Αρμοδιότητα για τη συνυπογραφή της κοινής υπουργικής απόφασης περί προσωρινής οριοθέτησης του παραδοσιακού οικισμού της Λίνδου, βάσει των διατάξεων της παρ.3 του άρθρου 12 του Ν 3028/2002.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Αρμόδιο Υπουργείο, για τη συνυπογραφή της, κατ’ άρθρο 12 παρ.3 του Ν 3028/2002, κοινής υπουργικής απόφασης για την προσωρινή οριοθέτηση του παραδοσιακού οικισμού της Λίνδου Ρόδου, είναι κατά τελολογική ερμηνεία των διατάξεων τούτων το Υπουργείο Αιγαίου, στο οποίο ανήκει, άλλωστε, και η αρμοδιότητα για την οριστική οριοθέτηση του άνω οικισμού της Λίνδου.

Εργασίες εκβραχισμού....Επειδή, με άλλο λόγο προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε χωρίς να ληφθούν μέτρα προστασίας για το εξωκλήσι του «...», το οποίο αποτελεί αυτοτελώς προστατευτέο μνημείο δυνάμει του ν. 3028/2002, εφόσον αναφέρεται στις ιστορικές πηγές της ... και στους καταλόγους των εξοχικών ναΐσκων από το έτος 1500 και εντεύθεν. Ανεξαρτήτως του ότι στα έγγραφα 1420/3.7.2002 της 2ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων και 833/28.6.2002 της 1ης Εφορείας Νεωτέρων Μνημείων αναφέρεται ότι η περιοχή κατασκευής του έργου δεν βρίσκεται κοντά σε ζώνη προστασίας μνημείου αρμοδιότητας των Εφορειών αυτών, στο ... έγγραφο της παραπάνω 2ης Ε.Β.Α. και στη μ.π.ε. βεβαιώνεται ότι το εκκλησάκι που βρίσκεται στην επίδικη περιοχή δεν επηρεάζεται από την κατασκευή του έργου. Πέραν τούτων, ωστόσο, στην α.ε.π.ο. διαλαμβάνεται ειδικός όρος με τον οποίο απαγορεύεται οποιαδήποτε επέμβαση, αλλοίωση ή πρόκληση ζημίας στο ναΐσκο και επιτάσσεται η λήψη όλων των απαραίτητων μέτρων για την προστασία του κτίσματος και του περιβάλλοντος χώρου του [περ. ε.2) 8]. Συνεπώς, και αυτός ο λόγος ακυρώσεως είναι απορριπτέος.

Καθορισμός τελών: α) φωτογράφησης-κινηματογράφησης-βιντεοσκόπησης σε Μουσεία, Μνημεία και Αρχαιολογικούς Χώρους, β) δημοσίευσης φωτογραφιών αρχαιολογικού περιεχομένου για εμπορική εκμετάλλευση γ) ηλεκτρονικών εκδόσεων, δ) χρήσης εικόνων στο Διαδίκτυο και ε) εκδηλώσεων σε αρχαία θέατρα και άλλους αρχαιολογικούς χώρους. στ) Διαδικασία καταβολής τελών για εκμαγεία, αντίγραφα και απεικονίσεις ακινήτων και κινητών μνημείων που ανήκουν στο Δημόσιο. ζ) Διαδικασία καταβολής τελών για χρήση ακινήτων και κινητών μνημείων σε λογότυπο.

356481/254593/7509/2927/2019- ΦΕΚ: 2812/Β/4.7.2019 Με την παρούσα καταργούνται α) η με αρ. πρωτ. ΥΠΠΟ/ ΓΔΑΠΚ/ΔΜΕΕΠ/Γ2/Φ51-52-54/81397/2199/12.5.2005 κοινή υπουργική απόφαση (ΦΕΚ 1491/Β΄/27.10.2005) και β) η με αρ. πρωτ. ΥΠΠΟΤ/ΓΔΑΠΚ/ΑΡΧ/Α1/Φ42/ 1020/62/10-04-2012 υπουργική απόφαση (ΦΕΚ 1138/ Β΄/10-04-2012) «Έγκριση όρων και διαδικασιών για την πραγματοποίηση κινηματογραφικών λήψεων σε  μνημεία, αρχαιολογικούς χώρους, ιστορικούς τόπους και σε μουσεία, σύμφωνα με το συνημμένο κατάλογο».

Αριθμ. ΥΠΠΟΤ/ΔΟΕΠΥ/ΤΟΠΥΝΣ/126463/2011,ΦΕΚ-3046/Β/30-12-2011,άρθρο 13: «Η αριθμ. ΥΠΠΟ/ΓΔΑΠΚ/ΔΜΕΕΠ/Γ2/Φ51-52-54/81397/2199/12-9-2005 κοινή υπουργική απόφαση των Υφυπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και Πολιτισμού καταργείται, με εξαίρεση τις διατάξεις της οι οποίες αφορούν τα της προβλεπόμενης στην παράγραφο 4 του άρθρου 46 του Ν. 3028/2002 αδείας.»

Μελέτη ανέγερσης Νέου Μουσείου (...). Επειδή, προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη πράξη είναι μη νόμιμη διότι η ανέγερση του Νέου Μουσείου βάσει των προβλεπομένων όρων δομήσεως και συγκεκριμένα του προβλεπομένου μεγίστου επιτρεπόμενου ύψους και της κατ΄ όγκον εκμεταλλεύσεως ευρίσκεται σε αντίθεση με το άρθρο 24 του Συντάγματος διότι έχει ως αποτέλεσμα την αλλοίωση του παραδοσιακού χαρακτήρα της περιοχής που ανήκει στο ιστορικό κέντρο των Αθηνών (π.δ/μα από 21.9.1979 "περί χαρακτηρισμού ως παραδοσιακού τμήματος της πόλεως των Αθηνών (ιστορικό κέντρο)" - Δ΄ 567) και του οικιστικού και φυσικού περιβάλλοντος της περιοχής. Συναφώς προβάλλεται και παράβαση της διατάξεως του άρθρου 3 παρ. 1 του ν. 1577/1985 (Α΄ 210) στην οποία ορίζεται ότι: "Κάθε κτίριο ή εγκατάσταση πρέπει: α)... β) να εντάσσεται στο φυσικό και οικιστικό περιβάλλον, ώστε στο πλαίσιο των στόχων της οικιστικής ανάπτυξης και της προστασίας του περιβάλλοντος να εξασφαλίζονται οι καλύτεροι δυνατοί όροι διαβίωσης. Ο έλεγχος της τήρησης των πιο πάνω προϋποθέσεων ασκείται από την πολεοδομική υπηρεσία με βάση τη μελέτη της άδειας οικοδομής...". Οι επιπτώσεις όμως στο οικιστικό και φυσικό περιβάλλον καθώς και η τυχόν αλλοίωση του παραδοσιακού χαρακτήρα της περιοχής από την ανέγερση του κτιρίου του Νέου Μουσείου ..... δεν συνιστούν ζητήματα τα οποία αποτελούν αντικείμενο ελέγχου από το ΚΑΣ και τον Υπουργό Πολιτισμού κατά την ενάσκηση των αρμοδιοτήτων τους στα πλαίσια του αρχαιολογικού νόμου (βλ. άρθρα 10 και 50 του ν. 3028/2002), αλλά ζητήματα τα οποία ελέγχονται κατά την έκδοση των προβλεπομένων από την οικεία περιβαλλοντική και πολεοδομική νομοθεσία σχετικών πράξεων. Κατ΄ ακολουθίαν αυτών, οι παραπάνω λόγοι απαραδέκτως προβάλλονται επ΄ ευκαιρία της προσβολής της επιδίκου αποφάσεως του Υπουργού Πολιτισμού και πρέπει, ως εκ τούτου, ν΄ απορριφθεί.

Καταβολή αποδοχών - νόμιμος τόκος υπερημερίας...:Όπως προκύπτει από το κείμενο της εκκαλούμενης απόφασης, τόσο στο σκεπτικό όσο και στο διατακτικό της, αναγνωρίζεται ότι το εναγόμενο υποχρεούται να καταβάλει στους ενάγοντες, των οποίων έγινε δεκτή η  αγωγή, τα αναφερόμενα ποσά, με το νόμιμο τόκο από την επίδοσή της. Ωστόσο, κατά την ως άνω διάταξη του ν. 496/1974, που είναι ανάλογη  προς το άρθρο 21 του δευτέρου κεφαλαίου του κώδικα νόμων περί  δικών του Δημοσίου (β.δ. της 26-6/10.7.1944), ορίζεται ότι ο νόμιμος και ο τόκος υπερημερίας κάθε οφειλής του νομικού προσώπου ανέρχεται σε 6% ετησίως, εκτός αν ορίζεται διαφορετικά με σύμβαση ή ειδικό νόμο και αρχίζει από την επίδοση της αγωγής. Τούτο επιβάλλεται από λόγους γενικότερου συμφέροντος, όπως στην περίπτωση των νομικών προσώπων δημόσιου δικαίου, στην περιουσία και την οικονομική κατάσταση των οποίων  συμβάλλει το σύνολο των πολιτών, με την καταβολή φόρων, συμφέρον το οποίο, πρωτίστως, εξυπηρετεί και η διάταξη του άρθρου 7 §2 του ν.δ. 496/1974 “περί λογιστικού των ΝΠΔΔ”. Η ρύθμιση αυτή, με την οποία, επί υπερημερίας, αναγνωρίζεται στα ΝΠΔΔ το δικαίωμα να καταβάλλουν, με την ιδιότητα του οφειλέτη, ποσοστό τόκου 6% ετησίως, ήτοι μικρότερο εκείνου που έχουν υποχρέωση να καταβάλλουν οι ιδιώτες ως οφειλέτες, εισάγει επιτρεπτή εξαίρεση υπέρ των ΝΠΔΔ, που δε βρίσκεται σε αντίθεση ούτε  προς τις διατάξεις των άρθρων 20 §1 του Συντάγματος και 6 §1 της    Διεθνούς Σύμβασης της Ρώμης της 4.11.1950 (ΕΣΔΑ), που κυρώθηκε με  το ν.δ. 53/1974 και έχει την αυξημένη τυπική ισχύ του άρθρου 28 §1  του Συντάγματος, ούτε προς αυτές του άρθρου 1 του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ, που προστατεύει την περιουσία παντός προσώπου (Α.Π. 992/2017 Τ.Ν.Π. «Νόμος»). Επομένως, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, που έκρινε ότι δεν πρέπει να εφαρμοστεί η πιο πάνω ουσιαστική διάταξη και επιδίκασε τα χρηματικά ποσά, που δέχθηκε ως οφειλόμενα, με το νόμιμο τόκο, αορίστως, ήτοι με το συνήθη τόκο υπερημερίας και όχι προς 6%, εσφαλμένα εφάρμοσε το νόμο και πρέπει να γίνει δεκτός ως ουσιαστικά βάσιμος ο λόγος αυτός της έφεσης. Κατόπιν τούτων, πρέπει να αναγνωρισθεί ότι το εκκαλούν – εναγόμενο υποχρεούται να καταβάλει σε καθένα από τους εφεσίβλητους – ενάγοντες τα χρηματικά ποσά, που τους επιδικάστηκαν με  την εκκαλουμένη, με τόκο 6% από την επίδοση της αγωγής.