ΘΕΜΑ: «Παροχή οδηγιών σχετικά με την ανάκληση αποφάσεων αναγνώρισης χρόνου στρατιωτικής υπηρεσίας»

Υπάλληλοι. Αποχώρηση λόγω συμπληρώσεως 35ετίας.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Προεδρεύων: Ρ.Αντωνακόπουλος, Αντιπρόεδρος Εισηγητής: Μ.Απέσσος, Πάρεδρος Η ύπαρξη οποιουδήποτε χρόνου ασφαλιστικής καλύψεως του απομακρυθέντος υπαλλήλου, από ιδιώτη εργοδότη, που συμπίπτει με μέρος του αναγνωρισθέντος πλασματικού χρόνου δημοσίας υπηρεσίας, δεν επηρεάζει τις αποκαταστατικές συνέπειες της αναγνωρίσεως, όπως αυτές ορίζονται με σαφήνεια στο άρθρο 7 παρ.2 του Ν.193/1975, μεταξύ των οποίων είναι και ο συνυπολογισμός όλου του αναγνωρισθέντος χρόνου για την λήψη συντάξεως, μετά την συμπλήρωση τριακονταπενταετίας.

Δυνατότητα ή μη ανάκλησης της παραίτησης υπαλλήλου του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, λόγω συγγνωστής πλάνης, κατά τις διατάξεις του ν. 4151/2013.

Η παραίτηση του υπαλλήλου του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ Π.Φ. πρέπει να ανακληθεί λόγω συγγνωστής πλάνης, κατά τις διατάξεις του ν. 4151/2013. Και τούτο, γιατί η αρμόδια Υπηρεσία δεν απάντησε εγκαίρως σε αίτησή του για πρόωρη συνταξιοδότησή του και ειδικότερα για αναγνώριση με εξαγορά του χρόνου στρατιωτικής υπηρεσίας, καθώς και του πλασματικού χρόνου των παιδιών του, με εξόφληση εφάπαξ καταβολής του ποσού. Ως εκ τούτου, δεν ήταν δυνατόν να γνωρίζει ο ενδιαφερόμενος τον ακριβή χρόνο στρατιωτικής υπηρεσίας ή πλασματικού χρόνου παιδιών που έπρεπε να αναγνωρίσει και πολύ περισσότερο δεν γνώριζε το αντίστοιχο ποσό εισφοράς εξαγοράς για την αναγνώριση των χρόνων αυτών, μέχρι το χρόνο συνταξιοδότησής του. Επομένως, κατά την αποχώρησή του από την Υπηρεσία δεν είχε σαφή εικόνα, τόσο της οικονομικής επιβάρυνσης της ανωτέρω αναγνώρισης, όσο και του ποσού της σύνταξης που θα ελάμβανε και μόνο εκ των υστέρων πληροφορήθηκε τις δυσμενείς συνέπειες της πρόωρης συνταξιοδότησής του και το κόστος αυτής. Άλλωστε και η αρμόδια Υπηρεσία ομολογεί ότι και η ίδια δεν γνώριζε τον απαιτούμενο και συμφερότερο χρόνο αναγνώρισης, είτε για θεμελίωση είτε για προσαύξηση της σύνταξης, μέχρι τον χρόνο έκδοσης της εκάστοτε συνταξιοδοτικής πράξης. (ομοφ.)

Έκπτωση από το φορολογητέο εισόδημα εισφορών που κατεβλήθησαν σε ταμεία ασφάλισης.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
1. Οι Λογαριασμοί Επικουρικής Συνταξιοδότησης, Πρόνοιας και Υγείας του Σώματος Ορκωτών Ελεγκτών Λογιστών (ΣΟΕΛ), οι οποίοι, κατά τα προεκτεθέντα, έχουν ως σκοπό την παροχή επικουρικής συντάξεως, εφάπαξ βοηθήματος και υγειονομικής περιθάλψεως στα ασφαλισμένα σε αυτούς μέλη του ΣΟΕΛ, αποτελούν ασφαλιστικά ταμεία κατά την έννοια της διατάξεως του άρθρου 8 παρ.1 περ.β’ του Ν. 2238/1994 «Κύρωση του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος», όπως ίσχυε πριν την κατάργησή της με τη διάταξη του άρθρου 27 παρ.1 του Ν. 3986/2011 και, επομένως, παρέλκει ως αλυσιτελής η απάντηση αν εμπίπτουν στην έννοια των φορέων κοινωνικής ασφαλίσεως του Ν. 2084/1992. (ομοφ.) 2. Το ποσό των ασφαλιστικών εισφορών που καταβάλλεται στο Λογαριασμό Επικουρικής Συνταξιοδότησης του ΣΟΕΛ, για την αναγνώριση πλασματικού χρόνου υπηρεσίας, προκειμένου ο ασφαλισμένος να λάβει επικουρική σύνταξη, εκπίπτει από το συνολικό εισόδημά του, βάσει της διατάξεως του άρθρου 8 παρ.1 περ.β’ του Ν. 2238/1994, όπως ίσχυε πριν την κατάργησή της με τη διάταξη του άρθρου 27 παρ.1 του Ν. 3986/2011. (πλειοψ.) ΠΑΡΑΠΟΜΠΗ ΣΠΟ ΤΗΝ 286/2012 ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ.

Περί υποχρεώσεως ή μη της Διοικήσεως να ανακαλέσει ατομική διοικητική πράξη κατόπιν έκδοσης δικαστικής απόφασης, με την οποία ακυρώθηκε διοικητική πράξη παρόμοιου περιεχομένου αφορώσα έτερο υπάλληλο.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Η Διοίκηση δεν έχει μεν υποχρέωση ανακλήσεως αντιστοίχων πράξεων που αφορούν άλλους διπλωματικούς υπαλλήλους, ουδέ παραλείπει νόμιμη οφειλόμενη ενέργεια δια της παραλείψεως ικανοποιήσεως σχετικού αιτήματος, ενόψει όμως της γενικότερης αρχής ότι η Διοίκηση οφείλει να δρα εντός των πλαισίων της νομιμότητας, θα πρέπει σταθμίζοντας τα ανωτέρω, να επανεξετάσει την νομιμότητα των πράξεων της και να προχωρήσει στην ανάκλησή τους, εντός των πλαισίων της απονεμόμενης από τον νομοθέτη διακριτικής ευχέρειας ή δέσμιας αρμοδιότητας για την έκδοσή τους, κατ' εκτίμηση λόγων δημοσίου συμφέροντος, που τυχόν επιβάλλουν ή αποκλείουν την ανάκλησή τους, της ανάγκης προστασίας δικαιωμάτων τρίτων που εκτήθησαν καλοπίστως από την εφαρμογή τους και του χρόνου που διέρρευσε από την έκδοσή τους. Η άνω ανάκληση θα αφορά τόσο τις εντολές παράδοσης υπηρεσίας λόγω συνταξιοδότησης όσο και τις αποφάσεις που εκδόθησαν με εντολή Υπουργού περί απαλλαγής των καθηκόντων τους σε υπαλλήλους που έχουν συμπληρώσει το 60ο έτος ηλικίας και τριακονταπενταετή πραγματική και συντάξιμη υπηρεσία. Τέλος, για την ανάκληση της πράξης θα πρέπει να προηγηθεί σχετικό αίτημα ανάκλησης του ενδιαφερομένου υπαλλήλου προς τη Διοίκηση και δεν απαιτείται να έχει προσφύγει αυτός προηγουμένως δικαστικώς κατά της ανωτέρω διοικητικής πράξης αφού υπόκεινται σε ανάκληση, με τη συνδρομή των νομίμων προϋποθέσεων, και οι πράξεις για τις οποίες έχει παρέλθει η κατά νόμο προθεσμία προσβολής τους ή που έχουν προσβληθεί ανεπιτυχώς. (ομοφ.)

α) Στην περίπτωση του Ζ.Κ., δεν τυγχάνουν εφαρμογής για την αναγνώριση των πλασματικών χρόνων τέκνων και κενών διαστημάτων οι διατάξεις των άρθρων 10 του ν. 3863/2010 και 39 και 40 του ν. 3996/2011, ούτε αμέσως, ούτε και εμμέσως, βάσει άρθρου 22 παρ. 1 εδάφιο ε΄ ή άλλων διατάξεων του Καταστατικού του Τ.Ε.Α.Π.Ε.Τ.Ε., το δε τ. Ε.Τ.Α.Τ. μη νόμιμα, με τις με αριθμό 809/247ηςΣυν./07.09.2011, 845/249ηςΣυν./01.11.2011 και 1012/261Συν/04.04.2012 αποφάσεις του, προέβη στην αναγνώριση τέτοιων πλασματικών χρόνων και στη χορήγηση στον ανωτέρω συνταξιούχο προσυνταξιοδοτικής παροχής, πριν τη συμπλήρωση του 55ου έτους της ηλικίας του (ομόφωνα). β) Το τ. Ε.Τ.Α.Τ. (νυν e-Ε.Φ.Κ.Α.) δεν οφείλει να καταβάλει επίδομα τέκνων στον εν λόγω συνταξιούχο, δεδομένου ότι αυτός είναι μεν άγαμος γονέας που είχε αναγνωρίσει με δικαστική απόφαση δύο τέκνα, όμως δεν έχει την επιμέλειά τους (ομόφωνα). γ) Για την επιστροφή των εισφορών αναγνώρισης, με τις οποίες εξαγοράσθηκαν από τον Ζ.Κ. τα προαναφερθέντα πλασματικά έτη ασφάλισης, χωρίς να προβλέπεται από την κείμενη κοινωνικοασφαλιστική νομοθεσία, προϋποτίθεται η ανάκληση, ως παράνομων, των ως άνω αποφάσεων του τ. Ε.Τ.Α.Τ. περί αναγνώρισης σ’ αυτόν πλασματικού χρόνου ασφάλισης και χορήγησης προσυνταξιοδοτικής παροχής πριν τη συμπλήρωση του 50ου έτους της ηλικίας του. Η ανάκληση αυτή είναι υποχρεωτική και συνεπάγεται, καταρχήν, τον καταλογισμό σε βάρος του Ζ.Κ. των παροχών οι οποίες του καταβλήθηκαν βάσει των ανακλητέων πράξεων και στη συνέχεια, επειδή αντίστοιχα οι εισφορές αναγνώρισης τις οποίες αυτός κατέβαλε θα έχουν καταστεί επιγενομένως αχρεώστητες και, ως εκ τούτου, επιστρεπτέες, πρέπει αυτές να συμψηφιστούν με τις καταλογισθείσες παροχές (ομόφωνα). δ) Όσον αφορά ειδικά την αναζήτηση από τον e-Ε.Φ.Κ.Α. των καταβληθεισών στον Ζ.Κ., αχρεωστήτως, παροχών οι οποίες τυχόν απομένουν, μετά τον συμψηφισμό με τις αχρεωστήτως καταβληθείσες εκ μέρους του εισφορές αναγνώρισης, αυτή είναι υποχρεωτική, ανεξάρτητα από το χρόνο της καταβολής τους και της υπαιτιότητάς του ή μη, βάσει των αντικειμενικών και μόνο στοιχείων της αχρεώστητης καταβολής (κατά πλειοψηφία). ε) Οι αχρεωστήτως καταβληθείσες από τον Ζ.Κ. εισφορές για εξαγορά πλασματικών ετών δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για προσαύξηση του χρόνου αυτού επί της χορηγούμενης προσυνταξιοδοτικής παροχής (ομόφωνα). Παραπέμφθηκε στην Ολομέλεια του ΝΣΚ, κατόπιν της υπ’ αριθμ. 48/2022 γνωμοδότησης του Στ΄ Τμήματος.(...)α) Στην περίπτωση του Ζ.Κ., δεν τυγχάνουν εφαρμογής για την αναγνώριση των πλασματικών χρόνων τέκνων και κενών διαστημάτων οι διατάξεις των άρθρων 10 του ν. 3863/2010 και 39 και 40 του ν. 3996/2011, ούτε αμέσως, ούτε και εμμέσως, βάσει άρθρου 22 παρ. 1 εδάφιο ε΄ ή άλλων διατάξεων του Καταστατικού του Τ.Ε.Α.Π.Ε.Τ.Ε., το δε τ. Ε.Τ.Α.Τ. μη νόμιμα, με τις με αριθμό 809/247ηςΣυν./07.09.2011, 845/249ηςΣυν./01.11.2011 και 1012/261Συν/04.04.2012 αποφάσεις του, προέβη στην αναγνώριση τέτοιων πλασματικών χρόνων και στη χορήγηση στον ανωτέρω συνταξιούχο προσυνταξιοδοτικής παροχής, πριν τη συμπλήρωση του 55ου έτους της ηλικίας του (ομόφωνα). β) Το τ. Ε.Τ.Α.Τ. (νυν e-Ε.Φ.Κ.Α.) δεν οφείλει να καταβάλει επίδομα τέκνων στον εν λόγω συνταξιούχο, δεδομένου ότι αυτός είναι μεν άγαμος γονέας που είχε αναγνωρίσει με δικαστική απόφαση δύο τέκνα, όμως δεν έχει την επιμέλειά τους (ομόφωνα). γ) Για την επιστροφή των εισφορών αναγνώρισης, με τις οποίες εξαγοράσθηκαν από τον Ζ.Κ. τα προαναφερθέντα πλασματικά έτη ασφάλισης, χωρίς να προβλέπεται από την κείμενη κοινωνικοασφαλιστική νομοθεσία, προϋποτίθεται η ανάκληση, ως παράνομων, των ως άνω αποφάσεων του τ. Ε.Τ.Α.Τ. περί αναγνώρισης σ’ αυτόν πλασματικού χρόνου ασφάλισης και χορήγησης προσυνταξιοδοτικής παροχής πριν τη συμπλήρωση του 50ου έτους της ηλικίας του. Η ανάκληση αυτή είναι υποχρεωτική και συνεπάγεται, καταρχήν, τον καταλογισμό σε βάρος του Ζ.Κ. των παροχών οι οποίες του καταβλήθηκαν βάσει των ανακλητέων πράξεων και στη συνέχεια, επειδή αντίστοιχα οι εισφορές αναγνώρισης τις οποίες αυτός κατέβαλε θα έχουν καταστεί επιγενομένως αχρεώστητες και, ως εκ τούτου, επιστρεπτέες, πρέπει αυτές να συμψηφιστούν με τις καταλογισθείσες παροχές (ομόφωνα). δ) Όσον αφορά ειδικά την αναζήτηση από τον e-Ε.Φ.Κ.Α. των καταβληθεισών στον Ζ.Κ., αχρεωστήτως, παροχών οι οποίες τυχόν απομένουν, μετά τον συμψηφισμό με τις αχρεωστήτως καταβληθείσες εκ μέρους του εισφορές αναγνώρισης, αυτή είναι υποχρεωτική, ανεξάρτητα από το χρόνο της καταβολής τους και της υπαιτιότητάς του ή μη, βάσει των αντικειμενικών και μόνο στοιχείων της αχρεώστητης καταβολής (κατά πλειοψηφία). ε) Οι αχρεωστήτως καταβληθείσες από τον Ζ.Κ. εισφορές για εξαγορά πλασματικών ετών δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για προσαύξηση του χρόνου αυτού επί της χορηγούμενης προσυνταξιοδοτικής παροχής (ομόφωνα). Παραπέμφθηκε στην Ολομέλεια του ΝΣΚ, κατόπιν της υπ’ αριθμ. 48/2022 γνωμοδότησης του Στ΄ Τμήματος.

ΑΝΑΚΛΗΣΗ ΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥ- Δικάιωμα συνταξιοδότησης:..Υπό τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα αναλυτικώς εκτέθηκαν στις σκέψεις ΙΙ, ΙΙΙ, Vκαι VII της παρούσας, το Τμήμα άγεται στην κρίση ότι μη νομίμως απορρίφθηκε με την προσβαλλόμενη πράξη η αίτηση του εκκαλούντος για τον κανονισμό σύνταξης από το Δημόσιο, με την αιτιολογία ότι η περί τα 17 έτη υπηρεσία του στο Δημόσιο δεν δύναται να αναγνωρισθεί ως συντάξιμη λόγω της ανάκλησης της πράξης διορισμού του. Και τούτο, διότι, όπως εκτέθηκε στη σκέψη VII Η, η στέρηση της σύνταξης σε υπάλληλο του οποίου ανακλήθηκε ο διορισμός μετά πάροδο μακρότατου χρόνου από αυτό, όπως εν προκειμένω, και ανεξαρτήτως της υπαιτιότητάς του κατά την πρόκληση ή υποβοήθηση του παράνομου διορισμού, αντίκειται στα άρθρα 2 παρ.1, 17 παρ.1, 25 παρ.1 α΄ του Συντάγματος, στις συνταγματικές αρχές της ασφάλειας δικαίου, της σαφήνειας, της προβλεψιμότητας και της αναλογικότητας, καθώς και στο άρθρο 1 του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ, όπως βασίμως προβάλλει ο εκκαλών με τους πρώτο, δεύτερο και τρίτο λόγους έφεσής του και κατ’ εκτίμηση αυτών, παρελκούσης ως αλυσιτελούς της εξέτασης των λοιπών λόγων έφεσης. Οφείλει δε η Διοίκηση να εξετάσει εάν με τα έτη αυτά υπηρεσίας, λαμβανομένων υπόψιν και των αιτημάτων του εκκαλούντος για αναγνώριση ως συντάξιμου του χρόνου της στρατιωτικής του θητείας, αλλά και του χρόνου απασχόλησής του στον ιδιωτικό τομέα και ασφάλισής του στο ΙΚΑ κατά τα άρθρα 1 έως 6 του ν. 1405/1983, συμπληρώνει αυτός τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης από το Δημόσιο και σε καταφατική περίπτωση να του καταβάλει τη σύνταξη που θα δικαιούτο εάν δεν είχε χωρήσει η ανάκληση του διορισμού του....Κατ’ ακολουθίαν αυτών, η έφεση πρέπει να γίνει δεκτή, να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη πράξη και να αναπεμφθεί η υπόθεση στη Διοίκηση προκειμένου να εξετάσει εάν ο εκκαλών πληροί τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησής του από το Δημόσιο, συνυπολογίζοντας τον χρόνο υπηρεσίας του σ’ αυτό, ήτοι από 22.10.1997, ημερομηνία δημοσίευσης της πράξης διορισμού του, έως 18.6.2014, ημερομηνία δημοσίευσης της πράξης ανάκλησής της

Ερωτάται: 1. Εάν τυγχάνουν εφαρμογής οι διατάξεις του ν. 3863/2010, όπως αυτές συμπληρώθηκαν με τα άρθρα 39 και 40 του ν. 3996/2011, στην περίπτωση δικαιούχου προσυνταξιοδοτικής παροχής από το τ.ΕΤΑΤ, ο οποίος: α) αποχώρησε οικειοθελώς από την Τράπεζα στις 14-07- 2010, β) με την υπ΄ αριθμ. 1134/21-02-2011 αίτησή του ζήτησε προσυνταξιοδοτική παροχή από το τ.ΕΤΑΤ με αναστολή της καταβολής της έως την συμπλήρωση του 55ου έτους της ηλικίας του, γ) με υποβληθείσα στο τ.ΕΤΑΤ στις 21-07-2011 αίτησή του ζήτησε την αναγνώριση, με βάση τη διάταξη του άρθρου 22 παρ. 1 ε΄ του καταστατικού του τ.ΤΕΑΠΕΤΕ, πλασματικού χρόνου κενών διαστημάτων και χρόνου ασφάλισης παιδιών, τον οποίο (πλασματικό χρόνο) είχε αναγνωρίσει στο τ.ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, σύμφωνα με τις ειρημένες διατάξεις (των άρθρων 10 του ν. 3863/2010, και 39 έως 40 του ν. 3996/2011), αίτημα που υιοθέτησε τελικώς το τ.ΕΤΑΤ, το οποίο, με την υπ΄ αριθμ. 1012/261ης Συν./4-4-2012 απόφασή του προχώρησε στην αναγνώριση των ανωτέρω χρόνων, αν και δεν είχε προηγηθεί η εξόφληση στο τ.ΙΚΑ-ΕΤΑΜ της σχετικής εισφοράς αναγνώρισης και παρά το γεγονός ότι ο συνολικός χρόνος αναγνωρίσεων υπερέβαινε τα πέντε έτη, 2. Εάν το τ.ΕΤΑΤ, ορθώς αναγνώρισε για θεμελίωση τον πλασματικό χρόνο κενού χρονικού διαστήματος, μετά την αποχώρηση του ανωτέρω από την Τράπεζα, παρά τα αντιθέτως οριζόμενα στα άρθρα 7 παρ. 6 και 15 παρ. 1 του καταστατικού του τ.ΤΕΑΠΕΤΕ, καθώς και εάν ο ανωτέρω είχε δικαίωμα λήψης της προσυνταξιοδοτικής παροχής, πριν την συμπλήρωση του 55ου έτους της ηλικίας του, με αναγνώριση χρόνου ασφάλισης μετά την αποχώρηση από την Υπηρεσία, 3. Εάν οφείλει το τ.ΕΤΑΤ νυν e-ΕΦΚΑ να καταβάλει επίδομα τέκνων, στον ανωτέρω, ο οποίος ήταν άγαμος γονέας που είχε αναγνωρίσει με δικαστική απόφαση δύο τέκνα, χωρίς ωστόσο να του έχει ανατεθεί η επιμέλειά τους, 4. Σε περίπτωση που ο ανωτέρω δεν είχε δικαίωμα να αναγνωρίσει για θεμελίωση προσυνταξιοδοτικής παροχής κενό χρόνο ασφάλισης μετά την αποχώρησή του από την Υπηρεσία, εάν υπάρχει, με βάση τα οριζόμενα στο άρθρο 137 του ν. 3655/2008 περί παραγραφής, η δυνατότητα επιστροφής των εισφορών αναγνώρισης ή τυγχάνουν εφαρμογής τα οριζόμενα στην με αριθμό 87/2014 γνωμοδότηση του ΝΣΚ, για προσαύξηση του χρόνου αυτού επί της προσυνταξιοδοτικής παροχής.(....)Δεν τυγχάνουν εφαρμογής στην περίπτωση του ασφαλισμένου του ερωτήματος οι διατάξεις του ν. 3863/2010, όπως αυτές συμπληρώθηκαν με τα άρθρα 39 και 40 του ν. 3996/2011, ούτε αμέσως, αλλ΄ ούτε και εμμέσως (δια του ρηθέντος άρθρου 22 παρ. 1ε του Καταστατικού του ΤΕΑΠΕΤΕ). Τούτο δε, διότι οι διατάξεις αυτές, εκτός του ότι αφορούν φορείς (είτε μόνο κύριας, είτε κύριας και επικουρικής ασφάλισης) που έχουν την μορφή νπδδ και είναι αρμοδιότητας του Υπουργείου τότε Απασχόλησης, και τέτοιος δεν ετύγχανε το ΤΕΑΠΕΤΕ, εφαρμόζονται από 1-1-2011 και εφεξής με βάση τις προσαυξημένες χρονικές ή ηλικιακές προϋποθέσεις του άρθρου 10 του ν. 3863/2010, δηλαδή προϋποθέτουν αλλαγή (δυσμενοποίηση) των προϋποθέσεων θεμελίωσης του συνταξιοδοτικού δικαιώματος των ασφαλισμένων, πράγμα που δεν ισχύει στην περίπτωση του ΤΕΑΠΕΤΕ, αφού οι εφαρμοστέες εν προκειμένω διατάξεις του Καταστατικού του παρέμειναν αμετάβλητες όλα αυτά τα χρόνια και εξακολούθησαν να ισχύουν και μετά τη σύσταση του ΕΤΑΤ (κατ΄ άρθρο 61 περ. β΄ του ν. 3371/2005 και 15 του ν. 3863/2010) (ομόφωνα). Η απάντηση αυτή προσήκει και για το θέμα της εξαγοράς πλασματικών ετών τέκνων, από συνταξιούχο, πριν την 1/1/2011 του τ. ΤΕΑΠΕΤΕ (κατά πλειοψηφία). Το τ.ΕΤΑΤ δεν αναγνώρισε ορθώς για θεμελίωση τον πλασματικό χρόνο κενού χρονικού διαστήματος, μετά την αποχώρηση του ανωτέρω από την Τράπεζα, καθώς και ότι ο ανωτέρω δεν είχε δικαίωμα λήψης της προσυνταξιοδοτικής παροχής, πριν την συμπλήρωση του 55ου έτους της ηλικίας του, με αναγνώριση χρόνου ασφάλισης μετά την αποχώρηση από την Υπηρεσία. Τούτο δε, διότι κάθε, αναγνωριζόμενος χρόνος μετά την αποχώρηση του υπαλλήλου από την Τράπεζα, δεν μπορεί να ληφθεί υπόψη για τη θεμελίωση του συνταξιοδοτικού του αιτήματος, καθόσον, κρίσιμος, κατά τα άνω, χρόνος, κατά τον οποίο λαμβάνονται υπόψη τα ασφαλιστικά δεδομένα μιας συγκεκριμένης περίπτωσης, είναι ο χρόνος εξόδου του ασφαλισμένου, ήτοι αποχώρησής του από την Τράπεζα, αφού αυτός αποτελεί και την βάση ελέγχου των προϋποθέσεων θεμελίωσης του συνταξιοδοτικού του αιτήματος (ομόφωνα). Δεν οφείλει το τ.ΕΤΑΤ νυν e- ΕΦΚΑ να καταβάλει επίδομα τέκνων, στον ανωτέρω, ο οποίος ήταν άγαμος γονέας που είχε αναγνωρίσει με δικαστική απόφαση δύο τέκνα, χωρίς ωστόσο να του έχει ανατεθεί η επιμέλειά τους (ομόφωνα). Η δυνατότητα επιστροφής των εισφορών αναγνώρισης, με τις οποίες εξαγοράσθηκαν, χωρίς να προβλέπεται από την κείμενη κοινωνικοασφαλιστική νομοθεσία, πλασματικά έτη ασφάλισης, προϋποθέτει ανάκληση ως παράνομων των αποφάσεων του ΔΣ τ. ΕΤΑΤ αναγνώρισης πλασματικού χρόνου ασφάλισης, η οποία ανάκληση συνεπάγεται αναζήτηση των καταβληθεισών στον ενδιαφερόμενο προσυνταξιοδοτικών παροχών και στη συνέχεια, λόγω του ότι οι εισφορές αναγνώρισης θα έχουν καταστεί επιγενομένως αχρεώστητες και επιστρεπτέες στον καταβαλόντα, πρέπει να συμψηφιστούν με τις ανωτέρω καταλογισθείσες προσυνταξιοδοτικές παροχές σύμφωνα με τα άρθρα 103 και 104 ν. 4387/2016 (ομόφωνα). Παραπέμφθηκε στο ΣΤ΄ Τμήμα κατόπιν του υπ’ αριθμ. 1151/2021 Πρακτικού του ΝΣΚ. Το ερώτημα λόγω της σπουδαιότητας και πολυπλοκότητάς του παραπέμπεται στην Ολομέλεια του Σώματος (ομόφωνα).

Επιλογή διευθυντών σχολικών μονάδων. Αντισυνταγματικότητα αποτίμησης κριτηρίων επιλογής με μυστική ψηφοφορία του συλλόγου διδασκόντων, βάσει διατάξεων του Κεφ. Γ' του ν. 4327/2015. Ζητήματα συμμόρφωσης προς την απόφαση ΣτΕ (Ολομ.) 711/2017 με την οποία ακυρώθηκε η Φ 36122/26/79840/Ε3 /19-05-2015 κανονιστική υπουργική απόφαση, κατά το μέρος που ρύθμισε τη σχετική διαδικασία με βάση διατάξεις που κρίθηκαν αντισυνταγματικές.Η Διοίκηση υπέχει υποχρέωση προς αναμόρφωση της νομικής κατάστασης η οποία προέκυψε αμέσως ή εμμέσως από ακυρωθείσα κανονιστική απόφαση. Ειδικότερα, στην προκείμενη περίπτωση υπέχει υποχρέωση για άμεση εκκίνηση νέας διαδικασίας επιλογής διευθυντών σχολικών μονάδων, η οποία δεν θα στηρίζεται σε διατάξεις οι οποίες κρίθηκαν ως αντίθετες προς το Σύνταγμα και θα διασφαλίζει την τήρηση των κανόνων και των αρχών που αναφέρονται στο σκεπτικό της ακυρωτικής απόφασης, τόσο στο πλαίσιο συμμόρφωσης όσο και ενόψει και του ότι, αντικειμενικώς, η λήξη της θητείας των επιλεγέντων είχε προβλεφθεί για τις 31-07-2017. Επίσης υφίσταται υποχρέωση για ανάκληση ατομικών διοικητικών πράξεων οι οποίες εκδόθηκαν κατ’ εφαρμογή της ακυρωθείσας κανονιστικής, υπό τις προϋποθέσεις οι οποίες τίθενται στη σχετική νομολογία του ΣτΕ (ήτοι υποβολή αίτησης σε εύλογο χρόνο από πρόσωπο το οποίο έχει έννομο συμφέρον, εκτίμηση από τη διοίκηση των τυχόν λόγων υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος οι οποίοι τυχόν επιβάλλουν ή αποκλείουν την ανάκλησή της, της ανάγκης προστασίας δικαιωμάτων τρίτων που εκτέθηκαν καλοπίστως, καθώς και του χρόνου ο οποίος παρήλθε από την έκδοση της ατομικής πράξης). Η εξέταση της συνδρομής των προϋποθέσεων αυτών όπως και η εκτίμηση και λήψη απόφασης για το ποιές ειδικότερες περαιτέρω ενέργειες είναι αναγκαίες, κατάλληλες και πρόσφορες για τη συμμόρφωση προς την προαναφερόμενη ακυρωτική δικαστική απόφαση, συνιστά άσκηση ουσιαστικής διοικητικής δράσης (ομόφ).