Η απόφαση αφορά την ενδικοφανή προσφυγή μιας φερόμενης κληρονόμου τρίτης τάξης, κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, ΦΠΑ και προστίμων που εκδόθηκαν από το 4ο ΕΛΚΕ Αττικής, σε βάρος λυθείσας ετερόρρυθμης εταιρείας, της οποίας ο διαχειριστής είχε αποβιώσει. Η προσφεύγουσα ζήτησε την ακύρωση των πράξεων, ισχυριζόμενη ότι αγνοούσε την επαγωγή της κληρονομίας, καθώς έλαβε θετική γνώση μόνο με την κοινοποίηση της εντολής ελέγχου, μετά την οποία προέκυψε η κλήση της, και προέβη εμπρόθεσμα σε αποποίηση. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) έκανε δεκτό ως νόμιμο τον ισχυρισμό της, τονίζοντας ότι η προθεσμία αποποίησης εκκινεί από τη θετική γνώση του κληρονόμου τόσο του θανάτου όσο και του λόγου της επαγωγής. Δέχτηκε μερικώς την προσφυγή και διέταξε την τροποποίηση όλων των προσβαλλόμενων πράξεων.

Η απόφαση 665/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την ενδικοφανή προσφυγή μιας φερόμενης κληρονόμου κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και Προστίμου φορολογικού έτους 2018, ύψους 108.712,41 €, που επιβλήθηκε στη λυθείσα επιχείρηση του θανόντος διαχειριστή. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι αποποιήθηκε εγκαίρως την κληρονομιά στις 29/10/2024, εντός της τετράμηνης προθεσμίας από την ημερομηνία γνώσης της επαγωγής της κληρονομίας λόγω αποποίησης των προηγούμενων τάξεων (05/09/2024). Η ΔΕΔ, βασιζόμενη στις διατάξεις του Αστικού Κώδικα και τη νομολογία του Αρείου Πάγου, δέχεται ότι η προθεσμία αποποίησης αρχίζει από τη θετική γνώση τόσο του θανάτου όσο και των λόγων επαγωγής (αποποιήσεις προηγούμενων κληρονόμων), γνώση που δεν θεμελιώθηκε από τον έλεγχο πριν την αποποίηση. Ως εκ τούτου, η ΔΕΔ αποδέχεται μερικώς την προσφυγή και τροποποιεί την πράξη, αφαιρώντας την προσφεύγουσα από την ιδιότητα του αλληλεγγύως υπεύθυνου προσώπου.

Η απόφαση 659/12.3.2025 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή μιας κληρονόμου κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού ΦΠΑ (φορολογικής περιόδου 01/01/2019-31/12/2019), που την καθιστούσε αλληλεγγύως υπεύθυνη για φορολογικό χρέος λυθείσας ετερόρρυθμης επιχείρησης. Η επιχείρηση είχε λάβει πράξη καταλογισμού φόρου συνολικού ποσού 48.974,28 € επειδή ο έλεγχος δεν δέχτηκε τις δηλωθείσες εισροές της. Η προσφεύγουσα ζήτησε την ακύρωση της πράξης, καθώς ισχυρίστηκε ότι αγνοούσε την επαγωγή της κληρονομιάς λόγω διαδοχικών αποποιήσεων και ότι αποποιήθηκε την κληρονομιά εμπρόθεσμα (29.10.2024), μόλις έλαβε γνώση του γεγονότος (5.9.2024). Η Δ.Ε.Δ. έκανε μερική αποδοχή της προσφυγής, κρίνοντας ότι ο έλεγχος δεν θεμελίωσε τη θετική γνώση της προσφεύγουσας για την επαγωγή της κληρονομίας και επομένως δεν πρέπει να αναγραφεί ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο.

Κληρονομία. Γνώση της επαγωγής και του λόγου αυτής. Αποποίηση προπορευόμενου κληρονόμου και κλήση του επόμενου. Προθεσμία αποποιήσεως.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Η προθεσμία της αποποιήσεως μετά την πάροδο της οποίας ο κληρονόμος λογίζεται κατ’ αμάχητο τεκμήριο ως οριστικός κληρονόμος δεν αρχίζει προτού λάβει ο τελευταίος γνώση της επαγωγής και του λόγου αυτής. Όπου ο νόμος απαιτεί για κάποια νομική ενέργεια γνώση της επαγωγής, εννοεί και τα μεταγενέστερα του θανάτου του κληρονομουμένου γεγονότα προ της γνώσεως των οποίων η προθεσμία δεν αρχίζει (όπως συμβαίνει επί αποποιήσεως προπορευόμενου κληρονόμου και κλήσεως του επόμενου).

Η απόφαση 642/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή κληρονόμου κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος του φορολογικού έτους 2019, η οποία αφορούσε τον αποβιώσαντα διαχειριστή λυθείσας ετερόρρυθμης εταιρείας. Η προσφεύγουσα υποστήριξε ότι αποποιήθηκε εμπρόθεσμα την κληρονομιά (την 05-09-2024), καθώς έλαβε θετική γνώση της επαγωγής της κληρονομίας (λόγω διαδοχικών αποποιήσεων προηγούμενων τάξεων) μόλις την ημερομηνία αυτή, ισχυρισμός που δεν αναιρέθηκε από τον έλεγχο. Η Δ.Ε.Δ., βασιζόμενη στη νομολογία του Αρείου Πάγου και στην εγκύκλιο Ε.2059/2024 περί θετικής γνώσης της επαγωγής ως απαραίτητη προϋπόθεση για την έναρξη της προθεσμίας αποποίησης, δέχτηκε τον ισχυρισμό. Ως εκ τούτου, η προσφυγή έγινε μερικώς δεκτή, επικυρώνοντας την πράξη προσδιορισμού φόρου αλλά αφαιρώντας την προσφεύγουσα από το σώμα της πράξης ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο.

Η απόφαση 663/13.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή μιας φερόμενης κληρονόμου κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού ΦΠΑ (περιόδου 2019) και Πράξης Επιβολής Προστίμου, συνολικού ύψους €48.974,28, που καταλογίστηκε ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο για οφειλές λυθείσας ετερόρρυθμης επιχείρησης. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι αποποιήθηκε την κληρονομιά στις 29/10/2024 εμπροθέσμως, καθώς έλαβε θετική γνώση της επαγωγής της κληρονομίας (λόγω αποποίησης όλων των προηγούμενων τάξεων) μόλις στις 05/09/2024. Η ΔΕΔ δέχθηκε τον ισχυρισμό, κρίνοντας βάσει της νομολογίας του Αρείου Πάγου και της εγκυκλίου Ε.2059/2024 της ΑΑΔΕ, ότι ο έλεγχος δεν θεμελίωσε τη θετική γνώση της επαγωγής και ότι η αποποίηση ήταν έγκυρη και εμπρόθεσμη. Συνεπώς, η απόφαση τροποποιεί την προσβαλλόμενη πράξη ώστε να μη φέρεται η προσφεύγουσα ως κληρονόμος και αλληλέγγυα υπεύθυνη.

Η απόφαση 497/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κληρονόμου επ’ ωφελεία απογραφής, ο οποίος αμφισβητούσε τις προσαυξήσεις που του επιβλήθηκαν για εκπρόθεσμη υποβολή δήλωσης φόρου κληρονομιάς. Ο προσφεύγων υποστήριξε ότι η φορολογική του υποχρέωση γεννήθηκε στις 25/2/2020, με την αποποίηση του «τελευταίου νόμιμου κληρονόμου». Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό, κρίνοντας ότι η επαγωγή της κληρονομιάς επήλθε την 1/6/2018, την ημερομηνία αποποίησης του πατέρα του προσφεύγοντος. Συνεπώς, η προθεσμία για υποβολή δήλωσης έληξε στις 1/3/2019, και η εκπρόθεσμη υποβολή στις 23/9/2024 δικαιολογούσε τον προσδιορισμό φόρου (€59.828,77) και τις σχετικές προσαυξήσεις τόκων (άρθρο 52 ΚΦΔ) λόγω καθυστέρησης. Η πράξη διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς επικυρώθηκε.

Η απόφαση 646/2025 αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε από τη φερόμενη κληρονόμο του αποβιώσαντος διαχειριστή λυθείσας εταιρείας, κατά Πράξης Επιβολής Προστίμου Άρθρου 85 του ΚΦΔ. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι αποποιήθηκε νομίμως και εμπροθέσμως την κληρονομιά, καθώς έλαβε θετική γνώση της επαγωγής της κληρονομίας και του λόγου της (λόγω προηγούμενων αποποιήσεων συγγενών) στις 05-09-2024, και προέβη σε αποποίηση στις 29-10-2024, εντός της τετράμηνης προθεσμίας. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών δέχθηκε ότι η Φορολογική Διοίκηση δεν θεμελίωσε τη θετική γνώση της κληρονόμου, όπως απαιτεί η νομολογία. Συνεπώς, η προσφεύγουσα αφαιρείται από το σώμα των πράξεων και δεν θεωρείται αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο για το πρόστιμο, αν και η κύρια πράξη επιβολής προστίμου επικυρώνεται.

Η απόφαση 655/12.3.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής φερόμενης κληρονόμου κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2018, ύψους 108.712,41€. Η προσφεύγουσα θεωρούνταν αλληλεγγύως υπεύθυνη ως κληρονόμος του διαχειριστή λυθείσας ετερόρρυθμης επιχείρησης. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι αγνοούσε την επαγωγή της κληρονομίας λόγω των προγενέστερων αποποιήσεων και προχώρησε σε αποποίηση εντός της τετράμηνης προθεσμίας από τη στιγμή της θετικής γνώσης της. Η ΔΕΔ δέχτηκε τον ισχυρισμό, κρίνοντας, με βάση τον Αστικό Κώδικα και τη νομολογία, ότι για την έναρξη της προθεσμίας αποποίησης απαιτείται θετική γνώση της επαγωγής και του λόγου της. Καθώς ο έλεγχος δεν απέδειξε τη θετική γνώση, αποφασίστηκε η τροποποίηση της πράξης και η μη αναγραφή της προσφεύγουσας ως αλληλεγγύως υπεύθυνου προσώπου.

Η απόφαση 574/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αποδέχεται μερικώς την ενδικοφανή προσφυγή της κληρονόμου του διαχειριστή λυθείσας ετερόρρυθμης επιχείρησης. Η προσφεύγουσα αμφισβητούσε τη νομιμότητα των πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, Φ.Π.Α. και προστίμων των φορολογικών ετών/περιόδων 2018, 2019 και 2024, ισχυριζόμενη εμπρόθεσμη αποποίηση της κληρονομίας εντός τετραμήνου από τη θετική γνώση της επαγωγής. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι ο έλεγχος δεν θεμελίωσε τη θετική γνώση της προσφεύγουσας για την κληρονομιά και τον λόγο της επαγωγής, ούτε τυχόν ανάμειξή της, αποδεχόμενη τον ισχυρισμό περί έλλειψης έννομης σχέσης κληρονόμου, και τροποποιεί τις προσβαλλόμενες πράξεις ώστε να μην αναγράφεται η προσφεύγουσα ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο.