Η απόφαση (Αριθμός 369/19-2-2025) αφορά την απόρριψη της ενδικοφανούς προσφυγής της εταιρείας «...» κατά της σιωπηρής άρνησης της Δ.Ο.Υ. ΦΑΕ Πειραιά να αποδεχθεί αίτημα μείωσης της φορολογητέας βάσης ΦΠΑ και επιστροφής ΦΠΑ συνολικού ύψους €575.431,39 για την περίοδο 1-7-2010 έως 30-4-2017. Η προσφεύγουσα επικαλέστηκε ότι η απαίτηση κατέστη οριστικά ανεπίδεκτη είσπραξης (€3.587.139,12 καθαρή αξία) λόγω της επικυρωμένης συμφωνίας εξυγίανσης της οφειλέτριας εταιρείας και του ύψους των οφειλών της. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 19 παρ. 5α του ν.2859/2000, καθώς δεν έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία ρευστοποίησης των μη μεταβιβαζόμενων περιουσιακών στοιχείων της οφειλέτριας εταιρείας από τον Ειδικό Εντολοδόχο, ο οποίος μάλιστα έχει αποποιηθεί του διορισμού του. Συνεπώς, δεν διαπιστώνεται ο βέβαιος χαρακτήρας της μη είσπραξης των απαιτήσεων.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη της ενδικοφανούς προσφυγής μιας εταιρείας κατά της σιωπηρής απόρριψης της επιφύλαξής της, σχετικά με την τροποποιητική δήλωση ΦΠΑ περιόδου Νοεμβρίου 2020. Η προσφεύγουσα ζητούσε μείωση της φορολογητέας βάσης κατά 9.734.283,74 ευρώ και επιστροφή ΦΠΑ 1.405.268,03 ευρώ, υποστηρίζοντας ότι δεν πρόκειται να εισπράξει το τίμημα από αγοραστή της λόγω αδυναμίας πληρωμής, επικαλούμενη την Οδηγία ΦΠΑ και την ερμηνεία του ΣτΕ (355/2019). Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι η επίκληση του προηγούμενου δεν ευσταθεί, καθώς δεν έχει εκδοθεί δικαστική απόφαση επικύρωσης συμφωνίας εξυγίανσης, όπως απαιτείται για τη μείωση της φορολογητέας βάσης κατά το άρθρο 19 παρ. 5α του ν. 2859/2000.

Η απόφαση 978/23.05.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ιδιωτικής κεφαλαιουχικής εταιρείας (ΙΚΕ). Η προσφεύγουσα ζητούσε την πλήρη απαλλαγή της από την αλληλέγγυα ευθύνη για χρέη λυθείσας ομορρύθμου εταιρείας, καθώς είχε διατελέσει εκκαθαρίστρια αυτής. Οι επίμαχες οφειλές, για τις οποίες η Δ.Ο.Υ. Κοζάνης δεν ενέκρινε την απαλλαγή, αφορούσαν Φόρο Προστιθέμενης Αξίας (ΦΠΑ) και Φόρο Εισοδήματος (συμπεριλαμβανομένου του τέλους επιτηδεύματος) που κατέστησαν ληξιπρόθεσμες κατά τη διάρκεια της θητείας της ως εκκαθαρίστριας. Η ΔΕΔ έκρινε, με βάση το άρθρο 49 του ΚΦΔ, ότι τεκμαίρεται η υπαιτιότητα της προσφεύγουσας για τις οφειλές αυτές, και ότι οι ενέργειες της εκκαθάρισης (όπως η ρευστοποίηση περιουσίας) δεν ήταν αρκετές για να αποδείξουν την έλλειψη υπαιτιότητας και να ανατρέψουν το νομικό τεκμήριο.

Η απόφαση αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής από εταιρεία που ζητούσε μείωση της φορολογικής βάσης και επιστροφή Φ.Π.Α. ύψους 21.664,09 € λόγω οριστικής διαγραφής μέρους ανεξόφλητων απαιτήσεών της. Η διαγραφή προέκυψε κατόπιν επικύρωσης Συμφωνίας Εξυγίανσης από το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών, η οποία επέβαλε διαγραφή 80% των απαιτήσεων της προσφεύγουσας έναντι της οφειλέτιδας εταιρείας, καθώς θεωρήθηκε μη κρίσιμος προμηθευτής. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) έκρινε την προσφυγή βάσιμη, επικαλούμενη τη νομολογία του ΣτΕ (Απόφαση 355/2019) ότι η δικαστική επικύρωση της συμφωνίας εξυγίανσης συνιστά επαρκή απόδειξη «ολικής ή μερικής μη πληρωμής του τιμήματος» κατ' άρθρο 19 παρ. 5α του Κώδικα Φ.Π.Α. Ως εκ τούτου, διατάσσει τον Προϊστάμενο του ΚΕΦΟΔΕ Αττικής να προβεί σε νέα εκκαθάριση του φόρου και να επιστρέψει το αναλογούν ποσό του Φ.Π.Α.

Αν το γεγονός ότι με απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών ακυρώθηκε απόφαση Γενικής Συνέλευσης ανώνυμης εταιρείας που αποφάσισε τη σύσταση θυγατρικής ανώνυμης εταιρείας, έχει επιπτώσεις στην υπόσταση της τελευταίας, η οποία έχει υπαχθεί στον επενδυτικό νόμο 3908/2011.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Η απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, με την οποία κηρύχθηκαν άκυρες οι αποφάσεις τακτικής γενικής συνέλευσης των μετόχων της μητρικής εταιρείας επί όλων των θεμάτων της ημερήσιας διάταξης, μεταξύ των οποίων ήταν και η απόφαση για τη σύσταση της θυγατρικής ανώνυμης εταιρείας, ακόμη και αν τελεσιδικήσει, δεν έχει επιπτώσεις στη νόμιμη υπόσταση της τελευταίας και κατά συνέπεια δεν επηρεάζονται τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις της που απορρέουν από την υπαγωγή επενδυτικού της σχεδίου στον νόμο 3908/2011. Και τούτο διότι η ακύρωση της παραπάνω απόφασης δεν εμπίπτει στους περιοριστικά αναφερόμενους λόγους ακυρότητας της ανώνυμης εταιρείας τόσο με βάση τις διατάξεις του άρθρου 4α του κ.ν. 2190/1920, όσο και του άρθρου 11 του ν. 4548/2018. Εξάλλου, σε κάθε περίπτωση, λαμβανομένου υπόψη ότι η θυγατρική εταιρεία καταχωρήθηκε στο ΓΕΜΗ στις 1-8-2014, έχει παρέλθει η αποκλειστική αποσβεστική προθεσμία των δύο ετών για την άσκηση της ως άνω αγωγής ακυρότητας (ομόφ.).

Α. Εφόσον η εταιρεία «O… Α.Ε.» έχει υπαχθεί σε καθεστώς εξυγίανσης, η οποία πραγματοποιείται με μεταβίβαση μέρους του ενεργητικού και μέρους του παθητικού σε νέα και ανεξάρτητη νομική οντότητα, την εταιρεία «N… Α.Ε.»: α) Νομιμοποιείται ο Φορέας να επιδιώξει με αναγκαστικά μέτρα την είσπραξη των απαιτήσεών του από τους κατά νόμο υπεύθυνους της εταιρείας «O… Α.Ε.», ενόσω εκκρεμούν οι εργασίες του ειδικού εντολοδόχου για τη ρευστοποίηση των περιουσιακών στοιχείων που δεν έχουν μεταβιβαστεί στην εταιρεία «N… Α.Ε.» β) Εξακολουθεί να υφίσταται η αλληλέγγυα ευθύνη των κατά νόμο υπεύθυνων της εταιρείας ...(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Για το υπό στοιχείο Α. α) ερώτημα: Ο e-ΕΦΚΑ, δύνατο (και υποχρεούτο) ακόμη και προ της έναρξης των εργασιών του ειδικού εντολοδόχου για τη ρευστοποίηση του μη μεταβιβαζόμενου στη «N… Α.Ε.» ενεργητικού της «O… Α.Ε.», να έχει εκκινήσει τη διαδικασία ατομικής αναγκαστικής εκτέλεσης σε βάρος των διοικούντων την τελούσα υπό διαδικασία εξυγίανσης εταιρεία «O… Α.Ε.», υπό τις προϋποθέσεις που ορίζουν οι διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 31 του ν. 4321/2015, όπως ισχύουν, που προβλέπουν την προσωπική και αλληλέγγυα ευθύνη τους. Για το υπό στοιχείο Α. β) ερώτημα: Το ερώτημα αυτό δεν πληροί τις προϋποθέσεις υποβολής ερωτήματος προς έκδοση γνωμοδότησης, όπως αυτές ορίζονται στην παράγραφο 2 του άρθρου 8 του ν. 4831/2021. Για το υπό στοιχείο Β. ερώτημα: Η πρόβλεψη στον υπ’ αριθ. ΙΙΙ. 11. 6. όρο της επικυρωθείσας δικαστικά συμφωνίας εξυγίανσης ότι, μετά το πέρας της εκκαθάρισης και τη ρευστοποίηση των περιουσιακών στοιχείων της εταιρείας και με την προϋπόθεση ότι αυτή δεν θα διαθέτει οιοδήποτε περιουσιακό στοιχείο ή πάγιο εξοπλισμό ή απαίτηση προς είσπραξη, παρά μόνον υποχρεώσεις, η εταιρεία θα προβεί σε διαγραφή του μη μεταβιβαζόμενου παθητικού από τα τηρούμενα βιβλία της, δεν έχει ως έννομη συνέπεια την απόσβεση τυχόν εναπομείνασας απαίτησης του e-ΕΦΚΑ κατά της εταιρείας «O… Α.Ε.». Τούτο, καθόσον από καμία διάταξη νόμου δεν προβλέπεται ότι η διαγραφή χρεών από τα τηρούμενα βιβλία εταιρείας συνιστά λόγο διαγραφής των χρεών της προς το Δημόσιο ή ν.π.δ.δ. και ως εκ τούτου, λόγο απόσβεσης αυτών.(Ομοφωνα)

Η απόφαση 538/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ανώνυμης εταιρείας κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ για τις φορολογικές περιόδους 01.01.2022-31.12.2022 και 01.01.2023-30.04.2023. Η Δ.Ο.Υ. μείωσε το πιστωτικό υπόλοιπο φόρου προς έκπτωση, μη αναγνωρίζοντας συνολικό ΦΠΑ 388.792,66€ επί αγορών επενδυτικών αγαθών για την κατασκευή φωτοβολταϊκού υποσταθμού. Η ΔΕΔ έκρινε ορθά ότι η προσφεύγουσα δεν είχε δικαίωμα έκπτωσης, διότι, σύμφωνα με το άρθρο 30 του ν. 2859/2000, το δικαίωμα κρίνεται οριστικά κατά την έναρξη χρησιμοποίησης του αγαθού. Διαπιστώθηκε ότι δεν είχαν εκδοθεί οι απαραίτητες εγκρίσεις χρήσης γης, η εταιρεία είχε πουλήσει τον βασικό εξοπλισμό του πάρκου, και οι εργασίες είχαν ανασταλεί προσωρινά με δικαστική απόφαση ασφαλιστικών μέτρων, αποδεικνύοντας ότι το επενδυτικό αγαθό δεν επρόκειτο να χρησιμοποιηθεί για φορολογητέες εκροές.

Η απόφαση 992/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της επιχείρησης «.................. ............ ............... Α.Β.Ε.Ε.» κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ, φορολογικής περιόδου 01/01/2024 – 31/07/2024. Η πράξη επέβαλε κύριο φόρο €46.692,30 (συνολικά €70.038,45 με πρόστιμο) επειδή ενδοκοινοτικές παραδόσεις νωπών φρούτων, συνολικής αξίας €528.284,00, φορολογήθηκαν με συντελεστή 13% καθώς κρίθηκε ότι δεν πληρούσαν τις προϋποθέσεις απαλλαγής του άρθρου 28 του ν.2859/2000. Βασικό ζήτημα ήταν η παράλειψη υποβολής ανακεφαλαιωτικού πίνακα και η μη ορθή γνωστοποίηση ΑΦΜ/ΦΠΑ του αποκτώντος. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς της εταιρείας περί παράβασης του δικαιώματος ακρόασης και εσφαλμένης εφαρμογής του νόμου, κρίνοντας ότι η μη τήρηση των ουσιαστικών προϋποθέσεων οδηγεί σε απόρριψη της εφαρμοζόμενης απαλλαγής.

Η Απόφαση 650/2025 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής ανώνυμης επιχείρησης και την ακύρωση δύο Οριστικών Πράξεων Διορθωτικού Προσδιορισμού ΦΠΑ (περιόδων 2023 και 2024) του 1ου ΕΛ.ΚΕ. ΑΤΤΙΚΗΣ. Ο έλεγχος είχε καταλογίσει συνολικό ποσό €37.544,95 (φόρο και πρόστιμα), κρίνοντας ότι τιμολόγια παροχής υπηρεσιών προς Ολλανδική επιχείρηση, μέλος του ίδιου ομίλου, δεν ήταν απαλλασσόμενες ενδοκοινοτικές πράξεις. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η προσφεύγουσα τελικά προσκόμισε την επίσημα μεταφρασμένη σύμβαση, αποδεικτικά VIES και τραπεζικές κινήσεις, τα οποία τεκμηριώνουν ότι οι υπηρεσίες εμπίπτουν στις διατάξεις του άρθρου 14 του ν. 2859/2000. Συνεπώς, ο τόπος φορολόγησης δεν ήταν το εσωτερικό της χώρας, οπότε οι πράξεις ακυρώθηκαν.

Η Απόφαση 1227 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών της 07/07/2025 απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε στις 13/03/2025, η οποία στρεφόταν κατά πράξεων προσδιορισμού φόρου ΕΝ.Φ.Ι.Α. (Ν.4223/2013). Η προσφεύγουσα ζητούσε την τροποποίηση της αντικειμενικής αξίας ενός ακινήτου επικαλούμενη ότι είναι πολύ μικρότερη βάσει της σχετικής ιστοσελίδας του Υπουργείου Οικονομικών και την επιστροφή του επιπλέον φόρου που είχε πληρώσει. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή διότι κρίθηκε γενική και αόριστη, καθώς η υπόχρεη δεν μνημόνευε ρητώς τις προσβαλλόμενες πράξεις (αριθμό, ημερομηνία, έτος) ούτε τους λόγους (πλημμέλειές) τους με σαφή και συγκεκριμένο τρόπο, καθιστώντας το δικόγραφο ανεπίδεκτο δικαστικής εκτίμησης, σύμφωνα με τη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ).