Κοινοποίηση της αριθ.101/2015 γνωμοδότησης του Α τμήματος του Ν.Σ.Κ (Επιτόκιο επιδικίας)

α) Αν τα εκκλησιαστικά ν.π.δ.δ. «Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος» και «Πανελλήνιο Ιερό Ίδρυμα Ευαγγελιστρίας Τήνου», υπάγονται στις διατάξεις του ν.δ. 496/1974 «Περί λογιστικού των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου» ή έχουν εξαιρεθεί σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 57 του ν. 1591/1986 και β) ποιες διατάξεις διέπουν την παραγραφή αξιώσεων του ενός εκκλησιαστικού ν.π.δ.δ. κατά του άλλου.(...)α) Το ν.π.δ.δ. «Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος» δεν εμπίπτει στην εξαιρετική διάταξη του άρθρου 57 του ν.1591/1986 και συνεπώς εφαρμόζονται και για αυτό στο ακέραιο όλες οι διατάξεις του ν.δ. 496/1974 «Περί λογιστικού των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου». β) Οι, μεταξύ της Αποστολικής Διακονίας της Ελλάδος και του Πανελλήνιου Ιερού Ιδρύματος Ευαγγελιστρίας Τήνου, αξιώσεις υπόκεινται σε πενταετή παραγραφή που αρχίζει από το τέλος του έτους κατά το οποίο εγκρίθηκε ο απολογισμός του Ιδρύματος από τον Υπουργό Οικονομικών, ουδεμία δε ασκεί επιρροή στη διοικητική εκτέλεση το γεγονός ότι και τα δύο νομικά πρόσωπα είναι εκκλησιαστικά ν.π.δ.δ. Για την περίπτωση έκδοσης τελεσίδικης ή/και αμετάκλητης δικαστικής απόφασης εφαρμόζονται οι ειδικότερες διατάξεις των άρθρων 44 έως 46 του ν.δ. 496/1974, οι οποίες στην περίπτωση αυτή προβλέπουν την εικοσαετή παραγραφή και όχι η γενική διάταξη του άρθρου 268 ΑΚ. Οι ίδιες διατάξεις εφαρμόζονται και για τη διακοπή ή αναστολή της παραγραφής.

H διάταξη του άρθρου 21 του Κώδικα Νόμων περί δικών του Δημοσίου, με την οποία θεσπίζεται, για τις οφειλές του Δημοσίου, επιτόκιο νόμιμο και υπερημερίας σε ποσοστό 6%, που είναι μικρότερο από το ποσοστό του γενικώς ισχύοντος αντίστοιχου επιτοκίου, αντίκειται στις διατάξεις των άρθρων 4 παρ. 1 του Συντάγματος και 1 του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της Ε.Σ.Δ.Α.

Δυνατότητα ανάληψης εκ μέρους των Δήμων των οφειλών των Δημοτικών Επιχειρήσεων Ύδρευσης και Αποχέτευσης οι οποίες έχουν λυθεί και οι οποίες προέρχονται από ασφαλιστικές εισφορές του προσωπικού των επιχειρήσεων αυτών.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Οι διατάξεις της παρ.1 του άρθρου 42 του Ν 3801/2009 που αφορούν την καταβολή εκ μέρους των Δήμων οφειλομένων ασφαλιστικών εισφορών, δεν εφαρμόζονται για τις οφειλές των Δημοτικών Επιχειρήσεων Ύδρευσης και Αποχέτευσης προς το Ι.Κ.Α., δοθέντος ότι, η περί του αντιθέτου ειδική ρύθμιση του άρθρου 24 του Ν 3649/2008, αφορούσε οφειλές οι οποίες γεννήθηκαν μέχρι τη δημοσίευση του ιδίου νόμου, (ήτοι την 3-3-2008).

α) Συμψηφισμός ποσών από επιστροφή Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης με ασφαλιστικές οφειλές και β) συμψηφισμός ποσών από επιστροφή Ε.Φ.Κ. με οφειλές προς τη Φορολογική Διοίκηση.Κατά την επιστροφή Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης (Ε.Φ.Κ.) στους δικαιούχους της παρ.5 του άρθρου 78 του Τελωνειακού Κώδικα, εφαρμόζονται οι διατάξεις των άρθρων 12, 42 παρ.1 και 48 παρ.2 του Κ.Φ.Δ. και του άρθρου 83 του ΚΕΔΕ. Από τα επιστρεφόμενα ποσά παρακρατούνται τα ποσά τυχόν ληξιπρόθεσμων οφειλών σε Οργανισμούς Κοινωνικής Ασφάλισης μέχρι το όριο που προβλέπεται στη περίπτωση 1, της υποπαραγράφου ΙΑ.2, του άρθρου Πρώτου του Ν. 4254/2014. (ομοφ.) ΑΠΟΔΕΚΤΗ ΠΛΗΝ ΤΗΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗΣ Γ3

Υποχρεώσεις Δημοσίου έναντι αναγνωρισθέντος κυρίου ακινήτου το οποίο αρχικά νεμόταν το Δημόσιο και ακολούθως κατά τη διάρκεια της επιδικίας εκποίησε σε τρίτο.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Το Δημόσιο έχει υποχρέωση να καταβάλει αποζημίωση στους αναγνωρισθέντες κύριους ακινήτου το οποίο αρχικά νεμόταν το ίδιο (Δημόσιο) και στη συνέχεια και κατά τη διάρκεια της επιδικίας εκποίησε σε τρίτους. Η αποζημίωση αυτή συνίσταται στην τρέχουσα αγοραία αξία του ακινήτου. Το Δημόσιο εάν ήταν καλόπιστο ως προς τη νομή του ακινήτου και την κυριότητά του επ’ αυτού μέχρι της περατώσεως της δίκης δεν οφείλει αποζημίωση στους πιο πάνω αναγνωρισθέντες κυρίους σε αποκατάσταση της ζημίας που αυτοί υπέστησαν από την αποστέρηση της χρήσεως και καρπώσεως του ακινήτου. Η άσκηση της διεκδικητικής ή αναγνωριστικής της κυριότητας αγωγής δεν καθιστά αναγκαίως τον εναγόμενο (Δημόσιο ή ιδιώτη) κακόπιστο νομέα. Τα άρθρα 1096 – 1099 Α.Κ. εφαρμόζονται και στο Δημόσιο.

Οι μη βεβαιωμένες από τους Φ.Κ.Α. απαιτήσεις από ασφαλιστικές εισφορές υπόκεινται στην γενική εικοσαετή παραγραφή του άρθρου 249 Α.Κ. μόνον εφόσον ειδικές καταστατικές διατάξεις δεν ορίζουν άλλως. Οι ειδικές διατάξεις των Φ.Κ.Α. που προβλέπουν άλλον (συντομότερο της εικοσαετίας) χρόνο παραγραφής, και άλλη αφετηρία αυτής (πλην της βεβαιώσεως) έχουν μεν ισχύ, αλλά αφορούν μόνον τις μη βεβαιωμένες οφειλές. Οι ειδικές διατάξεις των Φ.Κ.Α. που προβλέπουν άλλον (συντομότερο της εικοσαετίας) χρόνο παραγραφής, αλλά με αφετηρία τον χρόνο της βεβαιώσεως κατισχύουν του άρθρου 137 του Ν. 3655/2008 κατά τη ρητή πρόβλεψη του άρθρου αυτού. (ομοφ.)Έναρξη της παραγραφής απαιτήσεων (από ασφαλιστικές εισφορές) υπέρ των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης (Φ.Κ.Α.), πριν ή μετά τη βεβαίωση της οφειλής – Ισχύς ειδικών διατάξεων των Φ.Κ.Α. που προβλέπουν διαφορετικό χρονικό σημείο έναρξης της παραγραφής ή διαφορετικό χρόνο παραγραφής. 

Διασφαλιστικά Μέτρα Δημοσίου – Λήψη κατά εκπροσώπων σωματείου – Φοροδιαφυγή – Ποινική ευθύνη εκπροσώπων σωματείου.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Προεδρεύων: Α. Τζεφεράκος, Αντιπρόεδρος Εισηγητής: Σ. Δελλαπόρτας, Νομικός Σύμβουλος 1) Τα διασφαλιστικά μέτρα του άρθρου 14 του Ν 2523/1997 εφαρμόζονται και κατά των σωματείων, στις περιπτώσεις που αυτά υπέχουν φορολογικές υποχρεώσεις και ειδικότερα εφαρμόζονται κατά των αθλητικών σωματείων του ερωτήματος. Περαιτέρω, τα διασφαλιστικά μέτρα για τα συμφέροντα του Δημοσίου δεν εφαρμόζονται κατά των εκπροσώπων των σωματείων του Α.Κ. και ειδικότερα των αθλητικών νομικών προσώπων που λειτουργούν με τη μορφή σωματείου του Α.Κ. ούτε κατά των επιτροπών διοίκησης των Τ.Α.Α. αυτών. Στην περίπτωση, όμως, που το αθλητικό νομικό πρόσωπο λειτουργεί με τη μορφή Α.Α.Ε. εφαρμόζεται ευθέως η διάταξη της παρ.1 του άρθρου 20 του Ν 2523/1997, οπότε τα διασφαλιστικά μέτρα λαμβάνονται και κατά των προσώπων που προβλέπει η διάταξη αυτή. 2) Δεν μπορεί νόμιμα να γίνει επίκληση του άρθρου 20 του Ν 2523/1997 για να θεμελιωθεί ποινική ευθύνη των νομίμων εκπροσώπων νομικών προσώπων που λειτουργούν με τη μορφή σωματείου του Α.Κ. Δεν αποκλείεται όμως η ευθύνη των παραπάνω προσώπων με βάση τις γενικές διατάξεις του Ποινικού Κώδικα σε συνδυασμό με αυτές των άρθρων 17, 18 και 19 του Ν 2523/1997.

Προθεσμία παραγραφής των δικαιωμάτων του Ταμείου Νομικών που απορρέουν από συμβολαιογραφικά έγγραφα.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
α) Οι διατάξεις του άρθρου 38 του Ν 2830/2000, που αφορούν την 10ετή παραγραφή, δεν καταλαμβάνουν και τις οφειλές από καθυστερούμενες εισφορές στο Ταμείο, οι οποίες, ελλείψει ειδικωτέρας καταστατικής διατάξεως, εμπίπτουν στην 20ετή παραγραφή του άρθρου 249 Α.Κ. β) Παρέλκει η έρευνα επί του β’ σκέλους του ερωτήματος, το οποίο καλύπτεται από την διάταξη του άρθρου 24 παρ.1 του ΝΔ 4114/60, σύμφωνα με την οποία, η αίτηση του ασφαλισμένου περί απονομής συντάξεως είναι απαράδεκτη, εφόσον δεν αποδεικνύεται υπό του αιτούντος η ολοσχερής εκπλήρωση των προς το Ταμείο ασφαλιστικών του υποχρεώσεων.

Κρατικές προμήθειες. Απαλλαγή προμηθευτή από την παράδοση των υπολοίπων ποσοτήτων των συμβατικών υλικών.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
(Τριμελούς Επιτροπής) Προεδρεύων: Α.Σοφός, Αντιπρόεδρος Εισηγήτρια: Ν.Μαριόλη, Πάρεδρος Είναι δυνατή η εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 380 Α.Κ., σε συνδυασμό με τις διατάξεις του άρθρου 288 Α.Κ., που εφαρμόζονται επικουρικώς με τις διατάξεις του Π.Δ. 284/1989, έτσι ώστε ο προμηθευτής να απαλλαγεί από την προσκόμιση των υπολοίπων ποσοτήτων των συμβατικών υλικών. Πρέπει να σημειωθεί ότι η υπηρεσία δεν υφίσταται βλάβη λόγω της απαλλαγής του προμηθευτή αφού δεν θα υπάρξει διαφορά τιμής προμήθειας των φαρμακευτικών ιδιοσκευασμάτων, διότι αυτά είναι υποχρεωτικά διατιμημένα είδη από αρμόδια Κρατική Αρχή (Υπουργείο Ανάπτυξης) σύμφωνα με την αγορανομική διάταξη 6/29-9-97.