Αυτοδίκαιη αργία υπαλλήλου, λόγω στέρησης της προσωπικής του ελευθερίας.(..)Κατάσταση : Μη αποδεκτή 
Η στέρηση της προσωπικής ελευθερίας του υπαλλήλου που προβλέπεται από την παράγραφο 1α του άρθρου 107 του ν. 3584/2007 «Κώδικας Κατάστασης Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων», όπως αυτό έχει τροποποιηθεί από τις διατάξεις του άρθρου πρώτου, υποπαράγραφος Ζ3 του ν. 4093/2012, νοείται ως πραγματικό γεγονός, δηλαδή, ως φυσική κατάσταση κατά την οποία ο υπάλληλος έχει πράγματι στερηθεί την ελευθερία του και επομένως, η Διοίκηση, δεν νομιμοποιείται να εκδώσει διαπιστωτική πράξη θέτοντας σε αυτοδίκαιη αργία υπάλληλο ΟΤΑ, στον οποίο επιβλήθηκε, ύστερα από πρωτοβάθμια ή δευτεροβάθμια απόφαση ποινικού δικαστηρίου, ποινή στερητική της προσωπικής του ελευθερίας με αναστολή. (ομοφ.)

Αυτοδίκαιη αργία, στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων και οριστική παύση δικαστικού υπαλλήλου.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
α) Δικαστικός υπάλληλος που τέθηκε σε καθεστώς αυτοδίκαιης αργίας συνεπεία επιβολής, πρωτοδίκως, της παρεπομένης ποινής της οριστικής παύσης, για το προβλεπόμενο στην παράγραφο 2 του άρθρου 242 του Π.Κ. ποινικό αδίκημα της υπεξαγωγής εγγράφου από υπάλληλο που του είναι προσιτό λόγω της υπηρεσίας του (απόκρυψη), και, εν συνεχεία, κατόπιν εφέσεώς του, καταδικάστηκε τελεσίδικα για το ίδιο αδίκημα, σε φυλάκιση εννέα μηνών με τριετή αναστολή και στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων για ένα έτος, δεν παραμένει σε καθεστώς αυτοδίκαιης αργίας. β) Η αποστέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων δικαστικού υπαλλήλου δεν αποτελεί λόγο απώλειας της υπαλληλικής του ιδιότητας. (ομοφ.)

Δημόσιοι υπάλληλοι. Θέση σε αυτοδίκαιη αργία υπαλλήλων του Δημοσίου.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Δεν τίθενται σε αυτοδίκαιη αργία υπάλληλοι του Δημοσίου σε βάρος των οποίων διατάχθηκε προσωρινή κράτηση και εκδόθηκε ένταλμα συλλήψεως, το οποίο ουδέποτε εκτελέσθηκε.

Δυνατότητα ή μη ανάκλησης απόφασης θέσης υπαλλήλου σε αυτοδίκαιη αργία.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Η με αριθμ. 1000875/8/0001Α/5-1-2000 απόφαση του Υφυπουργού Οικονομικών με την οποία διαπιστώθηκε η αυτοδίκαιη θέση σε αργία υπαλλήλου, κατ’ άρθρο 103 παρ.1 του Υπαλληλικού Κώδικα, είναι μη νόμιμη διότι αυτός δεν στερήθηκε της προσωπικής του ελευθερίας συνεπεία εντάλματος προσωρινής κράτησης ή δικαστικής απόφασης και συνεπώς δύναται να ανακληθεί.

Πειθαρχική ποινή δημοσίου υπαλλήλου – Αυτοδίκαιη αργία – Επάνοδος στην υπηρεσία.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Προκειμένου περί της αυτοδίκαιης αργίας, αρκεί για την υποχρεωτική επέλευσή της να υφίσταται η στέρηση της προσωπικής ελευθερίας του δημοσίου υπαλλήλου συνεπεία εντάλματος φυλακίσεως ή δικαστικής απόφασης ή πειθαρχικής περί απολύσεως αυτού απόφασης. Η κατάσταση της αυτοδίκαιης αργίας του υπαλλήλου, λόγω στέρησης της προσωπικής του ελευθερίας, αρχίζει από την έκδοση του εντάλματος φυλακίσεως ή τη δημοσίευση της δικαστικής απόφασης και διαρκεί για όσο χρονικό διάστημα υπάρχει ο λόγος (προφυλάκιση ή φυλάκιση) για τον οποίο ο υπάλληλος μετέπεσε σε αυτή. Αν ο λόγος αυτός εκλείψει, ο υπάλληλος επανέρχεται αυτοδικαίως στην ενεργό υπηρεσία. Ο λόγος αυτός δεν εκλείπει με την απόλυση με εγγύηση. Αν ακολουθήσει αποφυλάκιση αυτού όχι όμως με εγγύηση, αλλά με περιοριστικούς όρους, τότε ο προφυλακισθείς υπάλληλος επανέρχεται στην ενεργό υπηρεσία, αφού πλέον δεν διατελεί σε περιορισμό της προσωπικής του ελευθερίας.

Επάνοδος στην υπηρεσία υπαλλήλου που έχει τεθεί σε αυτοδίκαιη αργία.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
α) Δημόσιος υπάλληλος, ο οποίος έχει τεθεί σε αυτοδίκαιη αργία συνεπεία καταδίκης του σε στερητική της ελευθερίας ποινή με απόφαση πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, δεν επανέρχεται στην υπηρεσία έστω και αν απολύθηκε με περιοριστικούς όρους, λόγω του ανασταλτικού αποτελέσματος της έφεσής του. β) Η Διοίκηση δεν δύναται, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 155 του Ν 3528/2007, να εκδώσει διαπιστωτική πράξη απόλυσης από την υπηρεσία υπαλλήλου, λόγω συμπληρώσεως ορίου ηλικίας και τριακονταπενταετίας κατά την διάρκεια της καταστάσεως αργίας.

Προσμέτρηση ή μη χρονικού διαστήματος, κατά το οποίο δημόσιος υπάλληλος είχε τεθεί σε αυτοδίκαιη αργία, στο συνολικό χρόνο υπηρεσίας για τη βαθμολογική και μισθολογική του εξέλιξη, κατόπιν μεταγενέστερης απαλλαγής του από κάθε πειθαρχική ευθύνη. Δυνατότητα επιστροφής παρακρατηθεισών αποδοχών αργίας και προσδιορισμός αυτών.(...)Μετά την απαλλαγή δημοσίου υπαλλήλου από κάθε πειθαρχική του ευθύνη, με νεώτερη, ληφθείσα μετά από επανάληψη της πειθαρχικής διαδικασίας, απόφαση του Πειθαρχικού Συμβουλίου, η Διοίκηση οφείλει να προσμετρήσει το χρονικό διάστημα, κατά το οποίο αυτός είχε τεθεί σε αυτοδίκαιη αργία στο συνολικό χρόνο υπηρεσίας για τη βαθμολογική και μισθολογική του εξέλιξη και να του επιστρέψει ατόκως τις αποδοχές που παρακρατήθηκαν κατά το ίδιο χρονικό διάστημα, χωρίς την παρεμβολή υπηρεσιακού/πειθαρχικού συμβουλίου. Στις αποδοχές αυτές δεν δύναται να περιλαμβάνονται αποδοχές που συνδέονται με την ενεργό άσκηση των καθηκόντων του υπαλλήλου (ομόφωνα). Οι ως άνω επιστρεπτέες στον υπάλληλο αποδοχές αφορούν όλο το χρονικό διάστημα που αυτός τελούσε σε αργία και όχι την τελευταία μόνο διετία αυτού (κατά πλειοψηφία).

α) Έννοια αποδοχών υπαλλήλου για τον υπολογισμό της πειθαρχικής ποινής του προστίμου. Εκτέλεση της ποινής του προστίμου κατά το διάστημα της αργίας. β) Εκτέλεση της ποινής της προσωρινής παύσης με πλήρη στέρηση των αποδοχών κατά το διάστημα της αργίας.(...)Α.α) Η πειθαρχική ποινή του προστίμου υπολογίζεται επί των νομίμων αποδοχών του υπαλλήλου κατά τον χρόνο έκδοσης της πειθαρχικής απόφασης. Οι αποδοχές που καταβάλλονται κατά το διάστημα της αργίας ή οι αποδοχές που καταβάλλονται πριν τη θέση του υπαλλήλου σε αργία, εφόσον δεν αναφέρονται στο χρόνο έκδοσης της πειθαρχικής απόφασης, δεν αποτελούν βάση για τον προσδιορισμό του προστίμου. β) Κατά το διάστημα που ο υπάλληλος τελεί σε αργία, η πειθαρχική ποινή του προστίμου δεν δύναται να εκτελεστεί εάν δεν καταβάλλονται αποδοχές ή οι αποδοχές αργίας δεν υπερβαίνουν το ποσοστό των 4/5 των νομίμων μηνιαίων αποδοχών. Σε περίπτωση απόδοσης του υπολοίπου ή μέρους των αποδοχών αργίας, εκτέλεση δύναται να διενεργηθεί κατά το μέτρο που οι αποδοχές αυτές υπερβαίνουν το ανωτέρω ποσοστό των νομίμων αποδοχών του. Ακολούθως, μετά τη λήξη της αργίας δύναται να διενεργηθεί εκτέλεση για το ποσό του προστίμου που δεν εισπράχθηκε. Β. Τελεσίδικη πειθαρχική απόφαση του Δευτεροβαθμίου Πειθαρχικού Συμβουλίου με την οποία επιβάλλεται σε υπάλληλο η πειθαρχική ποινή της προσωρινής παύσης για το παράπτωμα της αδικαιολόγητης αποχής από τα υπηρεσιακά καθήκοντα, είναι άμεσα εκτελεστή με τον τρόπο που ορίζει ο νόμος, και ενόσω τελεί σε αργία λόγω άλλων πειθαρχικών και ποινικών εκκρεμοτήτων, χωρίς η εκτέλεσή της να επηρεάζεται από το καθεστώς της αργίας, οι συνέπειες της οποίας κατά το διάστημα της εκτέλεσης της ποινής αναστέλλονται αυτοδικαίως. (ομοφ.)ΑΠΟΔΕΚΤΗ

Εάν, μετά τον θάνατο εκπαιδευτικού τελούντος σε αυτοδίκαιη αργία λόγω ποινικής δίωξης για έγκλημα κατά της γενετήσιας ελευθερίας, δύναται να επιστραφούν οι αποδοχές αργίας, που παρακρατήθηκαν, καθόσον η ποινική του υπόθεση δεν έχει τελεσιδικήσει, κατόπιν άσκησης εφέσεως κατά της πρωτόδικης καταδικαστικής απόφασης, και σε περίπτωση θετικής απάντησης, μέσω ποιας διαδικασίας.(...)Το σχετικό αίτημα των κληρονόμων του θανόντος εκπαιδευτικού θα πρέπει να περιέλθει στο πειθαρχικό συμβούλιο, στο οποίο εκκρεμούσε η υπόθεση του πειθαρχικώς διωχθέντος εκπαιδευτικού, καθώς αυτό και μόνο διαθέτει όλα εκείνα τα στοιχεία, βάσει των οποίων θα πρέπει να εκφέρει ειδικώς αιτιολογημένη απόφαση περί των εφαρμοστέων στην προκειμένη περίπτωση διατάξεων της παρ. 2 του άρθρου 105 του ν. 3528/2007 και περί της συνδρομής ή μη των νόμιμων προϋποθέσεων περί αποδόσεως σε κληρονόμους του θανόντος των παρακρατηθεισών αποδοχών του και, συνακόλουθα, του ύψους αυτών, αφού λάβει υπόψη του το σύνολο της νομολογίας που αφορά ευθέως και άμεσα στο τιθέμενο υπό εξέταση αίτημα των κληρονόμων του θανόντος εκπαιδευτικού (κατά πλειοψηφία).

Αυτοδίκαιη αργία δημοσίου υπαλλήλου σε περίπτωση καταδίκης του με απόφαση ποινικού δικαστηρίου, χωρίς πραγματική στέρησή της με εγκλεισμό του σε χώρο κράτησης.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Η καταδίκη δημοσίου υπαλλήλου σε ποινή στερητική της ελευθερίας, η οποία δεν επιφέρει και πραγματική στέρησή της, λόγω αναστολής εκτέλεσης της ποινής, ή μετατροπής της σε χρηματική και καταβολής του σχετικού ποσού ή άσκησης έφεσης με ανασταλτικό αποτέλεσμα ή παραγραφής της ποινής, κατά το άρθρο 2 παρ.1 του ν. 4043/2012, δεν συνεπάγεται τη περιέλευση του υπαλλήλου που καταδικάστηκε σε κατάσταση αυτοδίκαιης αργίας. (ομοφ.)