Επώνυμο. Μεταβολή τούτου στο διαβατήριο αλλοδαπής μετά την τέλεση γάμου της με Έλληνα υπήκοο, και υποκατάσταση τούτου από εκείνο του συζύγου της. Συνέπειες.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Για το επώνυμο των συζύγων εκ των οποίων ο ένας είναι Έλληνας και ο έτερος αλλοδαπός, εφαρμόζεται η περίπτωση 2 του άρθρου 14 ΑΚ, ήτοι το δίκαιο της τελευταίας κατά τη διάρκεια του γάμου κοινής συνήθους διαμονής. Υπό το δεδομένο, ότι η διάταξη του άρθρου 1388 ΑΚ είναι δημόσιας τάξης, το χορηγηθέν, από τη χώρα της υπηκοότητας, διαβατήριο στην αλλοδαπή σύζυγο με το επώνυμο του Έλληνα συζύγου της δεν παράγει έννομες συνέπειες, από πλευράς εφαρμοστέου εσωτερικού δικαίου προς μεταβολή της εγγραφής της στα δημοτολόγια, καθώς και του επωνύμου της στη χορηγηθείσα άδεια διαμονής. (πλειοψ.)

Επώνυμο. Δυνατότητα συμπλήρωσης οικογενειακού επωνύμου με εκείνο αποβιώσαντος συζύγου, χήρας, η οποία ετέλεσε δεύτερο γάμο, μετά την ισχύ του άρθρου 1388 Α.Κ.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Είναι δυνατή, υπό την ισχύ άρθρου 1388 του Α.Κ., (όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 15 του Ν 1329/1983), η συμπλήρωση, στα δημοτολόγια, του οικογενειακού επωνύμου χήρας, η οποία ετέλεσε, το έτος 1994, δεύτερο γάμο, δια της προσθήκης στο υφιστάμενο οικογενειακό επώνυμο και εκείνου του αποβιώσαντος (το έτος 1987) πρώτου συζύγου της, με το οποίο και ήτο εγγεγραμμένη μέχρι την τέλεση του δευτέρου γάμου της. (πλειοψ.)

Επώνυμο που πρέπει να αναγραφεί στην άδεια παραμονής αλλοδαπής μετά την λύση του γάμου της.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Το αναγραφόμενο επώνυμο στο διαβατήριο αλλοδαπής, το οποίο, νομίμως, κατά το δίκαιο της χώρας της, απέκτησε, λόγω του γάμου της με Έλληνα, πριν την είσοδό τους στην Ελλάδα, δεν μπορεί να αμφισβητηθεί ως στοιχείο της ταυτότητάς της, έστω και αν ο γάμος αυτός λύθηκε, αργότερα, κατ’ εφαρμογή του ημεδαπού δικαίου (δικαίου της τελευταίας κατά διάρκεια του γάμου κοινής συνήθους διαμονής) και, συνεπώς, το επώνυμο αυτό πρέπει να αναγραφεί στην άδεια παραμονής της.

Επώνυμο Ελληνίδας, που διατήρησε, το επώνυμο του πρώην αλλοδαπού συζύγου της, μετά τον γάμο της με Έλληνα.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Ελληνίδα που είχε τελέσει γάμο με αλλοδαπό και στη συνέχεια ο γάμος της ελύθη με διαζύγιο στην αλλοδαπή, διατήρησε δε το επώνυμο του πρώην συζύγου της, σύμφωνα με τα ισχύοντα στο δίκαιο της αλλοδαπής, που διέπει τις προσωπικές της σχέσεις, γάμο και διαζύγιο, με την εφαρμογή των άρθρων 14 και 16 ΑΚ, ως το δίκαιο της τελευταίας κατά την διάρκεια του γάμου κοινής συνήθους διαμονής τους, το διατηρεί και μετά το γάμο της με Έλληνα, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 1388 ΑΚ, αφού με το γάμο το επώνυμο της γυναίκας δεν μεταβάλλεται.

Πολιτικός γάμος στην αλλοδαπή πριν το 1982. Υποστατό ή μη του γάμου αυτού με βάση τις διατάξεις του Ν. 1250/1982, σε περίπτωση τέλεσης άλλου εγκύρου γάμου.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Ο τελεσθείς στην αλλοδαπή ανυπόστατος γάμος δεν καθίσταται έγκυρος, με τις διατάξεις του άρθρου 7 του Ν. 1250/82, αν έχει μετά από αυτόν τελεσθεί έγκυρος γάμος. Τα τέκνα που γεννήθηκαν στο γάμο αυτό θεωρούνται γνήσια, κατ’ άρθρον 1382 ΑΚ.

Πολιτικός γάμος – Εκτελεστότητα απόφασης διαζυγίου αλλοδαπού δικαστηρίου.(..)Κατάσταση :  Εν μέρει αποδεκτή 
-Ως νέος έγκυρος γάμος, κατά την διάταξη του άρθρου 7 του Ν 1250/1982 νοείται ο τελεσθείς με έτερο πρόσωπο από τους δύο συζύγους που είχαν αρχικά τελέσει τον ανυπόστατο τότε πολιτικό γάμο, πριν την ισχύ του. Σε κάθε περίπτωση, πριν ή μετά την καθιέρωση του πολιτικού γάμου στην Ελλάδα, ο γάμος μεταξύ των ίδιων συζύγων είναι ένας, ανεξαρτήτως, αν τελείται και ως πολιτικός και ως θρησκευτικός. -Η αλλοδαπή απόφαση που λύει τον γάμο στην αλλοδαπή εκτελείται στην Ελλάδα, ως έχει εφ’ όσον παράγει δεδικασμένο στην χώρα της έκδοσής της, με την αναγνώριση του δεδικασμένου και την κήρυξή της ως εκτελεστής με τα άρθρα 323 και 905 του Κ.Πολ.Δ., με την επιφύλαξη εφαρμογής διεθνούς συμβάσεως ή εφαρμογής αν πρόκειται για χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης των Κανονισμών 1347/2000 και 2201/2003. (ομοφ.)

Επώνυμο και πατρώνυμο θετού τέκνου μετά τη λύση της υιοθεσίας.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Σε περίπτωση λύσεως υιοθεσίας (κοινής από συζύγους, των οποίων ο γάμος και η εν συνεχεία υιοθεσία τελέστηκαν προ της ισχύος του Ν 1329/83) μονομερώς υπό του συζύγου, και μη επιθυμούντος του συζύγου να φέρει πλέον το τέκνο το επώνυμό του, αυτό θα φέρει ως επώνυμο, το πατρικό επώνυμο της θετής του μητέρας (στο οποίο αυτή επανήλθε μετά την αμετάκλητη λύση του γάμου της) και ως πατρώνυμο το πατρώνυμο του φυσικού του πατέρα.

Διαπίστωση Ελληνικής Ιθαγένειας – Μεταβολή επωνύμου ενηλίκου προσώπου.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Η απόφαση του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας, περί διαπίστωσης της Ελληνικής Ιθαγένειας των προσώπων που θα κάνουν χρήση των διατάξεων του άρθρου 14 του Ν 3284/2004 (παλιές διατάξεις άρθρου 69 παρ.6, 7 Ν 2910/2001), θα εκδοθεί με το επώνυμο αυτών που αναγράφεται στα προσδιοριστικά της προσωπικής και αστικής κατάστασής τους οικεία έγγραφα (διαβατήριο, αλλοδαπή αστυνομική ταυτότητα κ.λπ.).

Προϋποθέσεις υποστατού των θρησκευτικών γάμων ελλήνων υπηκόων που τελούνται στην αλλοδαπή.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Θρησκευτικοί γάμοι που τελέστηκαν στην αλλοδαπή όταν ένας από τους νυμφευόμενους έχει την ελληνική ιθαγένεια, είναι υποστατοί για την ελληνική έννομη τάξη, ανεξαρτήτως αν το δίκαιο της χώρας τελέσεως του γάμου αναγνωρίζει το θρησκευτικό γάμο, εφόσον αποδεικνύεται η τέλεση ιερολογίας από ιερέα της ανατολικής ορθόδοξης εκκλησίας ή από λειτουργό άλλου δόγματος ή θρησκεύματος γνωστού στην Ελλάδα.

Θέματα τα οποία ανακύπτουν κατά την καταχώριση ληξιαρχικών πράξεων γεννήσεως τέκνων, οι οποίες συντάχθηκαν κατά την παρ. 2 του άρθρου 42 του ν. 344/1976.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
α) Πράξη η οποία συντάχθηκε κατά την παρ. 2 του άρθρου 42 του ν. 344/1976 για τη δηλωθείσα γέννηση νεογνού από ελληνίδα υπήκοο, είναι, ως προς την ελληνική έννομη τάξη, εσφαλμένη κατά το μέρος που εγγράφει ως γονέα του νεογνού ομόφυλη αλλοδαπή υπήκοο, με την οποία η ελληνίδα μητέρα του νεογνού είχε συνάψει έγκυρο γάμο κατά το δίκαιο του κράτους της επιχώριας αρχής και ως επώνυμο του νεογνού το συνδυασμό του επώνυμου της ελληνίδας μητέρας του και της αλλοδαπής. Το Τμήμα του Ειδικού Ληξιαρχείου οφείλει να καταχωρίσει την πράξη, εφόσον πληροί τα τυπικά στοιχεία της συντάξεώς της και, στα πλαίσια της αρμοδιότητάς του για διόρθωση των εσφαλμένων ληξιαρχικών πράξεων, οφείλει να γνωστοποιήσει στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών τις εσφαλμένες εγγραφές, ώστε να κινηθεί από την Εισαγγελία Πρωτοδικών η κατά νόμο προβλεπόμενη διαδικασία εκδόσεως τελεσιδίκου δικαστικής αποφάσεως κατά το άρθρο 782 ΚΠολΔ για τη διόρθωση της πράξεως (πλειοψ.). β) Πράξη η οποία συντάχθηκε κατά την παρ. 2 του άρθρου 42 του ν. 344/1976 για τη δηλωθείσα γέννηση νεογνού από ελληνίδα υπήκοο είναι, ως προς την ελληνική έννομη τάξη, εσφαλμένη κατά το μέρος που εγγράφει ως γονέα του νεογνού και ομόφυλη ελληνίδα υπήκοο και ως επώνυμο αυτού το επώνυμο της τελευταίας, με την οποία η μητέρα του νεογνού είχε συνάψει έγκυρο γάμο κατά το δίκαιο του κράτους της επιχώριας αρχής και έγκυρο σύμφωνο συμβίωσης κατά το ημεδαπό δίκαιο. Το Τμήμα του Ειδικού Ληξιαρχείου οφείλει να καταχωρίσει την πράξη, εφόσον πληροί τα τυπικά στοιχεία συντάξεώς της και, στα πλαίσια της αρμοδιότητάς του για διόρθωση των εσφαλμένων ληξιαρχικών πράξεων, οφείλει να γνωστοποιήσει στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών τις εσφαλμένες εγγραφές, ώστε να κινηθεί από την Εισαγγελία Πρωτοδικών η κατά νόμο προβλεπόμενη διαδικασία εκδόσεως τελεσιδίκου δικαστικής αποφάσεως κατά το άρθρο 782 ΚΠολΔ για τη διόρθωση της πράξεως (πλειοψ.). γ) Το Ειδικό Ληξιαρχείο στερείται αρμοδιότητας για την καταχώριση των πράξεων, οι οποίες συντάχθηκαν κατά την παρ. 2 του άρθρου 42 του ν. 344/1976, για τη δηλωθείσα γέννηση νεογνών με τη μέθοδο της παρένθετης μητρότητας από κυοφόρους υπηκόους κρατών των αλλοδαπών επιχώριων αρχών και στις οποίες εγγράφονται ως γονείς οι έλληνες υπήκοοι οι οποίοι ήλθαν σε συμφωνία με τις κυοφόρους, όταν προκύπτει ότι τα πρόσωπα τα οποία ήρθαν σε συμφωνία για την παρένθετη μητρότητα δεν είχαν ούτε κατοικία, ούτε προσωρινή διαμονή στην Ελλάδα, εφόσον δεν θεμελιώνεται ελληνική υπηκοότητα των νεογνών για την γέννηση των οποίων συντάχθηκαν οι πράξεις (ομόφ.).