Κοινοποίηση εγγράφου του Ε.Τ.Ε.Α. σχετικά με την εφαρμογή του συντελεστή αναπροσαρμογής των συντάξεων του ΕΤΕΑ (τ. ΕΤΕΑΜ) από 1/7/2014»ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΑΡ.: 47

Γνωστοποίηση ρυθμίσεων του ν. 4387/2016, που αφορούν το ΕΤΑΤ και τους συνταξιούχους προσυνταξιοδοτικού καθεστώτος του ΕΤΕΑ (τ. ΕΤΕΑΜ). (ΑΔΑ:6ΟΙΔ465Θ1Ω-ΟΜ5)

Αναγνώριση στην ασφάλιση του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ / ή και του ΕΤΕΑ( τ. ΕΤΕΑΜ ) χρόνου απασχόλησης σε προγράμματα απόκτησης εργασιακής εμπειρίας σχολικών φυλάκων, κατ’ εφαρμογή του Ν.4281/2014»EΓΚΥΚΛΙΟΣ ΑΡ.: 66 (ΑΔΑ:6Α4Α4691ΩΓ-95Ζ)

Τροποποίηση Κανονισμού Οικονομικής Οργάνωσης και Λογιστικής Λειτουργίας του Ενιαίου Ταμείου Επικουρικής Ασφάλισης και Εφάπαξ Παροχών (τ. ΕΤΕΑ).

Συμπληρωματικές οδηγίες σχετικά με την αναγνώριση χρόνου ασφάλισης στο ΙΚΑ- ΕΤΑΜ/ή και στο ΕΤΕΑ (τ. ΕΤΕΑΜ), κατόπιν εξαγοράς, του προσωπικού που υπηρετούσε σε θέσεις ειδικότητας Σχολικών Φυλάκων, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 248 του Ν. 4281/2014 και της σχετικής Υπουργικής Απόφασης.»

Περί απλουστεύσεως της διαδικασίας αναγνωρίσεως χρόνου προϋπηρεσίας και απονομής των πάσης φύσεως παροχών εις τους ησφαλισμένους των Ασφαλιστικών Οργανισμών αρμοδιότητος του Υπουργείου Κοινωνικών Υπηρεσιών και άλλων τινών διατάξεων.

ΑΝΤΙΜΙΣΘΙΑ:(...)Δεδομένου δε, ότι ο φερόμενος ως δικαιούχος κατά το διάστημα απουσίας του από την υπηρεσία εκ των πραγμάτων δεν συμμετείχε στο πρόγραμμα νυχτερινής υπηρεσίας και εργασίας πέραν του πενθημέρου του Αστυνομικού Τμήματος στο οποίο υπηρετεί, δεν είναι δυνατός ο συνυπολογισμός στις πάσης φύσεως αποδοχές των ως άνω παροχών που προϋποθέτουν πραγματική παροχή υπηρεσίας. Άλλωστε,  δεν παρίσταται συμβατή  με το σύστημα των διατάξεων των άρθρων 92 παρ. 5, 93 παρ. 3 και 4 του ν. 3852/2010 και της ΚΥΑ 19165/15.4.2011, η εκτίμηση του ύψους των παροχών αυτών, με βάση τον μέσο όρο των ωρών νυχτερινής και πρόσθετης εργασίας που πραγματοποιήθηκε κατά το προ της λήψεως της αδείας διάστημα, ως έγινε εν προκειμένω, αφού, κατά τα ανωτέρω, το χρονικό πεδίο συγκρίσεως της αντιμισθίας και των πάσης φύσεως αποδοχών της κυρίας θέσεως εκτείνεται κατά την διάρκεια της θητείας του αιρετού, διάστημα κατά το οποίο πρέπει να εκτιμώνται τα υπηρεσιακά και μισθολογικά δεδομένα αυτού και οι τυχόν μεταβολές τους και όχι κατά το προηγούμενο αυτής διάστημα. Περαιτέρω, αβασίμως προβάλλεται με το συνημμένο στο έγγραφο επανυποβολής του οικείου τίτλου πληρωμής, 17995/21.10.2012 υπόμνημα του φερομένου ως δικαιούχου και κατ’ εκτίμηση του περιεχομένου του, ότι οι επίμαχες παροχές φέρουν πάγιο και τακτικό χαρακτήρα για τους αστυνομικούς και ότι, ως εκ τούτου, πρέπει να συνυπολογισθούν στις «πάσης φύσεως αποδοχές» της κυρίας θέσεώς του και να προσαυξηθεί κατά το μέτρο αυτών η αντιμισθία τους. Και τούτο, διότι, κατά τα ανωτέρω, η συμπερίληψη των παροχών αυτών στις τακτικώς καταβαλλόμενες αποδοχές των αστυνομικών προϋποθέτει είτε την ενεργό άσκηση νυχτερινής ή πλέον του πενθημέρου εργασίας, είτε την εκ της Υπηρεσίας παράνομη παρεμπόδισή της, όροι που δεν συντρέχουν όταν ο μισθωτός απουσιάζει από την εργασία του, τελών στο καθεστώς της κατ’ άρθρο 93 παρ.1 του ν. 3852/2010 αδείας. Επίσης, αβασίμως προβάλλεται από τον φερόμενο ως δικαιούχο ότι με την μη καταβολή της επίμαχης προσωπικής διαφοράς συντελείται απώλεια του εισοδήματός του, κατά παρέκκλιση των οριζομένων στο άρθρο 92 παρ. 5 του ν. 3852/2010 και αντίθετη προς την εύλογη προσδοκία του ιδίου κατά την ανάληψη των σχετικών αιρετών καθηκόντων (βλ. σχετικώς και τα διαλαμβανόμενα στην 10707/22.6.2012 αίτησή του για την απόληψη της προσαυξήσεως). Τούτο δε, διότι, ως εξετέθη σε προηγούμενη νομική σκέψη, με την ως άνω διάταξη της παραγράφου 5 του άρθρου 92 του ν. 3852/2010 εσκοπήθη η διατήρηση του βασικού μισθολογικού και ασφαλιστικού πυρήνα των μισθωτών που ανεδείχθησαν σε τοπικά αιρετά αξιώματα, μέσω της ανταποκρινόμενης στο είδος και την έκταση των σχετικών καθηκόντων αντιμισθίας η οποία, στον βαθμό που υπολείπεται των πάσης φύσεως αποδοχών  της κυρίας θέσεως δύναται να προσαυξάνεται κατά το ποσό της διαφοράς, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι εξακολουθούν  να καταβάλλονται ειδικές παροχές που προϋποθέτουν πραγματική συμμετοχή του μισθωτού στον τρέχοντα προγραμματισμό της υπηρεσίας και εκτέλεση καθηκόντων ιδιάζουσας ποιοτικής ή χρονικής φύσεως, που εξαρτάται από τις εκάστοτε υπηρεσιακές ανάγκες. Δεδομένου δε, ότι υφίσταται ευρεία ευχέρεια του νομοθέτη να διαμορφώνει το επίπεδο των αποδοχών κατά τρόπο ανάλογο των καθηκόντων, ότι δεν κατοχυρώνεται δικαίωμα σε αποδοχές ορισμένου ύψους και δη όταν μεταβάλλεται η φύση των καθηκόντων, ότι δεν υφίστανται περαιτέρω δυσμενείς συνέπειες συνταξιοδοτικού χαρακτήρα καθώς  και ότι οι σχετικές διατάξεις ίσχυαν ήδη προ των εκλογών, με την μη καταβολή της επίμαχης προσαυξήσεως δεν προσβάλλονται τα περιουσιακά δικαιώματα και οι νόμιμες προσδοκίες ή η δικαιολογημένη εμπιστοσύνη του φερομένου ως δικαιούχου. Σε κάθε δε περίπτωση, λόγω πρόδηλης ετερότητος των εργασιακών συνθηκών, δεν υφίσταται αδικαιολόγητη διάκριση σε σχέση με αιρετούς ανήκοντες σε άλλες επαγγελματικές κατηγορίες ή σε σχέση με τους εκτελούντες ενεργό υπηρεσία αστυνομικούς.

Κατάσχεση σύνταξης στα χέρια του «Ταμείου Επικουρικής Ασφάλισης και Κοινής Διανομής Πρατηριούχων Υγρών Καυσίμων» ως τρίτου.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Οι διατάξεις του άρθρου 31 περ.ε’ του ΚΕΔΕ, με τις οποίες επιτρέπεται η κατάσχεση εις χείρας τρίτου ποσοστού ενός τετάρτου (1/4) επί των περιοδικώς καταβαλλομένων μισθών, συντάξεων και πάσης φύσεως ασφαλιστικών βοηθημάτων για χρέη προς το Δημόσιο των δικαιούχων των απαιτήσεων αυτών, θεσπίζουν ειδικό και εξαιρετικό δίκαιο το οποίο κατισχύει κάθε προγενέστερης γενικής ή ειδικής διάταξης που εισάγει ακατάσχετα κατά τη ρητή διάταξη του άρθρου 95 παρ.2 του ΚΕΔΕ. Επίσης, οι διατάξεις αυτές, λόγω του ειδικού και εξαιρετικού δικαίου που θεσπίζουν, υπερισχύουν και κάθε μεταγενέστερης διάταξης που εισάγει το ακατάσχετο των μισθών, συντάξεων κλπ, διότι αποδυναμώνουν το προνομιακής φύσεως δικαίωμα του Δημοσίου να επιδιώξει τη νόμιμη ικανοποίηση των απαιτήσεων με την επιβολή κατάσχεσης επί του ως άνω ποσοστού. Οι επίμαχες διατάξεις του άρθρου 29 του Καταστατικού του ως άνω Ταμείου, που θεσπίζουν το ακατάσχετο της χορηγουμένης απ’ αυτό επικουρικής σύνταξης στους ασφαλισμένους του, κατά το μέρος που αντίκειται στις ως άνω διατάξεις του ΚΕΔΕ είναι ανενεργείς και ανεφάρμοστες έναντι του κατασχόντος Δημοσίου. Πέραν τούτου, οι επίμαχες διατάξεις βρίσκονται εκτός των ορίων της παρασχεθείσης με τη διάταξη του άρθρου 42 παρ.1 του Ν 2972/2001 νομοθετικής εξουσιοδοτήσεως, μη δυνάμενες να επιφέρουν κατάργηση των διατάξεων του άρθρου 31 περ.ε’ του ΚΕΔΕ και είναι ανίσχυρες έναντι τούτων.

α) Στην περίπτωση του Ζ.Κ., δεν τυγχάνουν εφαρμογής για την αναγνώριση των πλασματικών χρόνων τέκνων και κενών διαστημάτων οι διατάξεις των άρθρων 10 του ν. 3863/2010 και 39 και 40 του ν. 3996/2011, ούτε αμέσως, ούτε και εμμέσως, βάσει άρθρου 22 παρ. 1 εδάφιο ε΄ ή άλλων διατάξεων του Καταστατικού του Τ.Ε.Α.Π.Ε.Τ.Ε., το δε τ. Ε.Τ.Α.Τ. μη νόμιμα, με τις με αριθμό 809/247ηςΣυν./07.09.2011, 845/249ηςΣυν./01.11.2011 και 1012/261Συν/04.04.2012 αποφάσεις του, προέβη στην αναγνώριση τέτοιων πλασματικών χρόνων και στη χορήγηση στον ανωτέρω συνταξιούχο προσυνταξιοδοτικής παροχής, πριν τη συμπλήρωση του 55ου έτους της ηλικίας του (ομόφωνα). β) Το τ. Ε.Τ.Α.Τ. (νυν e-Ε.Φ.Κ.Α.) δεν οφείλει να καταβάλει επίδομα τέκνων στον εν λόγω συνταξιούχο, δεδομένου ότι αυτός είναι μεν άγαμος γονέας που είχε αναγνωρίσει με δικαστική απόφαση δύο τέκνα, όμως δεν έχει την επιμέλειά τους (ομόφωνα). γ) Για την επιστροφή των εισφορών αναγνώρισης, με τις οποίες εξαγοράσθηκαν από τον Ζ.Κ. τα προαναφερθέντα πλασματικά έτη ασφάλισης, χωρίς να προβλέπεται από την κείμενη κοινωνικοασφαλιστική νομοθεσία, προϋποτίθεται η ανάκληση, ως παράνομων, των ως άνω αποφάσεων του τ. Ε.Τ.Α.Τ. περί αναγνώρισης σ’ αυτόν πλασματικού χρόνου ασφάλισης και χορήγησης προσυνταξιοδοτικής παροχής πριν τη συμπλήρωση του 50ου έτους της ηλικίας του. Η ανάκληση αυτή είναι υποχρεωτική και συνεπάγεται, καταρχήν, τον καταλογισμό σε βάρος του Ζ.Κ. των παροχών οι οποίες του καταβλήθηκαν βάσει των ανακλητέων πράξεων και στη συνέχεια, επειδή αντίστοιχα οι εισφορές αναγνώρισης τις οποίες αυτός κατέβαλε θα έχουν καταστεί επιγενομένως αχρεώστητες και, ως εκ τούτου, επιστρεπτέες, πρέπει αυτές να συμψηφιστούν με τις καταλογισθείσες παροχές (ομόφωνα). δ) Όσον αφορά ειδικά την αναζήτηση από τον e-Ε.Φ.Κ.Α. των καταβληθεισών στον Ζ.Κ., αχρεωστήτως, παροχών οι οποίες τυχόν απομένουν, μετά τον συμψηφισμό με τις αχρεωστήτως καταβληθείσες εκ μέρους του εισφορές αναγνώρισης, αυτή είναι υποχρεωτική, ανεξάρτητα από το χρόνο της καταβολής τους και της υπαιτιότητάς του ή μη, βάσει των αντικειμενικών και μόνο στοιχείων της αχρεώστητης καταβολής (κατά πλειοψηφία). ε) Οι αχρεωστήτως καταβληθείσες από τον Ζ.Κ. εισφορές για εξαγορά πλασματικών ετών δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για προσαύξηση του χρόνου αυτού επί της χορηγούμενης προσυνταξιοδοτικής παροχής (ομόφωνα). Παραπέμφθηκε στην Ολομέλεια του ΝΣΚ, κατόπιν της υπ’ αριθμ. 48/2022 γνωμοδότησης του Στ΄ Τμήματος.(...)α) Στην περίπτωση του Ζ.Κ., δεν τυγχάνουν εφαρμογής για την αναγνώριση των πλασματικών χρόνων τέκνων και κενών διαστημάτων οι διατάξεις των άρθρων 10 του ν. 3863/2010 και 39 και 40 του ν. 3996/2011, ούτε αμέσως, ούτε και εμμέσως, βάσει άρθρου 22 παρ. 1 εδάφιο ε΄ ή άλλων διατάξεων του Καταστατικού του Τ.Ε.Α.Π.Ε.Τ.Ε., το δε τ. Ε.Τ.Α.Τ. μη νόμιμα, με τις με αριθμό 809/247ηςΣυν./07.09.2011, 845/249ηςΣυν./01.11.2011 και 1012/261Συν/04.04.2012 αποφάσεις του, προέβη στην αναγνώριση τέτοιων πλασματικών χρόνων και στη χορήγηση στον ανωτέρω συνταξιούχο προσυνταξιοδοτικής παροχής, πριν τη συμπλήρωση του 55ου έτους της ηλικίας του (ομόφωνα). β) Το τ. Ε.Τ.Α.Τ. (νυν e-Ε.Φ.Κ.Α.) δεν οφείλει να καταβάλει επίδομα τέκνων στον εν λόγω συνταξιούχο, δεδομένου ότι αυτός είναι μεν άγαμος γονέας που είχε αναγνωρίσει με δικαστική απόφαση δύο τέκνα, όμως δεν έχει την επιμέλειά τους (ομόφωνα). γ) Για την επιστροφή των εισφορών αναγνώρισης, με τις οποίες εξαγοράσθηκαν από τον Ζ.Κ. τα προαναφερθέντα πλασματικά έτη ασφάλισης, χωρίς να προβλέπεται από την κείμενη κοινωνικοασφαλιστική νομοθεσία, προϋποτίθεται η ανάκληση, ως παράνομων, των ως άνω αποφάσεων του τ. Ε.Τ.Α.Τ. περί αναγνώρισης σ’ αυτόν πλασματικού χρόνου ασφάλισης και χορήγησης προσυνταξιοδοτικής παροχής πριν τη συμπλήρωση του 50ου έτους της ηλικίας του. Η ανάκληση αυτή είναι υποχρεωτική και συνεπάγεται, καταρχήν, τον καταλογισμό σε βάρος του Ζ.Κ. των παροχών οι οποίες του καταβλήθηκαν βάσει των ανακλητέων πράξεων και στη συνέχεια, επειδή αντίστοιχα οι εισφορές αναγνώρισης τις οποίες αυτός κατέβαλε θα έχουν καταστεί επιγενομένως αχρεώστητες και, ως εκ τούτου, επιστρεπτέες, πρέπει αυτές να συμψηφιστούν με τις καταλογισθείσες παροχές (ομόφωνα). δ) Όσον αφορά ειδικά την αναζήτηση από τον e-Ε.Φ.Κ.Α. των καταβληθεισών στον Ζ.Κ., αχρεωστήτως, παροχών οι οποίες τυχόν απομένουν, μετά τον συμψηφισμό με τις αχρεωστήτως καταβληθείσες εκ μέρους του εισφορές αναγνώρισης, αυτή είναι υποχρεωτική, ανεξάρτητα από το χρόνο της καταβολής τους και της υπαιτιότητάς του ή μη, βάσει των αντικειμενικών και μόνο στοιχείων της αχρεώστητης καταβολής (κατά πλειοψηφία). ε) Οι αχρεωστήτως καταβληθείσες από τον Ζ.Κ. εισφορές για εξαγορά πλασματικών ετών δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για προσαύξηση του χρόνου αυτού επί της χορηγούμενης προσυνταξιοδοτικής παροχής (ομόφωνα). Παραπέμφθηκε στην Ολομέλεια του ΝΣΚ, κατόπιν της υπ’ αριθμ. 48/2022 γνωμοδότησης του Στ΄ Τμήματος.

Ο ν.3669/2008 «Κύρωση της κωδικοποίησης της νομοθεσίας κατασκευής δημόσιων έργων» (ΦΕΚ Α΄, 116), ορίζει, στο άρθρο 17 παρ. 7, ότι: «7. Στις τιμές του προϋπολογισμού και του τιμολογίου τόσο της υπηρεσίας όσο και της προσφοράς περιλαμβάνεται κάθε σχετική δαπάνη, καθώς και τα γενικά έξοδα και όφελος της εργοληπτικής επιχείρησης. Αν γίνεται ρητή μνεία στα σχετικά τεύχη μπορεί να διαχωρίζονται οι τιμές και να προστίθεται στο τέλος ποσοστό γενικών εξόδων και οφέλους που ορίζεται σε δεκαοκτώ τοις εκατό (18%), για έργα που χρηματοδοτούνται από τον προϋπολογισμό δημοσίων επενδύσεων ή άλλες πηγές με ανάλογες απαλλαγές και σε είκοσι οκτώ τοις εκατό (28%) για τις άλλες περιπτώσεις». Περαιτέρω, στην παρ. 1 της Κ.Υ.Α. 43115/1952 «Περί απαλλαγής παντός φόρου, κρατήσεως κλπ. υπέρ του Δημοσίου, των πάσης φύσεως προμηθειών, εφοδίων, ανασυγκροτήσεως εξωτερικού και εσωτερικού κ.λπ. (ΦΕΚ 254 Β΄), η οποία κυρώθηκε με την παρ. 4 του άρθρου 1 του ν.δ/τος 2957/1954 «Περί δημοσίων επενδύσεων και συμπληρώσεως των σχετικών προς ταύτας διατάξεων του Δημοσίου Λογιστικού» (ΦΕΚ 186 Β΄), ορίζεται ότι: «1. Αι πάσης φύσεως προμήθειαι εφοδίων ανασυγκροτήσεως εκ του εξωτερικού και εκ του εσωτερικού, αι συμφωνίαι περί αναθέσεως μελετών ή εκτελέσεως εργασιών και μισθώσεις ακινήτων ως και αι συμβάσεις εκτελέσεως πάσης φύσεως έργων, εφ’ όσον ταύτα χρηματοδοτούνται εκ των ειδικών πιστώσεων του προϋπολογισμού Δημοσίων Επενδύσεων, τα σχετικά προς ταύτας έγγραφα και αι βάσει των Συμβάσεων τούτων καταβολαί απαλλάσσονται παντός φόρου ή τέλους ή άλλης κρατήσεως, δικαιώματος, ή παραβόλου υπέρ του Δημοσίου ως και υπέρ παντός τρίτου εξαιρέσει των τελών χαρτοσήμου και του φόρου καθαρών προσόδων». Από τις προαναφερόμενες διατάξεις προκύπτει ότι για την εκτέλεση ενός δημοσίου έργου οι κρατήσεις που οφείλονται από τον εργολάβο προς τα διάφορα Ταμεία, καθώς και το Εργολαβικό Όφελος, που καταβάλλεται από το φορέα εκτέλεσης του έργου προς τον εργολάβο, υπολογίζονται με διαφορετικό τρόπο όταν το έργο αυτό χρηματοδοτείται από ιδίους πόρους ή όταν αυτό χρηματοδοτείται από λογαριασμό Δημοσίων Επενδύσεων. Καθοριστικό στοιχείο δηλαδή για τον προσδιορισμό του συνολικού κόστους ενός δημοσίου έργου είναι ο φορέας χρηματοδότησης αυτού. Στην περίπτωση δε που αυτό χρηματοδοτείται από τον προϋπολογισμό Δημοσίων Επενδύσεων, το ποσοστό Εργολαβικού Οφέλους που δικαιούται ο εργολήπτης ανέρχεται σε ποσοστό 18%.(...)Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω, ο Δήμος ..... μη νομίμως εντέλλεται δαπάνη που αντιστοιχεί στη διαφορά του ποσοστού 10%, οφειλόμενου στη μείωση του εργολαβικού οφέλους της αναδόχου από το 28% στο 18% και του ποσοστού 4,7% (διαφορά επί των συνολικών κρατήσεων 8,9%, όταν πρόκειται για έργο που χρηματοδοτείται από ίδιους πόρους του Δήμου και 4,2% όταν το έργο χρηματοδοτείται από πρόγραμμα Δημοσίων επενδύσεων). Και τούτο διότι το ποσοστό των Γενικών Εξόδων και του Εργολαβικού Οφέλους που δικαιούται η εργοληπτική επιχείρηση ανέρχεται σε 18%, λόγω της ένταξης του έργου στο πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 7 του άρθρου 17 του ν. 3669/2008. Επίσης η ανάδοχος εταιρεία επιβαρύνεται και με τις αντίστοιχες νόμιμες κρατήσεις, σύμφωνα με τις διατάξεις της Κ.Υ.Α. 43115/5.11.1952, οι οποίες, λόγω της ένταξης του έργου σε ΣΑΤΑ ανέρχονται σε ποσοστό 4,2%.