Διαδοχικές συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου – Έννοια – Διάρκεια – Περιορισμοί. Συμβάσεις καταρτιζόμενες μεταξύ των ίδιων προσώπων, υπό την ίδια ή παρεμφερή ειδικότητα και όρους εργασίας, με μεγαλύτερη του τριμήνου απόσταση μεταξύ τους, αποτελούν διαδοχικές συμβάσεις του άρθρου 5 του π.δ/τος 164/2004 και υπόκεινται στον ανώτατο αριθμό των 3 συμβάσεων και στη μέγιστη διάρκεια των 24 μηνών. (πλειοψ.) Παραπομπή στην Πλήρη Ολομέλεια του Ν.Σ.Κ.

Συνολικός χρόνος διάρκειας διαδοχικά καταρτιζομένων συμβάσεων μεταξύ των οποίων μεσολαβεί χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των τριών μηνών.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Στο πεδίο εφαρμογής των διατάξεων του άρθρου 6 του Π.Δ/τος 164/2004, με τις οποίες καθορίζεται ανώτατη διάρκεια συμβάσεων είκοσι τεσσάρων (24) μηνών, εμπίπτουν και διαδοχικά καταρτιζόμενες συμβάσεις μεταξύ των οποίων μεσολαβεί χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των τριών μηνών. (πλειοψ.)

Απασχόληση με διαδοχικές συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου(...) Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις σκέψεις που προηγήθηκαν, το Κλιμάκιο κρίνει ότι η εντελλόμενη, με το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα πληρωμής δαπάνη, δεν είναι νόμιμη. Τούτο, διότι οι τελευταίες από 30.9.2016 συμβάσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου, οι οποίες συνιστούν την αιτία της εντελλόμενης δαπάνης, διάρκειας, από 1.10.2016 έως 30.9.2017, έχουν συναφθεί σε συνέχεια διαδοχικών συμβάσεων, συνιστούν δε και αυτές διαδοχικές συμβάσεις, κατά την έννοια της διάταξης του άρθρου 5 παρ. 1 του π.δ/τος 164/2004, καθόσον έχουν συναφθεί σε αδιάλειπτη αλληλουχία. Επομένως, σε κάθε περίπτωση, το συνολικό χρονικό διάστημα απασχόλησης των ως άνω εργαζομένων με διαδοχικές συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου στους ίδιους φορείς και με τις ίδιες ειδικότητες, έχει υπερβεί την εικοσιτετράμηνη κατά απώτατο χρονικό όριο επιτρεπόμενη συνολική διάρκεια απασχόλησής τους, κατά παράβαση των διατάξεων του άρθρου 6 παρ. 1 του ίδιου ως άνω π.δ/τος, οι περιορισμοί του οποίου ισχύουν, ως επιβαλλόμενοι από τις διατάξεις του άρθρου 103 παράγραφος 8 του Συντάγματος. Ως εκ τούτου, οι από 30.9.2016 συμβάσεις δεν παράγουν έννομα αποτελέσματα

Αναίρεση εισαγγελέα ΑΠ - Ασφαλιστικά μέτρα - Διαδοχικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου - Απαγόρευση μετατροπής συμβάσεων ορισμένου σε αορίστου χρόνου -.

Διαδοχικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου - Απαγόρευση μετατροπής των συμβάσεων ορισμένου σε αορίστου χρόνου - Ορθός χαρακτηρισμός έννομης σχέσης - Συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου - Δικαίωμα παροχής έννομης προστασίας -.

Ε.Ο.Τ. – Συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου (οκτάμηνης διάρκειας) – Διαδοχικές συμβάσεις – Διαδικασία Α.Σ.Ε.Π.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Αρχικές συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου, οκτάμηνης διάρκειας, θεωρούνται, σύμφωνα με το ΠΔ 164/2004, αυτές που καταρτίζονται το πρώτον υπό την ισχύ του Π.Δ/τος αυτού. Συνεπώς, οι συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας ορισμένου χρόνου, οκτάμηνης διάρκειας, που θα καταρτισθούν από τον Ε.Ο.Τ., σύμφωνα με το έγγραφο του ερωτήματος, με τους ίδιους εργαζόμενους με την ίδια ή παρεμφερή ειδικότητα και με τους ίδιους ή παρεμφερείς όρους εργασίας, είναι οι πρώτες που θα καταρτισθούν υπό το καθεστώς του ΠΔ 164/2004 και αυτές θεωρούνται ως αρχικές συμβάσεις, για τη σύναψη των οποίων δεν απαιτείται να παρέλθει τρίμηνο χρονικό διάστημα από τη λήξη των προηγούμενων συμβάσεων, που είχαν καταρτισθεί πριν από την ισχύ του Π.Δ/τος αυτού. Για την κατάρτιση των συμβάσεων αυτών θα πρέπει να τηρηθεί η διαδικασία του Α.Σ.Ε.Π., που προβλέπεται από το Ν 2190/1994.

Προσωπικό ΟΤΑ - Διαδοχικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου - ΑΣΕΠ - Ασφαλιστικά μέτρα - Απασχόληση μετά τη λύση της σύμβασης βάσει προσωρινών διαταγών - Συγγνωστή πλάνη -.

Πρόσληψη προσωπικού ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου.Mε ρητή πρόβλεψη του νομοθέτη δεν επιτρέπεται να συναφθούν διαδοχικές συμβάσεις α) εφόσον μεταξύ αυτών δεν μεσολαβεί χρονικό διάστημα τουλάχιστον των τριών μηνών, εκτός εάν πρόκειται για την εξυπηρέτηση ειδικών ομοειδών αναγκών και δικαιολογείται από αντικειμενικούς λόγους, που σχετίζονται με το αντικείμενο του έργου και τη μορφή ή το είδος ή τη δραστηριότητα της επιχείρησης (βλ. Πράξεις Ι Τμήματος 185/2007, 168/2006, 239/2006) και β) το συνολικό χρονικό διάστημα απασχόλησης με διαδοχικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου, υπολογιζόμενο αθροιστικά από την 19.7.2004, ημερομηνία έναρξης ισχύος του π.δ. 164/2004, υπερβαίνει τους 24 μήνες (πρβλ. Πράξεις Ι Τμήματος 175/2008, 93/2008, 112/2007, 3/2006 κ.α.). Η παραβίαση των ως άνω παρατιθέμενων όρων και προϋποθέσεων σύναψης διαδοχικών συμβάσεων, με την έννοια που προεκτέθηκε, έχει ως συνέπεια την αυτοδίκαιη ακυρότητα της συναφθείσας σύμβασης, με όλες τις οριζόμενες από τις ίδιες διατάξεις πειθαρχικές και ποινικές συνέπειες, ανεξαρτήτως του ότι τα οφειλόμενα στον εργαζόμενο από την εκτέλεση της άκυρης σύμβασης χρηματικά ποσά καταβάλλονται εκ του νόμου.

Υπάλληλοι δημοσίου τομέα με σύμβαση ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου - Ανώτατη Διάρκεια Συμβάσεων έως 24 μήνες – Προσμέτρηση, στο όριο των 24 μηνών, του χρονικού διαστήματος της απασχόλησης σε εκτέλεση δικαστικών αποφάσεων, προσωρινά εκτελεστών. Ο συνολικός χρόνος διάρκειας απασχόλησης των υπαλλήλων δημοσίου τομέα ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου απαγορεύεται να υπερβαίνει τους 24 μήνες. Στο όριο των 24 μηνών, που τίθεται με τις διατάξεις των άρθρων 5, 6 και 7 του π.δ. 164/2004, δεν συνυπολογίζονται τα χρονικά διαστήματα απασχόλησης που διανύθηκαν σε εκτέλεση οριστικών δικαστικών αποφάσεων που είχαν κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστές και προσωρινών διαταγών που εκδόθηκαν με τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (πλειοψ.). Παραπέμφθηκε στην Ολομέλεια από την 76/2016 Γνωμ. του Ε’ Τμήματος του Ν.Σ.Κ.

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ της 13ης Μαρτίου 2014

«Κοινωνική πολιτική — Οδηγία 1999/70/ΕΚ — Συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP — Πανεπιστήμια — Συνεργαζόμενοι καθηγητές — Διαδοχικές συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου — Ρήτρα 5, σημείο 1 — Μέτρα για την πρόληψη της καταχρηστικής χρησιμοποιήσεως συμβάσεων ορισμένου χρόνου — Έννοια των “αντικειμενικών λόγων που δικαιολογούν τις συμβάσεις αυτές” — Ρήτρα 3 — Έννοια της “συμβάσεως εργασίας αορίστου χρόνου” — Κυρώσεις — Δικαίωμα αποζημιώσεως — Διαφορετική μεταχείριση μεταξύ εργαζομένων με σχέση εργασίας αορίστου χρόνου»

Στην υπόθεση C-190/13, με αντικείμενο αίτηση προδικαστικής αποφάσεως δυνάμει του άρθρου 267 ΣΛΕΕ, που υπέβαλε το Juzgado de lo Social no 3 de Barcelona (Ισπανία) με απόφαση της 4ης Απριλίου 2013, η οποία περιήλθε στο Δικαστήριο στις 15 Απριλίου 2013, στο πλαίσιο της δίκης