ΝΣΚ/331/2016
Τύπος: Γνωμοδότησεις Ν.Σ.Κ.
Επιβολή του διοικητικού μέτρου της αργίας σε βάρος αιρετού.Α) Για την θέση αιρετού σε κατάσταση αυτοδίκαιης αργίας, κατά τις διατάξεις της παρ. 2 άρθρου 236 του ν. 3852/2010, όπως ήδη ισχύουν, απαιτείται σωρευτικά η συνδρομή α) της εκδόσεως αμετακλήτου παραπεμπτικού βουλεύματος για κακούργημα και β) της επιβολής ή ισχύος περιοριστικών όρων ή προσωρινής κρατήσεως. Β) Η ισχύς του διοικητικού μέτρου της αυτοδίκαιης αργίας, ανατρέχει σε χρόνο προγενέστερο της εκδόσεως της οικείας πράξεως, εφόσον, κατ’ αυτόν τον χρόνο, συνέπιπταν και ίσχυαν και οι δύο, ως άνω, προϋποθέσεις και εξακολουθούν να συντρέχουν κατά τον χρόνο εκδόσεως της πράξεως. Η ισχύς του διοικητικού μέτρου δεν επηρεάζεται από την τυχόν άρση της επιβολής ή ισχύος περιοριστικών μέτρων ή της προσωρινής κρατήσεως σε χρόνο μεταγενέστερο από αυτόν κατά τον οποίο συνέπεσαν οι δύο προϋποθέσεις ή τον χρόνο εκδόσεως της οικείας πράξεως. Γ) Στην ειδικότερη περίπτωση του παραπεμφθέντος τελεσιδίκως για κακούργημα Δημάρχου «Κ» Θ.Μ., δεν συντρέχει η μια εκ των ανωτέρω προϋποθέσεων και, συνεπώς, δεν δύναται αυτός να τεθεί σε κατάσταση αργίας (ομόφ.)
Ιστορικό Αναθεωρήσεων (Πιλοτική Εφαρμογή)
Σχετικά Έγγραφα
ΝΣΚ/36/2020
Εάν η έκδοση διαπιστωτικής διοικητικής πράξης θέσεως αιρετού τοπικής αυτοδιοίκησης σε κατάσταση αργίας, κατ’ εφαρμογή του δευτέρου εδαφίου της παραγράφου 1 του άρθρου 236Α του ν. 3852/2010, προϋποθέτει να συνέτρεξαν άπαξ στο πρόσωπο του αιρετού η αμετάκλητη παραπομπή για κακούργημα και η επιβολή σε βάρος του περιοριστικών όρων ή προσωρινής κράτησης, χωρίς να απαιτείται να εξακολουθούν να συντρέχουν οι καταστάσεις αυτές και κατά το χρόνο έκδοσης της διαπιστωτικής πράξης και, σε καταφατική περίπτωση, εάν το επιβληθέν με τη διαπιστωτική πράξη διοικητικό μέτρο της αργίας ανατρέχει και σε προηγούμενη αυτοδιοικητική περίοδο, κατά την οποία συνέτρεξαν οι πιο πάνω καταστάσεις στο πρόσωπο του αιρετού.Η έκδοση σε βάρος αιρετού διαπιστωτικής πράξης περί θέσεώς του σε αργία, κατ’ εφαρμογή του δευτέρου εδαφίου της παραγράφου 1 του άρθρου 236Α του ν. 3852/2010, επιβάλλεται όταν συντρέξουν άπαξ στο πρόσωπό του οι καταστάσεις που περιγράφονται στη διάταξη αυτή, ήτοι παραπομπή για κακούργημα με αμετάκλητο βούλευμα ή κλητήριο θέσπισμα με περιοριστικούς όρους ή προσωρινή κράτηση σε βάρος του που, είτε ίσχυαν κατά το χρόνο που το παραπεμπτικό βούλευμα ή το κλητήριο θέσπισμα έγιναν αμετάκλητα, είτε επιβλήθηκαν μετά την αμετάκλητη παραπομπή μέχρι τη λήξη της υποδικίας με την έκδοση είτε καταδικαστικής σε πρώτο βαθμό είτε τελεσίδικης αθωωτικής απόφασης και εφόσον ο αμετακλήτως παραπεμπόμενος κατείχε ή απέκτησε την ιδιότητα του αιρετού από το χρόνο που συνέτρεξαν οι καταστάσεις αυτές μέχρι τη λήξη της ως άνω υποδικίας. Η ισχύς του μέτρου της αργίας θα ανάγεται, είτε στο χρόνο που το παραπεμπτικό βούλευμα ή το κλητήριο θέσπισμα κατέστησαν αμετάκλητα, όταν οι περιοριστικοί όροι ή προσωρινή κράτηση ίσχυαν κατά το χρόνο αυτό, είτε στο χρόνο που επιβλήθηκαν σε βάρος του παραπεμπόμενου αιρετού περιοριστικοί όροι ή προσωρινή κράτηση, όταν οι τελευταίοι επιβλήθηκαν μετά το αμετάκλητο της παραπομπής και μέχρι τη λήξη της υποδικίας. Η αναδρομικότητα, όμως, της διαπιστωτικής πράξης δεν μπορεί να επεκταθεί σε προηγούμενη και ήδη λήξασα αυτοδιοικητική περίοδο, ούτε επεκτείνεται σε επακολουθούσα αυτοδιοικητική περίοδο, ώστε, στην τελευταία περίπτωση, απαιτείται η έκδοση νέας πράξης περί θέσεως του αιρετού σε αργία, εφόσον εξακολουθεί να ισχύει η κατάσταση της υποδικίας και κατά τη νέα αυτοδιοικητική περίοδο, με χρόνο έναρξης αυτό της ανάληψης των καθηκόντων του. Στη δε περίπτωση που συνέτρεξαν οι πιο πάνω καταστάσεις σε ορισμένο πρόσωπο προτού αυτό αποκτήσει την ιδιότητα του αιρετού, η πράξη θα ισχύσει από το χρόνο που απέκτησε το πρόσωπο αυτό την ιδιότητα του αιρετού και μέχρι τη λήξη της υποδικίας (ομόφωνα).
ΝΣΚ/149/2013
Δημόσιοι υπάλληλοι – Πειθαρχική ποινή – Καθεστώς αυτοδίκαιης αργίας – Υπολογισμός των αποδοχών αργίας των υπαλλήλων. α) Η για τυπικούς λόγους ακύρωση από το Δευτεροβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο, της απόφασης του Πρωτοβαθμίου, με την οποία είχε επιβληθεί σε βάρος υπαλλήλων η ποινή της οριστικής παύσης και η αναπομπή της υπόθεσης στη Διοίκηση για επανάληψη της πειθαρχικής διαδικασίας, δεν συνιστά νόμιμο λόγο, δικαιολογούντα την επιστροφή των παρακρατηθέντων κατά το χρόνο της αργίας ποσών, αφού για την επιστροφή αυτή ο νόμος απαιτεί απαλλαγή ή αθώωση του υπαλλήλου με τελεσίδικη δικαστική απόφαση, προϋπόθεση, που δεν συντρέχει εν προκειμένω. β) Οι αποδοχές αργίας των υπαλλήλων, που τέθηκαν, σε καθεστώς αυτοδίκαιης αργίας με τις διατάξεις του ν. 4093/2012, (ο οποίος καταλαμβάνει και τις εκκρεμείς κατά το χρόνο έναρξης ισχύος του υποθέσεις), υπολογίζονται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 105 του Υπαλληλικού Κώδικα, όπως αυτό ισχύει μετά την αντικατάστασή του με το ν. 4057/2012. (ομοφ.)
ΝΣΚ/453/2012
Θέση ή μη σε αργία αιρετού οργάνου Περιφέρειας και Δήμου.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή
Δεν είναι δυνατή, υπό το δεδομένο ιστορικό, η επιβολή, υπό την ισχύ των διατάξεων του άρθρου 7 παρ.6 και 7 του Ν. 4071/2012, του διοικητικού μέτρου της αργίας σε περιφερειακό και δημοτικό σύμβουλο, που καταδικάστηκαν για παράβαση καθήκοντος η οποία δεν προκάλεσε οικονομική βλάβη στον Δήμο, την Περιφέρεια ή τα νομικά τους πρόσωπα.
ΝΣΚ/252/2005
Υποχρέωση συμμόρφωσης της Διοικήσεως προς απόφαση του ΣτΕ, με την οποία ακυρώθηκε η άρνησή της να χορηγήσει στην Α.Σ., δικαστική λειτουργό, εννεάμηνη άδεια για την ανατροφή του τέκνου της.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή
Η Διοίκηση έχει υποχρέωση, σε συμμόρφωση προς την ανωτέρω ακυρωτική απόφαση, να χορηγήσει στην ως άνω δικαστική λειτουργό την ειδική εννεάμηνη άδεια ανατροφής τέκνου, καθόσον η αναδρομή της ακυρώσεως στο χρόνο εκδόσεως της πράξεως ή συντελέσεως της παραλείψεως που ακυρώθηκε, έχει ως συνέπεια ότι κρίσιμο νομικό και πραγματικό καθεστώς, για τη νομιμότητα της πράξεως της Διοικήσεως, που επιχειρείται σε συμμόρφωση προς την ακυρωτική απόφαση, είναι το της εκδόσεως ή το της συντελέσεως της πράξεως ή παραλείψεως αντιστοίχως που ακυρώθηκε και όχι αυτό που ισχύει κατά το χρόνο που λαμβάνει χώρα η πράξη αποκαταστάσεως.
ΝΣΚ/91/2012
Απόδοση ή όχι στον αιτούντα των αποδοχών που παρακρατήθηκαν κατά το χρονικό διάστημα που τελούσε σε κατάσταση αυτοδίκαιης αργίας.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή
Η εκδοθείσα την 18/11/2011 απόφαση του Β/θμιου Πειθαρχικού συμβουλίου, επιδοθείσα στον ενδιαφερόμενο την 15/12/2011, μη εκδοθείσης εισέτι διαπιστωτικής περί αυτής πράξεως, θα μείνει ανεκτέλεστη, αφού ο αιτών την 27/11/2011 απολύθηκε αυτοδικαίως από την Υπηρεσία.
ΕλΣυν.Κλ.1/319/2015
ΑΠΟΔΟΧΕΣ Γενικά:Νόμιμη η καταβολή μισθοδοσίας σε υπάλληλο Δήμου, στον οποίο είχε επιβληθεί το μέτρο της αυτοδίκαιης αργίας και στη συνέχεια επανήλθε στην υπηρεσία, για το χρονικό διάστημα από 26.5.2015 έως 31.5.2015 καθόσον, ανεξαρτήτως του αν ο ανωτέρω υπάλληλος τελούσε, κατά το χρόνο δημοσίευσης του ν. 4325/2015, σε καθεστώς αναστολής της αργίας του, δεδομένου ότι η από 5.8.2014 απόφαση του Δημάρχου, ήταν περιορισμένης χρονικής ισχύος και καθιέρωνε την αναστολή μέχρι συμπληρώσεως του ενός (1) έτους της αναστολής της πειθαρχικής διαδικασίας, δηλ. μέχρι 14.4.2015, η απόφαση του Δημάρχου για τη λήξη της αυτοδίκαιης αργίας και την επάνοδο του υπαλλήλου αυτού στην υπηρεσία, από 26.5.2015, είναι νόμιμη.
ΝΣΚ/109/2009
Εκτέλεση πειθαρχικής ποινής εκπαιδευτικού τελούντος ήδη σε αυτοδίκαιη αργία.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή
Νόμιμη η εκ νέου ανάληψη υπηρεσίας εκπαιδευτικού τελούντος σε αυτοδίκαιη αργία μετ επιβολή ποινής απόλυσης, κατόπιν βεβαίωσης του Προέδρου του Δευτεροβαθμίου Πειθαρχικού Συμβουλίου περί επιβολής υπ αυτού ποινής μικρότερης της ανωτέρω. Εκτέλεση της ποινής προσωρινής παύσης μετά την επίδοσή της, χωρίς συμψηφισμό ή συσχέτιση με το χρόνο της αυτοδίκαιης αργίας.
ΝΣΚ/1/2015
Α.Ε.Ι. – Ε.Μ.Π. – Υπάλληλοι Διοικητικοί – Ποινική καταδίκη – Έφεση – Άρση αυτοδίκαιης αργίας.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή
Η καταδίκη δημοσίου υπαλλήλου σε στερητική της ελευθερίας ποινή, η οποία δεν επιφέρει πραγματική απώλεια της προσωπικής του ελευθερίας, λόγω άσκησης έφεσης κατά της καταδικαστικής απόφασης με ανασταλτικό αποτέλεσμα, δεν περιάγει τον εν λόγω υπάλληλο σε κατάσταση αυτοδίκαιης αργίας. ΑΠΟΔΕΚΤΗ
ΝΣΚ/367/2001
Κοινοτικό Δίκαιο. Ελαιοτριβεία. Διοικητική διαδικασία αιτήσεως θεραπείας εταιρίας. Επιρροή δεδικασμένου ποινικής αποφάσεως.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή
(Τριμελούς Επιτροπής) Σε περίπτωση εκδόσεως απορριπτικής αποφάσεως ΣτΕ επί αιτήσεως ακυρώσεως κατά διοικητικής πράξεως, το κύρος και η νομιμότητα της τελευταίας καλύπτονται από το δεδικασμένο. Ανεξάρτητα από αυτό η Διοίκηση, στα πλαίσια της αρχής της χρηστής διοικήσεως λαμβάνοντας γνώση νέων πραγματικών περιστατικών τα οποία αναγόμενα στο χρόνο εκδόσεως της δυσμενούς διοικητικής πράξεως θα ηδύναντο να διαφοροποιήσουν την ουσιαστική κρίση της, δύναται να τροποποιήσει ή να ανακαλέσει τη διοικητική πράξη. Στην έννοια του νέου πραγματικού περιστατικού συγκαταλέγεται και το των εκ των υστέρων προκύπτον δεδικασμένο εκ ποινικής αποφάσεως.
ΝΣΚ/28/2004
Συμμόρφωση της Διοικήσεως σε απόφαση ακυρωτικού δικαστηρίου (ακύρωση της πράξεως για πλημμελή αιτιολογία – περιεχόμενο της υποχρέωσης συμμόρφωσης – προσωρινή διαταγή).(..)Κατάσταση : Αποδεκτή
Σε περιπτώσεις απομακρύνσεως από την υπηρεσία δημοσίων υπαλλήλων, ακυρωθείσης της σχετικής αποφάσεως λόγω πλημμελούς αιτιολογίας, η Διοίκηση υποχρεούται, συμμορφούμενη προς την ακυρωτική απόφαση, να προβεί σε νέα νόμιμη κρίση, ανατρέχουσα στο χρόνο της αρχικής κρίσεως. Εάν κατά τη νέα κρίση η Διοίκηση εκδώσει πράξη με το αυτό περιεχόμενο με εκείνη που ακυρώθηκε, αιτιολογώντας όμως νομίμως και επαρκώς τη νέα κρίση της, τα αποτελέσματα της νέας αυτής πράξεως ανατρέχουν αναγκαστικά στο χρόνο εκδόσεως της ακυρωθείσης πράξεως, λόγω του αναδρομικού αποτελέσματος της ακυρώσεως, και επομένως η απομάκρυνση του απολυθέντος υπαλλήλου, ανατρέχει στον χρόνο της αρχικής κρίσεως και, συνεπώς, ο χρόνος που μεσολάβησε μεταξύ της αρχικής πράξεως και εκείνης που εκδόθηκε σε συμμόρφωση προς την ακυρωτική απόφαση, να θεωρείται χρόνος εκτός υπηρεσίας. Σε περίπτωση, όμως, εκδόσεως (από το δικαστήριο) προσωρινής διαταγής, με την οποία διετάχθη η αναστολή εκτελέσεως της προσβληθείσης αποφάσεως μέχρι εκδόσεως αποφάσεως επί της αιτήσεως αναστολής, η Διοίκηση υποχρεούται να συμμορφωθεί προς το περιεχόμενο της πιο πάνω προσωρινής διαταγής μέχρι εκδόσεως απορριπτικής αποφάσεως επί της ασκηθείσης αιτήσεως αναστολής και, επομένως, για το χρονικό διάστημα, που μεσολάβησε μεταξύ της εκδόσεως της προσωρινής διαταγής και της δημοσιεύσεως της αποφάσεως του δικαστηρίου επί της αιτήσεως αναστολής, ο απολυθείς υπάλληλος (εν προκειμένω αποταχθείς λιμενοφύλακας) θεωρείται αυτοδίκαια για τη Διοίκηση ως παραμείνας στο Λιμενικό Σώμα και ως μηδέποτε αποταχθείς από τις τάξεις τούτου.