Η προσφεύγουσα εταιρεία αιτείται την ακύρωση, ανάκληση ή τροποποίηση της απόφασης του Συμβουλίου Διεύθυνσης του αναθέτοντος φορέα, η οποία απέρριψε την προσφορά της και ενέκρινε την προσφορά της άλλης συμμετέχουσας εταιρείας ως προσωρινή ανάδοχος. Το αντικείμενο της σύμβασης αφορά την 'Παροχή υπηρεσιών συναφών εργασιών και λειτουργίας θυρίδων συναλλαγής καταστημάτων' σε Περιφερειακές Διευθύνσεις, με προϋπολογισμό 312.338,71€ πλέον ΦΠΑ. Η προσφυγή επικαλείται παράνομη απόρριψη της προσφοράς της λόγω μη συνάφειας των έργων της δανείζουσας εμπειρίας εταιρείας, ενώ υποστηρίζει ότι τα έργα αυτά καλύπτουν τις απαιτήσεις της διακήρυξης.

Η προσφεύγουσα αιτείται την ακύρωση της απόφασης του Συμβουλίου Διεύθυνσης του αναθέτοντος φορέα, η οποία απέρριψε την προσφορά της λόγω μη συνάφειας των εκτελεσθέντων έργων με το αντικείμενο της σύμβασης, καθώς και την ακύρωση των Πρακτικών της Επιτροπής του διαγωνισμού. Επιπλέον, ζητά την ανάδειξή της ως προσωρινή ανάδοχο και την έγκριση αποστολής ειδοποίησης για υποβολή δικαιολογητικών κατακύρωσης, ή εναλλακτικά τη ματαίωση ή επαναπροκήρυξη της διαγωνιστικής διαδικασίας. Το αντικείμενο της σύμβασης αφορά την παροχή ταχυδρομικών υπηρεσιών, συμπεριλαμβανομένων εργασιών Back Office και λειτουργίας θυρίδων συναλλαγής στα καταστήματα των ΕΛΤΑ, με συνολικό προϋπολογισμό 418.284,00 ευρώ συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ.

Η υπ' αριθμ. 597/2025 Απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ανώνυμης εταιρείας κατά των πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2018. Η φορολογική αρχή είχε καταλογίσει φόρο και πρόστιμα συνολικού ποσού €75.444,80 για Φόρο Εισοδήματος και €62.436,69 για ΦΠΑ, κρίνοντας ότι η εταιρεία είχε λάβει δύο (2) τιμολόγια συνολικής καθαρής αξίας €173.436,29, τα οποία ήταν εικονικά ως προς το σύνολο της συναλλαγής. Διαπιστώθηκε ότι η εκδότρια εταιρεία ήταν συναλλακτικά ανύπαρκτη, χωρίς υποδομές ή προσωπικό. Η ΔΕΔ επικυρώνει τις πράξεις, καθώς η προσφεύγουσα εταιρεία δεν κατάφερε να αποδείξει την αλήθεια των συναλλαγών ούτε την καλή της πίστη, δεδομένου ότι η εικονικότητα αφορούσε το σύνολο της συναλλαγής.

Με την υπό κρίση προδικαστική προσφυγή η προσφεύγουσα αιτείται να ακυρωθεί η από …….. απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου (10η Συνεδρίαση, Θέμα …..) της αναθέτουσας αρχής (εφεξής η «προσβαλλομένη») κατά το μέρος ως προς το οποίο τη βλάπτει, ήτοι αποδέχθηκε την προσφορά της ………. και την αξιολόγησε με βαθμό 103, ενώ η προσφορά της προσφεύγουσας αξιολογήθηκε με βαθμό 100. 

Ανάδειξη αναδόχου έργου...Με τα δεδομένα αυτά, αρκεί η βεβαίωση στην προσβαλλόμενη πράξη ότι η Επιτροπή, για το σχηματισμό της σχετικής κρίσης της, αξιολόγησε, μεταξύ άλλων, τα στοιχεία της έρευνας αγοράς που είχε διενεργήσει η προαναφερόμενη ομάδα εργασίας, δεν ήταν δε αναγκαίο οι συμβάσεις αυτές να μνημονεύονται ειδικώς στη γνώμη που πλειοψήφησε. Η προσβαλλόμενη πράξη λοιπόν φαίνεται νομίμως και επαρκώς αιτιολογημένη από την άποψη αυτή. Συνεπώς, ο εξεταζόμενος λόγος (κατά τα δύο πρώτα σκέλη του) δεν πιθανολογείται σοβαρώς ως βάσιμος και πρέπει να απορριφθεί. Τέλος, στηρίζεται σε εσφαλμένη προϋπόθεση και πρέπει να απορριφθεί ο ίδιος λόγος και κατά το τρίτο σκέλος του, με το οποίο προβάλλεται ότι η Επιτροπή παρά το νόμο δεν έλαβε υπόψη τα πορίσματα της έκθεσης της προαναφερόμενης ομάδας εργασίας, σύμφωνα με τα οποία η οικονομική προσφορά της αιτούσας ήταν συμφέρουσα για το Δημόσιο. Και τούτο διότι, όπως έχει εκτεθεί, από την προσβαλλόμενη πράξη προκύπτει ότι η Επιτροπή, για να καταλήξει στη σχετική κρίση της, έλαβε υπόψη και αξιολόγησε και τα στοιχεία από την έρευνα αγοράς που διενήργησε η ομάδα εργασίας.

Η απόφαση 685/14.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που στρεφόταν κατά της αρνητικής απάντησης της Προϊσταμένης της Δ.Ο.Υ. Ηρακλείο Κρήτης. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση της απάντησης και την εκ νέου εκκαθάριση του φόρου κληρονομιάς, καθώς η αρχική δήλωση βασιζόταν σε διαθήκη που ακυρώθηκε μεταγενέστερα από το Πολυμελές Πρωτοδικείο Ηρακλείου. Η Δ.Ο.Υ. απέρριψε το αίτημα επικαλούμενη παραγραφή του δικαιώματος επιβολής φόρου από το Δημόσιο. Δεδομένου ότι ο χρόνος γέννησης της φορολογικής υποχρέωσης ήταν το 2004 (ημερομηνία θανάτου), δηλαδή πριν την 31.12.2008, η υπόθεση έχει παραγραφεί βάσει του τροποποιημένου άρθρου 102 παρ. 5 του v. 2961/2001 (όπως ισχύει με τον ν. 5036/2023). Ως εκ τούτου, η Διεύθυνση έκρινε ορθή την απόρριψη της Δ.Ο.Υ. και επικύρωσε την προσβαλλόμενη πράξη.

Ο προσφεύγων ζητά την ακύρωση της απόφασης του αναθέτοντος φορέα 1003/27.1.2020, με την οποία έγινε η οριστική ανάδειξη του παρεμβαίνοντος ως αναδόχου για τη σύμβαση παροχής υπηρεσιών συναφών εργασιών και λειτουργίας θυρίδων συνάλλαγης καταστημάτων, εκτιμώμενης αξίας 199.896,77 ευρώ (χωρίς ΦΠΑ). Οι λόγοι που προβάλλονται είναι 1) ότι η βεβαίωση καλής εκτέλεσης του παρεμβαίνοντος δεν ανταποκρίνεται σε αληθή παράδοση εργασιών και δεν τηρήθηκαν οι φορολογικοί κανόνες, και 2) ότι δεν προσκόμισε παραδεκτή απόδειξη πιστοληπτικής ικανότητας. Η προσφυγή απορρίπτεται καθώς οι ισχυρισμοί δεν τεκμηριώνονται επαρκώς και η διακήρυξη δεν έθετε συγκεκριμένες απαιτήσεις για το περιεχόμενο της βεβαίωσης πιστοληπτικής ικανότητας.

Με την προδικαστική προσφυγή, η προσφεύγουσα ένωση επιδιώκει την ακύρωση της απόφασης της αναθέτουσας αρχής με αριθμό 8030/16/1-μ/10.12.2018, η οποία αφορά τη διακήρυξη υπ’ αριθμ. 20/2018. Το αντικείμενο της σύμβασης είναι η «Προμήθεια Λογισμικού Εφαρμογών και Υλικοτεχνικού Εξοπλισμού, στο πλαίσιο της δράσης “Σύστημα συλλογής, ανάλυσης και διαχείρισης πληροφοριών οικονομικού εγκλήματος”» με συνολική προϋπολογισθείσα δαπάνη 560.483,87€ πλέον ΦΠΑ. Η προσφεύγουσα αμφισβητεί την απόρριψη της τεχνικής προσφοράς της, υποστηρίζοντας ότι πληροί τους όρους της διακήρυξης και ότι η επιτροπή αξιολόγησης δεν αξιολόγησε σωστά την προσφορά της. Ειδικότερα, υποστηρίζει ότι η προσφορά της ήταν σύμφωνη με τις τεχνικές προδιαγραφές, οι οποίες αφορούσαν τη δυνατότητα του λογισμικού να δημιουργεί αυτόματα οντότητες, να επικοινωνεί με άλλα συστήματα και να πραγματοποιεί ανάκτηση δεδομένων, μεταξύ άλλων.

Ο προσφεύγων οικονομικός φορέας αιτήθηκε την ακύρωση της απόφασης της Οικονομικής Επιτροπής που τον απέκλεισε από τη διαδικασία σύναψης δημόσιας σύμβασης για την «ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΔΙΩΡΥΓΑΣ ...», εκτιμώμενης άνευ ΦΠΑ αξίας 403.225,81 ευρώ. Η αιτιολογία του αποκλεισμού βασιζόταν στο ότι στο Τυποποιημένο Έντυπο Υπεύθυνης Δήλωσης (ΤΕΥΔ) ο προσφεύγων αφαίρεσε τη λέξη «Απάντηση» και δεν ανέγραψε τη ζητούμενη δήλωση, κάτι που η αναθέτουσα αρχή θεώρησε ουσιώδες. Ωστόσο, το Κλιμάκιο αποφάσισε ότι το ερώτημα για τα τμήματα ήταν ανεφάρμοστο, καθώς η σύμβαση δεν υποδιαιρείτο σε τμήματα, και συνεπώς ο αποκλεισμός ήταν άδικος.

Η προσφεύγουσα εταιρεία με την προδικαστική προσφυγή της ζητά την ακύρωση της απόφασης ανάδειξης προσωρινού μειοδότη της αναθέτουσας αρχής, η οποία εγκρίνει τα πρακτικά της Επιτροπής Διενέργειας Διαγωνισμού που απορρίπτουν την προσφορά της και δέχονται την προσφορά της παρεμβαίνουσας εταιρείας. Το αντικείμενο της σύμβασης αφορά την παροχή υπηρεσιών καθαριστηρίου με εκτιμώμενη αξία 96.000 ευρώ και διάρκεια 2 έτη με δυνατότητα παράτασης έως 1 έτος. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η επιτροπή δεν αξιολόγησε σωστά την τεχνική προσφορά της παρεμβαίνουσας, παραβιάζοντας τη διαδικασία και την αρχή του ίσου μέτρου κρίσης.