×
register
Συνδρομητική Υπηρεσία. Για να έχετε πλήρη πρόσβαση στο mydocman.gr πρέπει να συνδεθείτε: Είσοδος

ΣτΕ/3558/2006

Τύπος: Δικαστικές Αποφάσεις

ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ: 3669/2008

Το Διοικητικό Εφετείο, με την προσβαλλόμενη απόφασή του, την απέρριψε, γιατί έκρινε τους ισχυρισμούς αυτούς ως αβάσιμους, αλλά και γιατί η αναιρεσείουσα δεν είχε υποβάλει όλα τα αιτήματά της, που αφορούσαν εκτελεσμένες εργασίες και όχι οψιγενείς αιτίες, με την τελική επιμέτρηση (11.10.1994), απώτερο κατά νόμο χρονικό σημείο υποβολής τέτοιων αιτημάτων, παρά αργότερα, με την αίτησή της 16183/7.12.1994. Με τα δεδομένα αυτά, τα δύο επάλληλα αιτιολογικά ερείσματα της προσβαλλομένης, το περί απαραδέκτου ως εκ του χρόνου υποβολής των αιτημάτων της αναιρεσειούσης και το περί εν πάση περιπτώσει αβασίμου των ισχυρισμών της, δεν έχουν καμία αντίφαση, όπως αβάσιμα αυτή υποστηρίζει με το δικόγραφο των προσθέτων λόγων. Εξ άλλου, ο λόγος του κυρίου δικογράφου με τον οποίο προβάλλεται, χωρίς καμία συγκεκριμένη αναφορά σε δικόγραφο, ότι το Διοικητικό Εφετείο δεν έλαβε υπόψη ισχυρισμό της αναιρεσειούσης περί του ότι είχε υποβάλει τα αιτήματά της πριν από την τελική επιμέτρηση, πρέπει ν’ απορριφθεί προεχόντως ως αόριστος. 5. Επειδή κατά της επάλληλης αυτής αιτιολογίας περί απαραδέκτου των αιτημάτων της αναιρεσειούσης ως εκ του χρόνου υποβολής των που, και μόνη, αρκεί να στηρίξει την προσβαλλομένη, δεν προβάλλεται άλλος λόγος. Συνεπώς, όλοι οι λοιποί λόγοι πρέπει ν’ απορριφθούν ως αλυσιτελείς, καθώς και η κρινόμενη αίτηση στο σύνολό της.


Ιστορικό Αναθεωρήσεων (Πιλοτική Εφαρμογή)

Σχετικά Έγγραφα

ΣΤΕ/920/2011

Δημοσίευση κανονιστικών αποφάσεων και τυπικών νόμων:.Επειδή, περαιτέρω, προβάλλεται από το αναιρεσείον Ταμείο ότι παρανόμως το δικάσαν εφετείο δεν εξέτασε τους προβληθέντες με την έφεσή του λόγους : α) Περί απαραδέκτου της προσφυγής της αναιρεσίβλητης, η οποία ασκήθηκε εκπροθέσμως, άλλως γιατί ήταν δεύτερη προσφυγή κατά της ίδιας διοικητικής πράξης. β) Περί παραγραφής της αξιώσεως της αναιρεσίβλητης, σύμφωνα με τα άρθρα 48 και 49 του π.δ. 496/1976 περί λογιστικού των ν.π.δ.δ. γ) Περί αοριστίας της προσφυγής, διότι δεν αναφέρεται σε αυτήν ποιο ποσό εισφορών αφορούσε την ίδια, ως πλοιοκτήτρια, και ποιο το πλήρωμα του πλοίου, και δ) Περί μη συνδρομής εν προκειμένω των προϋποθέσεων των άρθρων 904 επ. του Α.Κ. περί αδικαιολογήτου πλουτισμού. Ο υπό στοιχ. α΄ ισχυρισμός περί απαραδέκτου της προσφυγής της αναιρεσίβλητης είχε προβληθεί με την έφεση του αναιρεσείοντος Ταμείου, ήταν όμως αόριστος, γιατί δεν ανέφερε κανένα συγκεκριμένο στοιχείο, από το οποίο προέκυπτε το εκπρόθεσμο της προσφυγής, ενόψει της κρίσεως του πρωτοδικείου ότι η προσφυγή κατά της απόφασης του ΔΣ του ... είχε ασκηθεί εμπροθέσμως και εν γένει παραδεκτώς, ούτε πότε είχε ασκηθεί η κατά τους ισχυρισμούς του αναιρεσείοντος πρώτη προσφυγή. Συνεπώς, ο υπό κρίση ισχυρισμός δεν ήταν ουσιώδης και δεν όφειλε να τον εξετάσει το εφετείο, όπως αβασίμως προβάλλεται με την κρινόμενη αίτηση. Οι υπό στοιχείο β΄ και γ΄ ισχυρισμοί δεν είχαν προβληθεί ενώπιον του Εφετείου και ο υπό στοιχ. δ΄ ισχυρισμός είχε προβληθεί απαραδέκτως με το υπόμνημα κατ’ έφεση και όχι με το δικόγραφο της έφεσης. Ορθώς λοιπόν το Εφετείο δεν εξέτασε και τους ισχυρισμούς αυτούς.


Α.1054/2022

Καθορισμός της διαδικασίας και λοιπών ζητημάτων για την ψηφιακή υποβολή αιτημάτων μέσω της Εφαρμογής Ψηφιακής Υποδοχής και Διαχείρισης Αιτημάτων της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων «Τα Αιτήματά μου».


ΝΣΚ/174/2014

ΚΑΤΑΣΧΕΣΗ ΕΙΣ ΧΕΙΡΑΣ ΤΡΙΤΟΥ,  ΔΗΛΩΣΗ ΤΡΙΤΟΥ Α) Η κατάσχεση απαιτήσεων των παρόχων κατάρτισης από τη δράση «Επιταγή εισόδου στην αγορά εργασίας για ανέργους νέους ηλικίας έως 29 ετών» δεν είναι επιτρεπτή όσον αφορά το οφειλόμενο ποσό της πρώτης πληρωμής (ομοφ.). Η Υπηρεσία εις χείρας της οποίας, ως τρίτης γίνεται η κατάσχεση, πρέπει να αναμείνει τον εύλογο χρόνο που απαιτείται από τις περιστάσεις προτού καταβάλει τη δεύτερη πληρωμή και, εάν μεν δεν επακολουθήσει σύμβαση, να παρακρατήσει το κατασχεθέν ποσό από το ποσό της δεύτερης πληρωμής, γιατί αυτή είναι η τελική πληρωμή, αφού ολοκληρώθηκε ο σκοπός του προγράμματος - δράσης, σε περίπτωση όμως που επακολουθήσει σύμβαση να παρακρατήσει το κατασχεθέν ποσό από το ποσό της τρίτης πληρωμής, γιατί τότε αυτή είναι η τελική πληρωμή (πλειοψ.). Β) Δήλωση πρέπει να γίνεται πάντοτε από την υπηρεσία (ομοφ.). Θετική όμως δήλωση, δηλ. ότι υπάρχει γεγενημένη οφειλή και ότι η οφειλή έχει ως γενεσιουργό αιτία το τελικό στάδιο πληρωμής του συγχρηματοδοτούμενου προγράμματος από κοινοτικούς πόρους, πρέπει να γίνεται αναλόγως αν η τελική πληρωμή είναι η δεύτερη ή η τρίτη (πλειοψ.).


ΣΤΕ/384/2020

Δημόσια έργα...:Επειδή, εξ άλλου, προβάλλεται ότι, εφ’ όσον δέχεται η αναιρεσιβαλλομένη απόφαση ότι οι χορηγηθείσες παρατάσεις με αναθεωρήσεις συμβατικών τιμών αποκλείουν το δικαίωμα αναζητήσεως οιασδήποτε άλλης αποζημιώσεως, πλημμελώς ερμήνευσε και εφήρμοσε τις διατάξεις των άρθρων 36 παρ. 11 περί οχλήσεως, 48 παρ. 8 περί παρατάσεως και 54 παρ. 15 του ν. 3669/2008 περί αναθεωρήσεως τιμών. Δια την θεμελίωση του παραδεκτού του λόγου αναιρέσεως η αναιρεσείουσα ισχυρίζεται ότι κρίση του δικάσαντος Διοικητικού Εφετείου αντίκειται στην υπ’ αρ. 4434/2013 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας και την υπ’ αριθμ. 1284/2011 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Θεσσαλονίκης. Και ο λόγος αυτός είναι απορριπτέος ως απαράδεκτος, δοθέντος ότι το δικάσαν Διοικητικό Εφετείο δεν διέλαβε κρίση με αυτό το περιεχόμενο.


ΣΤΕ 715/2013

Τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες- ελεύθερος ανταγωνισμός: Επειδή, εν όψει των ανωτέρω, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή και η προσβαλλόμενη απόφαση πρέπει να αναιρεθεί α) κατά το μέρος της με το οποίο δέχεται ότι η αναιρεσείουσα εταιρεία παραβίασε το άρθρο 2 του ν. 703/1977 και για τον λόγο ότι προέβη σε ολοκλήρωση της κατάργησης της προεπιλογής φορέα συνδρομητών, χωρίς προηγουμένως να εξετάσει και να απαντήσει ειδικώς στον ουσιώδη ισχυρισμό της αναιρεσείουσας ότι στις περιπτώσεις κατάργησης της προεπιλογής ενεργούσε κατόπιν αιτημάτων των καταναλωτών, και β) ως προς το αμέσως συνεχόμενο προς την ανωτέρω κρίση ζήτημα της επιμέτρησης του προστίμου (600.000 ευρώ) για παράβαση της ανωτέρω διάταξης του ν. 703/1977 και για τον προεκτεθέντα λόγο (της κατάργησης της προεπιλογής φορέα). Δεδομένου δε ότι η υπόθεση χρήζει, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, διευκρίνισης ως προς την ουσιαστική βασιμότητα του ανωτέρω ουσιώδους ισχυρισμού της αναιρεσείουσας και περαιτέρω ως προς την προσήκουσα επιμέτρηση του επιβλητέου προστίμου για την παράβαση του άρθρου 2 του ν. 703/1977, η υπόθεση πρέπει να παραπεμφθεί στο ίδιο Διοικητικό Εφετείο για νόμιμη κατά τα ανωτέρω κρίση. Επειδή, το Δικαστήριο, εκτιμώντας τις περιστάσεις, κρίνει ότι η δικαστική δαπάνη πρέπει να συμψηφισθεί μεταξύ των διαδίκων.


ΝΣΚ/459/2013

Περί της συμμόρφωσης της Διοίκησης προς την υπ’ αρ. 1771/2013 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Πειραιώς, για τη νομιμότητα διορθώσεων στην τελική επιμέτρηση δημόσιου έργου.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Αν και εκκρεμεί κατά της υπ’ αρ. 1771/2013 αποφάσεως του Διοικητικού Εφετείου Πειραιώς αίτηση αναιρέσεως του Δημοσίου, η Διοίκηση υπέχει υποχρέωση άμεσης συμμόρφωσης προς τη δικαστική απόφαση. Το περιεχόμενο της συμμόρφωσης συνίσταται στην αποδοχή της τελικής επιμέτρησης μόνο με τις διορθώσεις της Υπηρεσίας που κρίθηκαν δικαστικώς σύννομες, οι δε περαιτέρω ενέργειες της Διοίκησης, στο πλαίσιο εκτέλεσης της εργολαβικής σύμβασης, προσδιορίζονται στις οικείες διατάξεις νόμου και στηρίζονται ή συμφωνούν με τη δικαστική κρίση για τις ποσότητες εκτελεσμένων εργασιών.


ΣτΕ/769/2011

Κατά συνέπειαν, εν όψει των προεκτεθέντων, τα ανωτέρω από 1.6.1992 και 25.6.1992 έγγραφα, τα οποία επικαλείται η αναιρεσείουσα εταιρεία, πληρούν τις προϋποθέσεις χαρακτηρισμού τους ως «οχλήσεως», κατά την έννοια του άρθρου 7 παρ. 2 του ν. 1418/1984, από την επίδοση της οποίας στον κύριο του έργου θεμελιώνεται δικαίωμα αποζημιώσεως μόνον για την θετική ζημία, η οποία προκαλείται μετά από αυτήν (την επίδοση), λόγω υπερημερίας του κυρίου του έργου περί την εκπλήρωση των συμβατικών ή νομίμων υποχρεώσεών του (βλ. ΣτΕ 1009/2009). Επομένως, τα ως άνω έγγραφα ασκούν ουσιώδη επιρροή στην έκβαση της δίκης, άρα μη νομίμως δεν ελήφθησαν υπ’ όψιν και δεν εξετιμήθησαν από το δικάσαν Εφετείο, η απόφαση του οποίου παρίσταται, κατά τούτο, πλημμελώς ητιολογημένη, κατ’ αποδοχήν ως βασίμου του σχετικού μόνου λόγου αναιρέσεως (πρβλ. ΣτΕ 1375/2007). 

ΕλΣυν/Τμ7/181/2010

Από το συνδυασμό των προαναφερόμενων διατάξεων συνάγεται ότι δημόσιο έργο που κατασκευάσθηκε παραλαμβάνεται από το φορέα του έργου προσωρινά και οριστικά, η παραλαβή δε και στις δύο περιπτώσεις διενεργείται, μετά τη βεβαίωση περάτωσης των εργασιών από τη διευθύνουσα υπηρεσία, από την επιτροπή παραλαβής που ορίζει η προϊσταμένη αρχή και συντελείται με την έγκριση από την προϊσταμένη αρχή του σχετικού πρωτοκόλλου που συντάσσει η ως άνω επιτροπή. Εάν η παραλαβή, από τη συντέλεση της οποίας επέρχονται οι κατά το νόμο συνέπειες αυτής, δεν συντελεστεί μέσα στις προθεσμίες που διαγράφονται από το νόμο, αυτή, κατά ρητή πρόβλεψη των ως άνω διατάξεων, συντελείται αυτοδικαίως μετά την παρέλευση των προθεσμιών που ορίζονται στις διατάξεις του άρθρου 73 του ν. 3669/2008 για την προσωρινή παραλαβή και στις διατάξεις του άρθρου 75 του ιδίου νόμου για την οριστική παραλαβή. Ειδικώς, η αυτοδίκαιη προσωρινή παραλαβή συντελείται μετά την άπρακτη παρέλευση της εξάμηνης προθεσμίας από τη βεβαιωμένη περάτωση του έργου, εφόσον υποβληθεί από τον ανάδοχο η τελική επιμέτρηση του έργου μέσα σε δύο μήνες από την περάτωση και μετά την υποβολή σχετικής όχλησής του και την παρέλευση τριάντα ημερών (πρβλ. Αποφ. 2443/2006 και 956/2008 Σ.τ.Ε.). Συνεπώς, το χρηματικό ένταλμα που εκδίδεται στο όνομα εργολήπτη δημοσίων έργων μετά την αποπεράτωση εκτελούμενου έργου για την αποπληρωμή του εργολαβικού ανταλλάγματος πρέπει να συνοδεύεται, μεταξύ άλλων δικαιολογητικών, και από πρωτόκολλο προσωρινής ή οριστικής παραλαβής του έργου, καθόσον μόνο από το χρόνο της παραλαβής του έργου υφίσταται βεβαία και εκκαθαρισμένη απαίτηση και γεννάται αξίωση του εργολάβου για την αποπληρωμή του τιμήματος (βλ. Πράξεις 280/2006, 45, 237/2008 VII Τμ.)


ΣΤΕ/3195/2000

Δημοσίευση κανονιστικής απόφασης:..Επειδή, όπως προκύπτει από την αναιρεσιβαλλομένη απόφαση, τα επίδικα τέλη καθαριότητος και φωτισμού εις βάρος της αναιρεσειούσης, για το έτος 1987, ποσού 1.784.000 δρχ., επεβλήθησαν κατ' εφαρμογή της υπ' αριθμ. 26/1985 κανονιστικής αποφάσεως του κοινοτικού συμβουλίου της Κοινότητας ... (νυν Δήμου ...). Όπως προκύπτει, εξ άλλου, από τον πίνακα των θεμάτων της ημερησίας διατάξεως της κρισίμου συνεδριάσεως του κοινοτικού συμβουλίου, κατά την οποίαν ελήφθη η ήδη αναφερθείσα υπ' αριθμ. 26/1985 κανονιστική απόφαση, αυτή αναρτήθηκε εν περιλήψει στο κοινοτικό κατάστημα, τούτο δε επιβεβαιώνεται και από το υπ' αριθμ. 449/28.4.1998 έγγραφο της αναιρεσιβλήτου προς το Συμβούλιον της Επικρατείας. Υπό τα δεδομένα όμως αυτά, η κρίσιμος κανονιστική απόφασις δεν έλαβε νόμιμον υπόστασιν και για τον λόγον αυτόν-ο οποίος, ως αναγόμενος στο συνταγματικό κύρος του εφαρμοσθέντος από την αναιρεσιβαλλομένη απόφαση κανόνος δικαίου, εξετάζεται αυτεπαγγέλτως και το πρώτον κατ' αναίρεση, όπως ήδη ελέχθη-η αναιρεσιβαλλομένη απόφαση κατέστη αναιρετέα, παρελκούσης ως αλυσιτελούς της εξετάσεως των λοιπών λόγων αναιρέσεως, η δε υπόθεση μη χρήζουσα διευκρινίσεως κατά το πραγματικόν, κρατείται προς εκδίκαση από το Δικαστήριο, το οποίο δικάζον την έφεση της ήδη αναιρεσειούσης, δέχεται αυτήν εξαφανίζον την υπ' αριθμ. 337/1989 απόφαση του Διοικητ. Πρωτοδικείου .... Ακολούθως, το Δικαστήριο δικάζον την προσφυγή της αναιρεσειούσης κατά της πράξεως εγγραφής της στον βεβαιωτικό κατάλογο τελών καθαριότητος και φωτισμού έτους 1987, δέχεται αυτήν, εξαφανίζον την ως άνω εγγραφήν.


ΕΣ/ΤΜ.4/313/2018

Παραιτηση από δικόγραφο ...η αιτούσα με το από 3.8.2017 δικόγραφο, το οποίο κατατέθηκε στο Ελεγκτικό Συνέδριο στις 10.8.2017 (Α.Β.Δ. 2392) παραιτήθηκε από το δικόγραφο της ένδικης αίτησης (Α.Β.Δ. 1766/2017),  πριν την έναρξη της πρώτης επ’ ακροατηρίου συζητήσεως αυτής (βλ. σχετ. και την 1223/10.7.2017 θέμα 3ο απόφαση της Οικονομικής Επιτροπής της Περιφέρειας ... περί ειδικής προς τούτο εντολής προς τον πληρεξούσιο δικηγόρο της), περαιτέρω δε το εν λόγω περί παραιτήσεως δικόγραφο επιδόθηκε στο ... και τον Υπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης (βλ. σχετ. τις 11145 και 11151/16.8.2017 σχετικές εκθέσεις επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Αθηνών …). Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην προηγούμενη σκέψη, επήλθε αυτοδίκαιη κατάργηση της ανοιγείσας με την άσκηση της ανωτέρω αίτησης δίκης και κατ΄ ακολουθίαν, πρέπει αυτή να κηρυχθεί καταργημένη.