×
register
Συνδρομητική Υπηρεσία. Για να έχετε πλήρη πρόσβαση στο mydocman.gr πρέπει να συνδεθείτε: Είσοδος

ΝΣΚ/184/2012

Τύπος: Γνωμοδότησεις Ν.Σ.Κ.

ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ:

Απόδοση συμπληρωματικής αποζημίωσης λόγω άρσης τεκμηρίου ωφέλειας, στην αναγνωρισθείσα δικαιούχο της αποζημίωσης απαλλοτριωθέντος ακινήτου, η οποία ωστόσο δεν ήταν διάδικος στη δίκη με την οποία κρίθηκε ότι το απαλλοτριωθέν ακίνητο δεν βαρύνεται με αυταποζημίωση.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Δικαιούχος του ποσού της συμπληρωματικής αποζημίωσης, που προκύπτει λόγω της άρσης του τεκμηρίου ωφέλειας, είναι αυτός που αναγνωρίστηκε δικαστικά δικαιούχος της αποζημίωσης και τούτο ανεξάρτητα του εάν ήταν ή όχι διάδικος στη δίκη, με την οποία αναγνωρίστηκε ότι οι απαλλοτριούμενες ιδιοκτησίες δεν βαρύνονται με υποχρέωση αυταποζημίωσης. (ομοφ.)


Ιστορικό Αναθεωρήσεων (Πιλοτική Εφαρμογή)

Σχετικά Έγγραφα

ΝΣΚ/307/2010

Απαλλοτρίωση ακινήτων – Τ.Α.Π.Α. – Αποφάσεις προσδιορισμού προσωρινής και οριστικής τιμής μονάδας – Παρακατάθεση αποζημίωσης – Χρονικός προσδιορισμός έναρξης προθεσμίας.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Εφόσον το υπόχρεο προς πληρωμή της αποζημίωσης Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων (Τ.Α.Π.Α.) δεν συμμετείχε, λόγω μη κλητεύσεώς του, ούτε υπήρξε διάδικος στη δίκη για τον προσδιορισμό της προσωρινής τιμής αποζημίωσης των απαλλοτριωθέντων και αυτό (Τ.Α.Π.Α.) ζήτησε τον οριστικό προσδιορισμό αυτής με αίτησή του μαζί με το Ελληνικό Δημόσιο απευθείας από το Εφετείο, η προθεσμία του ενάμισι έτους για την παρακατάθεσή της στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων (Τ.Π.Δ.) αρχίζει από την δημοσίευση της σχετικής απόφασης του Εφετείου.


ΝΣΚ/381/2014

Δυνατότητα ή μη του Τ.Π. & Δανείων να αποδώσει, σε ποιον και με ποιες προϋποθέσεις, αποζημίωση από απαλλοτρίωση, για την είσπραξη της οποίας η δικαστικώς αναγνωρισθείσα δικαιούχος χορήγησε συμβολαιογραφική πληρεξουσιότητα προς τρίτο πρόσωπο, την οποία στη συνέχεια ανακάλεσε.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Το Τ.Π. & Δανείων, δεσμευόμενο από το δεδικασμένο της απόφασης αναγνώρισης δικαιούχων αποζημίωσης της απαλλοτρίωσης, υποχρεούται να καταβάλλει την αποζημίωση στην δικαστικώς αναγνωρισθείσα δικαιούχο Α. Π., η οποία εξακολουθεί να είναι φορέας του δικαιώματός της, βάσει της σύμβασης παρακατάθεσης, ενώ οφείλει να αρνηθεί την καταβολή αυτής στη φερόμενη ως πληρεξουσία Ε. Π., άνευ προσκομίσεως νεώτερου πληρεξουσίου, με το οποίο θα αίρεται η όποια αμφισβήτηση προέκυψε εκ μέρους της τελευταίας, σχετικά με την εγκυρότητα ή μη της ανάκλησης της πληρεξουσιότητας. (ομοφ.)


ΝΣΚ/240/2019

Ζητήματα επί αίτησης τρίτων για την άρση κατάσχεσης ακινήτου οφειλέτη του Δημοσίου, για το οποίο προβάλλεται ότι, μετά την επιβολή της κατάσχεσης, περιήλθε στην κυριότητα των αιτούντων με έκτακτη χρησικτησία, η οποία αναγνωρίστηκε δικαστικώς σε δίκη μεταξύ αυτών και του κληρονόμου του οφειλέτη και αρχικού κυρίου του κατασχεμένου ακινήτου.Δεν αποκλείεται, ανάλογα με τις περιστάσεις της κάθε περίπτωσης, να επέλθει απώλεια της κυριότητας κατασχεμένου ακινήτου με την κτήση αυτής από τρίτο πρόσωπο με τα προσόντα της χρησικτησίας, εφόσον συνέτρεξαν οι προϋποθέσεις της και, ειδικότερα, προκειμένου περί έκτακτης χρησικτησίας, όταν ασκήθηκε από τον χρησιδεσπόζοντα η νομή του ακινήτου επί συνεχή εικοσαετία, στην οποία μπορεί να προσμετρηθεί ο χρόνος του δικαιοπαρόχου του. Η κατάσχεση δεν διακόπτει τη χρησικτησία, που έχει ήδη ξεκινήσει πριν από την επιβολή της κατάσχεσης, παρά μόνον εάν αυτή είχε ως υλική συνέπεια την αποβολή του χρησιδεσπόζοντος από το ακίνητο είτε την παρεμπόδισή του κατά την άσκηση της φυσικής εξουσίασης του πράγματος, πράγμα που κρίνεται με βάση το πραγματικό της κάθε περίπτωσης. Περαιτέρω, δεν απαγορεύεται η απόκτηση με χρησικτησία από τρίτο, εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις της, πράγματος που ανήκει στην πτωχευτική περιουσία προσώπου που κηρύχθηκε σε κατάσταση πτώχευσης. Το Δημόσιο, που έχει επιβάλει κατάσχεση σε ακίνητο οφειλέτη του, δεν δεσμεύεται από το δεδικασμένο που απορρέει από τελεσίδικη απόφαση επί αγωγής τρίτου κατά του οφειλέτη του Δημοσίου και φερόμενου, κατά την κατασχετήρια έκθεση, ιδιοκτήτη του κατασχεμένου ακινήτου, με αντικείμενο την αναγνώριση της κυριότητας του τρίτου επί του ακινήτου αυτού. Στο πλαίσιο των γενικών αρχών της νομιμότητας και της χρηστής διοίκησης, αλλά και προς αποφυγή έγερσης αποζημιωτικών αξιώσεων σε βάρος του Δημοσίου, συντρέχει περίπτωση άρσης της κατάσχεσης που αυτό επέβαλε επί ακινήτου του οφειλέτη του, εφόσον γίνει δεκτό ότι τούτο περιήλθε στην κυριότητα τρίτου προσώπου με χρησικτησία. Στην περίπτωση του ερωτήματος και σύμφωνα με το διδόμενο πραγματικό, ενδείκνυται να γίνει δεκτό από τη Διοίκηση το αίτημα που υποβλήθηκε για την άρση από το Δημόσιο κατάσχεσης του αναφερομένου στη σχετική αίτηση ακινήτου (ομόφ.).


Μον.Εφ.Αθ/153/2022

Αποζημίωση Απαλλοτρίωσης Ακινήτου:(....)Τούτο διότι, μετά την συντέλεση της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης, για λόγους δημόσιας ωφέλειας και υπέρ του ....., του κοινού ακινήτου των διαδίκων το έτος 2002 και την παρακατάθεση της αποζημίωσης από το υπέρ ού η απαλλοτρίωση, όπως τούτο εκατέρωθεν συνομολογείται από τις διάδικες πλευρές, η ψιλή κυριότητα του ... ..., ως και η επικαρπία της ανωτέρω αρχικής διαδίκου μητέρας του, αποσβέστηκαν [άρθρα 1135,1170 ΑΚ και ΑΠ 1278/2012 δημοσιευμένη στην ιστοσελίδα του Α.Π), το δε δικαίωμα της τελευταίας επί της είσπραξης της αποζημίωσης έκτης απαλλοτρίωσης, στο οποίο μετατράπηκε η επικαρπία της (άρθρο 1171 ΑΚ), ικανοποιήθηκε, καθόσον εκατέρωθεν συνομολογείται η από κοινού είσπραξή της(....) ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και κατ’ ουσίαν τις εφέσεις. ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την επιστροφή (α) στην εκκαλούσα ... ... του υπ’ αριθμ. κωδ. ..../2020 ηλεκτρονικού παραβόλου (e-παραβόλου) που κατέθεσε κατά την άσκηση της υπ' αριθ. πινακίου ... έφεσής της, (β) στον εκκαλούντα ... ... του υπ’ αριθ. κωδ. ..../2020 ηλεκτρονικού παραβόλου (e-παραβόλου) που κατέθεσε κατά την άσκηση της υπ’ αριθ. πινακίου ... έφεσής του και (γ) στην εκκαλούσα ... ... του υπ΄ αριθ. κωδ. ..../2020 ηλεκτρονικού παραβόλου που κατέθεσε κατά την άσκηση της υπ’ αριθ. πινακίου ... έφεσής της. ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την υπ΄ αριθ. 1227/2020 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, καθ' ό μέρος της υπόθεσης, επί της οποίας αυτή εκδόθηκε, μεταβιβάστηκε κατ' έφεση, ήτοι ως προς την αναγνώριση του ενάγοντος ... ..., δικαιούχου της αποζημίωσης, λόγω απαλλοτρίωσης, για τα έξοδα μετεγκατάστασης της επιχείρησης που ασκούσε σε μισθωμένο, από αυτόν, κι εκμισθωμένο από τους εναγόμενους, τμήμα του ευρισκόμενου στην οδό ... αριθ. .... του Δήμου Α. ...., ακινήτου που απαλλοτριώθηκε αναγκαστικά, υπέρ του Ιδρύματος ...., δυνάμει της υπ’ αριθ. .... απόφασης των Υφυπουργών Οικονομίας & Οικονομικών, Περιβάλλοντος Χωροταξίας & Δημοσίων Έργων και του Υπουργού Πολιτισμού (ΦΕΚ ....), κατά τα ειδικότερα διαλαμβανόμενα στο διατακτικό. ΚΡΑΤΕΙ και ΔΙΚΑΖΕΙ κατ’ ουσίαν την υπόθεση κατά το ως άνω κεφάλαιό της, για το οποίο έγιναν δεκτές ως βάσιμες κατ' ουσίαν οι εφέσεις, κατά τα ειδικότερα διαλαμβανόμενα στο διατακτικό. ΚΗΡΥΣΣΕΙ τη βίαιη διακοπή της δίκης επί της από 6/2/2012 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης .../.../2012 αγωγής και κατά το παραπάνω αντίστοιχο, προς το εκκληθέν κεφάλαιο της υπόθεσης, τμήμα της (την αναγνώριση του ενάγοντος ... ... δικαιούχου της αποζημίωσης, λόγω αναγκαστικής απαλλοτρίωσης, των εξόδων μετεγκατάστασης της επιχείρησής του), όσον αφορά την εναγόμενη ... χα ... ... το γένος ... ..., όπως είναι το ορθό γένος αυτής, αντί του αναγραφόμενου λανθασμένα στην παραπάνω αγωγή γένους «... ...». ΑΝΑΣΤΕΛΛΕΙ ως προς τους λοιπούς διαδίκους την εκδίκαση της από 6/2/2012 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης .../.../2012 αγωγής και κατά το παραπάνω αντίστοιχο, προς το εκκληθέν κεφάλαιο της υπόθεσης, τμήμα της (την αναγνώριση του ενάγοντος ... ... δικαιούχου της αποζημίωσης, λόγω αναγκαστικής απαλλοτρίωσης, των εξόδων μετεγκατάστασης της επιχείρησής του), εωσότου περατωθεί με νόμιμο τρόπο, διά εκδόσεως τελεσίδικης απόφασης ή με τη νομότυπη, κατ' άρθρα 294 επ. ΚΠολΔικ, παραίτηση του ενάγοντος, η δίκη επί της προγενέστερης από 20/11/2009 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης .../.../2009 αγωγής αυτού.


ΔΕφΑθ/1429/2025

Με την εν λόγω αγωγή, οι εκκαλούντες, τέως ιδιοκτήτες ενός ακινήτου επιφάνειας 8.860,00 τ.μ., ευρισκόμενο στην περιοχή του …, το οποίο απαλλοτριώθηκε υπέρ του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού (Ε.Ο.Τ.), αλλά δεν χρησιμοποιήθηκε εν τέλει για την εκπλήρωση του σκοπού της απαλλοτρίωσης ή άλλου σκοπού δημόσιας ωφέλειας, είχαν ζητήσει να αναγνωρισθεί η υποχρέωση του εφεσίβλητου Ελληνικού Δημοσίου να τους καταβάλει: α) το ποσό των 8.312.472,95 ευρώ, νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση, ως αποζημίωση για την από το έτος 1971 και εντεύθεν στέρηση της κάρπωσης του ακινήτου τους, κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του κυρωθέντος με το άρθρο πρώτο του ν. 2882/2001 Κώδικα Αναγκαστικών Απαλλοτριώσεων Ακινήτων, καθώς και των άρθρων 4 και 17 του Συντάγματος και του άρθρου 1 παρ. 1 του 1ου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, και, επικουρικώς, το ποσό των 3.594.493,78 ευρώ, ως αποζημίωση για διαφυγόντα κέρδη από 14.8.1994, που εκδηλώθηκε η παράνομη άρνηση της Διοίκησης να ανακαλέσει την απαλλοτρίωση έως και την άσκηση της αγωγής, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 105 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα, άλλως, το ποσό των 399.104,31 ευρώ, νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση, β) το ποσό των 18.918,38 ευρώ, άλλως το ποσό των 2.193,24 ευρώ, για κάθε μήνα καθυστέρησης από την άσκηση της αγωγής και μέχρι την επιστροφή του ακινήτου στην κυριότητά τους, νομιμοτόκως από κάθε μήνα καθυστέρησης μέχρι την εξόφληση και γ) το ποσό των 60.000,00 ευρώ, σε κάθε έναν από τους …, … και …, ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστησαν από την ως άνω παράνομη συμπεριφορά της Διοίκησης.(...)Εξάλλου, ανεξαρτήτως του αν το προσκομιζόμενο κατά την παρούσα δίκη αποδεικτικό στοιχείο, ήτοι η …/2021 έκθεση εκτίμησης μισθωμάτων, είναι ικανό να αποδείξει τον πραγματικό ισχυρισμό των εκκαλούντων περί της πρόθεσης αξιοποίησης του επίμαχου ακινήτου με τους πιο πάνω περιγραφόμενους τρόπους, τούτο ως μη οψιγενές - καθόσον συντάχθηκε μεν μετά την έκδοση της απόφασης του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου αλλά για την εκτίμηση του ύψους των μισθωμάτων που δυνητικά θα εισπράττονταν από την εκμετάλλευση αυτού, το χρονικό διάστημα από 1ο/1971 έως 6ο/2010 - , απαραδέκτως προσκομίζεται, το πρώτον στις 2.4.2021, ήτοι πριν από τη συζήτηση της έφεσης, δοθέντος ότι η μη επίκληση και προσαγωγή του στην πρωτοβάθμια δίκη, ελλείψει ειδικών ισχυρισμών των εκκαλούντων που να δικαιολογούν την παράλειψη αυτή, δεν κρίνεται δικαιολογημένη. Συνεπώς, δεν αποδεικνύεται η ζημία που οι εκκαλούντες ισχυρίζονται ότι υπέστησαν από την παράλειψη ανάκλησης της ένδικης απαλλοτρίωσης το χρονικό διάστημα από 14.8.1994 έως την άσκηση της αγωγής και ως εκ τούτου, το εφεσίβλητο Δημόσιο δεν υποχρεούται να τους καταβάλει τα αιτούμενα ποσά, όπως ορθά κρίθηκε και με την εκκαλούμενη απόφαση. Ορθά, τέλος, κρίθηκε με την εκκαλούμενη απόφαση το ύψος της ηθικής βλάβης των εκκαλούντων, την οποία υπέστησαν από τον μακροχρόνιο δικαστικό αγώνα άρσης της ένδικης απαλλοτρίωσης η οποία ανήλθε στο εύλογο και προσήκον ποσό των 200,00 ευρώ, όπως ορθά κρίθηκε με την εκκαλουμένη απόφαση, απορριπτομένου ως αβασίμου του σχετικού λόγου έφεσης. ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ Απορρίπτει την έφεση.