«Συμπληρωματικές οδηγίες για την διαδικασία εφαρμογής της απόφασης ΣτΕ 355/2019 στις περιπτώσεις υποκειμένων-εκδοτών τιμολογίων που καλύπτονται από την απόφαση 8/16.1.2017 του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, όπως έχει διορθωθεί και ισχύει».

ΠΑΡΑΓΡΑΦΗ:Μη νόμιμη η καταβολή ποσού από τέως Νομαρχία σε ιατρό Γενικού Νοσοκομείου, σε εκτέλεση αποφάσεων Μονομελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου και Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου, καθόσον η αξίωση της ανωτέρω ιατρού, έχει υποπέσει σε παραγραφή, μετά την πάροδο πενταετίας από την έκδοση της απόφασης του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου, με την οποία κατέστη τελεσίδικη η  απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου (άρθρο 48 παρ. του ν.δ./τος 496/1974, ΦΕΚ Α΄ 204/1974).

Η ρύθμιση του άρθρου 7 παρ. 2 ΝΔ 496/1974, με την οποία αναγνωρίζεται το δικαίωμα στα ΝΠΔΔ να καταβάλουν ποσοστό τόκου υπερημερίας (6%) μικρότερο από εκείνο που καταβάλουν οι ιδιώτες, εισάγει επιτρεπτή εξαίρεση και διάκριση υπέρ των προσώπων αυτών και κρίνεται συνταγματική. Αντίθετη η μειοψηφία. Παραπέμφθηκε στην Ολομέλεια με την υπ΄ αρ. 248/2005 απόφαση Β1 τμήματος και αναιρεί την υπ΄ αρ. 2515/2003 απόφαση Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών.

Αίτηση για άρση αποφατικής σύγκρουσης δικαιοδοσίας, ασκούμενη στο ΑΕΔ - φύση διαταγής πληρωμής  αναστολή προθεσμιών στις δικαστικές διακοπές.(...) Στην προκειμένη περίπτωση, όπως εκτίθεται στην πρώτη σκέψη, η διαφορά προκλήθηκε από την άσκηση ανακοπής και στη συνέχεια εφέσεως ενώπιον πολιτικού δικαστηρίου κατά διαταγής πληρωμής που εκδόθηκε από πολιτικό δικαστή, κατά τη διαδικασία των άρθρων 624 έως 634 του Κώδικα Πολιτ. Δικονομίας. Δεδομένου ότι η έκδοση διαταγής πληρωμής εντάσσεται στην άσκηση δικαστικής και όχι διοικητικής αρμοδιότητας, ο έλεγχος της ορθότητας της αποφάσεως του δικαστικού λειτουργού της πολιτικής δικαιοδοσίας, που δέχθηκε την αίτηση εκδόσεως διαταγής πληρωμής για απαίτηση από σύμβαση δημοτικού έργου, ανήκει, κατά τα προεκτεθέντα, αποκλειστικά στα πολιτικά δικαστήρια. Συνεπώς, ορθώς, αν και με διάφορη αιτιολογία, απορρίφθηκε από το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών η ανακοπή του Δήμου  κατά της  διαταγής πληρωμής του Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, ενώ, αντιθέτως, εσφαλμένως το πολιτικό Εφετείο Αθηνών απέρριψε έφεση του Δήμου  κατά της αποφάσεως του Πολυμελούς Πρωτοδικείου που είχε απορρίψει για έλλειψη δικαιοδοσίας ανακοπή του Δήμου κατά της ανωτέρω διαταγής πληρωμής υπό τα συντρέχοντα πραγματικά και νομικά δεδομένα της υποθέσεως,..Δια ταύτα Αίρει υπέρ της δικαιοδοσίας των πολιτικών δικαστηρίων την αποφατική σύγκρουση, κατά τα αναφερόμενα στο σκεπτικό.Εξαφανίζει την 8462/22-10-2002 απόφαση του Εφετείου Αθηνών και παραπέμπει την υπόθεση στο δικαστήριο προς κρίση.

Ερωτάται: α) Πώς επηρεάζεται η καταχώρηση της επωνυμίας συγκεκριμένης κοινωνίας δικαιώματος εκμετάλλευσης ξενοδοχειακής επιχείρησης στο φορολογικό μητρώο από το δεδικασμένο που προκύπτει από τη με αριθμό 320/2014 απόφαση του Αρείου Πάγου, την έκδοση της με αριθμό 21/2021 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ηρακλείου και τη σύνταξη μεταγενέστερης της πρώτης απόφασης συμβολαιογραφικής πράξης και β) εάν είναι δυνατή η μεταβίβαση του ποσοστού συμμετοχής σε κοινωνία δικαιώματος, χωρίς τη συναίνεση των λοιπών κοινωνών.(...)α) Λαμβάνοντας υπόψη τη με αριθμό 320/2014 απόφαση του Αρείου Πάγου, την με αριθμό 21/2021 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ηρακλείου και το συμβόλαιο με αριθμό …../29.07.2016 του Συμβολαιογράφου Αθηνών Αθανασίου Πετράκη η Φορολογική Διοίκηση καταχώρησε ορθά στο φορολογικό μητρώο τις μεταβολές που αφορούν συγκεκριμένη κοινωνία δικαιώματος εκμετάλλευσης ξενοδοχειακής επιχείρησης (ομόφωνα). β) Είναι δυνατή η μεταβίβαση του ποσοστού της μερίδας κοινωνού χωρίς τη συναίνεση των λοιπών κοινωνών (ομόφωνα).

ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ-ΕΛΕΓΧΟΣ ΕΚΛΟΓΙΚΩΝ ΔΑΠΑΝΩΝ-ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ:Επειδή, εν προκειμένω, με την προσβαλλόμενη απόφασή της η Επιτροπή Ελέγχου Δαπανών και Εκλογικών Παραβάσεων της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής επέβαλε σε βάρος του αιτούντος, επικεφαλής του συνδυασμού «…» και υποψηφίου δημάρχου, πρόστιμο λόγω μη ανάρτησης των εσόδων του συνδυασμού στην κεντρική βάση δεδομένων του Υπουργείου Εσωτερικών κατά παράβαση των οριζομένων στο άρθρο 10 του ν. 3870/2010. Σύμφωνα, όμως, με τις παρατεθείσες στη σκέψη 2 διατάξεις, το κρινόμενο ένδικο βοήθημα, το οποίο ασκήθηκε στις 2.5.2014 και στρέφεται κατά πράξεως επιβολής διοικητικής κυρώσεως (προστίμου) εκδοθείσης από την κατά τόπο αρμόδια Επιτροπή Ελέγχου Δαπανών και Εκλογικών Παραβάσεων της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής, η οποία δεν αποτελεί, όπως συνάγεται από τις προεκτεθείσες διατάξεις του άρθρου 12 του ν. 3870/2010, ανεξάρτητη αρχή, ώστε να συντρέχει η προβλεπόμενη στον νόμο εξαιρετική αρμοδιότητα του Συμβουλίου της Επικρατείας, έχει τον χαρακτήρα προσφυγής ουσίας. Ως εκ τούτου, η εκδίκασή του υπάγεται στην αρμοδιότητα του κατά τόπο αρμόδιου Διοικητικού Πρωτοδικείου(...) Παραπέμπει το κρινόμενο ένδικο βοήθημα στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών.

Kαταβολή επιδικασθείσας αποζημίωσης.Με δεδομένα αυτά, η εντελλόμενη δαπάνη είναι μη κανονική, διότι, κατά παράβαση των αναφερόμενων στη μείζονα σκέψη διατάξεων, η ανάληψη της συνολικής υποχρέωσης, καθώς και η δέσμευση της σχετικής πίστωσης, κατά το ανωτέρω συνολικό ποσό που προέκυψε σε εκτέλεση εις βάρος του Νοσοκομείου της 425/2012 απόφασης του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου ... (Στ΄Τμήμα), δεν έγινε αμέσως μετά την κοινοποίηση σε αυτό της 742/2016 απόφασης του Β΄ Τριμελούς Διοικητικού Εφετείου ..., με την οποία επικυρώθηκε τελεσιδίκως η κρίση της ως άνω απόφασης του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου ..., ήτοι στις 12.7.2016, αλλά το πρώτον μετά την παρέλευση εννέα (9) περίπου μηνών από αυτήν, κατά τα βασίμως προβαλλόμενα από την Επίτροπο. Πλην όμως, το Κλιμάκιο συνεκτιμώντας το ύψος του εντελλόμενου ποσού σε συνδυασμό με την ανεπάρκεια πίστωσης του Κ.Α.Ε.,...κρίνει ότι τα αρμόδια όργανα του νοσοκομείου συγγνωστώς και χωρίς πρόθεση καταστρατήγησης των οικείων διατάξεων υπέλαβαν ότι θα μπορούσαν νομίμως να προβούν σε ανάληψη της σχετικής υποχρέωσης και να δεσμεύσουν την απαιτούμενη πίστωση για την καταβολή της αποζημίωσης, όχι αμέσως μετά την κοινοποίηση της δικαστικής απόφασης λόγω ανεπαρκούς πίστωσης, αλλά μόλις τούτο κατέστη δυνατό, ήτοι εις βάρος του προϋπολογισμού του οικονομικού έτους 2017 και έπειτα από σχετική αναμόρφωση αυτού.... Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, η εντελλόμενη δαπάνη είναι μη κανονική, πλην όμως το χρηματικό ένταλμα πρέπει να θεωρηθεί, λόγω συγγνωστής πλάνης.

Ερωτάται εάν η αρμόδια Υπηρεσία του e-ΕΦΚΑ έχει τη δυνατότητα να προβεί στην αποδοχή των αιτήσεων παραίτησης του μόνιμου υπαλλήλου του Οργανισμού Κ. Χ. κατηγορίας ΔΕ, κλάδου Διοικητικών Γραμματέων με βαθμό Α΄, όταν σε βάρος του έχει ασκηθεί ποινική δίωξη για το αδίκημα της παράβασης καθήκοντος και έχει παραπεμφθεί με απευθείας κλήση ως κατηγορούμενος στο ακροατήριο του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών με, εξ αναβολής, δικάσιμο την 01-12-2022.(...)Η αρμόδια Υπηρεσία του e-ΕΦΚΑ δεν δύναται να προβεί στην αποδοχή των, κατ’ άρθρο 148 παρ. 2 του ν. 3528/2007, υποβληθεισών (από 10-03-2022 και 28-03-2022) αιτήσεων παραίτησης του υπαλλήλου του e-ΕΦΚΑ Κ. Χ., τουλάχιστον μέχρι την έκδοση της απόφασης του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών, που θα εκδικάσει την ποινική του υπόθεση κατά τη δικάσιμο της 1-12-2022. Και τούτο γιατί το χρονικό διάστημα τούτο θεωρείται εύλογο, δεν οδηγεί σε υπέρμετρο περιορισμό της βούλησης του εν λόγω υπαλλήλου και ανταποκρίνεται στην αρχή της αναλογικότητας.

Πράξη επιβολής ΦΠΑ....Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, με την προαναφερόμενη 39/1994 πράξη του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. ...., σε βάρος της ήδη αναιρεσείουσας εταιρείας είχε επιβληθεί ειδικό πρόστιμο 65.198.630 δραχμών, σύμφωνα με την παραπάνω διάταξη του άρθρου 48 παρ.3 του ν. 1642/1986, με την αιτιολογία ότι αυτή είχε εκπέσει φόρο προστιθέμενης αξίας εισροών συνολικής αξίας 13.039.726 δραχμών, που αφορούσε τη διαχειριστική περίοδο από 17.11.1992 έως 31.12.1993 βάσει εικονικών τιμολογίων-δελτίων αποστολής των .... και .... Σχετικώς, όπως επίσης αναφέρεται στην αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, είχε εκδοθεί η υπ’ αριθ. 17/25.5.1994 προσωρινή πράξη καταλογισμού φόρου προστιθέμενης αξίας. Το διοικητικό εφετείο, λαμβάνοντας υπόψη ότι με τη 1488/1997 απόφασή του, κατ’ αποδοχή εφέσεως του Δημοσίου εξαφανίστηκε η 4661/1995 απόφαση του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου ... και απορρίφθηκε η προσφυγή της αναιρεσείουσας κατά της παραπάνω πράξης επιβολής φόρου προστιθέμενης αξίας και ενόψει του παρακολουθηματικού χαρακτήρα του ενδίκου προστίμου σε σχέση με τον κύριο φόρο με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση εξαφάνισε την προαναφερόμενη πρωτόδικη απόφαση (4662/1995 του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Πειραιά) και απέρριψε την προσφυγή της αναιρεσείουσας που εστρέφετο κατά της ένδικης πράξης επιβολής προστίμου.

Εκδίκαση προσφυγής.( το ένδικο βοήθημα απορρίφθηκε ως απαράδεκτο) Με τα δεδομένα αυτά, το υπό κρίση ένδικο βοήθημα, στρεφόμενο αφενός κατά της ως άνω 10/9.2.2010 πράξης της Επιτρόπου του Ελεγκτικού Συνεδρίου στον .... περί μη θεώρησης του προαναφερόμενου χρηματικού εντάλματος και αφετέρου κατά της 134/2010 πράξης του IV Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου, οι οποίες αμφότερες εκδόθηκαν στο πλαίσιο της προπεριγραφείσας διαδικασίας προληπτικού ελέγχου δαπανών, είναι απαράδεκτο, καθόσον η διαδικασία αυτή είναι, σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν στην προηγούμενη σκέψη, αποκλειστική και δεν προβλέπεται εκ του εφαρμοστέου νομοθετικού καθεστώτος η δυνατότητα άσκησης οποιουδήποτε ενδίκου βοηθήματος κατά πράξεων, όπως οι προσβαλλόμενες, που εκδίδονται στο πλαίσιο αυτής.... Κατ΄ ακολουθίαν τούτων, το κρινόμενο ένδικο βοήθημα πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτο. Κατ΄ ακολουθίαν τούτων, το κρινόμενο ένδικο βοήθημα πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτο