ΝΣΚ/453/2012
Τύπος: Γνωμοδότησεις Ν.Σ.Κ.
Θέση ή μη σε αργία αιρετού οργάνου Περιφέρειας και Δήμου.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή
Δεν είναι δυνατή, υπό το δεδομένο ιστορικό, η επιβολή, υπό την ισχύ των διατάξεων του άρθρου 7 παρ.6 και 7 του Ν. 4071/2012, του διοικητικού μέτρου της αργίας σε περιφερειακό και δημοτικό σύμβουλο, που καταδικάστηκαν για παράβαση καθήκοντος η οποία δεν προκάλεσε οικονομική βλάβη στον Δήμο, την Περιφέρεια ή τα νομικά τους πρόσωπα.
Ιστορικό Αναθεωρήσεων (Πιλοτική Εφαρμογή)
Σχετικά Έγγραφα
ΝΣΚ/456/2007
Θέση σε αργία αιρετού οργάνου Πρωτοβάθμιας Τοπικής Αυτοδιοίκησης.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή
Σε περίπτωση καταδίκης αιρετού οργάνου Ο.Τ.Α. για παράβαση καθήκοντος για να τεθεί σε αργία από τον Γενικό Γραμματέα Περιφέρειας αρκεί να προκύπτει, εκ του καθόλου σκεπτικού της καταδικαστικής απόφασης και από τα πραγματικά περιστατικά που η απόφαση δέχεται, η επενεχθείσα στο Δήμο, την Κοινότητα ή στα νομικά τους πρόσωπα οικονομική βλάβη, χωρίς να είναι αναγκαίο να προκύπτει και το ακριβές ύψος αυτής.
ΝΣΚ/372/2001
Δήμοι. Εφαρμογή του άρθρου 187 ΔΚΚ για τη θέση σε αργία Δημάρχου και δημοτικών συμβούλων.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή
Προκειμένου να τύχει εφαρμογής η διάταξη του άρθρου 187 ΔΚΚ, ώστε να μπορούν να τεθούν σε κατάσταση αργίας, ο Δήμαρχος και οι δημοτικοί σύμβουλοι, θα πρέπει το κλητήριο θέσπισμα, με το οποίο παραπέμπονται στο ακροατήριο, για παράβαση καθήκοντος, να διαλαμβάνει κατά τρόπο σαφή και ορισμένο, την επελθούσα βλάβη στο νομικό πρόσωπο του οικείου ΟΤΑ.
ΝΣΚ/357/2003
Αργία Δημάρχου συνεπεία καταδίκης.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή
Ο Γενικός Γραμματέας Περιφέρειας οφείλει να θέσει σε κατάσταση αργίας τον Δήμαρχο, ο οποίος έχει καταδικασθεί με τελεσίδικη απόφαση ποινικού δικαστηρίου για παράβαση καθήκοντος.
ΥΠΕΣ/3401/2008
Για τη θέση σε αργία αιρετού οργάνου της τοπικής αυτοδιοίκησης κατά το άρθρο 146, παρ. 2βα ΚΔΚ αρκεί να προκύπτει, εκ του καθόλου σκεπτικού της καταδικαστικής απόφασης και από τα πραγματικά περιστατικά που η απόφαση δέχεται, η επενεχθείσα στο δήμο, την κοινότητα ή στα νομικά τους πρόσωπα οικονομική βλάβη, χωρίς να είναι αναγκαίο να προκύπτει και το ακριβές ύψος αυτής.
ΝΣΚ/36/2020
Εάν η έκδοση διαπιστωτικής διοικητικής πράξης θέσεως αιρετού τοπικής αυτοδιοίκησης σε κατάσταση αργίας, κατ’ εφαρμογή του δευτέρου εδαφίου της παραγράφου 1 του άρθρου 236Α του ν. 3852/2010, προϋποθέτει να συνέτρεξαν άπαξ στο πρόσωπο του αιρετού η αμετάκλητη παραπομπή για κακούργημα και η επιβολή σε βάρος του περιοριστικών όρων ή προσωρινής κράτησης, χωρίς να απαιτείται να εξακολουθούν να συντρέχουν οι καταστάσεις αυτές και κατά το χρόνο έκδοσης της διαπιστωτικής πράξης και, σε καταφατική περίπτωση, εάν το επιβληθέν με τη διαπιστωτική πράξη διοικητικό μέτρο της αργίας ανατρέχει και σε προηγούμενη αυτοδιοικητική περίοδο, κατά την οποία συνέτρεξαν οι πιο πάνω καταστάσεις στο πρόσωπο του αιρετού.Η έκδοση σε βάρος αιρετού διαπιστωτικής πράξης περί θέσεώς του σε αργία, κατ’ εφαρμογή του δευτέρου εδαφίου της παραγράφου 1 του άρθρου 236Α του ν. 3852/2010, επιβάλλεται όταν συντρέξουν άπαξ στο πρόσωπό του οι καταστάσεις που περιγράφονται στη διάταξη αυτή, ήτοι παραπομπή για κακούργημα με αμετάκλητο βούλευμα ή κλητήριο θέσπισμα με περιοριστικούς όρους ή προσωρινή κράτηση σε βάρος του που, είτε ίσχυαν κατά το χρόνο που το παραπεμπτικό βούλευμα ή το κλητήριο θέσπισμα έγιναν αμετάκλητα, είτε επιβλήθηκαν μετά την αμετάκλητη παραπομπή μέχρι τη λήξη της υποδικίας με την έκδοση είτε καταδικαστικής σε πρώτο βαθμό είτε τελεσίδικης αθωωτικής απόφασης και εφόσον ο αμετακλήτως παραπεμπόμενος κατείχε ή απέκτησε την ιδιότητα του αιρετού από το χρόνο που συνέτρεξαν οι καταστάσεις αυτές μέχρι τη λήξη της ως άνω υποδικίας. Η ισχύς του μέτρου της αργίας θα ανάγεται, είτε στο χρόνο που το παραπεμπτικό βούλευμα ή το κλητήριο θέσπισμα κατέστησαν αμετάκλητα, όταν οι περιοριστικοί όροι ή προσωρινή κράτηση ίσχυαν κατά το χρόνο αυτό, είτε στο χρόνο που επιβλήθηκαν σε βάρος του παραπεμπόμενου αιρετού περιοριστικοί όροι ή προσωρινή κράτηση, όταν οι τελευταίοι επιβλήθηκαν μετά το αμετάκλητο της παραπομπής και μέχρι τη λήξη της υποδικίας. Η αναδρομικότητα, όμως, της διαπιστωτικής πράξης δεν μπορεί να επεκταθεί σε προηγούμενη και ήδη λήξασα αυτοδιοικητική περίοδο, ούτε επεκτείνεται σε επακολουθούσα αυτοδιοικητική περίοδο, ώστε, στην τελευταία περίπτωση, απαιτείται η έκδοση νέας πράξης περί θέσεως του αιρετού σε αργία, εφόσον εξακολουθεί να ισχύει η κατάσταση της υποδικίας και κατά τη νέα αυτοδιοικητική περίοδο, με χρόνο έναρξης αυτό της ανάληψης των καθηκόντων του. Στη δε περίπτωση που συνέτρεξαν οι πιο πάνω καταστάσεις σε ορισμένο πρόσωπο προτού αυτό αποκτήσει την ιδιότητα του αιρετού, η πράξη θα ισχύσει από το χρόνο που απέκτησε το πρόσωπο αυτό την ιδιότητα του αιρετού και μέχρι τη λήξη της υποδικίας (ομόφωνα).
ΣΤΕ/3376/2013
Αιρετοί-ποινή της αργίας: Επειδή, οι προαναφερόμενες διατάξεις του άρθρου 72 παρ. 9 και 10 του π.δ/τος 30/1996 προέβλεπαν ότι το αδίκημα της παράβασης καθήκοντος, που επισύρει την επιβολή του διοικητικού μέτρου της αργίας, πρέπει να στρέφεται «κατά της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης ή νομικών προσώπων της». Κατά την έννοια των διατάξεων αυτών, δεν απαιτείτο η παράβαση καθήκοντος να έχει επιφέρει εν γένει βλάβη σε βάρος της Νομαρχιακής Αυτοδιοικήσεως, ούτε να αποβλέπει στην πρόκληση τέτοιας βλάβης, αλλά αρκούσε ότι η παράβαση στρέφεται κατά της Ν.Α., υπό την έννοια ότι πλήσσει τη νόμιμη και εύρυθμη λειτουργία της και, επομένως, βλάπτει το δημόσιο συμφέρον (βλ. ΣτΕ 1421/2011, πρβλ. ΣτΕ 766/2006, 1120/2005). Εξάλλου, και η εφαρμογή των επίμαχων διατάξεων του άρθρου 236, παρ. 2, περιπτ. β.α. και β.β., του Ν. 3852/2010, προϋποθέτει παράβαση καθήκοντος η οποία, από τη φύση της ως έγκλημα περί την υπηρεσία, στρέφεται κατά της καλής λειτουργίας του οικείου Ο.Τ.Α., στο πλαίσιο του κράτους δικαίου, ενώ σύμφωνα και με την αιτιολογική έκθεση του νόμου, σε καμμία περίπτωση δεν απαιτείται να έχει προξενήσει και οικονομική βλάβη σε βάρος του οικείου Ο.Τ.Α. Με τα δεδομένα αυτά, ο προβαλλόμενος με την υπό κρίση αίτηση λόγος ακυρώσεως ότι εφαρμοστέες εν προκειμένω, ήσαν όχι οι ως άνω διατάξεις του άρθρου 236 του Ν. 3852/2010, αλλά οι ισχύουσες κατά τον χρόνο τελέσεως του αδικήματος της παράβασης καθήκοντος και ευμενέστερες, κατά τον αιτούντα, ανωτέρω διατάξεις του άρθρου 72 παρ. 9 και 10 του π.δ/τος 30/1996, είναι αβάσιμος και πρέπει να απορριφθεί.
ΣΤΕ ΕΑ/532/2012
Αιρετοί -πειθαρχική ποινή της αργίας:..Επειδή, η αιτούσα ισχυρίζεται ότι από την εκτέλεση της προσβαλλόμενης πράξης θα υποστεί ανεπανόρθωτη ηθική βλάβη, η οποία συνίσταται στο ότι θα εμφανίζεται «ενώπιον της τοπικής κοινωνίας και των δημοτών της ειδικότερα ως μία δημοτική σύμβουλος που έχει παραβεί τα καθήκοντά της ...». Ο ισχυρισμός αυτός της αιτούσας είναι απορριπτέος, διότι η βλάβη την οποία επικαλείται ότι θα επέλθει από την άμεση εκτέλεση της προσβαλλόμενης πράξης δεν είναι ανεπανόρθωτη ή δυσχερώς επανορθώσιμη, δεδομένου ότι θα αποκατασταθεί πλήρως σε περίπτωση που γίνει δεκτή η ασκηθείσα από αυτήν προσφυγή κατά της προσβαλλόμενης πράξης (Ε.Α. 281, 360, 1003/2009 κ.ά.).Επειδή, μη προβαλλομένου άλλου λόγου αναστολής και δεδομένου ότι η Επιτροπή κρίνει ότι συντρέχουν λόγοι δημοσίου συμφέροντος που επιβάλλουν την άμεση εκτέλεση της προσβαλλόμενης πράξης, με την οποία επιβλήθηκε στην αιτούσα η πειθαρχική ποινή της αργίας τριών (3) μηνών για το πειθαρχικό αδίκημα της σοβαρής παράβασης καθήκοντος από βαρειά αμέλεια, στο οποίο φέρεται ότι υπέπεσε, ενώ, άλλωστε, οι λόγοι της προσφυγής δεν παρίστανται προδήλως βάσιμοι, η κρινόμενη αίτηση είναι απορριπτέα στο σύνολό της.
ΣΤΕ/2060/2020
Παράβαση καθήκοντος από Δήμαρχο-Πειθαρχική ποινή αργίας:Ζητείται η εξαφάνιση της Ε.Π. ... απόφασης του Συντονιστή Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας - Θράκης, με την οποία επιβλήθηκε στον προσφεύγοντα, Δήμαρχο …, η πειθαρχική ποινή της αργίας είκοσι (20) ημερών για το πειθαρχικό παράπτωμα της σοβαρής παράβασης καθήκοντος από βαριά αμέλεια.(....)τα αιρετά όργανα των δήμων υπέχουν πειθαρχική ευθύνη για σοβαρή παράβαση των καθηκόντων τους που τελείται είτε με δόλο είτε με βαριά αμέλεια χωρίς να απαιτείται η συμπεριφορά αυτή να έχει ως αποτέλεσμα την πρόκληση συγκεκριμένης βλάβης. Επομένως, ο ισχυρισμός του προσφεύγοντος ότι δεν υπήρξε οικονομικό όφελος του ίδιου σε βάρος του δήμου, καθόσον ο τελευταίος δεν προέβη σε καμία καταβολή, πρέπει να απορριφθεί(....)Ο λόγος αυτός είναι απορριπτέος ως αβάσιμος καθόσον σύγκρουση συμφερόντων, κατά την έννοια της παρ. 3 του άρθρου 58 του ν. 3852/2010, υφίσταται στο πρόσωπο του Δημάρχου κατά τη λήψη αποφάσεων ή τη διενέργεια πράξεων που κατατείνουν στην κατάρτιση σύμβασης μίσθωσης δημοτικού ακινήτου ανεξαρτήτως των σκοπών στους οποίους αποβλέπει η μίσθωση αυτή, ιδιαιτέρως, δε στην προκειμένη περίπτωση κατά την οποία η ανωτέρω εταιρία, στην οποία ο προσφεύγων ήταν εταίρος, μίσθωσε το επίμαχο δημοτικό ακίνητο απευθείας από τη δημοτική επιχείρηση «Εταιρία Τουριστικής Ανάπτυξης (Ε.Τ.Α.) Δήμου …», χωρίς τη διενέργεια δημοπρασίας και κατόπιν πρότασης του προσφεύγοντος, Προέδρου της δημοτικής επιχείρησης.(....)Επειδή, το Δικαστήριο, εκτιμώντας τις συνθήκες υπό τις οποίες τελέσθηκε το επίδικο πειθαρχικό παράπτωμα και, ιδίως, τη θέση ιδιαίτερης ευθύνης που κατείχε ο προσφεύγων ως Δήμαρχος και Πρόεδρος της Ε.Τ.Α. Δήμου … Α.Ε. ΟΤΑ, το γεγονός ότι το παράπτωμα τελέσθηκε με περισσότερες πράξεις οι οποίες οδήγησαν στη σύναψη της επίμαχης μίσθωσης, τη βαρύτητα των συνεπειών της συμπεριφοράς του προσφεύγοντος σε σχέση με τη νομιμότητα της ανωτέρω απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου … η οποία ακυρώθηκε στο πλαίσιο ελέγχου νομιμότητας με την 6/2015 απόφαση του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης, καθώς και το πλήγμα στο κύρος του αιρετού αυτού οργάνου της τοπικής αυτοδιοίκησης, κρίνει προσήκουσα την, λίαν επιεική άλλωστε, πειθαρχική ποινή της αργίας είκοσι (20) ημερών η οποία του επιβλήθηκε.Απορρίπτει την προσφυγή.
ΣΤΕ/1075/2020
Ζητείται η εξαφάνιση της .../14.10.2016 απόφασης της ασκούσας καθήκοντα Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης ..., με την οποία επιβλήθηκε στον προσφεύγοντα, Δημοτικό Σύμβουλο ..., η πειθαρχική ποινή της αργίας διάρκειας τριών (3) μηνών για το πειθαρχικό παράπτωμα της παράβασης καθήκοντος από βαριά αμέλεια που ανάγεται στην προηγούμενη δημοτική περίοδο, κατά την οποία είχε την ιδιότητα του Δημάρχου του ως άνω Δήμου.(....)Εξάλλου, δεδομένου ότι, κατά τα προεκτεθέντα, ο προσφεύγων υπέχει πειθαρχική ευθύνη για τις προαναφερθείσες πλημμέλειες της διαδικασίας προσλήψεως, στις οποίες δεν περιλαμβάνεται η μη σύσταση επιτροπής διενέργειας του διαγωνισμού, είναι απορριπτέα τα προβαλλόμενα περί του ότι του αποδόθηκε παράβαση καθήκοντος για τη μη σύσταση τέτοιας επιτροπής. Επίσης, τα προβαλλόμενα ότι: α) κατά την επίδικη διαδικασία προσλήψεως ο προσφεύγων ασκούσε τα καθήκοντα του Δημάρχου για πρώτη φορά, β) η προγενέστερη επαγγελματική ενασχόλησή του (επιτηδευματίας) και η μόρφωσή του (απόφοιτος Λυκείου) δεν του προσέδιδαν ιδιαίτερες γνώσεις και δεξιότητες σχετικά με τη διενέργεια διαγωνισμών, γ) δεν του έγιναν εισηγήσεις για σύσταση εξεταστικής επιτροπής, αλλά αντιθέτως του υπεδείχθη από τις υπηρεσίες του Δήμου ως νομότυπη η μη σύσταση εξεταστικής επιτροπής, και δ) ο επίδικος διαγωνισμός απετέλεσε για τον νέο (βάσει του ν. 3852/2010) Δήμο ....... την πρώτη διαδικασία προσλήψεως προσωπικού, δεν αίρουν την ευθύνη από τη μη άσκηση από τον προσφεύγοντα από βαριά αμέλεια των αναφερθεισών αρμοδιοτήτων του, διότι ως εκ της ιδιότητάς του οφείλει να γνωρίζει και να τηρεί τον νόμο, ενώ τυχόν παραλείψεις άλλων οργάνων δεν τον απαλλάσσουν από τη δική του ευθύνη. Απορρίπτει την προσφυγή.
ΝΣΚ/297/2014
Δημόσιοι Υπάλληλοι - Μέλος του Κεντρικού Οργάνου Ελέγχου (Κ.Ο.Ε.) του Υπουργείου Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας - Πειθαρχική δίωξη υπαλλήλου λόγω παράβασης της υποχρέωσης για δήλωση περιουσιακής κατάστασης – Αυτοδίκαιη ή δυνητική αργία, λαμβανομένου επιπλέον υπόψη ότι η ποινική υπόθεση έχει τεθεί στο αρχείο από την Εισαγγελία.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή
α) Το Κεντρικό Όργανο Ελέγχου του Υπουργείου Ανάπτυξης αποτελεί συλλογικό διοικητικό όργανο κατά την έννοια του άρθρου 15 του ν.4210/2013, το οποίο συγκροτείται και λειτουργεί σύμφωνα με τις ειδικές ρυθμίσεις της υπ’ αριθμ. 502/2007 (Β΄2274) απόφασης του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών, η οποία εκδόθηκε κατ’ εξουσιοδότηση της διάταξης της παραγράφου 17 του άρθρου 7 του ν. 3299/2004 (Α΄ 261) και συμπληρωματικώς μόνο, αν απαιτηθεί, σύμφωνα με τις γενικές ρυθμίσεις του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας. (ομοφ.) β) Η πειθαρχική δίωξη υπαλλήλου για τα αδικήματα της παράβασης καθήκοντος κατά τον Ποινικό Κώδικα ή τους ειδικούς ποινικούς νόμους και της αναξιοπρεπούς συμπεριφοράς, λόγω παράβασης της υποχρέωσής του να υποβάλει δήλωση περιουσιακής κατάστασης, η οποία απέρρεε από την ιδιότητά του ως μέλους του Κ.Ο.Ε. του Υπουργείου Ανάπτυξης, καθιστά εφαρμοστέες τις περί δυνητικής αργίας προπαρατεθείσες διατάξεις του Υπαλληλικού Κώδικα, καθόσον εμπίπτει στην περίπτωση δ΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 104 του Υπαλληλικού Κώδικα, όπως αυτό ισχύει. (πλειοψ.) γ) Το γεγονός ότι η συναφής ποινική υπόθεση της ανωτέρω υπαλλήλου, κατά της οποίας έχει ασκηθεί για τα ως άνω αδικήματα πειθαρχική δίωξη, έχει τεθεί από την Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών στο αρχείο, δεν επηρεάζει τη θέση αυτής σε αργία, καθόσον η πειθαρχική διαδικασία είναι αυτοτελής και ανεξάρτητη της ποινικής και το αρμόδιο πειθαρχικό όργανο οφείλει να επιληφθεί της εν λόγω υπόθεσης και να εκδώσει επ’ αυτής απόφαση, ανεξαρτήτως του ότι η συναφής ποινική υπόθεση έχει τεθεί στο αρχείο. (ομοφ.)