Συμμόρφωση της Διοικήσεως προς ακυρωτικές αποφάσεις των Διοικητικών Δικαστηρίων.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Η Διοίκηση υποχρεούται στο πλαίσιο της συμμορφώσεώς της προς ακυρωτική απόφαση του Διοικητικού Εφετείου, η οποία εξαφάνισε ανακλητική διοικητική πράξη, να επαναφέρει την πραγματική και νομική κατάσταση που υπήρχε πριν από την έκδοσή της, καθ όσον η ανακληθείσα πράξη αναβιώνει αυτομάτως και θεωρείται σαν να μην είχε ποτέ ανακληθεί. Μετά την έκδοση ακυρωτικής αποφάσεως, η Διοίκηση δεν επιτρέπεται να εκδώσει αντίθετη διοικητική πράξη προς τα ζητήματα που κρίθηκαν με την ακυρωτική απόφαση και στα οποία εκτείνεται το δεδικασμένο, η δε νέα κρίση της Διοικήσεως πρέπει να εκφέρεται ενόψει του νομικού και πραγματικού καθεστώτος, που υπήρχε κατά τον χρόνο, που εκδόθηκε η ακυρωθείσα πράξη.

Καταβολή αναδρομικών αποδοχών:..Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, η υποχρέωση της Διοικήσεως να καταβάλει στον εφεσίβλητο αναδρομικές αποδοχές δεν απορρέει από ευθύνη της, θεμελιούμενη στο άρθρο 105 ΕισΝΑΚ, για ανόρθωση της ζημίας την οποία αυτός υπέστη, κατά τον χρόνο που παρέμεινε εκτός υπηρεσίας, λόγω παρανόμου παραλείψεως διορισμού του, οπότε, προκειμένου να αποτιμηθεί το μέγεθος της ζημίας, θα ήταν, κατ΄ αρχήν, νόμιμη η επίκληση των διατάξεων των άρθρων 914 και 298 Α.Κ., τις οποίες επικαλείται η Διοίκηση, με την υπό κρίση έφεση, για να στηρίξει τη νομιμότητα της προσβληθείσας πράξεως και σύμφωνα με τις οποίες, όταν από το ζημιογόνο γεγονός προκύπτει και ωφέλεια που τελεί σε αιτιώδη σύνδεσμο προς αυτό, πραγματική ζημία είναι ό,τι υπολείπεται μετά την αφαίρεση της ωφέλειας, αλλά απορρέει από τον αναδρομικό διορισμό του εφεσιβλήτου, δηλαδή, από την σύναψη και ενεργοποίηση της δημοσιοϋπαλληλικής σχέσεως αναδρομικώς ως προς όλες τις συνέπειές της. Επομένως, η επίδικη ρήτρα, την οποία η Διοίκηση περιέλαβε στην πράξη χορηγήσεως στον εφεσίβλητο αναδρομικών αποδοχών, στηριζομένη στην εσφαλμένη εκδοχή ότι η υποχρέωση καταβολής αναδρομικών αποδοχών έχει αποζημιωτικό χαρακτήρα, δεν είναι νόμιμη και ορθώς ακυρώθηκε από το δικάσαν εφετείο, ανεξάρτητα από την ορθότητα της ειδικότερης αιτιολογίας του, η οποία αλυσιτελώς πλήττεται με τον δεύτερο λόγο της εφέσεως.

Συμμόρφωση Διοικήσεως. Ακύρωση πράξεων-παραλείψεων μετάταξης δημοσίων υπαλλήλων. Αναπομπή υποθέσεων στη Διοίκηση για νέα κρίση. Προσδιορισμός των υποψηφίων και του αρμοδίου οργάνου για την επανάκριση.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Εν όψει εκδόσεως των με αριθμούς 167 και 392/2009 αποφάσεων του Διοικητικού Εφετείου Θεσσαλονίκης, που ακύρωσαν μετατάξεις στον κλάδο των Οικονομικών Επιθεωρητών (η πρώτη) και την παράλειψη μετατάξεως (η δεύτερη) αναπέμποντας τις υποθέσεις στην Διοίκηση για νέα κρίση και προς τον σκοπό συμμορφώσεως της διοικήσεως προς τις αποφάσεις αυτές, η επανάκριση των υποθέσεων αυτών α) Θα γίνει, σε κάθε περίπτωση, μεταξύ όλων των υποψηφίων, κατά κλάδο, που διαθέτουν τα τυπικά προσόντα και β) Θα γίνει από την ήδη, μετά τις ακυρωθείσες, πράξη και παράλειψη της Διοικήσεως, συγκροτηθείσα Επιτροπή του άρθρου 16 παρ. 9 εδ. β΄ του Ν 2873/2000, υπό την ενεστώσα σύνθεσή της.

Ερώτημα της Διοικήσεως προς το Ν.Σ.Κ., με το οποίο καλείται να εκτιμήσει ορισμένα έγγραφα και να διαγνώσει αν από αυτά προκύπτει η διάπραξη ποινικών αδικημάτων.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Ερώτημα της Διοικήσεως προς το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, με το οποίο τούτο καλείται να εκτιμήσει ένα σύνολο εγγράφων και να διαγνώσει αν από αυτά προκύπτουν ποινικά αδικήματα αναφερομένων σ’ αυτά προσώπων, χωρίς όμως αυτό (ερώτημα) να συνοδεύεται από το αναγκαίο, κατά τις σχετικές διατάξεις του Οργανισμού του Ν.Σ.Κ., ιστορικό και τους συναφείς προβληματισμούς της Διοικήσεως για την έννοια και το περιεχόμενο συγκεκριμένων διατάξεων, δεν μπορεί να τύχει απαντήσεως.

Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων. Διδακτικό προσωπικό επί θητεία. Παραίτηση-αποχώρηση. Εφαρμογή προβλεπομένων διαδικασιών για την ταχύτερη κάλυψη των κενών θέσεων.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Οι θέσεις επί θητεία του διδακτικού προσωπικού της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων δεν είναι προσωποπαγείς. Ο χαρακτήρας, όμως, των θέσεων αυτών ως μη προσωποπαγών, δεν αναιρεί την υποχρέωση της Διοικήσεως, σε περίπτωση παραιτήσεώς τους πριν από τη λήξη της θητείας τους, αν τηρήσει τις διαδικασίες που προβλέπει η ΠΥΣ 55/1998, όπως ισχύει, περί αναστολής των διορισμών, προκειμένου να προσληφθούν άλλοι διδάσκοντες για νέα πλήρη τριετή θητεία. Κατ εξαίρεση, δεν απαιτείται η τήρηση των ανωτέρω διαδικασιών, εφόσον η πρόσληψη πρόκειται να γίνει για το υπόλοιπο της θητείας των παραιτηθέντων και υπό την προϋπόθεση ότι συντρέχουν ειδικοί και εξαιρετικοί λόγοι, οι οποίοι πρέπει απαραιτήτως να αναφέρονται στην πράξη διορισμού. Τέτοιοι λόγοι είναι η ταχύτερη κάλυψη των κενών θέσεων, προκειμένου να λειτουργεί εύρυθμα η υπηρεσία, καθώς και η αδυναμία ή αβεβαιότητα για την εξεύρεση πιστώσεων για νέα ολόκληρη τριετία.

ΙΚΑ-ΕΤΑΜ – Αυτοδίκαιη αργία υπαλλήλου – Δυνατότητα ανάκλησης ή τροποποίησης της διαπιστωτικής πράξεως της Διοικήσεως – Κοινοποίηση της πράξεως αυτής.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Η Διοίκηση δύναται 1) να ανακαλέσει (και όχι να τροποποιήσει) τη διαπιστωτική πράξη της, κατά το μέρος που η πράξη αυτή είναι παράνομος και 2) να κοινοποιήσει την ανακλητική απόφασή της στον υπάλληλο Μ.Κ.

Ζητείται η εξαφάνιση της 154/2018 απόφασης του Διοικητικού Εφετείου Πειραιά. Με την απόφαση αυτή απορρίφθηκε αίτηση ακυρώσεως του εκκαλούντος κατά: α) της …/27.10.2016 απόφασης του Δημάρχου … (…), με την οποία είχε ανακληθεί η …/8.2.2006 απόφασή του περί διορισμού του εκκαλούντος σε οργανική θέση κλάδου ΥΕ 16 Εργατών Πρασίνου του Δήμου (...) Επειδή, η ανάκληση του διορισμού του εκκαλούντος δημοτικού υπαλλήλου εχώρησε δυνάμει της παρατεθείσας διάταξης του άρθρου 27 παρ. 2 του Κώδικα Κατάστασης Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων, χωρίς να υπόκειται, κατά τη διάταξη αυτή, στον έλεγχο του Α.Σ.Ε.Π. Εξάλλου, της ανακλητικής πράξης του διορισμού του εκκαλούντος δεν προηγήθηκε απόφαση του Α.Σ.Ε.Π., με την οποία να κρίθηκε μη νόμιμος ο εν λόγω διορισμός. Ως εκ τούτου, η εκκαλούμενη απόφαση υπόκειται κατ’ εξαίρεση σε έφεση, κατά την έννοια της παρατεθείσας διάταξης του άρθρου 5Α (εδ. β΄ περ. α΄) του ν. 702/1977, ανεξαρτήτως του ότι ο εκκαλών είχε διοριστεί βάσει διαδικασίας υποκείμενης στον έλεγχο του Α.Σ.Ε.Π.(...) Τούτο, διότι, τόσο η διάταξη του άρθρου 28 παρ. 1 εδ. β´ του ν. 1188/1981, καθώς και εκείνη του άρθρου μόνου του α.ν. 261/1968, όσο και αυτή του άρθρου 27 παρ. 2 εδ. β´ του Κώδικα Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων (ν. 3584/2007) επιτρέπουν χωρίς χρονικό περιορισμό την ανάκληση του παράνομου διορισμού όλων των υπαλλήλων, στην περίπτωση που ο υπάλληλος προκάλεσε ή υποβοήθησε την παρανομία. Συνεπώς, ο εκκαλών, στη συγκεκριμένη περίπτωση, ουδόλως θα ωφελείτο, από την άποψη αυτή, από την εφαρμογή του ν. 1188/1981 αντί του ν. 3584/2007.(...) Επειδή, με την εκκαλούμενη απόφαση κρίθηκε ότι, κατά την έννοια του άρθρου 27 παρ. 2 του Κώδικα Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων, στην περίπτωση που η πράξη διορισμού του δημοτικού υπαλλήλου ανακαλείται μετά τη διετία από τη δημοσίευσή της, απαιτείται η Διοίκηση να εκφέρει κατά νόμιμη διαδικασία και με νόμιμη και επαρκή αιτιολογία κρίση, σύμφωνα με την οποία ο διορισθείς προκάλεσε ή υποβοήθησε δολίως την πλάνη της Διοίκησης σε σχέση με την επιλογή του έναντι των συνυποψηφίων του (...) Διά ταύτα Δέχεται την έφεση.

Αίτηση εξαίρεσης μέλους Υπηρεσιακού Συμβουλίου κατά την επιλογή διευθυντών – Συμμόρφωση διοίκησης σε ακυρωτική απόφαση.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Η ακύρωση, ως αναιτιολόγητης, απόφασης Υπηρεσιακού Συμβουλίου με την οποία απορρίφθηκε αίτημα εξαίρεσης μέλους του, κατά την κρίση του περί επιλογής διευθυντών, αφορά αποκλειστικά την αιτούσα. Με νέα, νόμιμη και αιτιολογημένη κρίση του Υ.Σ. μπορεί να επαναληφθεί η ίδια κρίση (περί μη συνδρομής νομίμου λόγου εξαίρεσης) και κατά την νέα αυτή κρίση πρέπει να ληφθούν υπόψη στοιχεία που προϋπήρχαν της αρχικής κρίσης του Υ.Σ. και όχι μεταγενέστερα. Αν η αίτηση εξαίρεσης γίνει δεκτή, πρέπει να επαναληφθούν οι επόμενες πράξεις της διαδικασίας επιλογής, μόνο για την αιτούσα, έστω και αν είναι ήδη συνταξιούχος. Αν, στην περίπτωση αυτή, η αιτούσα συγκεντρώσει κατά τη νέα αξιολόγηση, τα ίδια ή λιγότερα μόρια από τον αμέσως προηγούμενο στον πίνακα κατάταξης υποψήφιο Οικονομικό Επιθεωρητή, θα διορθωθεί το πρακτικό αξιολόγησης, χωρίς άλλες περαιτέρω ενέργειες. (ομοφ.)

Δεδομένης ωστόσο της ρητής διατύπωσης της διάταξης της παρ.1 του άρ.22 του ν.3669/2008, σύμφωνα με την οποία «…Αν για οποιονδήποτε λόγο δεν διενεργηθεί η δημοπρασία κατά την αρχικά ορισθείσα ημέρα ή αν κατά την ημέρα αυτή δεν υποβληθεί καμιά προσφορά, διενεργείται σε οποιαδήποτε άλλη ημέρα, η οποία ορίζεται με πράξη της προϊσταμένης αρχής. Η πράξη αυτή γνωστοποιείται σε όσους ενδιαφερόμενους έλαβαν τεύχη του διαγωνισμού, πέντε (5) τουλάχιστον εργάσιμες ημέρες πριν τη νέα ημερομηνία του διαγωνισμού με τον τρόπο που ορίζεται στη διακήρυξη. Εφόσον και στη νέα αυτή ημερομηνία δεν καταστεί δυνατή η διεξαγωγή του διαγωνισμού ή δεν υποβληθούν προσφορές, μπορεί να ορισθεί και νέα ημερομηνία διεξαγωγής, εφαρμοζομένων κατά τα λοιπά των διατάξεων των δυο προηγούμενων εδαφίων. Σε περίπτωση που και στη νέα αυτή ημερομηνία δεν διεξαχθεί ο διαγωνισμός ή δεν υποβληθεί καμία προσφορά, ο διαγωνισμός επαναλαμβάνεται.…», το Τμήμα κρίνει ότι αλυσιτελώς προβάλλονται οι ανωτέρω λόγοι και ως εκ τούτου πρέπει να απορριφθούν στο σύνολό τους, καθόσον ο νομοθέτης, αφενός δεν διακρίνει ως προς τους λόγους μη διενέργειας του διαγωνισμού, αφετέρου ρητά και με σαφήνεια προβλέπει την επανάληψη διαγωνισμού μη διενεργηθέντος σε τρεις διαδοχικές ημερομηνίες, όπως ορθώς απεφάνθη και το Κλιμάκιο με την προσβαλλόμενη πράξη του. Τέλος, δεδομένης της σαφούς διατύπωσης των εφαρμοζομένων εν προκειμένω διατάξεων, κατά την κρίση του Τμήματος δε συντρέχει περίπτωση συγγνωστής πλάνης.

ΤΕΛΟΣ ΛΑΘΡΕΜΠΟΡΙΑΣ - ΑΚΥΡΟΤΗΤΑ ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΟΥ ΕΠΙΔΟΣΗΣ (...)Επειδή, τέλος, προβάλλεται ότι, κατά παράβαση των ανωτέρω διατάξεων του άρθρου 67 του Κ.Φ.Δ., το δικάσαν δικαστήριο έκρινε ότι η παράλειψη αναγραφής στο αποδεικτικό επιδόσεως της Τελωνειακής Αρχής που παρήγγειλε την επίδοση συνεπάγεται την ακυρότητα της επιδόσεως. Ο λόγος αυτός είναι βάσιμος, διότι, κατά τα προαναφερθέντα, η ανωτέρω παράλειψη δεν συνεπάγεται αναγκαίως την ακυρότητα της επιδόσεως, η οποία μπορεί να επέλθει μόνον αν, κατά την κρίση του δικαστηρίου της ουσίας, δημιουργείται από αυτήν αμφιβολία ως προς την ταυτότητα του επιδοθέντος εγγράφου. Επομένως, η προσβαλλόμενη απόφαση, η οποία αρκέσθηκε στην προαναφερθείσα παράλειψη, χωρίς να ερευνήσει αν από αυτήν δημιουργείται αμφιβολία ως προς την ταυτότητα του επιδοθέντος εγγράφου και αν από το όλο περιεχόμενο του αποδεικτικού ήταν δυνατόν να προσδιορισθεί επαρκώς η επιδοθείσα καταλογιστική πράξη, δεν είναι νομίμως αιτιολογημένη και πρέπει να αναιρεθεί, η δε υπόθεση, που χρειάζεται διευκρίνιση κατά το πραγματικό, πρέπει να παραπεμφθεί στο ίδιο δικαστήριο για νέα κρίση. Διά ταύτα Δέχεται την αίτηση.