Σε κάθε περίπτωση η  νεά κρίση της Διοικήσεως πρέπει να μην αντίκειται σε όσα έχουν κριθεί  από την ακυρωτική απόφαση και εκφέρεται ενόψει του νομικού και  πραγματικού καθεστώτος που υπήρχε κατά το χρόνο κατά τον οποίο εκδόθηκε  η πράξη που ακυρώθηκε, δεν απαγορεύεται δε στη Διοίκηση να εκδώσει,  μετά από διαδοχικές ακυρώσεις για πλημμέλειες της αιτιολογίας,  διαδοχικές πράξεις που να καταλήγουν στο ίδιο αποτέλεσμα, με νέα αιτιολογία, αρκεί η εμμονή της Διοικήσεως να μην συνιστά, στις  περιπτώσεις που η πράξη δεν εκδίδεται κατά δέσμια αρμοδιότητα, κακή  χρήση της διακριτικής εξουσίας κατά την κρίση του δικαστηρίου, το οποίο πρέπει να εκτιμά τις συντρέχουσες, κάθε φορά, περιστάσεις. Αν δε, ενόψει του αριθμού των ακυρωτικών αποφάσεων που προηγήθηκαν στη συγκεκριμένη περίπτωση και της αδυναμίας της Διοικήσεως να αιτιολογησει  νομίμως και επαρκώς τη δυσμενή για τον υπάλληλο νέα διοικητική πράξη,η  πράξη αυτή τελικώς ακυρωθεί για κακή χρήση της διακριτικής εξουσίας, η  Διοίκηση έχει την υποχρέωση να προέλθει στις νόμιμες ενέργειες και να εκδώσει θετική πράξη υπέρ του υπαλλήλου, σύμφωνα με όσα κρίθηκαν με την   ακυρωτική απόφαση, χωρίς να μπορεί να επαναλάβει την πράξη με νέα πάλι  αιτιολογία. Αν και κατά τη γνώμη τριών μελών του δικαστηρίου με  αποφασιστική ψήφο, η αρχή της χρηστής και της εύρυθμης Διοικήσεως   επιβάλλει την ταχύτερη δυνατή εκκαθάριση των αμφισβητήσεων που  αναφέρονται στο κύρος δυσμενών διοικητικών πράξεων που αφορούν την  υπηρεσιακή κατάσταση των υπαλλήλων, η οποία και δεν πρέπει, προς το  συμφέρον της ομαλής λειτουργίας της ίδιας της υπηρεσίας, να τελεί, για   μεγάλο χρονικό διάστημα, σε εκκρεμότητα. Για το λόγο αυτό, όταν  ακυρωθεί από τον ακυρωτικό δικαστή μια τέτοια δυσμενής διοικητική πράξη λόγω πλημμέλειας της αιτιολογίας της και η Διοίκηση, επανερχόμενη προς  συμμόρφωση, εκδίδει, όπως έχει δικαίωμα, πράξη με το ίδιο περιεχόμενο,   οφείλει τη φορά αυτή, να επικαλείται και να παραθέτει, για αιτιολόγηση  της κρίσεώς της, όλα τα στοιχεία που έχει στη διάθεσή της και μπορούν  να αιτιολογήσουν, κατά την κρίση της, νομίμως την πράξη αυτή και δεν   είναι πλέον επιτρεπτή, για τρίτη φορά και ακόμη περαιτέρω, η διαδοχική  έκδοση τέτοιων πράξεων που περιέχουν νέες αιτιολογίες, έστω και αν οι αιτιολογίες αυτές είναι εν τέλει νόμιμες και επαρκείς, αυτοτελώς εξεταζόμενες. Επομένως, κατά τη γνώμη αυτή της μειοψηφίας, η εμμονή της  Διοικήσεως και η έκδοση πράξεως με το ίδιο περιεχόμενο με αυτήν που ακυρώθηκε για δεύτερη φορά, έστω και αν η νέα αυτή πράξη (τρίτη κατά σειρά) περιέχει νόμιμη αιτιολογία, δεν είναι νόμιμη και πρέπει να ακυρωθεί αν τα στοιχεία στα οποία στηρίζεται ήταν γνωστά και στη διάθεση της Διοικήσεως κατά το χρόνο που εξέδωσε, μετά την αρχική   ακύρωση, τη νέα (δεύτερη κατά σειρά) πράξη και έτσι μπορούσε να τα   επικαλεσθεί για την αιτιολόγηση της κρίσεώς της.

Ιατροί. Διορισμός. Συμμόρφωση της Διοικήσεως σε ακυρωτική απόφαση.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Με την υπ αριθ. 2361/2003 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών ακυρώθηκε η άρνηση της Διοικήσεως να δεχθεί τη συμμετοχή της ιατρού με ειδικότητα γενικής ιατρικής Α. Ε. στη διαδικασία για την πλήρωση θέσεως αγροτικού ιατρού Π.Ι. Νέων Επιβατών Θεσ/νίκης, για την εξυπηρέτηση της Κοινότητας Τριλόφου Ν. Θεσ/νίκης. Στη θέση αυτή είναι διορισμένος για την εκπλήρωση υποχρεώσεως υπαίθρου ο ιατρός Α. Κ., ενώ η Α. Ε. διορίσθηκε εν τω μεταξύ στο Κ.Υ. Ζαγκλιβερίου, ως Επιμελήτρια Β΄. Η Διοίκηση, στο πλαίσιο της συμμορφώσεώς της στην ως άνω ακυρωτική απόφαση και ενόψει της δηλώσεως της εν λόγω ιατρού, ότι επιθυμεί τον διορισμό της στο Π.Ι. Νέων Επιβατών Θεσ/νίκης, θα πρέπει να τη διορίσει αναδρομικά στο ανωτέρω Π.Ι., ανακαλουμένου του διορισμού της στο Κ.Υ. Ζαγκλιβερίου, να μην ανακαλέσει δε τον διορισμό του ιατρού Α. Κ., ο οποίος θα παραμείνει σε αντίστοιχη προσωποπαγή θέση, μέχρις ότου ολοκληρωθεί η υποχρέωσή του υπηρεσίας υπαίθρου.

α) Τρόπος συμμορφώσεως της Διοικήσεως σε ακυρωτική απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, εν όψει των μεταγενεστέρων περιστατικών που διαλαμβάνονται στο ερώτημα. β) Δυνατότητα εφαρμογής των διατάξεων του άρθρου 70 του Ν. 4257/2014.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
α) Η Διοίκηση, προκειμένου να συμμορφωθεί προς την ακυρωτική απόφαση με αριθμό 1444/2011 του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, θα πρέπει να παραπέμψει προς κατ’ ουσίαν επανεξέταση την αίτηση της Ν.Κ. στο Εκπαιδευτικό Συμβούλιο (άρθρο 2 της 70765/2008 απόφασης Υπ.Εσωτερικών), αρμόδιο συλλογικό όργανο της Διοικήσεως, κατά τον χρόνο ισχύος της ακυρωτικής κρίσεως του Δικαστηρίου, δηλαδή κατά την 10-3-2009, οπότε εκδόθηκε η ακυρωθείσα πράξη, ως αναρμοδίως εκδοθείσα, προς επανεξέταση της υποθέσεως, συγκροτώντας εκ νέου τούτο, με μόνη αρμοδιότητα την κατά τα ανωτέρω επανεξέταση της αιτήσεως. Εξ άλλου, εν αμφιβολία της, η Διοίκηση έχει την δυνατότητα, να ζητήσει την συνδρομή του Δικαστηρίου, κατ’ άρθρο 3 παρ.2 του Ν. 3068/2002. β) Το δεύτερο υποερώτημα, όπως υποβάλλεται, δεν μπορεί να απαντηθεί με την γνωμοδότηση. (ομοφ.) - ΑΠΟΔΕΚΤΗ

Υποχρέωση συμμόρφωσης της Διοικήσεως προς απόφαση του ΣτΕ, με την οποία ακυρώθηκε η άρνησή της να χορηγήσει στην Α.Σ., δικαστική λειτουργό, εννεάμηνη άδεια για την ανατροφή του τέκνου της.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Η Διοίκηση έχει υποχρέωση, σε συμμόρφωση προς την ανωτέρω ακυρωτική απόφαση, να χορηγήσει στην ως άνω δικαστική λειτουργό την ειδική εννεάμηνη άδεια ανατροφής τέκνου, καθόσον η αναδρομή της ακυρώσεως στο χρόνο εκδόσεως της πράξεως ή συντελέσεως της παραλείψεως που ακυρώθηκε, έχει ως συνέπεια ότι κρίσιμο νομικό και πραγματικό καθεστώς, για τη νομιμότητα της πράξεως της Διοικήσεως, που επιχειρείται σε συμμόρφωση προς την ακυρωτική απόφαση, είναι το της εκδόσεως ή το της συντελέσεως της πράξεως ή παραλείψεως αντιστοίχως που ακυρώθηκε και όχι αυτό που ισχύει κατά το χρόνο που λαμβάνει χώρα η πράξη αποκαταστάσεως.

Ενέργειες της Διοίκησης προς συμμόρφωση σε ακυρωτική δικαστική απόφαση – Αναδρομικότητα – Αρμόδιο διοικητικό όργανο – Τύχη λήξασας εγγυητικής επιστολής – Ενέργειες της Διοίκησης για διεκδίκηση και καταβολή οφειλομένων μισθωμάτων από διοικητική σύμβαση μίσθωσης.α) Σε συμμόρφωση με ακυρωτική απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, θα πρέπει να εκδοθεί νέα πράξη της Διοίκησης (Υπουργού ή του αρμοδίου για τη διοίκηση του φορέα οργάνου), μετά από γνωμοδότηση της Επιτροπής Αξιολόγησης των αποτελεσμάτων του Διαγωνισμού, η οποία είναι το αρμόδιο γνωμοδοτικό όργανο κατά την απόφαση αυτή, και η οποία θα συγκροτηθεί εκ νέου, η νέα δε διοικητική πράξη θα έχει αναδρομική ισχύ και θα ανατρέχει στο χρόνο έκδοσης της διοικητικής πράξης που ακυρώθηκε. β) Η εγγυητική επιστολή η οποία έχει λήξει, εφ’ όσον δεν έχει παραταθεί ο χρόνος λήξης αυτής, δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί από την Υπηρεσία (ομόφ.). Σχετική η υπ’ αριθ. 428/2013 γνωμοδότηση του Ε΄ Τμήματος ΝΣΚ. 

Οφειλόμενες ενέργειες της Διοικήσεως κατόπιν εκδόσεως, επί εφέσεώς της, αποφάσεως του ΣτΕ, με την οποία επικυρώνεται η ακυρωθείσα με απόφαση του Διοικητικού Εφετείου διοικητική πράξη.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Η Διοίκηση οφείλει να εκτελέσει απόφαση του ΣτΕ, με την οποία επικυρώνεται η ακυρωθείσα με απόφαση του Διοικητικού Εφετείου διοικητική πράξη, και να ενεργήσει σύμφωνα με τα επιτασσόμενα με αυτή, δηλαδή σύμφωνα με το περιεχόμενο της αμετακλήτως επικυρωθείσης πράξεώς της, διότι δεν συντρέχουν λόγοι μη εφαρμογής της, να ανακαλέσει, δε, τις πράξεις, οι οποίες εκδόθηκαν σε εκτέλεση της ακυρωτικής αποφάσεως του Διοικητικού Εφετείου, και οι οποίες, εκ του λόγου αυτού, κατέστησαν άνευ νομίμου ερείσματος και συνεπώς παράνομες. (πλειοψ.)

Διορισμός υπαλλήλου σε συμμόρφωση με ακυρωτική απόφαση. Πλήρης διοικητική και οικονομική αποκατάσταση του διοριζομένου.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Σε περίπτωση που η Διοίκηση προβαίνει σε διορισμό υπαλλήλου σε συμμόρφωση προς την ακυρωτική απόφαση, η συμμόρφωση αυτή πρέπει να είναι πλήρης, τόσον ως προς τις διοικητικές συνέπειες (π.χ. αναδρομικός διορισμός, βαθμολογική αποκατάσταση), όσον και προς τις οικονομικές (π.χ. μισθολογική αποκατάσταση του δικαιωθέντα), ώστε να αίρεται η παρανομία και να εμπεδώνεται η νομιμότητα, λαμβανομένου υπόψη και του ηθικού ενδιαφέροντος του διοικουμένου.

Υποχρέωση συμμόρφωσης της Διοίκησης σε παράνομη διοικητική πράξη. Δυνατότητα ανάκλησης της πράξης κατάπτωσης της εγγύησης, εντός ευλόγου χρόνου.Η Κτηματική Υπηρεσία Ζακύνθου οφείλει να συμμορφωθεί προς απόφαση του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου, που αφορά λύση μίσθωσης ακινήτου για στέγαση Δημόσιας Υπηρεσίας και επιστροφή της σχετικής εγγύησης στον εκμισθωτή, διότι η απόφαση, ανεξαρτήτως της παρανομίας της, παράγει υποχρέωση συμμόρφωσης ως μη ανακληθείσα ή ακυρωθείσα δικαστικώς. Υφίσταται όμως ευχέρεια της Διοίκησης να ανακαλέσει την ως άνω παράνομη διοικητική πράξη (πλειοψ). Παραπέμφθηκε στην Ολομέλεια με την 179/2016 γνωμ. του Α΄ Τμήματος.

Επανάκριση αποστρατευθέντος αξιωματικού σε συμμόρφωση προς ακυρωτική απόφαση – Έννοια κακοδιοίκησης – Απαλλαγή της Διοικήσεως από την υποχρέωσή της να απαντά στα αιτήματα των πολιτών, εφόσον επαναλαμβάνονται κατά τρόπο καταχρηστικό.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Η Διοίκηση συμμορφώθηκε νομίμως και πλήρως σε ακυρωτική απόφαση του Εφετείου Αθηνών και επανέκρινε αποστρατευθέντα υπαξιωματικό, από τη θέση της αποστρατείας, μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας διαγραφής δυσμενών στοιχείων των ατομικών του εγγράφων. Με τον όρο «κακοδιοίκηση» που υπερβαίνει την έννοια της παράβασης νόμου, χαρακτηρίζονται οι εν γένει αρνητικές όψεις της διοικητικής δράσης ή αδράνειας, η ανωτέρω έννοια όμως αποκτά νομικό ενδιαφέρον μόνον όταν συνίσταται σε παρανομία της Διοικήσεως. Κρίση ότι κατά τη διεκπεραίωση της συγκεκριμένης υποθέσεως, δεν εμφανίσθηκαν φαινόμενα «κακοδιοίκησης», η δε Διοίκηση, ενόψει της οριστικής περαιώσεως αυτής, δεν έχει δικαίωμα να επανέλθει και να επανακρίνει τον αποστρατευθέντα υπαξιωματικό. Η Διοίκηση απαλλάσσεται από την υποχρέωση απαντήσεως σε αιτήματα πολίτη που επαναλαμβάνονται κατά τρόπο καταχρηστικό. (ομοφ.)

Συμμόρφωση Διοικήσεως προς ακυρωτική απόφαση ΣτΕ – Ανάκληση ή μη διορισμού υπαλλήλου ΤΕΙ – Προώθηση ή μη ειδικής νομοθετικής ρύθμισης προς επίλυση του θέματος.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
1) Η Διοίκηση έχει την υποχρέωση να εφαρμόσει την 2155/2000 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας και, ενόψει του διαδραμώντος μεγάλου χρονικού διαστήματος (23 έτη) να ανακαλέσει και τυπικά την πράξη διορισμού του ανωτέρω. 2) Η ρύθμιση του εν λόγω θέματος με σχετική διάταξη νόμου θέτει ζητήματα αντισυνταγματικότητας, ενόψει του άρθρου 103 παρ. 2 του Συντάγματος.