Η απόφαση 696/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ενδικοφανή προσφυγή κατά Πράξης Διοικητικού Προσδιορισμού Φόρου Κληρονομιάς του ΚΕ.ΦΟ.Κ. Αττικής, για φορολογική υποχρέωση έτους 2009. Ο προσφεύγων, εξ αδιαθέτου κληρονόμος, υπέβαλε εκπρόθεσμα τροποποιητική δήλωση τον Οκτώβριο του 2024, διορθώνοντας την απόσταση κληρονομιαίου ακινήτου από τη θάλασσα (740μ. αντί για >800μ.), γεγονός που οδήγησε σε αύξηση του κύριου φόρου (489,54 €) και επιβολή πρόσθετου φόρου 60% (293,72 €). Ο προσφεύγων ζήτησε τροποποίηση ως προς τον πρόσθετο φόρο, ισχυριζόμενος άγνοια της πραγματικής απόστασης λόγω έλλειψης σύγχρονων τεχνικών μέσων (συντεταγμένες ΕΓΣΑ) κατά τον χρόνο της αρχικής δήλωσης. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι η φορολογική υποχρέωση πηγάζει από τα πραγματικά χαρακτηριστικά του ακινήτου και ότι η μακρά εκπρόθεσμη υποβολή της δήλωσης (πάνω από 60 μήνες μετά τη λήξη της προθεσμίας) δικαιολογεί την επιβολή του ανώτατου ορίου πρόσθετου φόρου 60% βάσει του Ν. 2523/1997.

Η απόφαση 429 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς. Ο προσφεύγων, εκ διαθήκης κληρονόμος, ζήτησε την ακύρωση ή τροποποίηση της πράξης, κυρίως ως προς τον επιβληθέντα πρόσθετο φόρο ύψους 22.957,64 ευρώ (ποσοστό 60%), ισχυριζόμενος ότι η φορολογική του υποχρέωση γεννήθηκε αργότερα (10/01/2023) λόγω επιδικίας, με αποτέλεσμα να πρέπει να επιβληθεί χαμηλότερο ποσοστό πρόσθετου φόρου (11%). Η Διεύθυνση απέρριψε τον ισχυρισμό, κρίνοντας ότι ο χρόνος γένεσης της φορολογικής υποχρέωσης ήταν η δημοσίευση της διαθήκης (13/02/2015), με καταληκτική ημερομηνία υποβολής δήλωσης την 13/08/2015. Δεδομένου ότι η τροποποιητική δήλωση υποβλήθηκε στις 28/08/2024 (πάνω από 60 μήνες καθυστέρηση), ο πρόσθετος φόρος υπολογίστηκε ορθά στο ανώτατο όριο του 60% σύμφωνα με τον ν. 2523/1997, ο οποίος εφαρμόζεται για θανάτους πριν την 01/01/2015. Επίσης, απορρίφθηκε ο ισχυρισμός περί παραβίασης του δικαιώματος προηγούμενης ακρόασης, καθώς η πράξη εκδόθηκε κατόπιν εκκαθάρισης δήλωσης του φορολογουμένου και όχι λόγω ελέγχου.

Σύμβαση δωρεάς μεταξύ του Ιδρύματος Σταύρος Σ. Νιάρχος και του Ελληνικού Δημοσίου, κυρωθείσα με το Ν. 3785/2009 – Απαλλαγή ή μη από το φόρο δωρεάς, μετά την ισχύ του Ν. 3842/2010 – Φορολογική αντιμετώπιση των δωρεών με αποδέκτη ανώνυμη εταιρεία κοινωφελούς χαρακτήρα.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
1) Η απαλλαγή της ανώνυμης εταιρείας ειδικού σκοπού, με την επωνυμία «Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος Α.Ε.», από το φόρο δωρεάς, που προβλέπεται στη Σύμβαση Δωρεάς, μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και του Κοινωφελούς Ιδρύματος «Σταύρος Σ. Νιάρχος», η οποία κυρώθηκε με το Ν. 3785/2009, δεν εξακολουθεί να ισχύει για τις δωρεές προς την εταιρεία, για τις οποίες η φορολογική υποχρέωση, κατά το άρθρο 39 του κώδικα φορολογίας κληρονομιών και δωρεών (Ν. 2961/2001), γεννήθηκε μετά την ισχύ του Ν. 3842/2010, δυνάμει του οποίου καταργήθηκε και η ως άνω φορολογική απαλλαγή. (πλειοψ.) 2) Στη διάταξη της περίπτωσης β΄ της παραγράφου 3 του άρθρου 25 του Κώδικα Φορολογίας Κληρονομικών και Δωρεών, η οποία προβλέπει αυτοτελή και ευνοϊκή φορολόγηση των δωρεών, που λαμβάνουν χώρα προς μη κερδοσκοπικά νομικά πρόσωπα κοινωφελούς σκοπού, υπάγονται και οι ανώνυμες εταιρείες που, κατά το καταστατικό τους, έχουν μεν τα ως άνω χαρακτηριστικά, ως η εν προκειμένω κρινόμενη ανώνυμη εταιρεία, πλην, όμως, προκειμένου οι προς αυτήν δωρεές να υπαχθούν στον ευνοϊκό φορολογικό συντελεστή 0,5% του άρθρου 29 παρ. 5 του Κ.Ν. 2961/2001, προσαπαιτείται η διαπίστωση, εκ μέρους της αρμόδιας φορολογικής αρχής, ότι οι ως άνω κοινωφελείς δραστηριότητες αναπτύσσονται εν τοις πράγμασι και ότι τα εξ αυτών έσοδα της εταιρείας διατίθενται για την υποστήριξη των κοινωφελών σκοπών της, σταθμιζομένης, ασφαλώς, και της νομοθετικής πρόβλεψης ότι η ως άνω εταιρεία θα περιέλθει, το έτος 2015, υπό τον έλεγχο του Ελληνικού Δημοσίου. (ομοφ.) (Παραπομπή των ερωτημάτων στην Ολομέλεια του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους).