφειλε να τη διατυπώσει εγγράφως, προκειμένου να απαλλαγεί των τυχόν ευθυνών της, και να προβεί ακολούθως, στις οφειλόμενες, ως αναγκαίες, ενέργειες της αρμοδιότητάς της. ε) Με την ιστορηθείσα προσφυγή ζητήθηκαν οι τόκοι υπερημερίας, αποκλειστικώς, βάσει του Ν 1947/91, και ότι το ίδιο αίτημα είχε υποβληθεί με τα βοηθήματα της ενδικοφανούς διαδικασίας, που προηγήθηκε της προσφυγής, και επ αυτού του αιτήματος (ευνοούντος προφανώς τον κύριο του έργου) αποφάνθηκε το Δ.Εφ. Πατρών με την αριθ. 416/98 απόφασή του. Ενόψει των ανωτέρω, καταβολή τόκων υπερημερίας βάσει του νομοθετικού καθεστώτος που προηγήθηκε, κατ ισχύ, των Ν 1418/84 και 1947/91, δεν αντιστοιχεί σε αίτημα της προσφυγής και της αιτήσεως θεραπείας ούτε καλύπτεται, περαιτέρω, από τις διατάξεις της, ως άνω, δικαστικής αποφάσεως, μη δυνάμενο συνακολούθως, να ικανοποιηθεί βάσει αυτής της αποφάσεως. 

Αποζημίωση για αποδοχές υπαλλήλου νοσοκομειακού κλάδου:..Ενόψει των ανωτέρω, η αναιρεσίβλητη με αγωγή της ζήτησε να υποχρεωθεί το Ελληνικό Δημόσιο να της καταβάλει ως αποζημίωση, κατ’ άρθρο 105 ΕισΝΑΚ. 12.433.800 δρχ. ποσό το οποίο αντιστοιχεί στις αποδοχές που στερήθηκε από 1.1.97 έως 28.8.00 πλέον δώρων Χριστουγέννων, Πάσχα και επιδομάτων αδείας. Το πρωτόδικο Δικαστήριο, κατά μερική αποδοχή του αγωγικού αιτήματος, υποχρέωσε το Δημόσιο να καταβάλει στην αναιρεσίβλητη 10.095.560 δρχ. ποσό το οποίο αντιστοιχεί στις αποδοχές του από 15.4.97 έως 28.8.00 χρονικού διαστήματος, δηλαδή από την επομένη της λήξεως, στις 14.4.97 της προθεσμίας υποβολής των δικαιολογητικών, ενόψει της δημοσιεύσεως του διορισμού των υπολοίπων συνυποψηφίων στις 14.3.97 στο υπ’ αριθμ. 15 Φ.Ε.Κ. τ. Πρ. ΑΣΕΠ. Κατά της αποφάσεως αυτής, το αναιρεσείον άσκησε έφεση και προέβαλε μεταξύ άλλων ότι η επιδικασθείσα αποζημίωση, ανεξάρτητα από το χαρακτηρισμό της ως τέτοιας, αποτελεί στην πραγματικότητα εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες που επιδικάσθηκε σε μισθωτό, το οποίο όμως υπόκειται στις νόμιμες κρατήσεις, μεταξύ των οποίων και σε φόρο εισοδήματος, όπως έχει άλλωστε κριθεί και με την 33/99 απόφαση του Α.Ε.Δ., κι ως εκ τούτου, η απόρριψη του πρωτοδίκως προβληθέντος ισχυρισμού του περί υπαγωγής της αποζημιώσεως σε φόρο εισοδήματος και κρατήσεις για υγειονομική περίθαλψη, με την αιτιολογία ότι η ζημία πηγάζει από παράνομη πράξη και όχι από υπαλληλική σχέση είναι μη νόμιμη. Το δικάσαν Διοικητικό Εφετείο απέρριψε τον λόγο αυτό ως αβάσιμο με την αιτιολογία ότι η αναιρεσίβλητη σε εκτέλεση των προαναφερθεισών αποφάσεων του Διοικητικού Εφετείου και του Συμβουλίου της Επικρατείας, διατέθηκε προς διορισμό από τις 16.5.00, κατ’ εφαρμογή της οποίας ανέλαβε υπηρεσία στις 28.8.00, οπότε μέχρι το χρόνο αναλήψεως υπηρεσίας, ελλείψει δημοσιοϋπαλληλικής σχέσεως, δεν είναι δυνατός κατά νόμο ο χαρακτηρισμός της επιδικασθείσης αποζημιώσεως ως «αποδοχές» κι η υπαγωγή της σε φόρο εισοδήματος και λοιπές κρατήσεις, όπως γίνεται δεκτό με την αναφερόμενη απόφαση του Α.Ε.Δ. Η αιτιολογία αυτή του Διοικητικού Εφετείου δεν είναι νόμιμη διότι ανεξαρτήτως του ζητήματος εάν η σχέση της αναιρεσίβλητης με το αναιρεσείον ήταν δημοσιοϋπαλληλική ή όχι, πάντως οι αποδοχές αυτές υπέκειντο στις νόμιμες κρατήσεις ... Επομένως, η αναιρεσιβαλλομένη απόφαση καθίσταται αναιρετέα, κατά τα βασίμως προβαλλόμενα από το αναιρεσείον.

Απόδοση της εισφοράς του άρθρου 102 του Ν.4387/2016: "Το γεγονός δε ότι, στην προκειμένη περίπτωση, δεν υφίσταται ειδική και ορισμένη νομοθετική εξουσιοδότηση προς τη Διοίκηση για τη ρύθμιση των θεμάτων σχετικά με τις δικαιούχες συνταξιουχικές οργανώσεις, τους όρους και προϋποθέσεις συμμετοχής στην κατανομή, τον τρόπο υπολογισμού του αποδιδόμενου σε κάθε οργάνωση ποσού, τη διαδικασία, τα απαιτούμενα δικαιολογητικά για την απόδοση του ποσού της προβλεπόμενης στο άρθρο 102 παρ. 1 του ν. 4387/2016 εισφοράς κ.λ.π.. συνάγεται και από τις παρατεθείσες ανωτέρω υπουργικές αποφάσεις, που εκδόθηκαν κατ’ επίκληση του άρθρου 102 του ν. 4387/2016. Ειδικότερα, με την 49426/1751/2016 απόφαση της Υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, που εκδόθηκε κατά την πρώτη εφαρμογή του νόμου, αποδόθηκε η εισφορά του άρθρου 102 του ν. 4387/2016, έτους 2016, σε τρεις συνταξιουχικές οργανώσεις, αναλόγως με τον αριθμό των συνταξιούχων τους, με την 26806/699/2018 υπουργική απόφαση ορίστηκε ότι αποδίδεται μέρος της εισφοράς του άρθρου 102 του ν. 4387/2016 έτους 2017 σε οκτώ συνταξιουχικές οργανώσεις αναλόγως με τον αριθμό των συνταξιούχων - μελών τους «μέχρι την έκδοση της απόφασης με την οποία θα καθορίζονται οι δικαιούχες συνταξιουχικές οργανώσεις (Ομοσπονδίες, Σωματεία, Συνομοσπονδίες), οι όροι και οι προϋποθέσεις συμμετοχής στην κατανομή, τα κριτήρια και η διαδικασία, τα απαιτούμενα δικαιολογητικά καθώς και ο τρόπος ελέγχου της ορθής διαχείρισης των ποσών» και ότι «τα ποσά αυτά θα συμψηφισθούν με το δικαιούμενο ποσό κάθε οργάνωσης, όπως αυτό θα ορισθεί με βάση την παραπάνω αναφερόμενη απόφαση», ενώ με την 41777/1303/2018 υπουργική απόφαση, που ανακάλεσε την προηγούμενη, ορίστηκε ότι αποδίδεται στις ως άνω οκτώ συνταξιουχικές οργανώσεις «ποσό από την προβλεπόμενη από το άρθρο 102 του ν. 4387/2016 (ΦΕΚ 85/Α΄) μηνιαία εισφορά 0,20 ευρώ, η οποία παρακρατήθηκε από συνταξιούχους το έτος 2017 από τις καταβαλλόμενες κύριες συντάξεις, ανάλογο του αριθμού συνταξιούχων του κλάδου ή του εργασιακού χώρου που εκπροσωπούν». Δηλαδή καταδεικνύεται έτσι, λόγω ακριβώς της έλλειψης συγκεκριμένου ουσιαστικού νομοθετικού πλαισίου και κανονιστικώς ρυθμιστέων δια υπουργικής αποφάσεως ειδικότερων θεμάτων, ασαφής και ρευστή, αν όχι τυχαία και ευκαιριακή ρύθμιση των δικαιούχων και του τρόπου υπολογισμού των αποδοτέων ποσών της εισφοράς του άρθρου 102 του ν. 4387/2016, διότι η Διοίκηση δεν έχει σταθερό σημείο αναφοράς, ήτοι νόμιμη εξουσιοδοτική διάταξη.Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, οι ελεγχόμενες δαπάνες, οι οποίες ερείδονται στην ως άνω υπουργική απόφαση (41777/1303/2018) είναι μη νόμιμες και τα επίμαχα χρηματικά εντάλματα πληρωμής δεν πρέπει να θεωρηθούν.

ΜΗ ΑΝΑΚΛΗΘΕΙΣΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΣ/ΤΜ.4/20/2019