Υπαγωγή ή μη στα τέλη χαρτοσήμου σύμβασης χρησιδανείου.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Οι εγγράφως καταρτιζόμενες συμβάσεις χρησιδανείου υπάγονται στις γενικές διατάξεις των άρθρων 13 παρ.1 και 15 παρ.1 του Κ.Ν.Τ.Χ.

Περί κώδικος των νόμων περί τελών χαρτοσήμου-ΦΕΚ Α' 239  ΚΤΧ

Υπογραφή ή μη ιδιωτικού συμφωνητικού μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και του πτωχού οφειλέτη, σε περίπτωση εκτέλεσης πρακτικού του Ν.Σ.Κ. επί αιτήματος ρύθμισης των χρεών του, μετά την ισχύ του άρθρου 62 Α του Κ.Ε.Δ.Ε. – Καταβολή ή μη του αναλογικού τέλους χαρτοσήμου.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
α) Σε περίπτωση εκτέλεσης πρακτικού του Ν.Σ.Κ. επί αιτήματος ρύθμισης των χρεών πτωχού οφειλέτη, μετά την ισχύ του άρθρου 62 Α του Κ.Ε.Δ.Ε., δεν απαιτείται, ως προϋπόθεση για την υλοποίηση της ρύθμισης, η σύνταξη και υπογραφή ιδιωτικού συμφωνητικού μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και του πτωχού οφειλέτη αλλά αρκεί η δήλωση αποδοχής της ρύθμισης από τον πτωχό οφειλέτη στο σώμα του πρακτικού. (ομοφ.) β) Σε κάθε περίπτωση (υπογραφής ιδιωτικού συμφωνητικού ή δήλωσης αποδοχής της ρύθμισης από τον πτωχό οφειλέτη στο σώμα του πρακτικού), απαιτείται η καταβολή του προβλεπόμενου από τις διατάξεις των άρθρων 12, 13 παρ. 1 εδ. α’ και 37 του Π.Δ/τος 28/28 Ιουλίου 1931 «Περί Κώδικος των νόμων περί τελών χαρτοσήμου», αναλογικού τέλους χαρτοσήμου. (ομοφ.)

Σύμβαση χρησιδανείου – τέλη χαρτοσήμου – έκπτωση ΦΠΑ – επενδυτικά αγαθά.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Κινητά πράγματα (ψυγεία, δεξαμενές, τερματικός εξοπλισμός κ.λπ.), τα οποία αγοράζονται από τον χρήστη και ανήκουν στην κυριότητά του ως πάγια στοιχεία της επιχείρησής του και στη συνέχεια παραχωρούνται χωρίς αντάλλαγμα στον χρησάμενο, δυνάμει συμβάσεως χρησιδανείου (810 ΑΚ), προκειμένου να τα χρησιμοποιεί για την αποθήκευση, συντήρηση και μεταπώληση των προϊόντων παραγωγής του χρήστη ή για τη χρήση των υπηρεσιών του τελευταίου, κατά περίπτωση, και με την υποχρέωση να τα αποδώσει μετά τη λήξη της συμβάσεως, υπόκεινται σε τέλος χαρτοσήμου. Η συγκεκριμένη παραχώρηση της χρήσεως συνιστά μία εκ των περισσοτέρων πράξεων που εντάσσονται στο πλαίσιο της φορολογητέας δραστηριότητας της επιχείρησης, εξ απόψεως δι’ εφαρμογής των περί ΦΠΑ διατάξεων δεν εκλαμβάνεται ως μεμονωμένη πράξη, αλλ’ ως ενιαία, μετά των άλλων πράξεων, ανάπτυξη της οικονομικής δραστηριότητας της επιχείρησης και ως εκ τούτου, όπως ήδη έγινε δεκτό με την υπ’ αριθμ. 269/1995 γνωμοδότηση του Ν.Σ.Κ., ο κατά τις κείμενες περί ΦΠΑ διατάξεις αναλογών, επί των δαπανών αποκτήσεως των εν λόγω αγαθών, ΦΠΑ είναι εκπεστέος ή επιστρεπτέος, κατά περίπτωση (ομόφ.).

Κατάρτιση σύμβασης εκχώρησης των απαιτήσεων της εταιρείας ΑΓΕΤ Ηρακλής προς το Ελληνικό Δημόσιο – Τέλη χαρτοσήμου – «Αποζημιώσεις από μέρους του πωλητή».(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
1) Η υπό κατάρτιση σύμβαση εκχώρησης των απαιτήσεων της εταιρείας ΑΓΕΤ Ηρακλής προς το Ελληνικό Δημόσιο, υπόκειται σε αναλογικό τέλος χαρτοσήμου, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 12 και 13 παρ.1α του Π.Δ/τος 28/28 Ιουλίου 1931 «Περί κώδικος των νόμων περί τελών χαρτοσήμου». (ομοφ.) 2) Το Ελληνικό Δημόσιο, ως ειδικός διάδοχος του τ. ΟΑΕ, κατόπιν της κατάρτισης και υπογραφής της σύμβασης εκχώρησης προς αυτό των απαιτήσεων της εταιρείας ΑΓΕΤ Ηρακλής, που αφορούν σε οποιαδήποτε Μνημονευόμενη αξίωση, κατά την έννοια του άρθρου 1.1 της από 27-3-1992 σύμβασης για την πώληση και αγορά των 35.246.430 κοινών ανωνύμων μετοχών του καταβεβλημένου μετοχικού κεφαλαίου της ΑΓΕΤ, δεν υποχρεούται να αποζημιώσει την ΑΓΕΤ για τα έξοδα και τις δαπάνες, στα οποία αυτή υποβλήθηκε, σε σχέση με το νομικό χειρισμό των υποθέσεων, που αφορούν στις ως άνω αξιώσεις, για το χρονικό διάστημα από το έτος 2003 μέχρι σήμερα, διότι η εταιρεία αυτή, από υπαιτιότητά της, δεν τήρησε τον όρο 9.2(β) της προαναφερόμενης σύμβασης. (ομοφ.)

Δεν εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρθρου 46§5 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας περί προληπτικών ή διασφαλιστικών μέτρων, σε σχέση με το Ενιαίο Τέλος Ακινήτων, το χαρτόσημο από μισθώσεις ακινήτων και την εισφορά ΟΓΑ.(...)Στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 46 παρ. 5 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (ΚΦΔ, Ν. 4174/2013), που προβλέπει την επιβολή διασφαλιστικών μέτρων, σε περίπτωση που η φορολογική διοίκηση διαπιστώνει «μη απόδοση, ανακριβή απόδοση, συμψηφισμό, έκπτωση ή διακράτηση Φ.Π.Α., Φ.Κ.Ε., φόρου ασφαλίστρων, παρακρατούμενων, επιρριπτόμενων φόρων, τελών και εισφορών», δεν περιλαμβάνονται τα πάσης φύσεως τέλη και εισφορές, αλλά μόνον αυτά που έχουν κατά νόμο τον χαρακτήρα παρακρατουμένου ή επιρριπτομένου τέλους ή εισφοράς και αποδίδονται στο Δημόσιο ή άλλο δικαιούχο φορέα από πρόσωπο διαφορετικό από το βαρυνόμενο. Το Ενιαίο Τέλος Ακινήτων (ΕΤΑΚ) των άρθρων 5 έως 19 του ν. 3634/2008 και το προβλεπόμενο στις διατάξεις π.δ. της 28ης Ιουλίου 1931 «Περί κώδικος των νόμων περί τελών χαρτοσήμου» τέλος χαρτοσήμου επί του ποσού των κτωμένων μισθωμάτων εξ ακινήτων, καθώς και η αναλογούσα σε αυτό, σύμφωνα με το άρθρο 11 παρ. 1 περ. Γ του ν. 4169/1961 ειδική κοινωνική εισφορά υπέρ του ΟΓΑ, δεν αποτελούν παρακρατούμενο ή επιρριπτόμενο φόρο ή τέλος και, ως εκ τούτου, δεν εμπίπτουν στη διάταξη του άρθρου 46§5 του ν. 4174/2013 (ομοφ.). - ΑΠΟΔΕΚΤΗ

Δυνατότητα αναδρομικού καταλογισμού τέλους χαρτοσήμου για καταρτισθείσες συμβάσεις παραχωρήσεως της χρήσεως επενδυτικών αγαθών και συναφή ζητήματα. 1. Η επιβολή τέλους χαρτοσήμου (και κοινωνικής εισφοράς υπέρ ΟΓΑ), ως και προσθέτου φόρου προστίμου, ειδικώς και μόνον για τις συμβάσεις χρησιδανείου, περί των οποίων η υπ’ αριθμ. 79/2014 γνωμοδότηση του ΝΣΚ, που έχουν συναφθεί πριν από την ημερομηνία εκδόσεως (27-10-2010) της υπ’ αριθμ. 3529/2010 αποφάσεως του Συμβουλίου της Επικράτειας, δεν είναι επιτρεπτή για το προ της εκδόσεως αυτής χρονικό διάστημα, εφόσον η φορολογική διοίκηση ήθελε κρίνει ότι η μη καταβολή των ως άνω επιβαρύνσεων οφείλεται στο γεγονός ότι οι υπόχρεοι συμμορφώθηκαν καλοπίστως προς την υπ’ αριθμ. ΠΟΛ 1184/1995 εγκύκλιο, και ότι η αναδρομική αυτή επιβάρυνση θα μπορούσε, ενόψει των συντρεχουσών σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση συνθηκών, να θέσει σε σοβαρό κίνδυνο την οικονομική σταθερότητα της επιχειρήσεως (πλειοψηφία). 2. Η μεταβολή των απόψεων της διοικήσεως, έστω και αν έχει ως έρεισμα την απόφαση του ΣτΕ ή και τη γνωμοδότηση ΝΣΚ, δεν παρέχει στην φορολογική αρχή δικαίωμα να προβεί, μέσω της διαδικασίας οποιουδήποτε επανελέγχου, στην επιβολή τελών χαρτοσήμου κλπ σε υποθέσεις που είχαν περαιωθεί με οποιονδήποτε τρόπο και σε οποιονδήποτε χρόνο, διότι η απόφαση του ΣτΕ και η γνωμοδότηση του ΝΣΚ δεν συγκροτούν συμπληρωματικά στοιχεία για την ανατροπή φορολογικών εγγραφών που οριστικοποιήθηκαν. Συνακολούθως προς ταύτα, και στα τρία σκέλη του τρίτου ερωτήματος αρμόζει αρνητική απάντηση (ομοφώνως).

ΘΕΜΑ: Κοινοποίηση και ερμηνεία των διατάξεων περί αποσβέσεων των παγίων περιουσιακών στοιχείων των επιχειρήσεων της παρ. 22 του άρθρου 3 και της περ. ζ της παρ. 1 του άρθρου 28 του Ν.4110/23.1.2013 (ΦΕΚ ΑΊ7) « Ρυθμίσεις στη φορολογία εισοδήματος, ρυθμίσεις θεμάτων αρμοδιότητας Υπουργείου Οικονομικών και λοιπές διατάξεις», όπως ισχύουν μετά την τροποποίησή τους με τις διατάξεις της περ. γ' της παρ. 5 και της παρ. 6 του άρθρου 38 του Ν. 4141/5.4.2013 ( ΦΕΚ Α'81) «Επενδυτικά εργαλεία ανάπτυξης, παροχή πιστώσεων και άλλες διατάξεις», της παρ. 6 της υποπαρ. Δ.2 του άρθρου πρώτου του Ν.4152/9.5.2013 (ΦΕΚ ΑΊ07) «Επείγοντα μέτρα εφαρμογής των νόμων 4046/2012, 4093/2012, και 4127/2013» και της παρ. 1 του άρθρου 64 του Ν. 4170/12.7.2013 (ΦΕΚ ΑΊ63) «Ενσωμάτωση της Οδηγίας 2011/16/ΕΕ, ρύθμιση θεμάτων της ΕΛ.Τ.Ε., αναμόρφωση Οργανισμού του Ν.Σ.Κ. και άλλες διατάξεις».

9..) Αντιθέτως, όταν η ανωτέρω κυρία αξίωση των δανειστών στηρίζεται στον αδικαιολόγητο πλουτισμό των οφειλετών (επιχειρήσεων και δημοσίων αρχών της παρ. 1α του άρθρου 3 του ΠΔ 166/2003), δηλαδή όταν δεν υφίσταται νόμιμη σύμβαση, που καταρτίζεται εγγράφως και με τις εγγυήσεις, που παρέχουν οι, λαμβανόμενες αυτεπαγγέλτως υπόψη, δημοσίας τάξεως διατάξεις του ΠΔ 394/1996 περί «Του Κανονισμού Προμηθειών του Δημοσίου» (Πρβλ. ΑΠ Ολ 862/1984 NοB 33,80), για τις εξυπηρετούσες το δημόσιο και γενικό συμφέρον δημόσιες αρχές, το ύψος του επιτοκίου υπερημερίας και ο χρόνος έναρξης της τελευταίας καθορίζεται αποκλειστικά από τη διάταξη του άρθρου 7 παρ. 2 του ΝΔ 496/1974, η οποία, στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι αντίθετη στα άρθρα 4 παρ. 1 του Συντ., 1 του Προσθέτου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και 4 του νέου νόμου [ΠΔ 166/2003,  πρβλ. ΣτΕ Ολ 1663/2009  Nomos, που αναφέρεται στην όμοια προς τη διάταξη του άρθρου 7 παρ. 2 του ΝΔ 496/1974 διάταξη του άρθρου 21 του Κώδικα Νόμων περί Δικών του Δημοσίου (ΠΔ 456/1984)], διότι, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, το νέο νομικό καθεστώς που ισχύει με το ΠΔ 166/2003, έχει ως σκοπό να προστατεύσει τους συναλλασσόμενους με έγκυρες, ισχυρές και νόμιμες συμβάσεις και όχι εκείνους που θεμελιώνουν τις αξιώσεις τους στον επικαλούμενο για τον ανωτέρω λόγο (ανυπαρξία νόμιμης σύμβασης) αδικαιολόγητο πλουτισμό των δημοσίων αρχών.

Χορήγηση ή μη αντιγράφων, αποσπασμάτων ή πιστοποιητικών από τα ληξιαρχικά βιβλία σε οποιονδήποτε αιτούντα και χωρίς την δικαιολόγηση εννόμου συμφέροντος.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
1. Οι αρμόδιοι ληξίαρχοι υποχρεούνται να χορηγούν αντίγραφα, ή αποσπάσματα ή πιστοποιητικά ληξιαρχικών πράξεων, προς οποιονδήποτε αιτούντα: α) Χωρίς την δικαιολόγηση εννόμου συμφέροντος, σύμφωνα με την με αριθμό 73/1994 γνωμοδότηση Ν.Σ.Κ., μόνον κατά το μέρος που αυτά δεν αναγράφουν εν γένει δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα εν ζωή προσώπων, στα οποία αφορούν και τα οποία, αν αναγράφονται, θα πρέπει να απαλείφονται, εφόσον θα μπορούσαν να οδηγήσουν, έστω και εμμέσως, στην αποκάλυψη των δεδομένων αυτών. β) Σε περίπτωση αναφοράς, στις ανωτέρω πράξεις, απλών δεδομένων προσώπων εν ζωή, όπως ο ΑΜΚΑ, κατά τις παρ.1 περ. β’ άρθρου 4 και 1, 2 άρθρου 5 του ν. 2472/1997, κατόπιν συναινέσεως του υποκειμένου ή, αν δεν υπάρχει συναίνεση, κατόπιν επικλήσεως εννόμου συμφέροντος και εφαρμογής των αρχών της συναφείας, προσφορότητας, αναγκαιότητας και αναλογικότητας. γ) Σε περίπτωση αναφοράς, στις ανωτέρω πράξεις, απλών δεδομένων θανόντων, με τις ίδιες, ως άνω, προϋποθέσεις και εφόσον σταθμίσουν με βάση τα εκατέρωθεν αγαθά και συμφέροντα, ότι με τα αιτούμενα στοιχεία δεν θα προκαλείτο παράνομη προσβολή μνήμης τεθνεώτος. δ) Σε περίπτωση αναφοράς, στις ανωτέρω πράξεις, ευαίσθητων δεδομένων, όπως το θρήσκευμα, ή όταν αυτά δύνανται να αποκαλυφθούν εμμέσως από τις πράξεις, σύμφωνα με την παρ.2 άρθρου 7 του ν. 2472/1997, μόνον κατόπιν αδείας της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα. Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να εξετάζεται η τυχόν συνδρομή των προϋποθέσεων του άρθρου 7Α του ν. 2472/1997 και να τηρείται η με αριθμό 1/1999 (ΦΕΚ Β', 555) Κανονιστική Πράξη της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, δηλαδή ο οικείος ληξίαρχος, ως υπεύθυνος επεξεργασίας, να ενημερώνει τα υποκείμενα εγγράφως, πριν την ανακοίνωση των στοιχείων στον αιτούντα. 2. Παρέλκει η εξέταση του ερωτήματος, κατά το μέρος που αφορά στην γνωστοποίηση του ΑΦΜ, διότι αποτελεί αντικείμενο αρμοδιότητας υπηρεσιών του Υπουργείου Οικονομικών (ομοφ.). ΑΠΟΔΕΚΤΗ