Σύνταξη γήρατος:.Με τα δεδομένα αυτά το δικαστήριο έκρινε κατά πλειοψηφία ότι η απασχόληση της αναιρεσείουσας κατά το κρίσιμο χρονικό διάστημα ήταν ευκαιριακή, συνεκτιμωμένου του ότι στη δήλωση φορολογίας εισοδήματος οικονομικού έτους 1998 δήλωσε και εισόδημα από εκμίσθωση αγροτεμαχίων στα ... ποσού 2.174.000 δρχ., και συνεπώς δεν εδικαιούτο συντάξεως γήρατος από τον …, διότι δεν είχε συμπληρώσει 25 απασχόληση από της ενηλικιώσεώς της.(..)Κατόπιν τούτων, το Διοικητικό Εφετείο έκρινε ότι έσφαλε η πρωτόδικη απόφαση την οποία και εξαφάνισε και απέρριψε στη συνέχεια την προσφυγή της αναιρεσείουσας. Με τον τρόπο όμως αυτό το δικάσαν δικαστήριο, κρίναν δηλαδή ότι η αναιρεσείουσα από το 1972 εγκατέλειψε κατά τρόπο μόνιμο και οριστικό την άσκηση του αγροτικού επαγγέλματος και εγκατεστάθη μόνιμα στην …, εξέφερε, κρίση αντίθετη προς όσα περιέχονται στις βεβαιώσεις του ανταποκριτή του .. του Δήμου ... και του εκπροσώπου της συνεταιριστικής οργάνωσης σχετικά με τον τόπο κατοικίας της αναιρεσείουσας. Προκειμένου, δε, να αιτιολογήσει την κρίση του αυτή αρκέσθηκε σε συνολική παράθεση όλων των αποδεικτικών στοιχείων, τόσο εκείνων που τα αρμόδια όργανα του … και, σε περίπτωση αμφισβητήσεως, τα διοικητικά δικαστήρια οφείλουν να λαμβάνουν προεχόντως υπόψη, κατά τα ανωτέρω εκτεθέντα στην πέμπτη σκέψη, όσο και των λοιπών στοιχείων, απομακρύνθηκε δε από τα βεβαιωθέντα από τα αυξημένης βαρύτητας δικαιολογητικά και προσέδωσε μεγαλύτερη βαρύτητα στο περιεχόμενο των λοιπών αποδεικτικών στοιχείων, χωρίς όμως να διαλάβει την, κατά τα ανωτέρω εκτεθέντα, απαιτούμενη ειδική αιτιολογία. (πρβλ. ΣτΕ 741/2006) Για το λόγο αυτό, βασίμως προβαλλόμενο, η υπό κρίση αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή, να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση, η δε υπόθεση που χρειάζεται διευκρίνιση κατά το πραγματικό της μέρος, πρέπει να παραπεμφθεί στο ίδιο δικαστήριο, για νέα, νόμιμη κρίση.

Αναδρομικός διορισμός.(,,,) Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση με την 1776/2001 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών ακυρώθηκε η παράλειψη του αναιρεσιβλήτου Δήμου να περιλάβει τον αναιρεσείοντα στον πίνακα διοριστέων και, στη συνέχεια, σε συμμόρφωση προς την απόφαση αυτή ο αναιρεσείων περιελήφθη τελικώς στον πίνακα αυτόν και διορίσθηκε στην υπηρεσία του αναιρεσιβλήτου Δήμου. Ο τελευταίος δε όφειλε..., ως αρμόδιος κατά το νόμο φορέας, να διορίσει τον αναιρεσείοντα αναδρομικώς από το χρόνο του διορισμού του στη θέση από την οποία απολύθηκε, ώστε να αρθούν οι συνέπειες της ακυρωθείσης παραλείψεώς του. Η υποχρέωση αυτή, εξάλλου, απορρέει, κατά το Σύνταγμα, ευθέως από την ακυρωτική απόφαση, χωρίς να απαιτείται ρητή μνεία της υποχρεώσεως αυτής στην ακυρωτική απόφαση. Κατόπιν τούτου, η παράλειψη του αναιρεσιβλήτου Δήμου να προσδώσει αναδρομικότητα στην πράξη διορισμού του αναιρεσείοντος, ώστε αυτή να ανατρέξει στον χρόνο της αρχικής προσλήψεώς του και, περαιτέρω, η μη καταβολή των αποδοχών του χρονικού διαστήματος της αναδρομής αποτελεί, κατά την έννοια των διατάξεων των άρθρων 105-106 ΕισΝΑΚ., παράνομη παράλειψη του Δήμου . Εξάλλου, υποχρέωση καταβολής της αποζημιώσεως έχει ο αναιρεσίβλητος Δήμος, εφόσον πρόκειται για αποζημίωση αποδοχών υπαλλήλου του, ανεξαρτήτως αν στη διαδικασία επιλογής μετέσχε, κατά τις ισχύουσες διατάξεις, και το Α.Σ.Ε.Π... Τα αντίθετα κρίνοντας το δικάσαν Διοικητικό Εφετείο, έσφαλε και για το λόγο αυτό, βασίμως προβαλλόμενο, πρέπει να γίνει δεκτή η υπό κρίση αίτηση και να αναιρεθεί η προσβαλλομένη απόφαση..

ΣΥΜΒΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ:Εν προκειμένω, οι λόγοι της αιτήσεως αναιρέσεως της δημοτικής επιχειρήσεως "..." οι αφορώντες τον Π. Μ. έχουν κατά τα ανωτέρω απορριφθεί, επομένως η εν λόγω αίτηση πρέπει να απορριφθεί ως προς αυτόν, όπως επίσης πρέπει να απορριφθεί και η αίτηση αναιρέσεως του ιδίου, της οποίας ο μόνος λόγος απερρίφθη ως απαράδεκτος. Ως προς τους Θ. Α., Α. Α., Α. Τ. και Κ. Λ. η αίτηση αναιρέσεως της δημοτικής επιχειρήσεως "...", εν όψει των κατά τα ανωτέρω δεκτών γενομένων λόγων αυτής, πρέπει να γίνει δεκτή, να αναιρεθεί καθ' ολοκληρίαν η αναιρεσιβαλλομένη απόφαση και να παραπεμφθεί η υπόθεση προς περαιτέρω εκδίκαση ενώπιον του ιδίου Δικαστηρίου, του οποίου είναι δυνατή η σύνθεση από άλλον Δικαστή εκτός του εκδώσαντος την εν λόγω απόφαση, ενώ παρέλκει κατά τα προαναφερθέντα η εξέταση των έκτου και εβδόμου λόγων της εν λόγω αιτήσεως αναιρέσεως, οι οποίοι αφορώντες την Α. Α. και τον Α. Τ. αντιστοίχως περιέχουν αιτιάσεις ως προς επί μέρους διατάξεις, ως προς τις οποίες η αναιρεσιβαλλομένη απόφαση έχει κατά τα ανωτέρω αναιρεθεί δυνάμει των δεκτών γενομένων λόγων. Eπειδή, συμφώνως προς τις διατάξεις των άρθρων 176, 180 παρ. 1, 183 και 191 παρ. 2 ΚΠολΔ πρέπει να καταδικασθούν η δημοτική επιχείρηση "..." ως αναιρεσείουσα στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων του Π. Μ. και ο Π. Μ. ως αναιρεσείων στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων της δημοτικής επιχειρήσεως "..." επίσης οι Θ. Α.ς, Α. Α., Α. Τ. και Κ. Λ. στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων της δημοτικής επιχειρήσεως "...", ως ορίζεται στο διατακτικό.

Οφειλές Δημοσίου:Συνεπώς, κατά τα γενόμενα δεκτά στις νομικές σκέψεις της παρούσας, εσφαλμένα με την προσβαλλόμενη απόφαση κρίθηκε ότι το αιτούν Ελληνικό Δημόσιο πρέπει να καταβάλει τους οφειλόμενους τόκους της ανωτέρω επιδικασθείσας απαίτησης με βάση το γενικώς ισχύον επιτόκιο υπερημερίας, το οποίο εφαρμόζεται στις οφειλές των ιδιωτών, και όχι με αυτό του 6%, και, επομένως, ο μοναδικός προβαλλόμενος λόγος αναίρεσης είναι βάσιμος. Κατ’ ακολουθία αυτών που προηγουμένως κρίθηκαν, πρέπει να γίνει δεκτή η ένδικη αίτηση και να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση.

ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ-ΠΡΟΘΕΣΜΙΑ ΑΙΤΗΣΗΣ ΑΝΑΙΡΕΣΗΣ:η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση αναρτήθηκε έξω από την αίθουσα συνεδριάσεων του Διοικητικού Πρωτοδικείου στις 14.7.2020 και έως τις 19.7.2020, το δε νόμιμο πενθήμερο κατ’ άρθρο 260 παρ. 1 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας για την ανάρτηση της απόφασης άρχισε στις 15.7.2020 ... και συμπληρώθηκε, σύμφωνα με τα εκτεθέντα ανωτέρω, στις 19.7.2020. Συνεπώς, η δεκαήμερη προθεσμία για την άσκηση της αίτησης αναίρεσης άρχισε στις 20.7.2020 και συμπληρώθηκε στις 29.7.2020. Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, η κρινόμενη αίτηση, η οποία κατατέθηκε στη Γραμματεία του δικάσαντος διοικητικού πρωτοδικείου στις 3.8.2020 ..., ασκήθηκε εκπρόθεσμα και πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη.Απορρίπτει την αίτηση.

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ.(...)Κατά τα ανωτέρω εκτεθέντα, η διάταξη του άρθρου 18 παρ. 5 της ΚΥΑ 192249/ΕΥΣ 4057/19.8.2002 κρίθηκε από το ΔΕΕ (σκέψη 23 της παρούσας) ως μη συμβατή με το άρθρο 30 παρ. 4 εδ. α΄ του Κανονισμού 1260/1999. Συνεπώς, η επίδικη απόφαση δημοσιονομικής διόρθωσης και ανάκτησης, ερειδόμενη επί διάταξης μη συμβατής με το ενωσιακό δίκαιο και άρα μη εφαρμοστέας, ως εκ της αρχής της υπεροχής του ενωσιακού δικαίου (άρθρο 28 του Συντάγματος) στερείται νομίμου ερείσματος. Τούτου δοθέντος, πρέπει, κατ’ αποδοχή του πρώτου λόγου, να αναιρεθεί η πληττόμενη απόφαση για εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή της διέπουσας την επίδικη σχέση αρχής της διάρκειας, όπως καθορίζεται στο άρθρο 30 παρ. 4 εδ. α΄ του Κανονισμού 1260/1999. Κατά συνέπεια, ο πρώτος λόγος αναίρεσης πρέπει να γίνει δεκτός ως βάσιμος.	Μετά τη διακράτηση και την εξέταση της υπόθεσης στην ουσία πρέπει, σύμφωνα με όσα ήδη εκτέθηκαν, να γίνει δεκτή η από 22.11.2010 έφεση της εκκαλούσας κατά της 3411/Α.Πλ.3704/3.8.2010 απόφασης δημοσιονομικής διόρθωσης του Υφυπουργού Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας και να ακυρωθεί η πράξη αυτή.Μετά την παραδοχή της έφεσης πρέπει να αποδοθεί στην εκκαλούσα το παράβολο που κατέθεσε για την άσκησή της (άρθρο 310 παρ. 1 του ν. 4700/2020). Για τους λόγους αυτούς.Δέχεται  την  από  23.6.2016   (με  ΑΒΔ  1266/2016)   αίτηση  αναίρεσης  της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «…». Αναιρεί την 444/2016 απόφαση του Ι Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου

Επιδιώκει να αναιρεθεί η υπ’ αριθ. 4575/2002 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών.Επειδή, περαιτέρω, η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση πρέπει να αναιρεθεί, καθόσον το Εφετείο δεν προέβη σε διαπίστωση για το πρόγραμμα που είχε υλοποιήσει η εταιρεία μέχρι την ημέρα του ελέγχου, ούτε ότι δεν συνέχισε την υλοποίηση του, με αποτέλεσμα να παραβιάζεται η αρχή της αναλογικότητας, σύμφωνα με την οποία έπρεπε να μη της καταβληθεί μόνο η δαπάνη του μαθήματος που δεν εκτελέσθηκε λόγω της αναβολής του. Ο λόγος αυτός πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος, διότι όπως προκύπτει από τις διατάξεις που παρατέθηκαν στην τρίτη σκέψη, σε περίπτωση παράβασης των διατάξεων αυτών, κατά την εκτέλεση του προγράμματος επιμόρφωσης, προβλέπεται ως συνέπεια μόνο η διακοπή της χρηματοδότησης του συνολική (πρ. βλ. Σ.τ.Ε. 1028/2004). Ακόμη, η αναιρεσείουσα προβάλει ότι καθ΄ ερμηνεία των διατάξεων της ως άνω Υπουργικής απόφασης και των άρθρων 380, 382 και 386 του Αστικού Κώδικα, η διακοπή της χρηματοδότησης δεν ενεργεί αναδρομικώς αλλά μόνο για το μέλλον, διότι αποτελεί καταγγελία και όχι υπαναχώρηση από τη σύμβαση. Ο λόγος αυτός πρέπει να απορριφθεί ως ερειδόμενος σε εσφαλμένη προϋπόθεση, αφού στην προκείμενη περίπτωση δεν πρόκειται για συμβατική σχέση, αλλά για σχέση δημοσίου δικαίου της μονομερούς δηλαδή έγκρισης του προγράμματος επιμόρφωσης του προσωπικού της αναιρεσείουσας. Τέλος, η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση πρέπει να αναιρεθεί, διότι το Εφετείο παρανόμως δεν απάντησε στον επικουρικό λόγο της αγωγής της για απόδοση του αιτούμενου ποσού κατά τις διατάξεις περί αδικαιολόγητου πλουτισμού. Και ο λόγος αυτός πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος, καθόσον ορθώς απερρίφθη σιγή από το Εφετείο ως μη ουσιώδης, αφού δεν νοείται αδικαιολόγητος πλουτισμός από νόμιμη αιτία, δηλαδή με βάση νόμιμη διοικητική πράξη, όπως κρίθηκε ανωτέρω.

Ο αναιρεσείων προβάλλει έλλειψη νόμιμης βάσεως της προσβαλλόμενης απόφασης με την ειδικότερη αιτίαση ότι στην ελάσσονα πρόταση του νομικού συλλογισμού δεν εκτίθενται πραγματικά περιστατικά, τα οποία να θεμελιώνουν ευθύνη του για την επέλευση της απαγγελθείσας έννομης συνέπειας του καταλογισμού. Ο λόγος αυτός είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, καθόσον κατά τα δεκτά γενόμενα στις σκέψεις 22 και 26 η ευθύνη των ελεγχομένων υπαλλήλων του Υπουργείου Οικονομικών από τη Διεύθυνση Εσωτερικών Υποθέσεων είναι αντικειμενική και ουδόλως συναρτάται με την υποκειμενική τους συμπεριφορά. Εφόσον δηλαδή αυτοί απέκτησαν περιουσιακό όφελος, την νόμιμη προέλευση του οποίου δεν μπόρεσαν να αποδείξουν κατά την διαδικασία ενώπιον του Τμήματος, τεκμαίρεται ότι αυτό προήλθε από την, κατ’ εκμετάλλευση της θέσης τους, διάπραξη αθέμιτων εις βάρος και επί ζημία του Δημοσίου συναλλαγών και για το λόγο αυτό καταλογίζονται. Ενόψει τούτων, το δικάσαν Τμήμα με πλήρη και επαρκή αιτιολογία έκρινε ότι ο αναιρεσείων δεν απέδειξε τη νόμιμη προέλευση ποσού τριάντα οκτώ χιλιάδων επτακοσίων πενήντα ενός ευρώ και ογδόντα εννέα λεπτών (38.751,89) και για τον λόγο αυτό καταλόγισε το ποσό αυτό σε βάρος του. Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, η κρινόμενη αίτηση αναίρεσης πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμη στο σύνολό της. Ακολούθως, πρέπει να διαταχθεί η κατάπτωση του κατατεθέντος παραβόλου υπέρ του Δημοσίου (άρθρο 310 παρ. 1 ν. 4700/2020, Α΄ 127). 

Φορολογία εισοδήματος: Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από την προσβαλλομένη απόφαση, ο αναιρεσίβλητος, δικαστικός λειτουργός, σε συμπληρωματική δήλωση φορολογίας εισοδήματος οικονομικού έτους 1989 περιέλαβε ως εισόδημα μισθωτών υπηρεσιών ποσό 2.079.730 δραχμών το οποίο κατεβλήθη σ' αυτόν από το Δημόσιο το έτος 1988 ως διαφορά μεταξύ μισθολογίου δικαστικών λειτουργών και μισθολογίου καθηγητών Α.Ε.Ι. των ετών 1985 και 1986 δυνάμει δικαστικής αποφάσεως, επιφύλαξη δε, την οποία διετύπωσε στην δήλωσή του, περί μη υπαγωγής σε φόρο εισοδήματος του ποσού αυτού διότι τούτο αποτελούσε επιδικασθείσα αποζημίωση κατά το άρθρο 105 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικος, απερρίφθη με την ένδικη πράξη. Με την προσβαλλόμενη απόφαση κρίθηκε κατ' επικύρωση της πρωτοδίκου ότι το εν λόγω ποσό είχε χαρακτήρα αποζημιώσεως κατά το άρθρο 105 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικος, ήτοι ποσού καταβληθέντος για την αποκατάσταση της ζημίας που υπέστη ο αναιρεσίβλητος τα έτη 1985 και 1986 συνεπεία παρανόμου συμπεριφοράς οργάνων του Δημοσίου. Η κρίση, όμως, αυτή του διοικητικού εφετείου δεν είναι νομίμως αιτιολογημένη διότι, κατά τα εκτεθέντα στην προηγούμενη σκέψη, το ως άνω ποσό, ανεξαρτήτως αν επιδικάσθηκε στον αναιρεσίβλητο ως αποζημίωση κατά το άρθρο 105 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικος, αποτελεί εισόδημα μισθωτών υπηρεσιών υποκείμενο σε φόρο εισοδήματος κατά τις ειδικές περί τούτου διατάξεως ...Για τον λόγο αυτό, βασίμως προβαλλόμενο, πρέπει να γίνει δεκτή η υπό κρίση αίτηση και να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση, η δε υπόθεση, χρήζουσα διευκρινίσεως κατά το πραγματικό, πρέπει να παραπεμφθεί στο ίδιο δικαστήριο για νέα κρίση.

Εάν, ιατρός, μέλος Δ.Ε.Π. Τμήματος Ιατρικής, επιλέξει να ενταχθεί στην κατηγορία μερικής απασχόλησης, απαλλάσσεται πλήρως από τα κλινικά του καθήκοντα στην Πανεπιστημιακή Κλινική που έχει τοποθετηθεί, ή μειώνονται και τα κλινικά καθήκοντά του, όπως τα διδακτικά και τα ερευνητικά.(....)Η ένταξη ιατρού, μέλους Δ.Ε.Π. Τμήματος Ιατρικής, τοποθετημένου σε Πανεπιστημιακή Κλινική, σε καθεστώς μερικής απασχόλησης, έχει ως έννομη συνέπεια τον περιορισμό στο ήμισυ του χρόνου παροχής μόνο του, κατ’ άρθρο 64 παρ. 1 περ. (α) έως (γ) του ν. 4957/2022 διδακτικού του έργου και του, κατ’ άρθρο 155 παρ. 2 περ. (β) του ιδίου νόμου, κάθε μορφής διδακτικού, ερευνητικού, επιστημονικού, εργαστηριακού και διοικητικού έργου και δεν συνεπάγεται την ένταξή του στο ίδιο καθεστώς (μερικής απασχόλησης), ως προς το υποχρεωτικά παρεχόμενο, κατά την παράγραφο 1 περίπτωση (η) σε συνδυασμό με την παράγραφο 3 του ιδίου άρθρου, κλινικό έργο προς την Πανεπιστημιακή Κλινική, στην οποία έχει τοποθετηθεί, από την παροχή του οποίου, εξάλλου, ουδόλως απαλλάσσεται (ομόφωνα).