Επιβολή τελών καθαριότητας και φωτισμού:..Επειδή, καθ' ερμηνεία του σκέλους της 218/2014 κανονιστικής αποφάσεως του Δημοτικού Συμβουλίου του αιτούντος Δήμου, που αφορούσε στην επιβολή τελών καθαριότητας και φωτισμού στην εκτός σχεδίου περιοχή του Δήμου, επιβλήθηκαν τέλη καθαριότητας και φωτισμού και για τους χώρους του νέου διεθνούς αερολιμένα ...., όπως δέχθηκε και ο Γενικός Γραμματέας Αποκεντρωμένης Διοικήσεως ..., με την 21253/11429/16.3.2015 απόφασή του, αλλά δέχεται ήδη και ο αιτών Δήμος, ζητώντας, κατά τα προεκτεθέντα, τη συνέχιση της δίκης, προκειμένου να μπορεί να επιβάλει τα τέλη αυτά στις παρεμβαίνουσες εταιρείες εντός του χρόνου παραγραφής των σχετικών αξιώσεών του (βλ. σελ. 2 του από 6.12.2016 υπομνήματός του). Επιβλήθηκαν, δηλαδή, με την ανωτέρω απόφαση του Δήμου τα επίμαχα τέλη και για χώρους, ως προς τους οποίους, κατά τα προεκτεθέντα, δεν επιτρέπεται, εν πάση περιπτώσει, κατά νόμο η επιβολή τέτοιων τελών. Επομένως, εφ’ όσον μη νομίμως επιβλήθηκαν, κατά το μέρος αυτό, τα επίδικα τέλη με την ως άνω κανονιστική απόφαση, νομίμως αυτή ακυρώθηκε, κατά το αντίστοιχο μέρος, από τον Γενικό Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοικήσεως και, συνακολούθως, αλυσιτελώς προσβάλλει ο αιτών Δήμος την απόρριψη, ως εκπρόθεσμης, της προσφυγής του νομιμότητας ενώπιον της κατ’ άρθρο 152 του ν. 3463/2006 Ειδικής Επιτροπής (πρβλ. ΣτΕ 530/2003 Ολομ., 3813, 846, 425/2010, 715/2011, 842/2014), η οποία, άλλωστε, δεν θα μπορούσε να επιληφθεί πλέον της υποθέσεως, λόγω ελλείψεως κατά χρόνο αρμοδιότητας. Επειδή, υπό τα ανωτέρω δεδομένα, πρέπει η κρινομένη αίτηση να απορριφθεί ως αλυσιτελής και να γίνουν δεκτές οι ασκηθείσες παρεμβάσεις, ενόψει δε των ειδικοτέρων περιστάσεων πρέπει ο αιτών Δήμος να απαλλαγεί της δικαστικής δαπάνης του Δημοσίου και των παρεμβαινουσών.

Δημόσιοι υπάλληλοι – Λήψη εννεάμηνης άδειας ανατροφής τέκνου από δημόσιο υπάλληλο εντός συγκεκριμένου έτους – Χρόνος λήψης της άδειας αυτής – Χορήγηση της ετήσιας κανονικής άδειας – Απώλεια ή μη του σχετικού δικαιώματος. Η λήψη άδειας ανατροφής τέκνου εντός συγκεκριμένου έτους, ώστε μετά τη λήξη της να μην υπάρχει χρονικό περιθώριο λήψης και της κανονικής άδειας που δικαιούται ο δημόσιος υπάλληλος εντός του ίδιου έτους, επιφέρει απώλεια του δικαιώματος επί της τελευταίας αυτής άδειας. Σε περίπτωση, όμως, που η υπηρεσία δεν χορήγησε έγκαιρα εξ' αιτίας έκτακτων υπηρεσιακών λόγων την κανονική άδεια, παρά το ότι αυτή είχε ζητηθεί σε κατάλληλο χρονικώς σημείο, με αποτέλεσμα ο υπάλληλος να απολέσει τη δυνατότητα να λάβει και να εξαντλήσει τη κανονική του άδεια εντός του οικείου έτους, τότε η υπηρεσία οφείλει να χορηγήσει την άδεια αυτή εντός του αμέσως επομένου έτους. (πλειοψ.) Παραπομπή από την 167/2014 Γνωμ. του Ε΄Τμήματος Ν.Σ.Κ.

Eπιβολή τελών καθαριότητας και φωτισμού:..εν πάση περιπτώσει, όπως ρητώς δέχεται η αναιρεσιβαλλομένη απόφαση [γεγονός, άλλωστε, που είχε δεχθεί και ο αναιρεσείων Δήμος με την έφεσή του .. αλλά και με την κρινόμενη αίτηση .., απαραδέκτως δε αμφισβητεί τούτο με το κατατεθέν μετά τη συζήτηση της υποθέσεως από 24.4.2017 υπόμνημα], οι χώροι για τους οποίους επιβλήθηκαν τα επίδικα ποσά του ενιαίου ανταποδοτικού τέλους καθαριότητας και φωτισμού περιλαμβάνονται στην χερσαία ζώνη του λιμένος .., η οποία όχι μόνον κείται εκτός σχεδίου πόλεως, αλλά αποτελεί, κατά τα εκτεθέντα στην σκέψη 4, κοινόχρηστο χώρο, με συνέπεια η αναιρεσίβλητη εταιρεία να μην οφείλει στον αναιρεσείοντα Δήμο τέλος καθαριότητος και φωτισμού για τους χώρους αυτούς και τις εντός αυτών εγκαταστάσεις, σύμφωνα με τα γενόμενα δεκτά, καθ` ερμηνεία των παγίων περί του εν λόγω τέλους διατάξεων, στην αυτή ως άνω σκέψη σε συνδυασμό με τα εκτεθέντα στην σκέψη 3. Ενόψει δε του ότι η αναιρεσίβλητη εταιρεία δεν οφείλει το επίδικο τέλος σύμφωνα με τις πάγιες περί αυτού διατάξεις, αλυσιτελώς ο αναιρεσείων Δήμος προβάλλει, με το ανωτέρω υπόμνημά του, ότι δεν συντρέχουν εν προκειμένω οι προϋποθέσεις για την εφαρμογή της νεώτερης διατάξεως του άρθρου 13 του ν. 4337/2015 (Α΄ 129).Επειδή, ενόψει των ανωτέρω, και ανεξαρτήτως της ειδικότερης αιτιολογίας της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, η υπό κρίση αίτηση είναι απορριπτέα στο σύνολό της.

α) η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, που αφορά στην επιβολή ενιαίου ανταποδοτικού τέλος και φόρου ηλεκτροδοτούμενων χώρων, για την οποία δεν τηρήθηκε η νόμιμη διαδικασία δημοσιεύσεώς της δεν αποκτά νόμιμη υπόσταση, τυχόν δε εισπραχθέντα βάσει αυτής τέλη και φόροι αναζητούνται από τους δικαιούχους ως αχρεωστήτως καταβληθέντα, β) έναντι της απαίτησης αυτής αντιτάσσεται υποχρεωτικά σε συμψηφισμό ανταπαίτηση Ο.Τ.Α. που αφορά στην είσπραξη ενιαίου ανταποδοτικού τέλους και φόρου ηλεκτροδοτούμενων χώρων, βάσει προγενέστερης ρύθμισης, χωρίς να απαιτείται η σύνταξη χρηματικού καταλόγου από τον οικείο Ο.Τ.Α., η άσκηση δε του διαπλαστικού αυτού δικαιώματος επιφέρει την απόσβεση της κύριας απαίτησης, στο βαθμό που την καλύπτει, αναδρομικά, από το χρόνο που συνυπήρξε με την ανταπαίτηση και την καθιστά, κατά το μέρος αυτό, ουσιαστικά αβάσιμη και γ) σε περίπτωση ανίσχυρης κατά τα ανωτέρω απόφασης του δημοτικού συμβουλίου με την οποία επιβάλλονται ανταποδοτικά τέλη και φόροι, αναβιώνει, αν δεν ορίζεται άλλως, η προγενέστερη ρύθμιση, για την είσπραξη δε βάσει αυτής των οφειλόμενων τελών και φόρων, απαιτείται η σύνταξη νέου καταλόγου οφειλετών, πριν την ολοκλήρωση του οποίου δεν υφίσταται βέβαιη και ληξιπρόθεσμη κατά το ουσιαστικό δίκαιο απαίτηση του Ο.Τ.Α., αντιτασσόμενη νομίμως σε συμψηφισμό.

Κατηγορίες των κατασκευών ή εγκαταστάσεων, για τις οποίες δεν απαιτείται άδεια δόμησης εντός χερσαίας ζώνης λιμένος

Αυθαίρετη κατασκευή - Επιβολή προστίμου -Αίτηση ακυρώσεως:Επειδή, κατά τα εκτεθέντα στη σκέψη 3 κατά την έννοια της διάταξης της παρ. 3 του άρθρου 22 του Γ.Ο.Κ. 1985 και των διατάξεων του π.δ. 267/1998, ερμηνευόμενων σε συνδυασμό με την διάταξη αυτή του Γ.Ο.Κ., για τον χαρακτηρισμό κατασκευής ως αυθαίρετης και κατεδαφιστέας και την επιβολή των κατά νόμο προστίμων με έκθεση αυτοψίας εκδιδομένη κατά τις διατάξεις αυτές αρκεί η διαπίστωση ότι η κατασκευή εκτελέστηκε χωρίς να έχει προηγουμένως εκδοθεί οικοδομική άδεια ή καθ’ υπέρβαση εκδοθείσας άδειας ή με βάση άδεια που ανακλήθηκε ή ακυρώθηκε με δικαστική απόφαση, χωρίς να απαιτείται και η διαπίστωση ότι πρόκειται για κατασκευή, με την οποία παραβιάζονται πολεοδομικές διατάξεις. Ορθώς, επομένως, απορρίφθηκε ο περί του αντιθέτου λόγος ακυρώσεως, είναι δε απορριπτέος και ο αντίστοιχος λόγος εφέσεως.Επειδή, τέλος, κατά τα εκτεθέντα στη σκέψη 5, το ύψος του προστίμου ανέγερσης αυθαιρέτου υπολογίζεται με βάση τη συνολική διαπιστωθείσα επιφάνεια της αυθαίρετης κατασκευής πολλαπλασιαζόμενη με ενιαίο και όχι κλιμακούμενο συντελεστή, ενώ το ύψος του προστίμου διατήρησης αυθαιρέτου καθορίζεται ως ποσοστό της συμβατικής αξίας του αυθαιρέτου, για κάθε χρόνο διατήρησης. Ορθώς, επομένως, απορρίφθηκε ως αβάσιμος ο λόγος ακυρώσεως, με τον οποίο προβλήθηκε ότι εσφαλμένα υπολογίστηκαν τα πρόστιμα ανέγερσης και διατήρησης, με την εφαρμογή ενιαίου και όχι κλιμακούμενου συντελεστή, είναι δε απορριπτέος και ο αντίστοιχος λόγος εφέσεως.

Δημοσίευση τυπικών νόμων και κανονιστικών πράξεων:...Επειδή, όπως προκύπτει από το αποδεικτικό δημοσιεύσεως το συνοδεύον την υπ’ αριθμ. 22/1995 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου ..., ο κλητήρας του εν λόγω Δήμου …. ετοιχοκόλλησε, παρουσία δύο μαρτύρων, των οποίων τα ονοματεπώνυμα αναφέρονται, στην εξωθύρα του Δημοτικού καταστήματος, την 1.2.1995, πίνακα Θεμάτων και αποφάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου ληφθεισών κατά την συνεδρίαση της 31.1.1995, ο οποίος (πίνακας), όπως αναφέρεται εις το εν λόγω αποδεικτικό, περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, και την ως άνω υπ’ αριθμ. 22/1995 απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, περί αναπροσαρμογής των δημοτικών τελών οικονομικού έτους 1995. Από το εν λόγω όμως αποδεικτικό ουδάλως προκύπτει ότι έγινε δημοσίευση και του πλήρους περιεχομένου αυτής, όπως επιβάλλεται κατά τις διατάξεις του άρθρου 666 του β.δ/τος της 24.9/20.10.1998. Αντιθέτως, εκ του αποδεικτικού αυτού προκύπτει ότι η εν λόγω τοιχοκόλληση περιέλαβε μόνον απλή μνεία των ληφθεισών κατά την ως άνω συνεδρίαση αποφάσεων, μεταξύ των οποίων και της ανωτέρω στο αριθμ. 22/1995. Επομένως, η εν λόγω απόφαση δεν απέκτησε νόμιμη υπόσταση (ΣτΕ 1658/1997, 709/2000, 2486/1993). Συνεπώς, δια τον λόγον αυτόν (λόγω δηλ. του ανισχύρου της κανονιστικής αποφάσεως του Δημοτικού Συμβουλίου του αναιρεσείοντος Δήμου), ο οποίος, αναγόμενος εις το κατά το Σύνταγμα κύρος του εφαρμοσθέντος υπό του επιβαλλόντος του επίδικα τέλη Δήμου κανόνος δικαίου, εξετάζεται αυτεπαγγέλτως, όπως ήδη ελέγχθη, και το πρώτον κατ’ αναίρεση (ΣτΕ 3195/2000), Ορθώς το Διοικητικό Εφετείο απέρριψε, με την αναιρεσιβαλλομένη απόφαση την ασκηθείσα από τον Δήμο ... έφεση, αν και με άλλη αιτιολογία, και, συνεπώς, η υπό κρίση αίτηση είναι απορριπτέα δια τον λόγον αυτόν, απορριπτομένων όλων των προβαλλομένων από τον αναιρεσείοντα λόγων αναιρέσεως ως αλυσιτελών, εφ’ όσον ερείδονται επί της εκδοχής ότι η ως άνω κανονιστική απόφαση έχει νόμιμη υπόσταση.

ΘΕΜΑ: Επιβολή τέλους επί των ακαθαρίστων εσόδων των καταστημάτων που ορίζονται στο άρθρο 20 του ν. 2539/1997 και λειτουργούν εντός της χερσαίας ζώνης λιμένα ή όμορα αυτής.

Ανάκληση άδειας ιδρύσεως και λειτουργίας καταστήματος υγειονομικού ενδιαφέροντος, μετά την ανάκληση, από την αρμόδια Υπηρεσία Δόμησης, της υπαγωγής ακινήτου στις διατάξεις του ν. 4178/2013. Σε περίπτωση ανακλήσεως, από την Υπηρεσία Δόμησης του οικείου Δήμου, της υπαγωγής ακινήτου στις διατάξεις του V. 4178/2013, νομίμως ανακαλείται η άδεια ιδρύσεως και λειτουργίας καταστήματος υγειονομικού ενδιαφέροντος, καθότι για την έκδοσή της αποτέλεσε προϋπόθεση η ύπαρξη τακτοποιημένου χώρου επί της εγκαταστάσεως, στην οποία αυτό στεγάζεται, εφ’ όσον το Κατάστημα δεν έχει μεταβάλει, μετά την ισχύ του ν. 4442/2016, τη δραστηριότητά του. Για την ανάκληση της ως άνω άδειας, ο Δήμος δεν υποχρεούται να αναμείνει την έκδοση αποφάσεως του Συμβουλίου Πολεοδομικών Θεμάτων και Αμφισβητήσεων (ΣΥ.ΠΟ.Θ.Α) [και ήδη της Επιτροπής Εξετάσεως Προσφυγών Αυθαιρέτων] επί της προσφυγής, κατά της πράξεως ανακλήσεως της υπαγωγής ακινήτου στις διατάξεις του ν. 4178/2013. Για την ανάκληση της άδειας ιδρύσεως και λειτουργίας καταστήματος υγειονομικού ενδιαφέροντος, δεν απαιτείται προηγηθεί εισήγηση (προς το Δήμο) της Υπηρεσίας Δόμησης (ομόφ.).

Εάν σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 31 του ν. 3528/2007 α) η έννοια άσκησης ιδιωτικού έργου, είναι ανεξάρτητη της νομικής μορφής του εργοδότη, ήτοι αν το προς ανάθεση έργο ή εργασία μπορεί να παρέχεται στο Δημόσιο ή σε δημόσιους φορείς, β) το ιδιωτικό έργο ή εργασία με αμοιβή μπορεί να αφορά και να επιτρέπει την άσκηση ελευθέριου επαγγέλματος αυτοτελώς ή την απλή διενέργεια εμπορικών πράξεων και γ) για την άπαξ ή την επ’ ευκαιρία ή το τυχαίως έργο ή εργασία με αμοιβή απαιτείται άδεια από το αρμόδιο αποφασιστικό όργανο.(...)Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 31 του ν. 3528/2007 (Υ.Κ.) α) το έργο ή εργασία με αμοιβή, για τα οποία ζητείται άδεια άσκησης ιδιωτικού έργου από υπάλληλο του e-ΕΦΚΑ, μπορεί να παρέχεται και στο Δημόσιο ή σε άλλους δημόσιους φορείς (ΝΠΔΔ, ΟΤΑ, ΑΕΙ, κλπ), β) ως ιδιωτικό έργο ή εργασία νοείται τόσο η παροχή αυτής ταύτης εξαρτημένης εργασίας όσο και η προσφορά υπηρεσιών ελευθέριου επαγγέλματος, δηλαδή της παροχής έργου ή ανεξάρτητων υπηρεσιών, με διαρκή, σταθερή και συστηματική απασχόληση, επί συγκεκριμένου αντικειμένου, χωρίς να τελεί ο υπάλληλος σε σχέση εξάρτησης με τον εργοδότη και γ) απαιτείται άδεια από το αρμόδιο αποφασιστικό όργανο και για την «άπαξ ή την επ’ ευκαιρία ή το τυχαίως έργο ή εργασία με αμοιβή».