ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ:Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις προηγούμενες σκέψεις 1 και 2, το σχέδιο σύμβασης του έργου της Δ.Ε.Υ.Α.Λ. με τίτλο “ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ – ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΔΙΚΤΥΩΝ ΥΔΡΕΥΣΗΣ Δ.Ε.Υ.Α. ΛΑΡΙΣΑΣ ΕΡΓΟΥ «Ε.Ο. ΛΑΡΙΣΑΣ – ΤΡΙΚΑΛΩΝ: ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΟΔΙΚΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΠΟ Ι/Κ ΤΕΡΨΙΘΕΑΣ ΕΩΣ Α/Κ ΡΑΧΟΥΛΑΣ»” απαραδέκτως υποβάλλεται στον έλεγχο νομιμότητας του Ελεγκτικού Συνεδρίου, διότι αφορά σε συγχρηματοδοτούμενο από ενωσιακούς πόρους έργο, του οποίου η προϋπολογιζόμενη δαπάνη, χωρίς Φ.Π.Α., υπολείπεται του ορίου των 5.000.000,00 ευρώ.

Η απόφαση 633/2025 αφορά ενδικοφανή προσφυγή κατά Οριστικής Πράξης Επιβολής Προστίμου (άρθρου 54 ν.4987/2022) για το φορολογικό έτος 2024. Η προσφεύγουσα φερόταν ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο υπό την ιδιότητα της κληρονόμου τρίτης τάξης του θανόντος διαχειριστή λυθείσας ετερόρρυθμης εταιρείας. Ο κύριος ισχυρισμός της ήταν η εμπρόθεσμη αποποίηση της κληρονομιάς εντός τετραμήνου από τη στιγμή που έλαβε γνώση της επαγωγής, καθώς αγνοούσε τον θάνατο και τις προγενέστερες αποποιήσεις. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) δέχθηκε τον ισχυρισμό, κρίνοντας ότι η προθεσμία για αποποίηση αρχίζει μόνο από τη «θετική γνώση» του κληρονόμου τόσο του θανάτου όσο και του λόγου της επαγωγής. Επειδή η Φορολογική Διοίκηση δεν απέδειξε τη θετική γνώση πριν την κοινοποίηση των πράξεων, η ΔΕΔ αποφάσισε τη μερική αποδοχή της προσφυγής και την τροποποίηση της προσβαλλόμενης πράξης.

Η απόφαση 512/04.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή μιας φερόμενης κληρονόμου κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος Φυσικών Προσώπων (ΦΕφπ) και ΦΠΑ, καθώς και προστίμων, φορολογικών περιόδων 2018 και 2019, που είχε εκδώσει το 4ο ΕΛ.ΚΕ. Αττικής σε βάρος της αποβιωσάσης. Ο κύριος λόγος της προσφυγής ήταν ότι η προσφεύγουσα αποποιήθηκε νομίμως και εμπροθέσμως την κληρονομιά αμέσως μόλις πληροφορήθηκε την επαγωγή της, δηλαδή με την κοινοποίηση της εντολής ελέγχου στις 04.04.2023, καθώς δεν είχε προηγουμένως θετική γνώση των διαδοχικών αποποιήσεων των προηγούμενων συγγενών. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκρινε ότι ο ισχυρισμός της προσφεύγουσας είναι νόμιμος και βάσιμος, καθώς η Φορολογική Διοίκηση δεν απέδειξε τη θετική γνώση της επαγωγής πριν την επίδοση της εντολής. Συνεπώς, αποφασίζει τη μερική αποδοχή της προσφυγής και την τροποποίηση των πράξεων, ώστε να διαγραφεί η προσφεύγουσα από αυτές ως κληρονόμος.

Οι προσφεύγοντες οικονομικοί φορείς αιτούνται να γίνει δεκτή η συμμετοχή τους στον διαγωνισμό για την ανάθεση της σύμβασης «ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΕΡΙΦΡΑΞΗΣ ΓΗΠΕΔΟΥ ΕΕΛ» και να απορριφθεί η προσφορά του αντιπάλου τους, με την αιτιολογία ότι η εγγυητική επιστολή τους ήταν ηλεκτρονικής μορφής και δεν απαιτούνταν έντυπη υποβολή. Το αντικείμενο της σύμβασης είναι η αντικατάσταση της περίφραξης του γηπέδου ΕΕΛ, με προϋπολογισμένη αξία 119.295,00 ευρώ (χωρίς ΦΠΑ).

Η προσφεύγουσα εταιρεία αιτείται την ανάκληση ή τροποποίηση της απόφασης του Διευθύνοντος Συμβούλου του αναθέτοντος φορέα, με την οποία έγινε αποδεκτή η τεχνική προσφορά της εταιρείας [...] και αναδείχθηκε ως προσωρινή ανάδοχος για την προμήθεια έξι (6) τριφασικών μετασχηματιστών ισχύος για τις ανάγκες της Εταιρείας Υδρεύσεως και Αποχετεύσεως. Η συνολική αξία της σύμβασης ανέρχεται σε 179.800,00€ (συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ). Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση παραβιάζει τους όρους της διακήρυξης, καθώς η κατασκευάστρια εταιρεία δεν πληρούσε τα κριτήρια τεχνικής ικανότητας (έλλειψη αποδεδειγμένης εμπειρίας στην Ελλάδα την τελευταία τριετία) και δεν υποβλήθηκε απαιτούμενο πιστοποιητικό ποιότητας ISO 9001:2008.

Η προσφεύγουσα εταιρεία «ΠΡΩΤΟΝ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΙΑ – ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΕΣ ΙΑΤΡΙΚΩΝ-ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΩΝ ΕΙΔΩΝ, ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ» ασκεί προδικαστική προσφυγή κατά του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου «ΑΤΤΙΚΟΝ» ζητώντας την ακύρωση της απόφασης με αριθμό 1η/Θέμα 25/22-01-2021. Αυτή η απόφαση αφορούσε την ανάθεση σύμβασης για την προμήθεια ενός βιντεοβρογχοσκοπίου υπερήχων επεμβατικού τύπου. Η προσφεύγουσα ζητά τη διόρθωση της απόφασης που απορρίπτει την δική της προσφορά και δέχεται αυτήν της παρεμβαίνουσας εταιρείας «ΠΑΠΑΠΟΣΤΟΛΟΥ Ν. – ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ», υποστηρίζοντας ότι η απόρριψη της προσφοράς της και η αποδοχή της άλλης ήταν παράνομες.

Η απόφαση 1144/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που κατατέθηκε στις 25.02.2025. Η προσφεύγουσα αμφισβητούσε την πράξη διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023, ζητώντας την ακύρωσή της. Ο βασικός ισχυρισμός της ήταν ότι δεν έπρεπε να εφαρμοστεί ο τεκμαρτός τρόπος φορολόγησης (ελάχιστο καθαρό εισόδημα), καθώς δεν είχε συμπληρωθεί τριετία από την έναρξη των εργασιών της στις 07.06.2023. Ωστόσο, η ΔΕΔ έκρινε ότι η προσφυγή ήταν εκπρόθεσμη, καθώς η προσβαλλόμενη πράξη είχε κοινοποιηθεί νόμιμα στις 04.08.2024 (δέκα ημέρες μετά την ανάρτηση στο Taxisnet).

Η προσφεύγουσα (εταιρεία ταχυμεταφορών) αιτείται την ακύρωση της Διακήρυξης με αριθμό 10202/23.10.2018 της Δ.Ε.Υ.Α.Η., η οποία αφορά στην «Αποστολή λογαριασμών ύδρευσης-αποχέτευσης» για δύο έτη (CPV 64110000-0), με προϋπολογιζόμενη δαπάνη 250.000€ συν ΦΠΑ. Το αντικείμενο της σύμβασης περιλαμβάνει την αποστολή περίπου 500.000 λογαριασμών (βάρους έως 20 γραμμαρίων) σε όλη την Ελληνική επικράτεια. Η προσφυγή επικεντρώνεται στην ακύρωση περιοριστικών όρων της Διακήρυξης, όπως: (α) η απαίτηση για εκτέλεση 3 συμβάσεων αποστολής εντύπων με συνολική διάρκεια 36 μηνών την τριετία 2015-2017, (β) οι ασαφείς όροι για τον απαιτούμενο αριθμό καταστημάτων, προσωπικού και μεταφορικών μέσων, και (γ) η μη ρητή αποδοχή ισοδύναμων πιστοποιητικών ποιότητας από φορείς άλλων κρατών-μελών της ΕΕ.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υπέβαλε η εξ αδιαθέτου κληρονόμος κατά τεσσάρων οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φ.Π.Α. και φόρου εισοδήματος για τα έτη 2015 και 2016 του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Μυτιλήνης. Οι προσβαλλόμενες πράξεις είχαν επανεκδοθεί κατόπιν ακύρωσής τους για τυπικές πλημμέλειες. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε παραγραφή του δικαιώματος του δημοσίου και εσφαλμένη απόρριψη δαπανών αγοράς αγαθών άνω των 500 ευρώ, διότι η εξόφληση δεν αποδείχθηκε ότι έγινε με τραπεζικό μέσο. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι οι πράξεις εκδόθηκαν εντός της νόμιμης προθεσμίας και ότι η προσφεύγουσα δεν απέδειξε τον προβλεπόμενο τρόπο εξόφλησης των δαπανών.

Η απόφαση 1092/2025 του Ελεγκτικού Συνεδρίου απέρριψε την προσφυγή του Δήμου Κομοτηνής κατά της Πράξης 15/2025 της Επιτρόπου στην Π.Ε. Ροδόπης, η οποία έκρινε ότι κωλύεται η υπογραφή σύμβασης λειτουργικής χρονομίσθωσης εννέα οχημάτων. Το Δικαστήριο έκανε δεκτούς τους ισχυρισμούς του Δήμου σχετικά με τη σκοπιμότητα της προμήθειας και την ενιαία δημοπράτηση της σύμβασης. Ωστόσο, έκρινε βάσιμο τον τρίτο διακωλυτικό λόγο, ο οποίος αφορούσε τη μη νόμιμη απόδειξη της τεχνικής και επαγγελματικής ικανότητας της μοναδικής αναδόχου εταιρείας, καθώς δεν απέδειξε την εκτέλεση σύμβασης με το απαιτούμενο ποσό ούτε δήλωσε νόμιμα τον τρίτο φορέα που θα της παρείχε την ικανότητα συνεργείου (αν και υπήρξε μειοψηφία για το πρώτο σκέλος). Κατά συνέπεια, η προσφυγή απορρίφθηκε.