Διοίκηση. Χορήγηση αντιγράφων εγγράφων. Πρακτικά αξιολόγησης.Η Διοίκηση υποχρεούται να χορηγήσει στον αιτούντα, - ο οποίος μετέσχε στη σχετική διαδικασία για την ανάθεση της εκπονήσεως συγκεκριμένων τεχνικών (υδραυλικών) μελετών, αλλά δεν επελέγη,- αντίγραφα τόσο των συνταχθέντων πρακτικών αξιολογήσεως των υποβληθεισών αιτήσεων εκδηλώσεως ενδιαφέροντος όσο και των στοιχείων τα οποία υποβλήθηκαν από τους επιλεγέντες (πτυχίων επιλεγέντων, υπευθύνων δηλώσεων, πινάκων εμπειρίας και φόρτου εργασίας αυτών), εφ'όσον αυτά έχουν ληφθεί υπόψη προς θεμελίωση ή διαμόρφωση της κρίσεώς της και έχουν αποτελέσει αμέσως ή εμμέσως περιεχόμενο των ως άνω πρακτικών, πέραν τούτου δε ο αιτών στοιχειοθετεί πρόδηλο προς λήψη αντιγράφων αυτών συμφέρον.

Μελέτες- Διαγωνισμός:Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση κατά τα εκτεθέντα στις σκέψεις 2 και 9, ο … μετέσχε ως Πρόεδρος στην Επιτροπή του Διαγωνισμού, η οποία εξέδωσε το Πρακτικό ΙΙΙ, με το οποίο αυτή εισηγήθηκε την ανάθεση της επίδικης μελέτης στην παρεμβαίνουσα εταιρία. Στη συνέχεια εξεδόθη από τον ίδιο …, ως ασκούντα καθήκοντα προϊσταμένου, η υπ. αρ. ΔΔ3206/21.10.2010 απόφαση της Διεύθυνσης Δασών Ν. … περί κατακυρώσεως του διαγωνισμού στην παρεμβαίνουσα σύμπραξη. Υπό τα δεδομένα αυτά πιθανολογείται σοβαρά ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση παραβιάστηκε η αρχή της αμεροληψίας, εφόσον ο … μετέσχε ως πρόεδρος της Επιτροπής Διαγωνισμού, η οποία εισηγήθηκε την κατακύρωση του διαγωνισμού, και στη συνέχεια υπέγραψε την πράξη κατακύρωσης. Επομένως, πρέπει να γίνει δεκτή η κρινόμενη αίτηση και να ανασταλεί η εκτέλεση της πράξης με την οποία απορρίφθηκε η προδικαστική προσφυγή της αιτούσας κατά της πράξης κατακύρωσης, καθώς και της κατάρτισης της σχετικής σύμβασης. Η αναθέτουσα αρχή διατηρεί, πάντως, τη δυνατότητα να αποφανθεί επί της κατακυρώσεως του διαγωνισμού με αρμόδιο όργανο της, το οποίο δεν είχε μετάσχει στη διαδικασία διεξαγωγής του διαγωνισμού, και να ολοκληρώσει, κατόπιν τούτου, τον διαγωνισμό

Αίτηση αναστολής εκτελέσεως πράξεων, βάσει των οποίων η αιτούσα σύμπραξη κατετάγη τρίτη σε διαγωνισμό εκπόνησης μελέτης. Οι προβαλλόμενοι λόγοι ακυρώσεως κατά πράξεων της δημαρχιακής επιτροπής και του γενικού γραμματέα περιφέρειας προβάλλονται άνευ εννόμου συμφέροντος, ενώ ο λόγος που στρέφεται κατά αποφάσεως της ειδικής επιτροπής του άρθρου 152 του Δημοτικού και Κοινοτικού Κώδικα είναι αβάσιμος.

Σύμβαση παροχής υπηρεσιών ή μη μεταξύ του ΓΕΣ και της Ένωσης Παρόχων Υπηρεσιών – Αποκλειστικότητα ή μη στην παροχή των ταξιδιωτικών υπηρεσιών προς το προσωπικό του ΓΕΣ.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
α) Η Σύμβαση μεταξύ του ΓΕΣ και της Ένωσης Παρόχων Υπηρεσιών είναι μικτή και στην ενυπάρχουσα σ' αυτήν σύμβαση παροχής υπηρεσιών, η οποία είναι η κύρια σύμβαση, απορροφάται η (ενυπάρχουσα ομοίως στην ως άνω μικτή σύμβαση) μισθωτική. (ομοφ.) β) Η ανάδοχος Ένωση Παρόχων έχει την αποκλειστικότητα στην παροχή προς το προσωπικό του ΓΕΣ των ταξιδιωτικών υπηρεσιών, που καθορίζονται στην ως άνω Σύμβαση. (ομοφ.)

ΘΕΜΑ: «Συγκρότηση συλλογικών οργάνων της διοίκησης και ορισμός των μελών τους με κλήρωση» (άρθρο 26 του ν.4024/2011)

Προμήθεια και εγκατάσταση εξοπλισμού...Επειδή, σύμφωνα με τα προαναφερθέντα, δεν πιθανολογείται πλημμέλεια ως προς την αποδοχή της προσφοράς της κοινοπραξίας «… Α.Ε.», η οποία κατετάγη δεύτερη. Εν όψει τούτου, οι λοιπές αιτιάσεις που προβάλλει η αιτούσα, τρίτη στη σειρά κατατάξεως, σχετικά με την αποδοχή της προσφοράς της παρεμβαίνουσας εταιρείας, που κατετάγη πρώτη, πρέπει να απορριφθούν ως αλυσιτελείς. Και τούτο διότι η βλάβη της αιτούσας δεν προκαλείται αποκλειστικώς από την αποδοχή της προσφοράς της εταιρείας που κατετάγη πρώτη, αλλά και από την αποδοχή της προσφοράς της δεύτερης κατά σειρά κατατάξεως κοινοπραξίας «… Α.Ε.», η οποία όμως, κατά τα προεκτεθέντα, δεν πιθανολογήθηκε σοβαρώς ότι ήταν πλημμελής (βλ. ΕΑ 1161/2006, πρβλ και ΕΑ 210/2011, 334/2010, 806/2005, 665/2004, 884,261/2003, 147, 171, 224/98).

6. Επειδή, από τον συνδυασμό των ανωτέρω διατάξεων συνάγεται ότι το σύστημα της χαμηλότερης προσφοράς προϋποθέτει, λογικώς, προσφερόμενα είδη τα οποία είναι από άποψη τεχνικών χαρακτηριστικών, ιδιοτήτων και ποιότητας κατ’ αρχήν ισοδύναμα και τα οποία, ως εκ τούτου, διαφοροποιούνται ουσιαστικά μόνον ως προς την προσφερόμενη τιμή. Στην περίπτωση αυτή, η χρησιμοποίηση από τη Διοίκηση ως κριτηρίου επιλογής μόνο της χαμηλότερης τιμής έχει την έννοια της επιλογής του φθηνότερου μεταξύ των προσφερόμενων παρεμφερών προϊόντων, ευνοεί τον ανταγωνισμό, λόγω του ότι επιτρέπει την συμμετοχή περισσότερων προμηθευτών, αποβαίνει δε επωφελής για τη Διοίκηση, εφ’ όσον οδηγεί αναγκαίως σε συμπίεση των τιμών εκ μέρους των υποψήφιων προμηθευτών, αφού κριτήριο κατακυρώσεως είναι η χαμηλότερη τιμή προσφοράς. Αντιθέτως, το σύστημα της πλέον συμφέρουσας από οικονομική άποψη προσφοράς προσιδιάζει σε διαγωνισμούς όπου τα προσφερόμενα είδη διαφοροποιούνται κατά το μάλλον ή ήττον ουσιωδώς από απόψεως ποιότητας και τιμής, για το λόγο δε αυτόν, προκειμένου να ευρεθεί η πλέον συμφέρουσα προσφορά, δικαιολογείται η στάθμιση κατά την αξιολόγηση των τεχνικών προσφορών και ποιοτικών κριτηρίων (βλ. ΣτΕ 2183/2004 επταμ., ΕΑ 114/2008-βλ. και απόφ. ΔΕΚ της 17.9.2002, C-513/99, Concordia Bus Finland , Συλλογή 2002, σ. I-7213,σκ.59, 61-63). Στην περίπτωση αυτή, οι τεχνικές προδιαγραφές των ιατροτεχνολογικών προϊόντων πρέπει να προσδιορίζουν με σαφήνεια το υπό προμήθεια προϊόν, η δε διοίκηση έχει ευρεία ευχέρεια να επιλέξει είτε προϊόν τεχνικώς αποδεκτό σε χαμηλή τιμή, είτε προϊόν τεχνικώς εξελιγμένο σε λογική τιμή, αφού ο προσφέρων το τελευταίο, για να έχει πιθανότητες να αναδειχθεί προμηθευτής, θα υποχρεωθεί να συμπιέσει την τιμή της προσφοράς. (...)8. Επειδή, οι ανωτέρω όροι της διακηρύξεως, στο βαθμό που προβλέπουν ως κριτήριο κατακυρώσεως τη χαμηλότερη τιμή ανά κατηγορία προϊόντων, η οποία μπορεί να καλύπτει μία ή και περισσότερες υποκατηγορίες, υπό την έννοια ότι αρκεί, για το παραδεκτό της προσφοράς, η πλήρωση έστω και ενός από τα «Τεχνικά Χαρακτηριστικά» που ταυτίζονται με τις εν λόγω υποκατηγορίες, θα προκρίνεται δε, μεταξύ ισοτίμων ανά κατηγορία οικονομικών προσφορών, εκείνη που θα καλύπτει μεγαλύτερο αριθμό υποκατηγοριών, δεν θεσπίζουν κατά τρόπο σαφή και συγκεκριμένο ένα κριτήριο αξιολογήσεως των προσφορών. Και τούτο, διότι, σε περιπτώσεις ταυτιζομένων σε σχέση με την προσφερομένη τιμή οικονομικών προσφορών, οι οποίες καλύπτουν τις αυτές μεν κατηγορίες αλλά διαφορετικές, από άποψη ποιοτική ή και ποσοτική, υποκατηγορίες, όπως επιτρέπεται από τη διακήρυξη, οι ανωτέρω όροι είναι δυνατόν να καταλήγουν, για την ανάδειξη μειοδότη, σε σύγκριση ανόμοιων και, συνακολούθως, εξ ορισμού μη συγκρίσιμων ως προς τα καλυπτόμενα τεχνικά χαρακτηριστικά προσφορών και να καθιστούν, ως εκ τούτου, αδύνατη την επί ίσοις όροις αξιολόγησή τους (πρβλ. ΕΑ 76/2011). Επομένως, ο σχετικός λόγος, με τον οποίο επαναλαμβάνεται αντίστοιχη αιτίαση προβληθείσα με την προδικαστική προσφυγή και μη απαντηθείσα, άλλωστε, από την αναθέτουσα αρχή, πιθανολογείται σοβαρώς ως βάσιμος.

Οδηγίες για την ορθή εφαρμογή διατάξεων του ν. 3316/05, που αφορούν τη συγκρότηση της ομάδας μελέτης των διαγωνιζομένων και τον τρόπο σύνταξης των τεχνικών και οικονομικών προσφορών.ΕΓΚ1

Εφαρμογή ή μη των διατάξεων του ν. 3861/2010, οι οποίες θεσπίζουν την υποχρέωση ανάρτησης αποφάσεων κ.λπ. στο «Πρόγραμμα Διαύγεια», και στη Δ.Ε.Η.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Οι διατάξεις του ν. 3861/2010, οι οποίες θεσπίζουν την υποχρέωση ανάρτησης στο «Πρόγραμμα Διαύγεια» αποφάσεων και πράξεων των οργάνων διοίκησης φορέων του δημόσιου τομέα, δεν εφαρμόζονται από την έναρξη ισχύος τους επί της Δ.Ε.Η. (ομοφ.)

Περίληψη της αποφάσεως Προσέγγιση των νομοθεσιών — Διαδικασίες προσφυγής σε θέματα συνάψεως συμβάσεων κρατικών προμηθειών και δημοσίων έργων — Οδηγία 89/665 — Υποχρέωση των κρατών μελών να προβλέπουν διαδικασία ασκήσεως προσφυγής — Πρόσβαση στις διαδικασίες προσφυγής — Εθνική νομοθεσία απαγορεύουσα στα μέλη υποβαλούσας προσφορά κοινοπραξίας χωρίς νομική προσωπικότητα να ασκήσoυν ατομικώς προσφυγή — Επιτρέπεται (Οδηγία του Συμβουλίου 89/665, άρθρο 1) Το άρθρο 1 της οδηγίας 89/665, για τον συντονισμό των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων περί της εφαρμογής των διαδικασιών προσφυγής στον τομέα της συνάψεως συμβάσεων κρατικών προμηθειών και δημοσίων έργων, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 92/50, για τον συντονισμό των διαδικασιών συνάψεως δημόσιων συμβάσεων υπηρεσιών, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι δεν αποκλείει εθνική νομοθεσία κατά την οποία μόνον το σύνολο των μελών κοινοπραξίας χωρίς νομική προσωπικότητα, η οποία μετέσχε ως τέτοια σε διαδικασία συνάψεως δημόσιας συμβάσεως και δεν της ανατέθηκε το αντικείμενο της εν λόγω συμβάσεως, μπορεί να ασκήσει προσφυγή κατά της αποφάσεως περί συνάψεως της συμβάσεως και όχι μόνον ένα από τα μέλη της ατομικώς. Το ίδιο ισχύει αν όλα τα μέλη τέτοιας κοινοπραξίας ασκήσουν μεν από κοινού προσφυγή αλλά η προσφυγή ενός από τα μέλη της είναι απαράδεκτη. Σε αμφότερες τις περιπτώσεις, πράγματι, η εθνική νομοθεσία απαιτεί απλώς από τους προσφεύγοντες να πληρούν τις σχετικές με την ενεργητική νομιμοποίηση προϋποθέσεις αναλόγως της νομικής μορφής που έχουν επιλέξει τα ίδια τα μέλη. Τέτοιου είδους προϋποθέσεις είναι γενικής ισχύος και δεν περιορίζουν κατά τρόπο αντίθετο προς την οδηγία 89/665 την αποτελεσματικότητα των προσφυγών και τη δυνατότητα των υποβαλόντων προσφορά να ασκήσουν προσφυγές. (βλ. σκέψεις 28-29 και διατακτ.)