Με την ένδικη έφεση ζητείται η ακύρωση της 778 απόφασης του Ενιαίου Διοικητικού Συμβουλίου των διασυνδεόμενων νοσοκομείων «Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Ηρακλείου» και «Γενικό Νοσοκομείο Ηρακλείου «Βενιζέλειο», που ελήφθη κατά την 20η Συνεδρίασή του στις 12.7.2017 (θέμα 52ο) και ειδικότερα κατά το πρώτο (υπό Α) σκέλος αυτής, με το οποίο αποφασίσθηκε η βεβαίωση σε βάρος του εκκαλούντος, πρώην Διευθυντή της Οφθαλμολογικής Κλινικής του Γ.Ν.Η. «Βενιζέλειο», ποσού 41.618,33 ευρώ, το οποίο φέρεται ότι αντιστοιχεί σε εκ παραδρομής καταβολή σε αυτόν πάγιας αποζημίωσης εφημεριών Διευθυντών κατά το χρονικό διάστημα από 1.4.2009 έως και 31.12.2012.

Με την έφεση αυτή, όπως οι λόγοι της αναπτύσσονται με τα από 7.1.2019 και από 24.2.2022 νομίμως κατατεθέντα υπομνήματα και αντικρούονται με τα από 19.12.2018 και 1.3.2022 υπομνήματα του εφεσίβλητου, ζητείται η ακύρωση της απόφασης της 29ης Τακτικής Συνεδρίασης της 10.11.2017 του Διοικητικού Συμβουλίου του Γενικού Νοσοκομείου Νοσημάτων Θώρακος Αθηνών (Γ.Ν.Ν.Θ.Α.) «Η ΣΩΤΗΡΙΑ» (θέμα 11ο), με την οποία εγκρίθηκε η επιστροφή από τον εκκαλούντα, μόνιμο υπάλληλο του Νοσοκομείου, κλάδου ΠΕ Ηλεκτρολόγων – Μηχανικών, ποσού 19.845,22 ευρώ, το οποίο αντιστοιχεί σε προσαύξηση αποδοχών, που φέρεται ότι έλαβε αχρεωστήτως κατά το χρονικό διάστημα της εκπαιδευτικής του άδειας από 7.8.2006 έως 7.8.2008 για την εκπόνηση διδακτορικής διατριβής, πλέον τόκων 16.297,79 ευρώ, ήτοι συνολικού ποσού 36.143,01 ευρώ, με παρακράτηση μηνιαίως του 1/10 των μηνιαίων αποδοχών του. 

Με την υπό κρίση έφεση, όπως οι λόγοι αυτής αναπτύσσονται με το από 19.03.2024 νομίμως κατατεθέν υπόμνημα, και για την άσκηση της οποίας έχει καταβληθεί παράβολο (βλ. το με κωδικό 653929312954 0820 0046 δεσμευμένο ηλεκτρονικό παράβολο της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων), ζητείται η ακύρωση των 0014/8ης/22.11.2019 και 0015/8ης/22.11.2019 Πράξεων του Β’ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου, με τις οποίες καταλογίστηκαν, υπέρ του ν.π.δ.δ. «Ιερά Μονή Παναγίας Σουμελά», αλληλεγγύως και εις ολόκληρον, οι εκκαλούντες, με τα αναφερόμενα στις πράξεις ποσά, τα οποία αντιστοιχούν σε ισόποσο έλλειμμα που φέρεται ότι οι ίδιοι προκάλεσαν στο νομικό αυτό πρόσωπο, κατά τα οικονομικά έτη 1997 και 1998, αντίστοιχα, ως εκ της συμμετοχής τους στις οικείες αποφάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου (Δ.Σ.) της Ιεράς Μονής Παναγίας Σουμελά, με τις οποίες εγκρίθηκε η πραγματοποίηση μη νομίμων δαπανών.

Για την υπό κρίση έφεση, όπως αυτή συμπληρώνεται με το από 13.3.2020 παραδεκτώς κατατεθέν υπόμνημα, καταβλήθηκε το νόμιμο παράβολο (βλ. τα 329760633950 0602 0027 και 329906301950 0609 0014 ηλεκτρονικά παράβολα που εκδόθηκαν από τη Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων και προσκομίσθηκαν από τους πρώτο και δεύτερο εκκαλούντες, αντιστοίχως, ποσών 971,00 ευρώ και 430,90 ευρώ αντιστοίχως). Με την ως άνω έφεση ζητείται η ακύρωση της 7/2019 Πράξης του Επιτρόπου στην 8η Υπηρεσία Επιτρόπου του Ελεγκτικού Συνεδρίου, με την οποία καταλογίστηκαν, πλην άλλων, ο πρώτος εκκαλών με το συνολικό ποσό των 97.090,91 ευρώ και ο δεύτερος εκκαλών με το συνολικό ποσό των 43.090,91 ευρώ. τα οποία αντιστοιχούν σε ελλείμματα, συνολικού ποσού 35.811,71 ευρώ, για τα οποία φέρεται ότι ευθύνονται αυτοί ως υπόλογοι του νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου με την επωνυμία «....»

ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΜΟΙ:αίτηση αναιρέσεως κατά της 502/2017 απόφασης του Ι Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου(...)Με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση απορρίφθηκε η από ... έφεση της ήδη αναιρεσείουσας κατά της ... καταλογιστικής απόφασης της Οικονομικής Επιθεώρησης Υπολοίπου Κεντρικής Μακεδονίας, με την οποία καταλογίστηκε υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου, υπό την ιδιότητά της ως Προϊσταμένης της Δημόσιας Οικονομικής Υπηρεσίας (ΔΟΥ) …, ως συνευθυνόμενη, εις ολόκληρον με τα αναφερόμενα στην απόφαση αυτή πρόσωπα και κατά τον λόγο της ευθύνης αυτών, με το ποσό των 1.535.089,57 ευρώ, που αντιστοιχεί σε ισόποσο έλλειμμα που φέρεται ότι προκάλεσε στην ως άνω ΔΟΥ κατά τα έτη 1998-2000, πλέον προσαυξήσεων εκπρόθεσμης καταβολής ύψους 2.271.870,29 ευρώ, ήτοι με το συνολικό ποσό των 4.256.959,86 ευρώ.(...)Υπό τις ειδικές περιστάσεις της υπόθεσης το Δικαστήριο κρίνει ότι ο καταλογισμός σε βάρος της εκκαλούσας ποσού που υπερβαίνει το 40% των αναλογουσών στο ποσό του καταλογισμού προσαυξήσεων, διαρρηγνύει τη δίκαιη ισορροπία μεταξύ του σκοπού που επιδιώκεται με τον καταλογισμό και των περιουσιακών δικαιωμάτων της καταλογιζόμενης.Αναιρεί την 502/2017 απόφαση του Ι Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου.Μεταρρυθμίζει την ... καταλογιστική απόφαση της Οικονομικής Επιθεώρησης Υπολοίπου Κεντρικής Μακεδονίας.Μειώνει το καταλογισθέν ποσό σε βάρος της αναιρεσείουσας,  μόνο κατά το ποσό των προσαυξήσεων, το οποίο αναπροσαρμόζει στο ποσό των 908.748,11  ευρώ.

Το υπό κρίση δικόγραφο, μολονότι επιγράφεται «προσφυγή», συνιστά κατ’ εκτίμηση του περιεχομένου του έφεση που ασκείται για την επίλυση δημοσιονομικής διαφοράς και ορθώς ως εκ τούτου παραπέμφθηκε προς εκδίκαση στο Ελεγκτικό Συνέδριο με την 514/2021 απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Πατρών. Με την έφεση αυτή, όπως οι λόγοι της αναπτύσσονται με το από 11.11.2020 υπόμνημα και αντικρούονται με τα από 14.2.2023 και 15.2.2023 υπομνήματα των αντιδίκων, άπαντα νομίμως κατατεθέντα, ζητείται η ακύρωση: α) του ΕΜΠ 522/19.10.2016 εγγράφου του υπογράφοντος κατ’ εξουσιοδότηση του Διοικητή Υποδιοικητή της 6ης Δ.Υ.Πε., με το οποίο ενημερώθηκε η εκκαλούσα ότι η υπηρεσία εμμένει στα διαλαμβανόμενα στην ΕΜΠ 605/14.12.2015 απόφαση του ίδιου ως άνω Διοικητή και κλήθηκε όπως, εντός 10 ημερών από την παραλαβή του πρώτου εγγράφου, επιστρέψει το ποσό των 16.800,62 ευρώ, β) του Α2β/Γ.Π.οικ.72587/29.9.2016 εγγράφου της Προϊσταμένης της Διεύθυνσης Ανθρωπίνων Πόρων Νομικών Προσώπων του Υπουργείου Υγείας, με το οποίο γνωστοποιήθηκε στην 6η Δ.Υ.Πε., ότι η θητεία της εκκαλούσας ως Υποδιοικήτριας της εν λόγω Δ.Υ.Πε. έληξε αυτοδικαίως μετά την παρέλευση της προβλεπόμενης από το νόμο διετίας από το διορισμό της στην ως άνω θέση, γ) της ΕΜΠ 605/14.12.2015 απόφασης του υπογράφοντος κατ’ εξουσιοδότηση του Διοικητή Υποδιοικητή της ως άνω Δ.Υ.Πε., με το οποίο κλήθηκε η εκκαλούσα να επιστρέψει το ποσό των 16.800,62 ευρώ που αντιστοιχεί σε αποδοχές που φέρεται ότι έλαβε αχρεωστήτως κατά το χρονικό διάστημα από 11.10.2014 έως 7.4.2015, λόγω αυτοδίκαιης λήξης της θητείας της ως Υποδιοικήτριας της 6ης Δ.Υ.Πε. στις 11.10.2014, 

Εν προκειμένω, η αναιρεσείουσα Κοινοπραξία με το ασκηθέν, στις 30.12.2002, ένδικο βοήθημα, ζήτησε, μεταξύ άλλων, να υποχρεωθεί ο αναιρεσίβλητος Δήμος να της καταβάλει το συνολικό ποσό των 17.795.490 δραχμών, εκ των οποίων (α) ποσό 8.374.272 δραχμών αφορά τόκους οι οποίοι, κατά τους ισχυρισμούς της αναιρεσείουσας, έπρεπε να της καταβληθούν λόγω της μεταγενέστερης εξόφλησης της ιδίας συμμετοχής του Δήμου, συμπεριλαμβανομένου του εργολαβικού οφέλους ποσοστού 15% και του ΦΠΑ ποσοστού 18% και (β) ποσό 5.000.000 δραχμών για πρόσθετες εργασίες καθώς και ποσό 4.421.218 δραχμών για τόκους επί του ποσού των προσθέτων εργασιών. Ενόψει των ως άνω αξιώσεων της αναιρεσείουσας κοινοπραξίας, η ικανοποίηση των οποίων προϋποθέτουν την ερμηνεία και την εφαρμογή των σχετικών όρων της συμβάσεως, όφειλε αυτή να ασκήσει, μετά την τήρηση της προσήκουσας ενδικοφανούς διαδικασίας, προσφυγή διότι, σύμφωνα με όσα προαναφέρθηκαν, η δικαστική επίλυση όλων εν γένει των διαφορών από την εκτέλεση δημοσίων ή δημοτικών έργων, και αυτών ακόμη που έχουν ως αντικείμενο την ανόρθωση ζημίας που προκλήθηκε από ενέργειες ή παραλείψεις των δημοσίων ή δημοτικών αρχών κατά την εκτέλεση δημοσίου ή δημοτικού έργου, επιδιώκεται με άσκηση προσφυγής, μετά τήρηση της διαγραφομένης από το νόμο διοικητικής διαδικασίας. Με αυτά τα δεδομένα, ορθώς το δικάσαν εφετείο δέχθηκε ότι το ασκηθέν ένδικο βοήθημα είχε το χαρακτήρα προσφυγής, όπως άλλωστε επιγράφετο, δεδομένου ότι οι συγκεκριμένες απαιτήσεις της αναιρεσείουσας δεν ήταν βέβαιες και εκκαθαρισμένες αλλά, αντιθέτως, υπήρχε στάδιο ουσιαστικής κρίσεως τόσο ως προς την καταρχήν ύπαρξη των απαιτήσεων όσο και το ύψος αυτών, ο δε προαναφερθείς λόγος αναιρέσεως είναι απορριπτέος ως αβάσιμος...κατόπιν αυτών η υπό κρίση αίτηση αναιρέσεως είναι απορριπτέα στο σύνολό της.

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ:Με τα δεδομένα αυτά, το Τμήμα κρίνει ότι η κλήτευση της εκκαλούσας στην ορισθείσα δικάσιμο της 4ης Οκτωβρίου 2022 δεν ήταν νόμιμη, διότι δεν αποδεικνύεται ότι την κλήση παρέλαβε πρόσωπο που εκπροσωπεί την εταιρεία, ενώ η κλήση που επιδόθηκε στον υπογράφοντα το δικόγραφο της έφεσης δικηγόρο δεν είναι έγκυρη, διότι δεν έχει κατατεθεί έγγραφο παροχής πληρεξουσιότητας σε αυτόν. Συνεπώς πρέπει να κηρυχθεί απαράδεκτη η συζήτηση της υπόθεσης, να ορισθεί αρμοδίως νέα δικάσιμος για τη συζήτησή της, να εγγραφεί η υπόθεση στο πινάκιο της νέας δικασίμου και να κληθεί, με επιμέλεια της Γραμματείας του Δικαστηρίου, η εκκαλούσα να παραστεί σε αυτήν.

Με την κρινόμενη έφεση και τους πρόσθετους λόγους αυτής ζητείται παραδεκτώς η ακύρωση της 11/2017 πράξης της Επιτρόπου της 13ης Υπηρεσίας Επιτρόπου του Ελεγκτικού Συνεδρίου, κατά το μέρος που με αυτή καταλογίσθηκε σε βάρος του εκκαλούντος, αλληλεγγύως και εις ολόκληρον με την εκκαθαριστή αποδοχών…, το συνολικό ποσό των 20.677,54 ευρώ, το οποίο αντιστοιχεί σε αποδοχές (συμπεριλαμβανομένου του αναλογούντος φόρου), που φέρεται ότι έλαβε αχρεωστήτως υπό την ιδιότητα του Διοικητή του «Γενικού Νοσοκομείου Μεσσηνίας» κατά το χρονικό διάστημα από 1.1.2013 έως 31.10.2016, λόγω αφενός της μη ορθής μισθολογικής του κατάταξης και αφετέρου της μη πραγματοποίησης επί των αποδοχών του των περικοπών των νόμων 3833/2010, 3845/2010 και 4093/2012

Με την αίτηση αυτή επιδιώκεται η αναίρεση της 864/2021 οριστικής απόφασης του ΙΙΙ Τμήματος (υπόθεση υπαγόμενη από 16.9.2020 στην αρμοδιότητα του Πέμπτου Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου).(...)Με δεδομένα όσα αναφέρονται στη σκέψη 7 και όσα έγιναν δεκτά στις σκέψεις 10, 12 και 13 της παρούσας, το Δικαστήριο κρίνει ότι το δικάσαν Τμήμα με την προσβαλλόμενη απόφασή του ορθώς ερμήνευσε και εφάρμοσε τις διατάξεις του άρθρου 66 παρ. 1, 2, 6 και 10 του Συνταξιοδοτικού Κώδικα (π.δ. 166/2000). Ειδικότερα, ορθώς απέρριψε την κατατεθείσα στις 19.3.2009 έφεση του δικαιοπαρόχου των αιτουσών κατά της 58467/2007 πράξης αναπροσαρμογής σύνταξης της 44ης Διεύθυνσης του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους ως εκπρόθεσμη, αφού η προσβαλλόμενη πράξη τεκμαίρεται ότι κοινοποιήθηκε σ’ αυτόν στις 10.9.2007, ήτοι την εξηκοστή ημέρα από την ημερομηνία που φέρει το Α151501/13.7.2007 έγγραφο κοινοποίησης της 46ης Διεύθυνσης του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους και η προθεσμία προσβολής της ως άνω πράξης άρχισε στις 16.9.2007, επομένη της λήξης των δικαστικών διακοπών του έτους 2007 και συμπληρώθηκε την 1η Δεκεμβρίου 2008, χωρίς να συνυπολογίζονται στον διαδραμόντα χρόνο και το διάστημα των δικαστικών διακοπών του έτους 2008, από 1.7.2008 έως 15.9.2008, κατά το οποίο η προθεσμία αυτή είχε επίσης ανασταλεί. 	Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω και μη υπάρχοντος άλλου λόγου αναίρεσης, πρέπει η ένδικη αίτηση να απορριφθεί στο σύνολό της ως αβάσιμη και να διαταχθεί η κατάπτωση υπέρ του Δημοσίου του παραβόλου που κατατέθηκε για την άσκησή της (άρθρο 310 παρ. 1 του ν. 4700/2020).