Η απόφαση αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής ενός φερόμενου κληρονόμου του θανόντος διαχειριστή λυθείσας ετερόρρυθμης επιχείρησης, κατά πέντε οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, ΦΠΑ και προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018, 2019 και 2024. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι δεν είχε αποκτήσει την ιδιότητα του κληρονόμου λόγω της εμπρόθεσμης υποβολής δήλωσης αποποίησης, καθώς τελούσε σε άγνοια των διαδοχικών αποποιήσεων των προηγούμενων κληρονόμων. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) υιοθέτησε τον ισχυρισμό, τονίζοντας ότι η τετράμηνη προθεσμία αποποίησης αρχίζει μόνο από τη θετική γνώση του κληρονόμου τόσο του θανάτου όσο και του λόγου της επαγωγής. Καθώς ο έλεγχος δεν θεμελίωσε τη θετική γνώση του προσφεύγοντος, η ΔΕΔ αποφασίζει την τροποποίηση όλων των προσβαλλόμενων πράξεων, αφαιρώντας τον προσφεύγοντα από το σώμα αυτών ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο.

Η απόφαση 511/04.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) εξετάζει την προσφυγή μιας φερόμενης κληρονόμου κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος (ΦΕφπ) και ΦΠΑ, συν προστίμων, που επιβλήθηκαν από το 4ο ΕΛ.ΚΕ. Αττικής στην αποβιώσασα για τα έτη 2018 και 2019. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι αποποιήθηκε νομίμως και εμπροθέσμως την κληρονομιά, καθώς δεν είχε θετική γνώση της επαγωγής της κληρονομιάς λόγω προηγούμενης αποποίησης από άλλους συγγενείς, παρά μόνο μετά την κοινοποίηση της εντολής ελέγχου (04.04.2023). Η ΔΕΔ έκανε δεκτό τον πρώτο λόγο της προσφυγής, βασιζόμενη στη νομολογία που απαιτεί θετική γνώση τόσο του θανάτου όσο και του λόγου της επαγωγής για την έναρξη της τετράμηνης προθεσμίας αποποίησης. Καθώς δεν αποδείχθηκε τέτοια γνώση, η αποποίηση κρίθηκε έγκυρη και εμπρόθεσμη. Συνεπώς, η ΔΕΔ αποφάσισε τη μερική αποδοχή της προσφυγής και την τροποποίηση των προσβαλλόμενων πράξεων, ώστε η προσφεύγουσα να διαγραφεί από το σώμα των κληρονόμων.

Η απόφαση (αρ. 658/2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά ενδικοφανή προσφυγή κατά Πράξης Επιβολής Προστίμου φορολογικού έτους 2024, η οποία επιβλήθηκε στη λυθείσα επιχείρηση και καταλογίστηκε στην προσφεύγουσα ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο υπό την ιδιότητα της φερόμενης κληρονόμου του θανόντος (23.04.2020) διαχειριστή. Η προσφεύγουσα υποστήριξε ότι βρισκόταν σε πλάνη ως προς τον χρόνο επαγωγής της κληρονομιάς, καθώς αγνοούσε τις προγενέστερες αποποιήσεις, και προχώρησε σε αποποίηση στις 29.10.2024, εντός της τετράμηνης προθεσμίας από την απόκτηση θετικής γνώσης (5.9.2024). Η ΔΕΔ, βασιζόμενη στη νομολογία του Αρείου Πάγου και τη σχετική εγκύκλιο της ΑΑΔΕ, έκρινε ότι η Φορολογική Διοίκηση δεν τεκμηρίωσε τη «θετική γνώση» της προσφεύγουσας για τον λόγο της επαγωγής της κληρονομιάς σε αυτήν. Κατά συνέπεια, έγινε μερική αποδοχή της προσφυγής και τροποποίηση της πράξης, ώστε να μη συμπεριλαμβάνεται η προσφεύγουσα ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο.

Η απόφαση 680/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και επιβολής προστίμου φορολογικού έτους 2019 (€91.181,52) για λυθείσα ετερόρρυθμη εταιρεία. Ο προσφεύγων είχε καταλογιστεί ως αλληλεγγύως υπεύθυνος υπό την ιδιότητα του κληρονόμου του θανόντος διαχειριστή. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι τελούσε σε άγνοια των διαδοχικών αποποιήσεων κληρονόμων προηγούμενης τάξης και αποποιήθηκε εντός της τετράμηνης προθεσμίας από τη στιγμή που έλαβε γνώση της επαγωγής. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο φορολογικός έλεγχος δεν είχε θεμελιώσει τη θετική γνώση του προσφεύγοντος για τον λόγο της επαγωγής, ούτε την ανάμειξή του στην κληρονομιά, όπως απαιτείται από τον Αστικό Κώδικα και τη νομολογία (Ε.2059/2024 ΑΑΔΕ). Ως εκ τούτου, η πράξη τροποποιείται και ο προσφεύγων εξαιρείται από την αναγραφή του ως υπευθύνου.

Η απόφαση αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Οριστικών Πράξεων Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος, ΦΠΑ και Επιβολής Προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Οι πράξεις είχαν εκδοθεί σε βάρος της προσφεύγουσας ως αλληλεγγύως υπεύθυνου προσώπου, στην ιδιότητα της κληρονόμου του θανόντος (23/04/2020) διαχειριστή λυθείσας ετερόρρυθμης επιχείρησης. Η ΔΕΔ (Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών) έκρινε βάσιμο τον ισχυρισμό της περί εμπρόθεσμης αποποίησης της κληρονομίας. Η ΔΕΔ δέχθηκε ότι η τετράμηνη προθεσμία για αποποίηση δεν εκκινεί χωρίς την απόδειξη της «θετικής γνώσης» του κληρονόμου τόσο για τον θάνατο όσο και για τον λόγο επαγωγής (π.χ. αποποιήσεις προηγούμενων τάξεων). Καθώς ο έλεγχος δεν θεμελίωσε αυτή τη γνώση, η αποποίηση της προσφεύγουσας κρίθηκε έγκυρη, με αποτέλεσμα την τροποποίηση των πράξεων και την άρση της αλληλέγγυας ευθύνης της.

Η απόφαση 637/12.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, ΦΠΑ και προστίμων, φορολογικών ετών 2018, 2019 και 2024, που επιβλήθηκαν σε λυθείσα ετερόρρυθμη εταιρεία. Η προσφεύγουσα καλείται ως αλληλεγγύως υπεύθυνη λόγω της ιδιότητάς της ως κληρονόμου τρίτης τάξης του θανόντος (23/04/2020) μοναδικού ομόρρυθμου μέλους. Ο βασικός ισχυρισμός της προσφεύγουσας, ο οποίος έγινε δεκτός, ήταν η εμπρόθεσμη αποποίηση της κληρονομίας εντός τετραμήνου από τη θετική γνώση της επαγωγής, η οποία συνέβη με την κοινοποίηση της εντολής ελέγχου (05/07/2024), καθώς αγνοούσε τον θάνατο και τις προηγούμενες αποποιήσεις. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο έλεγχος δεν απέδειξε τη γνώση της επαγωγής και του λόγου της νωρίτερα, με αποτέλεσμα τη μερική αποδοχή της προσφυγής και την τροποποίηση των πράξεων.

Η απόφαση 514/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την ενδικοφανή προσφυγή μιας φερόμενης κληρονόμου κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων (ΦΕφπ) και ΦΠΑ, καθώς και προστίμων, φορολογικών ετών 2018 και 2019 της αποβιωσάσης. Η προσφεύγουσα ζήτησε την ακύρωση των πράξεων, ισχυριζόμενη ότι αποποιήθηκε νομίμως και εμπροθέσμως την κληρονομιά, καθώς έλαβε γνώση της επαγωγής μόνο με την κοινοποίηση της εντολής ελέγχου. Η ΔΕΔ έκανε δεκτό τον πρώτο λόγο της προσφυγής, κρίνοντας ότι για την έναρξη της τετράμηνης προθεσμίας αποποίησης απαιτείται θετική γνώση τόσο του θανάτου όσο και του λόγου κλήσης στην κληρονομιά. Δεδομένου ότι η Φορολογική Διοίκηση δεν απέδειξε τη θετική γνώση πριν την ημερομηνία κοινοποίησης της εντολής ελέγχου, η προσφυγή έγινε μερικώς δεκτή και η προσφεύγουσα διαγράφηκε από το σώμα των προσβαλλόμενων πράξεων.

Η απόφαση 642/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή κληρονόμου κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος του φορολογικού έτους 2019, η οποία αφορούσε τον αποβιώσαντα διαχειριστή λυθείσας ετερόρρυθμης εταιρείας. Η προσφεύγουσα υποστήριξε ότι αποποιήθηκε εμπρόθεσμα την κληρονομιά (την 05-09-2024), καθώς έλαβε θετική γνώση της επαγωγής της κληρονομίας (λόγω διαδοχικών αποποιήσεων προηγούμενων τάξεων) μόλις την ημερομηνία αυτή, ισχυρισμός που δεν αναιρέθηκε από τον έλεγχο. Η Δ.Ε.Δ., βασιζόμενη στη νομολογία του Αρείου Πάγου και στην εγκύκλιο Ε.2059/2024 περί θετικής γνώσης της επαγωγής ως απαραίτητη προϋπόθεση για την έναρξη της προθεσμίας αποποίησης, δέχτηκε τον ισχυρισμό. Ως εκ τούτου, η προσφυγή έγινε μερικώς δεκτή, επικυρώνοντας την πράξη προσδιορισμού φόρου αλλά αφαιρώντας την προσφεύγουσα από το σώμα της πράξης ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο.

Η απόφαση 655/12.3.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής φερόμενης κληρονόμου κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2018, ύψους 108.712,41€. Η προσφεύγουσα θεωρούνταν αλληλεγγύως υπεύθυνη ως κληρονόμος του διαχειριστή λυθείσας ετερόρρυθμης επιχείρησης. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι αγνοούσε την επαγωγή της κληρονομίας λόγω των προγενέστερων αποποιήσεων και προχώρησε σε αποποίηση εντός της τετράμηνης προθεσμίας από τη στιγμή της θετικής γνώσης της. Η ΔΕΔ δέχτηκε τον ισχυρισμό, κρίνοντας, με βάση τον Αστικό Κώδικα και τη νομολογία, ότι για την έναρξη της προθεσμίας αποποίησης απαιτείται θετική γνώση της επαγωγής και του λόγου της. Καθώς ο έλεγχος δεν απέδειξε τη θετική γνώση, αποφασίστηκε η τροποποίηση της πράξης και η μη αναγραφή της προσφεύγουσας ως αλληλεγγύως υπεύθυνου προσώπου.

Η απόφαση 663/13.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή μιας φερόμενης κληρονόμου κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού ΦΠΑ (περιόδου 2019) και Πράξης Επιβολής Προστίμου, συνολικού ύψους €48.974,28, που καταλογίστηκε ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο για οφειλές λυθείσας ετερόρρυθμης επιχείρησης. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι αποποιήθηκε την κληρονομιά στις 29/10/2024 εμπροθέσμως, καθώς έλαβε θετική γνώση της επαγωγής της κληρονομίας (λόγω αποποίησης όλων των προηγούμενων τάξεων) μόλις στις 05/09/2024. Η ΔΕΔ δέχθηκε τον ισχυρισμό, κρίνοντας βάσει της νομολογίας του Αρείου Πάγου και της εγκυκλίου Ε.2059/2024 της ΑΑΔΕ, ότι ο έλεγχος δεν θεμελίωσε τη θετική γνώση της επαγωγής και ότι η αποποίηση ήταν έγκυρη και εμπρόθεσμη. Συνεπώς, η απόφαση τροποποιεί την προσβαλλόμενη πράξη ώστε να μη φέρεται η προσφεύγουσα ως κληρονόμος και αλληλέγγυα υπεύθυνη.