×
register
Συνδρομητική Υπηρεσία. Για να έχετε πλήρη πρόσβαση στο mydocman.gr πρέπει να συνδεθείτε: Είσοδος

ΝΣΚ/8/2014

Τύπος: Γνωμοδότησεις Ν.Σ.Κ.

ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ: 3655/2008
Οι μη βεβαιωμένες από τους Φ.Κ.Α. απαιτήσεις από ασφαλιστικές εισφορές υπόκεινται στην γενική εικοσαετή παραγραφή του άρθρου 249 Α.Κ. μόνον εφόσον ειδικές καταστατικές διατάξεις δεν ορίζουν άλλως. Οι ειδικές διατάξεις των Φ.Κ.Α. που προβλέπουν άλλον (συντομότερο της εικοσαετίας) χρόνο παραγραφής, και άλλη αφετηρία αυτής (πλην της βεβαιώσεως) έχουν μεν ισχύ, αλλά αφορούν μόνον τις μη βεβαιωμένες οφειλές. Οι ειδικές διατάξεις των Φ.Κ.Α. που προβλέπουν άλλον (συντομότερο της εικοσαετίας) χρόνο παραγραφής, αλλά με αφετηρία τον χρόνο της βεβαιώσεως κατισχύουν του άρθρου 137 του Ν. 3655/2008 κατά τη ρητή πρόβλεψη του άρθρου αυτού. (ομοφ.)Έναρξη της παραγραφής απαιτήσεων (από ασφαλιστικές εισφορές) υπέρ των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης (Φ.Κ.Α.), πριν ή μετά τη βεβαίωση της οφειλής – Ισχύς ειδικών διατάξεων των Φ.Κ.Α. που προβλέπουν διαφορετικό χρονικό σημείο έναρξης της παραγραφής ή διαφορετικό χρόνο παραγραφής.

Ιστορικό Αναθεωρήσεων (Πιλοτική Εφαρμογή)

Σχετικά Έγγραφα

ΝΣΚ/361/2002

ΥΠΑ. Ληξιπρόθεσμες και μη βεβαιωμένες στις ΔΟΥ οφειλές αεροπορικών εταιριών και πρεσβειών. Διαγραφή.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Η ΥΠΑ μπορεί να θέσει στο αρχείο της υπηρεσίας ληξιπρόθεσμες και μη βεβαιωμένες στη ΔΟΥ οφειλές ποσού κάτω των 3000 δρχ για το διάστημα μέχρι της ισχύος της υπ αριθμ. 108/1998 Υπουργού Οικονομικών ή κάτω των 27 ευρώ μετά την ισχύ της ανωτέρω αποφάσεως. Ληξιπρόθεσμες οφειλές πάνω του ποσού των 27 ευρώ, παραμένουν εκκρεμείς για φορολογική βεβαίωση μέχρι να καταληφθούν από τον οριζόμενο χρόνο παραγραφής τους.


ΝΣΚ/370/2001

Δημόσια έσοδα. Αναστολή της παραγραφής του δικαιώματος του Δημοσίου προς επαναβεβαίωση των απαιτήσεών του. Περιπτώσεις, προϋποθέσεις, διαδικασία και χρόνος της διαγραφής και επαναβεβαιώσεως.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Οι διατάξεις του άρθρου 10 (παρ.9-13) του Ν 1160/1981 και της κατ εξουσιοδότηση αυτών εκδοθείσης υπ αριθμ. 35426/Δ-Ε/1398/19-3-1982 αποφάσεως του Υπουργού Οικονομικών (ΦΕΚ 153/9-4-1982, τ.Β΄), σε συνδυασμό προς τις διατάξεις του άρθρου 87 παρ.4 του Ν 2362/1995 Περί Δημοσίου Λογιστικού…., οι οποίες προβλέπουν την αναστολή της παραγραφής του δικαιώματος του Δημοσίου προς επαναβεβαίωση των απαιτήσεών του υπό ευρεία έννοια και τις προϋποθέσεις, τη διαδικασία και το χρόνο της διαγραφής και επαναβεβαιώσεως των απαιτήσεων, σε περίπτωση δικαστικής αμφισβητήσεως, είτε του νομίμου τίτλου γενικά της απαιτήσεως του Δημοσίου, είτε της νομιμότητας της βεβαιώσεως αυτής εν στενή εννοία, είτε της για οποιονδήποτε λόγο εγκυρότητας πράξεως της διοικητικής εκτελέσεως, εξακολουθούν να ισχύουν και μετά τον Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (Ν 2717/1999). Εκταση και περιπτώσεις ισχύος των ως άνω διατάξεων.


ΣΤΕ/ΕΑ/896/2010

ΜΕΛΕΤΕΣ:επιλογή αναδόχου για την εκπόνηση της μελέτης με τίτλο «Μελέτη οδικής σύνδεσης περιοχής Ακτίου με το Δυτικό Άξονα Βορρά- Νότου (οριστική μελέτη τεχνικών- συμπληρωματικές γεωτεχνικές έρευνες και μελέτες όπου απαιτηθεί)», προεκτιμηθείσης αμοιβής 1.601.356,51 ευρώ (πλέον ΦΠΑ 19%).(...)Ο ισχυρισμός αυτός απερρίφθη με την 1324/ΜΣ/820/28.05.2010 απόφαση του Διευθυντού της ΕΥΔΕ/ΜΕΔΕ με την ακόλουθη αιτιολογία: «... η πρόταση εκτέλεσης της σύμβασης σε χρόνο διαφορετικό από εκείνο που ορίζεται στα συμβατικά τεύχη και που στην ένσταση χαρακτηρίζεται ουσιώδες στοιχείο», δεν αξιολογήθηκε θετικά επειδή αποτελεί παρέκκλιση από τον καθορισμένο συμβατικό χρόνο, όπως προβλέπεται στο άρθρο 27 του ν. 3316/2005». Η αιτιολογία αυτή πιθανολογείται σοβαρώς ως νόμιμη, δεδομένου ότι από τις προπαρατεθείσες, στην σκέψη 12, διατάξεις της παραγράφου 22.1.1. του άρθρου 22 της διακηρύξεως φαίνεται να προκύπτει ότι η εκπόνηση της μελέτης σε χρόνο συντομότερο από τον προβλεπόμενο στην παράγραφο 11.4 του άρθρου 11 αυτής, δεν αποτελεί στοιχείο προσαυξήσεως της βαθμολογίας των διαγωνιζομένων, τα δε περί του αντιθέτου προβαλλόμενα με την κρινομένη αίτηση δεν πιθανολογούνται σοβαρώς ως βάσιμα...Απορρίπτει την αίτηση.


ΝΣΚ/55/2014

Προϋποθέσεις καταλογισμού σε βάρος υπαλλήλου ΙΔΑΧ, που απολύθηκε λόγω υπηρεσιακής ανεπάρκειας, του συνόλου των αποδοχών που έλαβε κατά την διάρκεια εκπαιδευτικής άδειας, λόγω αθέτησης της υποχρέωσης του άρθρου 58 παρ.7 του Ν. 3528/2007 – Ζητήματα παραγραφής της αξίωσης του Δημοσίου για επιστροφή των αποδοχών. Αθέτηση της υποχρέωσης των υπαλλήλων να υπηρετήσουν στο Δημόσιο, μετά τη λήξη της εκπαιδευτικής τους άδειας, για χρονικό διάστημα ίσο με το τριπλάσιο του χρόνου της άδειας, που ενεργοποιεί την υποχρέωση να επιστρέψουν τις αποδοχές που έλαβαν κατά το χρόνο της άδειας, συνιστά και η περίπτωση απόλυσης υπαλλήλου ΙΔΑΧ λόγω υπαίτιας υπηρεσιακής ανεπάρκειας. Η εκκρεμοδικία λόγω αίτησης ακύρωσης κατά της απόφασης απόλυσης, δεν αναστέλλει τον καταλογισμό των αποδοχών που ελήφθησαν παρανόμως κατ’ άρθρο 58 παρ.7 Ν. 3528/2007. Η αξίωση του Δημοσίου να καταλογίσει τις ως άνω αποδοχές έχει ήδη γεννηθεί με την απόλυση της υπαλλήλου, παραγράφεται μετά την πάροδο εικοσαετίας και η παραγραφή διακόπτεται με την έκδοση και επίδοση της καταλογιστικής απόφασης. (ομοφ.)

ΝΣΚ/179/2020

Προϋποθέσεις ανάκλησης πράξεων κύριας και επικουρικής συνταξιοδότησης της συζύγου ασφαλισμένου του e ΕΦΚΑ, ως οιονεί χήρας, λόγω οριστικής απόλυσης από την υπηρεσία του ασφαλισμένου, εξαιτίας της διάπραξης βαρύτατων πειθαρχικών παραπτωμάτων, μετά από αμετάκλητη αθώωση του ασφαλισμένου από ποινικό Δικαστήριο για ποινική κατηγορία απολύτως συναφή με την πειθαρχική ποινή που του έχει επιβληθεί. Ημερομηνία έναρξης των οικονομικών αποτελεσμάτων της συνταξιοδότησης ασφαλισμένου του e ΕΦΚΑ(...)Η Διοίκηση του e ΕΦΚΑ δεν έχει τη δυνατότητα ανάκλησης των πράξεων κύριας και επικουρικής συνταξιοδότησης της συζύγου ασφαλισμένου του οργανισμού, ως οιονεί χήρας, κατά τις διατάξεις του άρθρου 15 περ. ε΄ του καταστατικού του τ. Ταμείου Συντάξεων και Επικουρικής Ασφάλισης Προσωπικού Γεωργικών Συνεταιριστικών Οργανώσεων (ΤΣΕΑΠΓΣΟ), εξαιτίας της επιβληθείσας, σε αυτόν, πειθαρχικής ποινής της οριστικής απόλυσης από την Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών, στην οποία αυτός εργαζόταν ως υπάλληλος, παρ’ ότι στη συνέχεια ο ασφαλισμένος αυτός αθωώθηκε, αμετάκλητα, της συναφούς, με την προαναφερόμενη πειθαρχική ποινή, ποινικής κατηγορίας και, συνεπώς, δεν δύναται να προβεί και στην επανεξέταση της συνταξιοδοτικής υπόθεσης αυτού του ασφαλισμένου του, επί τη βάσει των διατάξεων του άρθρου 15 περ. δ΄ του καταστατικού του τ. ΤΣΕΑΠΓΣΟ, που προβλέπουν τη συνταξιοδότηση ασφαλισμένου, κατόπιν απόλυσης λόγω κατάργησης θέσης ή άλλων λόγων που δεν οφείλονται σε υπαιτιότητά του. Ο ασφαλισμένος του e ΕΦΚΑ, που είχε απολυθεί οριστικά από την υπηρεσία σε Γεωργική Συνεταιριστική Οργάνωση, εξαιτίας της διάπραξης βαρύτατου πειθαρχικού παραπτώματος, δικαιούται κύριας και επικουρικής σύνταξης γήρατος από τον e ΕΦΚΑ, δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 15 περ. α΄ και ε΄ του καταστατικού του τ. ΤΣΕΑΠΓΣΟ, με ταυτόχρονη διακοπή (δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 15 περ. ε΄ του καταστατικού του τ. ΤΣΕΑΠΓΣΟ) της παροχής κύριας και επικουρικής σύνταξης, ως οιονεί χήρας, στην σύζυγό του, αμέσως μετά τη συμπλήρωση του προβλεπόμενου, από το νόμο, ορίου ηλικίας, ήτοι του 65ου έτους αυτού, χωρίς να προαπαιτείται η ανάκληση των ανωτέρω αναφερόμενων συνταξιοδοτικών πράξεων και η επανεξέταση της συνταξιοδοτικής υπόθεσης του ασφαλισμένου αυτού, ενώ, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 1 παρ. 2α του ν. 4454/2018, όταν δεν έχουν συμπληρωθεί, κατά τον χρόνο κατάθεσης της αίτησης για συνταξιοδότηση, οι προς τούτο νόμιμες προϋποθέσεις, ημεροχρονολογία έναρξης των οικονομικών αποτελεσμάτων της συνταξιοδότησης τυγχάνει η πρώτη του επόμενου μήνα από εκείνον κατά τον οποίο θα συντρέξουν, σωρευτικά, όλες οι νόμιμες προϋποθέσεις.


ΕλΣυν.Κλ7(ΚΠΕ)/301/2015

Παραγραφή(...)Υπό τα ανωτέρω δεδομένα και σύμφωνα με τις νομικές σκέψεις       που προηγήθηκαν, πρέπει να γίνουν δεκτά τα ακόλουθα: Το επίμαχο χρηματικό ποσό, νομίμως οφειλόμενο κατά το χρόνο της καταβολής του, επιγενομένως κατέστη αχρεωστήτως καταβληθέν, δοθέντος ότι, μετά την ακύρωση του χρηματικού καταλόγου βάσει του οποίου καταβλήθηκε και κατόπιν της επανεπιβολής των νέων προστίμων, εξέλιπε πλέον η σχετική υποχρέωση της εταιρείας. Περαιτέρω, αφετηρία του χρόνου παραγραφής της σχετικής αξίωσης πρέπει να θεωρηθεί το χρονικό σημείο γένεσης αυτής, ήτοι η ημερομηνία έκδοσης της νέας ως άνω απόφασης της Υπηρεσίας Δόμησης του Δήμου        υπ’ αριθ. 1774/8.4.2014. Δεδομένου δε ότι η παραγραφή διεκόπη με την υποβολή της αίτησης της εταιρείας για την επιστροφή του ποσού στις 16.4.2014, η απαίτηση κατά του Δήμου δεν έχει παραγραφεί, συνεπώς η εντελλόμενη δαπάνη είναι κανονική και το επίμαχο χρηματικό ένταλμα πληρωμής πρέπει να θεωρηθεί.


ΕΣ/ΚΠΕ.ΤΜ.4/16/2019

Εξόφληση οφειλών από λογαριασμούς ύδρευσης:..Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με τις νομικές σκέψεις που προηγήθηκαν, πρέπει να γίνουν δεκτά τα ακόλουθα: Οι αξιώσεις της φερόμενης ως δικαιούχου …. που απορρέουν από 24 ανεξόφλητους λογαριασμούς υδροδότησης του ως άνω ακινήτου του … ετών 2006-2012 (καταναλώσεις από 7.12.2006 έως 23.10.2012) με ημερομηνίες λήξης από 7.12.2006 έως 19.11.2012, συνολικού ποσού 168 ευρώ (βλ. την καρτέλα παροχής, σύμφωνα με την οποία στις 26.10.2012, οπότε και εκδόθηκε ο  λογαριασμός, η τρέχουσα οφειλή ήταν 9 ευρώ και η συγχρέωση από τους προηγούμενους λογαριασμούς 159 ευρώ, ήτοι σύνολο 168 ευρώ), ενόψει του χρόνου έκδοσης του ελεγχόμενου χρηματικού εντάλματος (28.3.2018), έχουν υποπέσει στην πενταετή παραγραφή, η οποία άρχισε από το τέλος εκάστου έτους εντός του οποίου γεννήθηκαν οι αξιώσεις με την παρέλευση της ημερομηνίας λήξης κάθε λογαριασμού. Η παραγραφή δε αυτή άρχισε υπό την ισχύ των διατάξεων του άρθρου 48 του ν.δ.496/1974 (λόγω του ότι κατά το έτος 2006 έως και 31.7.2007 το τότε …, στην κυριότητα του οποίου ανήκε το υδροδοτούμενο ακίνητο δεν διέθετε ειδικές καταστατικές διατάξεις περί παραγραφής, βλ. σκέψη ΙΙ Α) και συνεχίστηκε χωρίς να έχει συμπληρωθεί έως την 1.8.2007 (ημερομηνία κατά την οποία το υδροδοτούμενο ακίνητο περιήλθε αυτοδικαίως στο …, βλ. σκέψη ΙΙ Β.), οπότε και άρχισαν να ισχύουν οι ειδικές καταστατικές περί … διατάξεις του άρθρου 40 παρ. 6 του α.ν. 1846/1951 (Α΄179), όπως αντικαταστάθηκε με τα άρθρα 15 του ν. 4476/1965 και 7 του ν. 825/1978 που όριζαν τον ίδιο χρόνο παραγραφής. Ωστόσο, οι αξιώσεις της φερόμενης ως άνω δικαιούχου εταιρείας από τους λοιπούς ανεξόφλητους λογαριασμούς υδροδότησης του ακινήτου του … (καταναλώσεις από 24.10.2012 έως 8.1.2018) με ημερομηνίες λήξης από 15.2.2013 έως 8.2.2018 (βλ. αναλυτικά την καρτέλα της παροχής 688691), ύψους 12.184 ευρώ (12.352 ευρώ που είναι το εντελλόμενο ποσό-168 ευρώ που είναι το παραγραφέν κατά τα ανωτέρω ποσό), παραμένουν ενεργές, καθόσον το τμήμα αυτό των αξιώσεων (από λογαριασμούς ετών 2013-2018), ενόψει και του χρόνου έκδοσης του ελεγχόμενου τίτλου πληρωμής (28.3.2018), δεν έχει υποπέσει, κατά τα ανωτέρω εκτεθέντα, στην πενταετή παραγραφή, σύμφωνα με τις ως άνω ισχύουσες μέχρι 1.1.2017 (ημερομηνία κατά την οποία περιήλθε αυτοδίκαια το υδροδοτούμενο ακίνητο στον …) ειδικές καταστατικές διατάξεις του … και τις εντεύθεν ισχύουσες διατάξεις του άρθρου 140 επ. του ν. 4270/2014 που εφαρμόζονται αναλογικά για τον … (σκέψη ΙΙ.Γ.) και ορίζουν τον ίδιο χρόνο παραγραφής.


ΝΣΚ/429/2008

Τύχη κατατεθέντων παραβόλων συμμετοχής σε διαγωνισμό (του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης <Ε.Σ.Ρ.> και γενικότερα άλλων υπηρεσιών), σε περίπτωση μη πραγματοποιήσεως αυτού. Έναρξη χρόνου παραγραφής της αξιώσεως.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
α) Με την ακύρωση του προκηρυχθέντος διαγωνισμού του Ε.Σ.Ρ., θεωρείται το κατατεθέν υπό της επιδιώξασας να συμμετάσχει στη διαδικασία εταιρείας παράβολο, ως μη χρησιμοποιηθέν και, επομένως, γεννάται υποχρέωση του Δημοσίου προς επιστροφή του στην δικαιούχο, λόγω του ακυρωτικού αποτελέσματος και της επιβαλλομένης από το δίκαιο αποκαταστάσεως των πραγμάτων στη θέση προ της εκδόσεως της ακυρωθείσας πράξεως, αλλά και κατά τις διατάξεις περί αδικαιολογήτου πλουτισμού, ως καταβληθέν για αιτία επιγενομένως μη νόμιμη, αλλιώς αχρεώστητη, εν πάση δε περιπτώσει μη επακολουθήσασα (άρθρο 904 ΑΚ, σε συνδυασμό με τα άρθρα 50 παρ.1 του ΠΔ 18/1989, 1 του Ν 3068/2002 και 105 παρ.1 του ΠΔ 16/1989). β) Το εκ της αποφάσεως του Συμβουλίου της Επικρατείας εκπορευόμενο ακυρωτικό αποτέλεσμα κατέστησε, επιγενομένως, μη νόμιμη την είσπραξη του ποσού του κατατεθέντος παραβόλου και, εκ του λόγου τούτου η ημερομηνία δημοσιεύσεως της αποφάσεως αυτής αποτελεί την αφετηρία της τριετούς παραγραφής της παρ.2 του άρθρου 90 του Ν 2362/1995, σύμφωνα με το άρθρο 251 ΑΚ, καθόσον έκτοτε, κατέστη γεγεννημένη και δικαστικώς επιδιώξιμη η σχετική αξίωση. γ) Τα καταβληθέντα σε Δ.Ο.Υ. ποσά παραβόλων, βάσει ειδικών διατάξεων, αρμοδιότητας άλλων δημοσίων υπηρεσιών και υπηρεσιών του ευρύτερου δημόσιου τομέα, εφόσον δεν υπάρχουν, αντιστοίχως, ειδικές διατάξεις προβλέπουσες τη μη επιστροφή τους, ούτε από το γενικότερο πνεύμα της οικείας νομοθεσίας προκύπτει η επιδοκιμασία της εννόμου τάξεως για διατήρηση του πλουτισμού, σε περίπτωση μη χρήσης τους, επιστρέφονται στους δικαιούχους από τις Δ.Ο.Υ. που τα εισέπραξαν, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 904 ΑΚ και 105 παρ.1 του ΠΔ 16/1989. Για κάθε μια περίπτωση, θα πρέπει να ερευνάται από την υπηρεσία ο χρόνος ενάρξεως της παραγραφής της παρ.2 του άρθρου 90 του Ν 2362/1995, επί επιγενομένων λόγων, με βάση στοιχεία (δικαστικές αποφάσεις, δημόσια έγγραφα, όπως η πράξη της δημοσίας αρχής που βεβαιώνει την μη χρησιμοποίηση του παραβόλου και γενικώς έγγραφα που φέρουν βεβαία χρονολογία), που αποδεικνύουν πλήρως την αναίρεση, κατά νόμο, της αιτίας γενόμενης καταβολής, δια των παραβόλων, οποιουδήποτε χρηματικού ποσού.


ΕΣ/ΚΠΕ.ΤΜ.1/35/2020

Καταβολή αποδοχών διαθεσιμότητας...Με δεδομένα αυτά και σύμφωνα με τα εκτιθέμενα στη σκέψη ΙΙ, το Κλιμάκιο κρίνει ότι ο προβαλλόμενος λόγος διαφωνίας τυγχάνει απορριπτέος ως αβάσιμος, διότι η μετάταξη του φερόμενου ως δικαιούχου του χρηματικού εντάλματος πληρωμής υπαλλήλου συνιστά υπηρεσιακή μεταβολή επαγόμενη τη λήξη της ισχύος της ειδικής άδειας που είχε χορηγηθεί στον ίδιο και την υπαγωγή του σε καθεστώς διαθεσιμότητας σύμφωνα με τις προαναφερόμενες ειδικές διατάξεις. Επομένως, η υπό κρίση δαπάνη είναι μεν  καταρχήν και ως προς την ουσία της νόμιμη, πλην όμως μη κανονική, καθόσον η σχετική αξίωση του υπαλλήλου έχει ήδη υποκύψει στη διετή παραγραφή του εφαρμοστέου εν προκειμένω άρθρου 140 παρ. 3 του ν. 4270/2014. Συγκεκριμένα, η προθεσμία της παραγραφής εκκίνησε εν προκειμένω στις 16.8.2015, οπότε σύμφωνα με το άρθρο 46 παρ. 2 του Κώδικα Κατάστασης Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων (κυρωθέντος με το άρθρο πρώτο του ν.3584/2007 – Α΄ 143) που ορίζει ότι ο μισθός προκαταβάλλεται στην αρχή κάθε δεκαπενθημέρου, γεννήθηκε η αξίωση για την καταβολή του μισθού του β΄ δεκαπενθημέρου του μήνα αυτού (15.8.2015) και κατέστη δικαστικώς επιδιώξιμη. Η ως άνω προθεσμία διεκόπη με την υποβολή της με αριθμ. πρωτ. 13059/24.8.2015 αιτήσεως του φερόμενου ως δικαιούχου και ξεκίνησε πάλι στις 27.8.2015, χρονολογία που φέρει η απάντηση της αρμόδιας αρχής επί της ανωτέρω αιτήσεως. Δοθέντος δε ότι οι 14823/21.9.2015, 17967/9.12.2016 και 18143/12.12.2017 αιτήσεις που υπεβλήθησαν στη συνέχεια δεν συνιστούν νέο διακοπτικό της παραγραφής γεγονός, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο άρθρο 143 του ν. 4270/2014, προκύπτει ότι η διετής προθεσμία της παραγραφής συμπληρώθηκε στις 27.8.2017, δηλαδή σε χρόνο προγενέστερο της εκκαθάρισης του ελεγχόμενου χρηματικού εντάλματος πληρωμής, το οποίο εκδόθηκε στις 29.10.2018. Εξάλλου, δεδομένου ότι η ενταλματοποίηση παραγεγραμμένης απαίτησης δεν επιτρέπεται, η εν λόγω πλημμέλεια, που καθιστά τη δαπάνη μη κανονική, λαμβάνεται υπόψη αυτεπαγγέλτως από το Κλιμάκιο (βλ. Πρ. Κλιμ. Ι Τμ. 39/2016, 46/2017).


ΕΣ/ΚΠΕ/ΤΜ.4/39/2019

Εξόφληση ληξιπρόθεσμων οφειλών(...)Με τα δεδομένα αυτά το Κλιμάκιο κρίνει ότι ο πρώτος λόγος διαφωνίας της Επιτρόπου είναι αβάσιμος, δοθέντος του ότι από το προσκομισθέν κατά την επανυποβολή του χρηματικού εντάλματος Β2β/Γ.Π.72355/26.9.2017 έγγραφο του Προϊστάμενου της Γενικής Διεύθυνσης του Υπουργείου Υγείας για την εξόφληση ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων του ΤΑΥΤΕΚΩ, συνολικού ποσού 18.810.382,38 από τις εναπομείνασες  πιστώσεις που διατέθηκαν από τον κρατικό προϋπολογισμό προς τον ΕΟΠΥΥ, βάσει των ρυθμίσεων του άρθρου 52 του ν. 4430/2016 καθώς και από το προαναφερθέν επιτροπικό ένταλμα προκύπτει η χρηματοδότηση του ΕΟΠΥΥ/ΠΕ.ΔΙ. ..... από τον κρατικό προϋπολογισμό για την εξόφληση της εντελλόμενης δαπάνης. Ομοίως αβάσιμος είναι και ο τέταρτος λόγος διαφωνίας της Επιτρόπου, καθόσον τόσο από το σώμα του ελεγχόμενου τίτλου πληρωμής όσο και από τα ως άνω συνημμένα σε αυτόν έγγραφα προκύπτουν με σαφήνεια τα χρονικά διαστήματα που αφορά η τελική εκκαθάριση των ληξιπρόθεσμων οφειλών καθώς και η αιτία έκδοσης του χρηματικού εντάλματος. Περαιτέρω, η εντελλόμενη δαπάνη είναι κανονική, παρότι αφορά στην εξόφληση ληξιπρόθεσμων οφειλών ετών 2009 και 2012 και η πληρωμή τους εντέλλεται το έτος 2018, ήτοι μετά την παρέλευση του προβλεπόμενου χρόνου παραγραφής πέντε (5) ετών, που προβλέπεται στη διάταξη 137 του ισχύοντος κατά τον κρίσιμο χρόνο, για τους Φ.Κ.Α., ν. 3655/2008 (Α΄58). Τούτο διότι, όπως έγινε δεκτό (σκέψη ΙΙ), δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 52 του ν. 4430/2016, όπως ισχύει, επιτρέπεται η εξόφληση των δαπανών που εμπίπτουν στο ρυθμιστικό πεδίο του νόμου αυτού, ανεξαρτήτως του χρόνου γένεσής τους, κατ΄εξαίρεση των κανόνων περί παραγραφής. Τέλος, κατά τα βασίμως προβαλλόμενα από την Επίτροπο, η εντελλόμενη δαπάνη δεν είναι κανονική για το λόγο ότι η ΑΑΥ Μ 693/25.6.2018 απόφαση ανάληψης υποχρέωσης που αφορά την εντελλόμενη δαπάνη δεν αναρτήθηκε στο πρόγραμμα «ΔΙΑΥΓΕΙΑ», κατά παράβαση των διατάξεων που εκτίθενται στην σκέψη ΙΙΙ της παρούσας. Εν τούτοις, το Κλιμάκιο συνεκτιμώντας την ιδιαιτερότητα του προγράμματος χρηματοδότησης και τον περιορισμένο χρόνο ισχύος αυτού (ήτοι μέχρι 31.12.2018), το γεγονός ότι το τελικό φύλλο  εκκαθάρισης των ληξιπρόθεσμων οφειλών έγινε στις 22.6.2018 καθώς ότι το γεγονός ότι η ΠΕ.ΔΙ. του ΕΟΠΥΥ ..... κατέστη λόγω του προαναφερθέντος επιτροπικού εντάλματος δευτερεύων διατάκτης ήδη εξασφαλισμένων πιστώσεων (βλ. το 81470/10.12.2018 έγγραφο επανυποβολής του χρηματικού εντάλματος) και λαμβάνοντας, περαιτέρω, υπόψη ότι, όπως αναφέρεται στο 4503/6.2.2019 έγγραφο του Προϊσταμένου Διεύθυνσης προς το Κλιμάκιο, η μη ανάρτηση έγινε εκ παραδρομής και οφείλεται στον φόρτο εργασίας της Υπηρεσίας λόγω της εκκαθάρισης και  έκδοσης κατά το ίδιο χρονικό διάστημα και για την ίδια αιτία πληθώρας χρηματικών ενταλμάτων, κρίνει ότι, υπό τις συγκεκριμένες περιστάσεις, τα αρμόδια όργανα του ΕΟΠΥΥ ενήργησαν συγγνωστώς και χωρίς πρόθεση καταστρατήγησης των οικείων διατάξεων.