Ιθαγένεια. Ερμηνεία της διατάξεως του άρθρου 1 ΚΕΙ, περί κτήσεως της ελληνικής ιθαγενείας από εκείνους που γεννώνται σε ελληνικό έδαφος και δεν αποκτούν, δια της γεννήσεώς τους, αλλοδαπή ιθαγένεια.(..)Κατάσταση : Μη αποδεκτή Η πρόβλεψη του άρθρου 1 του ΚΕΙ (ΝΔ 3370/1955), περί κτήσεως της Ελληνικής Ιθαγένειας, από εκείνους που γεννώνται σε ελληνικό έδαφος και δεν αποκτούν δια της γεννήσεώς τους αλλοδαπή ιθαγένεια, αναφέρεται όχι μόνον στις περιπτώσεις μη αυτοδίκαιης κτήσης της αλλοδαπής ιθαγενείας, αλλά και σε εκείνες που δεν έχει ακολουθηθεί η απαιτούμενη από το εσωτερικό δίκαιο της αλλοδαπής πολιτείας διαδικασία.

Κοινοτικό Δίκαιο – Πρόωρη συνταξιοδότηση αγροτών. Δυνατότητα μεταβίβασης γεωργικής εκμετάλλευσης από αποχωρούντα γεωργό σε πολωνό υπήκοο ως διάδοχο γεωργό.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Είναι δυνατή η ένταξη, στο καθεστώς πρόωρης συνταξιοδότησης του Κανονισμού (ΕΚ) 1257/99, γεωργού ο οποίος προτίθεται να μεταβιβάσει την εκμετάλλευσή του σε νέο κάτοχο, ο οποίος είναι πολωνικής υπηκοότητας, διαμένει από 10ετίας στην Ελλάδα λόγω γάμου, χωρίς όμως να έχει αποκτήσει την ελληνική ιθαγένεια.

Αναγνώριση στην αλλοδαπή πατρότητος κυοφορουμένου, χωρίς γάμο των γονέων του. Χρόνος κτήσης ιθαγενείας.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Είναι ισχυρή κατά το Ελληνικό δίκαιο, με την επιφύλαξη των διατάξεων 19, 20, 21 ΑΚ, ως προς το εφαρμοστέο δίκαιο η αναγνώριση της πατρότητος τέκνου, που γεννήθηκε χωρίς γάμο των γονέων του, η οποία γίνεται στην αλλοδαπή, προ της γεννήσεώς του, τα δε αποτελέσματά της θα επέλθουν, αν γεννηθεί ζωντανό, από της γεννήσεώς του, επί δε αναγνωρίσεως τέκνου προ της γεννήσεώς του, υπό τις ανωτέρω προϋποθέσεις, από Έλληνα πατέρα η Ελληνική ιθαγένεια κτάται από την γέννησή του.

Συμμετοχή στις εξετάσεις ασκουμένων δικηγόρων και διορισμό ως δικηγόρων αλλοδαπών ομογενών, χωρίς την βεβαίωση περί μη υπάρξεως στρατιωτικής υποχρέωσης.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Άρρενες ομογενείς, με αλλοδαπή ιθαγένεια, μη κεκτημένοι την ελληνική ιθαγένεια, στους οποίους τα αρμόδια στρατολογικά γραφεία δεν χορηγούν βεβαίωση περί μη υπάρξεως στρατιωτικής υποχρέωσης, σύννομα συμμετέχουν στις εξετάσεις υποψηφίων δικηγόρων και διορίζονται δικηγόροι, σύμφωνα με το δεύτερο εδάφιο της παρ.1 του άρθρου 3 του Κώδικα περί Δικηγόρων, συντρεχουσών των λοιπών τιθεμένων προϋποθέσεων.

Αλλοδαπά κοινοτικά νομικά πρόσωπα μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα. Απαλλαγή από το φόρο δωρεών. Όρος αμοιβαιότητας.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Η περίπτωση της κατ εξαίρεση απαλλαγής από το φόρο δωρεών των μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα κοινοτικών αλλοδαπών νομικών προσώπων σύμφωνα με τον Ελληνικό Φορολογικό νόμο δεν φαίνεται να έχει κανένα επαρκές συνδετικό στοιχείο με οποιαδήποτε από τις καταστάσεις που ρυθμίζει το Κοινοτικό Δίκαιο και ιδίως εκείνες των βασικών κοινοτικών ελευθεριών και συνεπώς δεν τίθεται ζήτημα παραβάσεως της γενικής αρχής του κοινοτικού δικαίου περί απαγορεύσεως των δυσμενών διακρίσεων λόγω ιθαγενείας. (πλειοψ.)

Μεταφορικές επιχειρήσεις – Άδεια διεθνών τακτικών λεωφορειακών γραμμών – Δικαιούχοι.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Δεν είναι δυνατή η χορήγηση άδειας οδικού μεταφορέα επιβατών για την εκτέλεση του έργου διεθνών τακτικών λεωφορειακών γραμμών, κατ’ εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 10 παράγραφος 1 του ν. 1906/1990, όπως ισχύει, και των διατάξεων του Κανονισμού (ΕΚ) 1071/2009: (α) σε τουριστικό γραφείο που έχει ιδρυθεί και λειτουργεί στην Ελλάδα, σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία, από φυσικό πρόσωπο υπηκοότητας τρίτης μη κοινοτικής χώρας (Αλβανίας), το οποίο διαμένει στην Ελλάδα με άδεια παραμονής για την άσκηση επιχειρηματικής δραστηριότητας και (β) σε υποκατάστημα αλλοδαπής εταιρείας Ε.Π.Ε. (μη κοινοτικής χώρας, Αλβανίας), που διαθέτει μεν ειδικό σήμα λειτουργίας τουριστικού γραφείου στην Ελλάδα, στερείται όμως εγκατάστασης στην ημεδαπή κατά την έννοια του άρθρου 5 του άνω Κανονισμού. (ομοφ.)

Προϋποθέσεις υποστατού των θρησκευτικών γάμων ελλήνων υπηκόων που τελούνται στην αλλοδαπή.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Θρησκευτικοί γάμοι που τελέστηκαν στην αλλοδαπή όταν ένας από τους νυμφευόμενους έχει την ελληνική ιθαγένεια, είναι υποστατοί για την ελληνική έννομη τάξη, ανεξαρτήτως αν το δίκαιο της χώρας τελέσεως του γάμου αναγνωρίζει το θρησκευτικό γάμο, εφόσον αποδεικνύεται η τέλεση ιερολογίας από ιερέα της ανατολικής ορθόδοξης εκκλησίας ή από λειτουργό άλλου δόγματος ή θρησκεύματος γνωστού στην Ελλάδα.

Δυνατότητα ή μη διορισμού προσώπων με κυπριακή ιθαγένεια σε θέση μετακλητού υπαλλήλου στα Γραφεία πρώην Προέδρου της Βουλής και Προέδρου Κοινοβουλευτικής Ομάδας, αντίστοιχα.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Οι αναφερόμενοι στο ερώτημα έχοντες κυπριακή ιθαγένεια, ευρωπαίοι πολίτες, δύνανται κατ’ αρχήν να διορισθούν στις αναφερόμενες σε αυτό θέσεις (Γραφεία τέως Προέδρου της Βουλής και Κοινοβουλευτικής Ομάδας, αντίστοιχα). Τυχόν άρνηση του αρμοδίου για το διορισμό οργάνου θα πρέπει να αιτιολογείται πλήρως και ειδικώς, σε αντιστοιχία με τα κριτήρια, που έχει θέσει το ευρωπαϊκό δίκαιο, όπως έχει ερμηνευθεί και εφαρμοσθεί από το ΔΕΕ προκειμένου να εφαρμοσθεί η εξαίρεση της παρ.4 του άρθρου 45 της ΣΛΕΕ στην ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων στις συγκεκριμένες θέσεις ή να επικαλείται αιτιολογημένα λόγους δημόσιας τάξης, ασφάλειας ή υγείας ή επιτακτικούς λόγους δημοσίου συμφέροντος. Σε κάθε περίπτωση το αρμόδιο για τον διορισμό όργανο δύναται να διορίσει τους ιδίους, κατ’ εξαίρεση ως ομογενείς Κυπρίους στην ιθαγένεια μετά από εκτίμηση ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις, των οικείων διατάξεων, το οποίο και οφείλουν να αποδείξουν οι ενδιαφερόμενοι με κάθε μέσον. Και στην περίπτωση αυτή η πράξη απορρίψεως πρέπει να είναι πλήρως και ειδικώς αιτιολογημένη. ΑΠΟΔΕΚΤΗ

Κύρος θρησκευτικών γάμων τελεσθέντων στην αλλοδαπή.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Γάμοι που τελέσθηκαν με ιερολογία από ιερέα της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας ή από λειτουργό άλλου δόγματος ή θρησκεύματος γνωστού στην Ελλάδα, μετά την ισχύ του Ν 1250/1982 σε χώρες των οποίων το δίκαιο δεν αναγνωρίζει τον τύπο του θρησκευτικού γάμου, θεωρούνται υποστατοί, εφ’ όσον ο ένας από τους νυμφευόμενους είχε την ελληνική ιθαγένεια, και καταχωρίζονται στο ειδικό βιβλίο του Ληξιαρχείου Αθηνών.

Επειδή, περαιτέρω, εφ’ όσον η επίδικη ανάκληση στηρίχθηκε στο αντικειμενικό γεγονός της ελλείψεως νομίμου προϋποθέσεως για την έκδοση της ανακαλουμένης διαπιστωτικής πράξης, δεν υπήρχε υποχρέωση της Διοικήσεως, κατά το άρθρο 20 παρ. 2 του Συντάγματος, να καλέσει προηγουμένως τον αιτούντα σε ακρόαση και είναι, ως εκ τούτου, απορριπτέος ως αβάσιμος ο περί του αντιθέτου προβαλλόμενος λόγος ακυρώσεως (βλ. ΣτΕ 3350/2011 7μ., 2261/2011, 960/2011 κ.ά.). Στην προκειμένη δε περίπτωση δεν αφαιρέθηκε η ιθαγένεια του αιτούντος κατά το άρθρο 4 παρ. 3 του Συντάγματος, αλλά ανακλήθηκε η διαπιστωτική της ελληνικής ιθαγένειας του αιτούντος πράξη σύμφωνα με τους κανόνες περί ανακλήσεως των παράνομων διοικητικών πράξεων. Συνεπώς, αβασίμως προβάλλει ο αιτών παράβαση της ως άνω συνταγματικής διατάξεως. Τέλος, δεδομένου ότι η ιθαγένεια είναι ζήτημα εξόχως σημαντικό για το δημόσιο συμφέρον, καθ’ όσον έχει άμεση επίπτωση στον καθορισμό της συνθέσεως του Λαού ως στοιχείου και αμέσου οργάνου του ελληνικού Κράτους, η ανάκληση ως παράνομης της διαπιστωτικής της ιθαγενείας πράξης εντός ευλόγου χρόνου (εξαετίας) από την έκδοσή της δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι παραβιάζει την συνταγματική αρχή της αναλογικότητας και το συνταγματικό δικαίωμα της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας (άρθρο 5 παρ. 1 του Συντάγματος) και είναι απορριπτέος ως αβάσιμος ο περί του αντιθέτου προβαλλόμενος λόγος ακυρώσεως (πρβλ. ΣτΕ 2621/2012).