Πειθαρχικά αδικήματα υπαλλήλου ΥΠΕΞ – Ποινική καταδίκη – Παραγραφή αυτών.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Έχει πλήρη εφαρμογή και επί των υπαλλήλων του Υπουργείου Εξωτερικών η διάταξη του άρθρου 112 παρ. 2 του Ν 2683/1999 που διαλαμβάνει περί παραγραφής πειθαρχικού παραπτώματος, το οποίο αποτελεί και ποινικό αδίκημα, καθόσον οι διατάξεις περί παραγραφής του παλαιού Οργανισμού του ΥΠΕΞ (Ν 2594/1998), δεν ρυθμίζουν το ζήτημα αυτό. Η παραγραφή του πειθαρχικού παραπτώματος της παραβάσεως καθήκοντος κατά τον ποινικό νόμο ακολουθεί το χρόνο παραγραφής που αφορά το ποινικό αδίκημα. Η επίδειξη χαρακτηριστικώς αναξιοπρεπούς διαγωγής, καίτοι δεν αποτελεί αυτή καθ’ εαυτή ποινικό αδίκημα (ΣτΕ 3125/1996), εντούτοις στην περίπτωση που συναρτάται με τέλεση ποινικού αδικήματος μη υποκύψαντος σε παραγραφή, ως εν προκειμένω, έπεται ότι ούτε και αυτή υποπίπτει σε παραγραφή αφού ως πειθαρχικό αδίκημα δεν έχει αυτοτέλεια, αλλά είναι συνέπεια, άλλως συναρτάται άμεσα με την ποινική απαξία της πράξεως που συγκροτεί το μη παραγραφέν ποινικό αδίκημα και κατ αντιστοιχία και το μη παραγραφέν πειθαρχικό αδίκημα της παραβάσεως καθήκοντος κατά τον ποινικό νόμο. (ομοφ.)

Δημόσιοι υπάλληλοι. Πειθαρχικό αδίκημα. Ποινικό αδίκημα. Χρόνος παραγραφής. Διακοπή – συμπλήρωση παραγραφής.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Ο χρόνος παραγραφής του πειθαρχικού αδικήματος της χαρακτηριστικώς αναξιοπρεπούς και αναξίας υπαλλήλου διαγωγής είναι πέντε (5) έτη. Αν το πειθαρχικό αδίκημα συνιστά και ποινικό αδίκημα, οι πράξεις της ποινικής διαδικασίας διακόπτουν την παραγραφή του πειθαρχικού αδικήματος, η οποία (παραγραφή) συμπληρώνεται σε κάθε περίπτωση εντός επτά (7) ετών από τον χρόνο κατά τον οποίο διαπράχθηκε.

Απαγόρευση χορήγησης άδειας εργασίας σε καταδικασθέντα τελεσίδικα για ποινικό αδίκημα που αφορά τα ναρκωτικά.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Η απαγόρευση χορήγησης άδειας εργασίας στα καταστήματα πώλησης οινοπνευματωδών ποτών και στα κέντρα διασκέδασης στους καταδικασθέντες για ποινικά αδικήματα που αφορούν τα ναρκωτικά, κατ’ άρθρο 4 παρ.2 του ΠΔ 180/1979, ισχύει και στην περίπτωση κατά την οποία, ο αιτών την άδεια έχει καταδικασθεί σε ποινή φυλάκισης μέχρι ενός έτους για ποινικό αδίκημα που αφορά τα ναρκωτικά, από τα αναφερόμενα στην παρ.1 του άρθρου 12 του Ν 1729/1987, με τελεσίδικη απόφαση, η οποία, κατ’ εφαρμογή της παρ.2 του ιδίου ως άνω άρθρου, δεν είναι καταχωρημένη στο αντίγραφο ποινικού μητρώου του και κατά συνέπεια και στην περίπτωση αυτή, η αστυνομική αρχή νομίμως αρνείται τη χορήγηση της σχετικής άδειας εργασίας.

Απαγόρευση ή μη χορηγήσεως αδείας εργασίας, κατ’ άρθρο 3 του Ν 2518/1997, σε καταδικασθέντα για ποινικό αδίκημα που αφορά τα ναρκωτικά, από τα αναφερόμενα στην παρ.1 του άρθρου 12 του Ν 1729/1987.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Η απαγόρευση χορηγήσεως αδείας εργασίας ως προσωπικό ασφαλείας ιδιωτικών επιχειρήσεων παροχής υπηρεσιών ασφαλείας στους καταδικασθέντες για ποινικά αδικήματα που αφορούν τα ναρκωτικά, κατ’ άρθρο 3 του Ν 2518/1997, ισχύει και στην περίπτωση κατά την οποία ο αιτών έχει καταδικασθεί σε ποινή φυλακίσεως μέχρι ενός έτους, για ποινικό αδίκημα που αφορά τα ναρκωτικά, από τα αναφερόμενα στην παρ.1 του άρθρου 12 του Ν 1729/1987, με απόφαση, η οποία, κατ’ εφαρμογή της παρ.2 του ιδίου ως άνω άρθρου, δεν έχει καταχωρισθεί στο αντίγραφο των δελτίων ποινικού μητρώου του.

Απαγόρευση ή μη χορηγήσεως αδείας εργασίας, κατ’ άρθρο 4 του ΠΔ 180/1979, σε καταδικασθέντα για ποινικό αδίκημα που αφορά τα ναρκωτικά, από τα αναφερόμενα στην παρ.1 του άρθρου 12 του Ν 1729/1987.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Η απαγόρευση χορηγήσεως αδείας εργασίας, κατ’ άρθρο 4 παρ.2 του ΠΔ 180/1979, στους καταδικασθέντες για ποινικά αδικήματα που αφορούν τα ναρκωτικά, ισχύει και στην περίπτωση κατά την οποία, ο αιτών την άδεια έχει καταδικασθεί σε ποινή φυλακίσεως μέχρι ενός έτους, για ποινικό αδίκημα που αφορά τα ναρκωτικά, από τα αναφερόμενα στην παρ.1 του άρθρου 12 του Ν 1729/1987, με απόφαση, η οποία, κατ’ εφαρμογή της παρ.2 του ιδίου ως άνω άρθρου, δεν έχει καταχωρισθεί στο αντίγραφο των δελτίων ποινικού μητρώου του.

Νόμιμος τρόπος καταγγελίας σύμβασης εργασίας υπαλλήλου του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ – Αμετάκλητη καταδίκη – Κώλυμα διορισμού – Αναδρομική ή μη ανάκληση της απόφασης πρόσληψης αυτού.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Η προγενέστερη αμετάκλητη καταδίκη διοικητικού υπαλλήλου, ειδικότητας Υ.Ε. εργατών, υπηρετούντα ήδη, με σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου, σε υποκατάστημα του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, εκ μεταφοράς του από επιχείρηση ΟΤΑ, δυνάμει του άρθρου 25 του Ν 3613/2007, δεν μπορεί να θεωρηθεί ως κώλυμα διορισμού του, ώστε να οδηγήσει σε αναδρομική ανάκληση της απόφασης πρόσληψης αυτού, παρά μόνον, εφόσον αποδεικνύεται πρωτίστως ότι αυτός κίνησε την παρανομία, ή την υποβοήθησε για πορισμό ιδίου οφέλους, ούτε και επισύρει την αυτοδίκαιη έκπτωση αυτού από την υπηρεσία του, λόγω μη υπάρξεως ενεργούς υπαλληλικής σχέσης κατά την έκδοση της εν λόγω ποινικής απόφασης, παρά μόνο μπορεί να αποτελέσει σπουδαίο λόγο καταγγελίας της εν λόγω σύμβασης εργασίας αυτού σε συνδυασμό με άλλα πραγματικά γεγονότα, που σύμφωνα με την καλή πίστη και τα συναλλακτικά ήθη καθιστούν μη ανεκτή την εξακολούθηση αυτής από πλευράς του καταγγέλοντος Ιδρύματος, υπό τους ειδικότερους όρους και τις προϋποθέσεις της παρ. 2 του άρθρου 53 του ΠΔ 410/1988. (ομοφ.)

Δημόσια έργα. Δημοπρασία. Οροι.(...)Νόμιμος ο όρος διακηρύξεως δημοπρασίας κατασκευής έργου περί μη καταδίκης των διαγωνιζομένων προσώπων για ποινικό αδίκημα που αφορά την επαγγελματική τους συμπεριφορά, μολονότι τέτοιος όρος προβλέπεται στο π.δ.23/1993, που δεν εφαρμόζεται όμως στην άνω δημοπρασία. Εφ όσον από τα αποσπάσματα των οικείων ποινικών αποφάσεων δεν προκύπτει εάν η ποινική καταδίκη του διαγωνιζομένου στην άνω δημοπρασία αφορά την επαγγελματική του συμπεριφορά ή ως νομίμου εκπροσώπου διαγωνιζομένης εταιρίας ή ατομικής αυτού, μπορεί να ζητηθούν πλήρη αντίγραφα των αποφάσεων τούτων για τη σχετική διευκρίνηση

Εάν στο πλαίσιο συμμόρφωσης του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής με αμετάκλητη απόφαση του Εφετείου Αθηνών, με την οποία αναγνωρίστηκε ότι ο Ε.Α. συνδέεται με το τέως Τ.Ε.Ι. Πειραιά με σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου, είναι δυνατή η κατάρτιση σύμβασης με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, καθ’ ο χρόνο αυτός έχει συμπληρώσει το 67ο έτος της ηλικίας του.(....)Δεν συντρέχει περίπτωση πρόσληψης του Ε.Α. με την έκδοση πράξης συστατικής της εργασιακής του σχέσης. Λόγω όμως, αντικειμενικής αδυναμίας της Διοίκησης του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής (ΠΑ.Δ.Α.) να συνεχίσει να τον απασχολεί νόμιμα με την ένταξή του στο υπηρεσιακό καθεστώς προσωπικού Ι.Δ.Α.Χ. των ν.π.δ.δ., λόγω συμπληρώσεως του ανώτατου ορίου ηλικίας που προβλέπεται από το άρθρο 49 του π.δ. 410/1988, συντρέχει σπουδαίος λόγος να καταγγείλει η Διοίκηση του ΠΑ.Δ.Α. τη σύμβαση εργασίας του Ε.Α. (ομόφωνα).

Αυτοδίκαιη έκπτωση υπαλλήλου με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, λόγω αμετάκλητης καταδικαστικής απόφασης ποινικού δικαστηρίου .(..)Η αρμόδια υπηρεσία εκδίδει και επιδίδει στην υπάλληλο διαπιστωτική πράξη για αυτοδίκαιη έκπτωση αυτής από την υπηρεσία, με ημερομηνία εκείνη της αυτοδίκαιης έκπτωσης, κατά την οποία η ποινική απόφαση κατέστη αμετάκλητη, κατ' εφαρμογή των διατάξεων του π.δ. 410/1988 και επιπλέον επειδή η υποβληθείσα από την υπάλληλο δήλωση παραιτήσεως δεν παρήγαγε οποιαδήποτε έννομη συνέπεια, εφόσον η καταδικαστική απόφαση του ποινικού δικαστηρίου για το αδίκημα της απάτης είχε γίνει αμετάκλητη πριν την υποβολή της παραίτησης και επομένως δεν υπήρχε πλέον ενεργή σύμβαση εργασίας (ομοφ.).

Αυτοδίκαιη αργία, στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων και οριστική παύση δικαστικού υπαλλήλου.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
α) Δικαστικός υπάλληλος που τέθηκε σε καθεστώς αυτοδίκαιης αργίας συνεπεία επιβολής, πρωτοδίκως, της παρεπομένης ποινής της οριστικής παύσης, για το προβλεπόμενο στην παράγραφο 2 του άρθρου 242 του Π.Κ. ποινικό αδίκημα της υπεξαγωγής εγγράφου από υπάλληλο που του είναι προσιτό λόγω της υπηρεσίας του (απόκρυψη), και, εν συνεχεία, κατόπιν εφέσεώς του, καταδικάστηκε τελεσίδικα για το ίδιο αδίκημα, σε φυλάκιση εννέα μηνών με τριετή αναστολή και στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων για ένα έτος, δεν παραμένει σε καθεστώς αυτοδίκαιης αργίας. β) Η αποστέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων δικαστικού υπαλλήλου δεν αποτελεί λόγο απώλειας της υπαλληλικής του ιδιότητας. (ομοφ.)