ΝΣΚ/238/2013
Τύπος: Γνωμοδότησεις Ν.Σ.Κ.
Αυτοδίκαιη αργία υπαλλήλου, λόγω στέρησης της προσωπικής του ελευθερίας.(..)Κατάσταση : Μη αποδεκτή
Η στέρηση της προσωπικής ελευθερίας του υπαλλήλου που προβλέπεται από την παράγραφο 1α του άρθρου 107 του ν. 3584/2007 «Κώδικας Κατάστασης Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων», όπως αυτό έχει τροποποιηθεί από τις διατάξεις του άρθρου πρώτου, υποπαράγραφος Ζ3 του ν. 4093/2012, νοείται ως πραγματικό γεγονός, δηλαδή, ως φυσική κατάσταση κατά την οποία ο υπάλληλος έχει πράγματι στερηθεί την ελευθερία του και επομένως, η Διοίκηση, δεν νομιμοποιείται να εκδώσει διαπιστωτική πράξη θέτοντας σε αυτοδίκαιη αργία υπάλληλο ΟΤΑ, στον οποίο επιβλήθηκε, ύστερα από πρωτοβάθμια ή δευτεροβάθμια απόφαση ποινικού δικαστηρίου, ποινή στερητική της προσωπικής του ελευθερίας με αναστολή. (ομοφ.)
Ιστορικό Αναθεωρήσεων (Πιλοτική Εφαρμογή)
Σχετικά Έγγραφα
ΝΣΚ/60/2019
Αυτοδίκαιη αργία διπλωματικού υπαλλήλου συνεπεία έκδοσης καταδικαστικής δικαστικής απόφασης.(...)Για τη θέση σε αυτοδίκαιη αργία διπλωματικού υπαλλήλου, αρκεί η έκδοση καταδικαστικής απόφασης δικαστηρίου οποιουδήποτε βαθμού δικαιοδοσίας (ομόφ.). Ως στέρηση της προσωπικής ελευθερίας και προϋπόθεση θέσεως σε αυτοδίκαιη αργία νοείται η επιβολή στερητικής της ελευθερίας ποινής, έστω και αν δεν εκτελέσθηκε με εγκλεισμό σε φυλακή, αλλά ανεστάλη κατ’ άρθρο 99 παρ. 1 Π.Κ. (πλειοψ.).
ΝΣΚ/454/2010
Πειθαρχική ποινή δημοσίου υπαλλήλου – Αυτοδίκαιη αργία – Επάνοδος στην υπηρεσία.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή
Προκειμένου περί της αυτοδίκαιης αργίας, αρκεί για την υποχρεωτική επέλευσή της να υφίσταται η στέρηση της προσωπικής ελευθερίας του δημοσίου υπαλλήλου συνεπεία εντάλματος φυλακίσεως ή δικαστικής απόφασης ή πειθαρχικής περί απολύσεως αυτού απόφασης. Η κατάσταση της αυτοδίκαιης αργίας του υπαλλήλου, λόγω στέρησης της προσωπικής του ελευθερίας, αρχίζει από την έκδοση του εντάλματος φυλακίσεως ή τη δημοσίευση της δικαστικής απόφασης και διαρκεί για όσο χρονικό διάστημα υπάρχει ο λόγος (προφυλάκιση ή φυλάκιση) για τον οποίο ο υπάλληλος μετέπεσε σε αυτή. Αν ο λόγος αυτός εκλείψει, ο υπάλληλος επανέρχεται αυτοδικαίως στην ενεργό υπηρεσία. Ο λόγος αυτός δεν εκλείπει με την απόλυση με εγγύηση. Αν ακολουθήσει αποφυλάκιση αυτού όχι όμως με εγγύηση, αλλά με περιοριστικούς όρους, τότε ο προφυλακισθείς υπάλληλος επανέρχεται στην ενεργό υπηρεσία, αφού πλέον δεν διατελεί σε περιορισμό της προσωπικής του ελευθερίας.
ΝΣΚ/228/2005
Δυνατότητα ή μη ανάκλησης απόφασης θέσης υπαλλήλου σε αυτοδίκαιη αργία.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή
Η με αριθμ. 1000875/8/0001Α/5-1-2000 απόφαση του Υφυπουργού Οικονομικών με την οποία διαπιστώθηκε η αυτοδίκαιη θέση σε αργία υπαλλήλου, κατ’ άρθρο 103 παρ.1 του Υπαλληλικού Κώδικα, είναι μη νόμιμη διότι αυτός δεν στερήθηκε της προσωπικής του ελευθερίας συνεπεία εντάλματος προσωρινής κράτησης ή δικαστικής απόφασης και συνεπώς δύναται να ανακληθεί.
ΝΣΚ/292/2008
Επάνοδος στην υπηρεσία υπαλλήλου που έχει τεθεί σε αυτοδίκαιη αργία.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή
α) Δημόσιος υπάλληλος, ο οποίος έχει τεθεί σε αυτοδίκαιη αργία συνεπεία καταδίκης του σε στερητική της ελευθερίας ποινή με απόφαση πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, δεν επανέρχεται στην υπηρεσία έστω και αν απολύθηκε με περιοριστικούς όρους, λόγω του ανασταλτικού αποτελέσματος της έφεσής του. β) Η Διοίκηση δεν δύναται, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 155 του Ν 3528/2007, να εκδώσει διαπιστωτική πράξη απόλυσης από την υπηρεσία υπαλλήλου, λόγω συμπληρώσεως ορίου ηλικίας και τριακονταπενταετίας κατά την διάρκεια της καταστάσεως αργίας.
ΝΣΚ/391/2013
Αυτοδίκαιη αργία δημοσίου υπαλλήλου σε περίπτωση καταδίκης του με απόφαση ποινικού δικαστηρίου, χωρίς πραγματική στέρησή της με εγκλεισμό του σε χώρο κράτησης.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή
Η καταδίκη δημοσίου υπαλλήλου σε ποινή στερητική της ελευθερίας, η οποία δεν επιφέρει και πραγματική στέρησή της, λόγω αναστολής εκτέλεσης της ποινής, ή μετατροπής της σε χρηματική και καταβολής του σχετικού ποσού ή άσκησης έφεσης με ανασταλτικό αποτέλεσμα ή παραγραφής της ποινής, κατά το άρθρο 2 παρ.1 του ν. 4043/2012, δεν συνεπάγεται τη περιέλευση του υπαλλήλου που καταδικάστηκε σε κατάσταση αυτοδίκαιης αργίας. (ομοφ.)
ΝΣΚ/1/2015
Α.Ε.Ι. – Ε.Μ.Π. – Υπάλληλοι Διοικητικοί – Ποινική καταδίκη – Έφεση – Άρση αυτοδίκαιης αργίας.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή
Η καταδίκη δημοσίου υπαλλήλου σε στερητική της ελευθερίας ποινή, η οποία δεν επιφέρει πραγματική απώλεια της προσωπικής του ελευθερίας, λόγω άσκησης έφεσης κατά της καταδικαστικής απόφασης με ανασταλτικό αποτέλεσμα, δεν περιάγει τον εν λόγω υπάλληλο σε κατάσταση αυτοδίκαιης αργίας. ΑΠΟΔΕΚΤΗ
ΝΣΚ/401/2013
Κώλυμα πολιτογράφησης αλλοδαπού που καταδικάστηκε σε ποινή στερητική της ελευθερίας.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή
Δεν κωλύεται η πολιτογράφηση υπηκόου τρίτης χώρας εκ μόνου του λόγου της καταδίκης του, αμετακλήτως, με απόφαση ποινικού δικαστηρίου το οποίο συνεκδίκασε κατ’ έφεση περισσότερες της μιάς υποθέσεις, έστω και αν επέβαλε για όλες αυτές, συνολική ποινή στερητική της ελευθερίας δώδεκα (12), συνολικώς, μηνών. (ομοφ.)
ΝΣΚ/292/2013
Υπάλληλοι ΙΚΑ ΕΤΑΜ – Θέση σε αυτοδίκαιη αργία υπαλλήλου, κατ’ εφαρμογή της διάταξης της υποπαραγράφου Ζ.3. του άρθρου πρώτου του Ν. 4093/2012.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή
Η διαπιστωτική πράξη θέσης σε αυτοδίκαιη αργία πρέπει να εκδίδεται αμελλητί από τον αρμόδιο υπάλληλο και να κοινοποιείται στον ενδιαφερόμενο για να επιφέρει τα έννομα αποτελέσματά της έναντι εκείνου τον οποίον αφορά.
ΝΣΚ/38/2000
Δημόσιοι υπάλληλοι. Δυνητική αργία. Αυτοδίκαιη επαναφορά.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή
Προεδρεύων: Κ.Βολτής, Αντιπρόεδρος Εισηγητής: Σ.Δελλαπόρτας, Νομικός Σύμβουλος Για την αυτοδίκαιη επαναφορά του υπαλλήλου στην υπηρεσία, κατά το άρθρο 104 παρ.5 του Ν.2683/1999, προϋποτίθεται τελεσίδικη ποινική ή πειθαρχική απόφαση.
ΝΣΚ/246/2017
Αναζήτηση αποδοχών αργίας πολιτικού προσωπικού Ε.Υ.Π.. Δεν μπορούν να αναζητηθούν, ως αχρεωστήτως καταβληθείσες, οι αποδοχές αργίας που έλαβε ο πρώην μόνιμος υπάλληλος της Ε.Υ.Π. A.Z., κατά το χρονικό διάστημα από 27/11/2014 έως 25/5/2015, κατά το οποίο τελούσε σε αυτοδίκαιη αργία, σύμφωνα με το άρθρο 103 παρ.1 περ. ε΄ του ν. 3528/2007, σε συνδυασμό με τις διατάξεις των περ. 6 - 9 της υποπαραγράφου Ζ3 του άρθρου πρώτου του ν. 4093/2012 (ομόφ.).