Ρυθμίσεις δασμολογικού και φορολογικού περιεχομένου, τροποποίηση του Κώδικα Φορολογικής Δικονομίας και άλλες διατάξεις.

Φορολογικός έλεγχος. Κοινοποίηση εγγράφων στις περιπτώσεις αγνώστου διαμονής και δικαίωμα άσκησης προσφυγής από τον πτωχό, μετά την ισχύ του Ν 2717/99.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
α) Οι κοινοποιήσεις των πράξεων των φορολογικών αρχών σε πρόσωπα άγνωστης διαμονής πρέπει να πραγματοποιούνται αποκλειστικά στο Δήμαρχο, κατά τη διάταξη του άρθρου 64 παρ.2 του Κώδικα Φορολογικής Δικονομίας. (ομόφωνα) β) Ο πτωχός δεν νομιμοποιείται σε άσκηση προσφυγής ιδίω ονόματι, δοθέντος ότι μετά την ισχύ του ΚΔΔ το άρθρο 26 του Κώδικα Φορολογικής Δικονομίας έχει καταργηθεί. (πλειοψ.) γ) Ο πτωχός δεν νομιμοποιείται να προβεί ιδίω ονόματι σε υποβολή πρότασης προς διοικητική επίλυση της διαφοράς. (πλειοψ.)

Η απόφαση 303/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή του προσφεύγοντα. Ο προσφεύγων είχε υποβάλει αίτημα στο ΚΕΒΕΙΣ Αττικής ζητώντας να αναγνωριστεί ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις για τη θεμελίωση της αλληλέγγυας ευθύνης του για συγκεκριμένες εταιρικές οφειλές, καθώς και την άρση των μέτρων που έχουν ληφθεί σε βάρος του. Το ΚΕΒΕΙΣ απέρριψε το αίτημα ως απαράδεκτο, καθώς είχε υποβληθεί για δεύτερη φορά. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι προηγούμενη σχετική ενδικοφανής προσφυγή του είχε απορριφθεί το 2022 ως εκπρόθεσμη. Κατ' εφαρμογή του άρθρου 70 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, η άσκηση δεύτερης προσφυγής με το ίδιο αίτημα είναι απαράδεκτη, ειδικά όταν η πρώτη έχει απορριφθεί λόγω εκπρόθεσμης άσκησης. Για αυτόν τον λόγο, η υπό κρίση ενδικοφανής προσφυγή απορρίφθηκε.

Η απόφαση 440 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή της επιχείρησης «...............». Η προσφυγή στρεφόταν κατά πέντε πράξεων επιβολής προστίμου, συνολικού ύψους 450.000,00 ευρώ (90.000,00 ευρώ για κάθε φορολογικό έτος από 2018 έως 2022), οι οποίες επιβλήθηκαν από την Προϊσταμένη του ΚΕ.ΦΟ.Δ.Ε. Αττικής λόγω μη προσκόμισης φορολογικών μνημών και αρχείων ΦΗΜ. Η ΔΕΔ έκρινε την προσφυγή απαράδεκτη, βάσει του άρθρου 70 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, επειδή διαπίστωσε ότι η εν λόγω προσφυγή αποτελούσε τη δεύτερη κατά σειρά που ασκήθηκε από την προσφεύγουσα κατά των ίδιων οριστικών πράξεων.

Η απόφαση 436 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή μιας επιχείρησης που ασκήθηκε στις 07.11.2024. Η προσφυγή στρεφόταν κατά πέντε οριστικών πράξεων επιβολής προστίμου, ύψους 90.000,00 ευρώ για κάθε φορολογικό έτος (συνολικά 2018-2022), λόγω της μη ανταπόκρισης της επιχείρησης στην πρόσκληση της ΥΕΔΔΕ Αττικής για την προσκόμιση των φορολογικών μνημών και αρχείων ΦΗΜ. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή επικαλούμενη τις διατάξεις του άρθρου 70 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, καθώς διαπιστώθηκε ότι πρόκειται για δεύτερη προσφυγή ασκηθείσα κατά των ίδιων πράξεων, η οποία δεν επιτρέπεται.

Η απόφαση (αριθμός 365/10.03.2025) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής της εταιρείας «.................» ως απαράδεκτης. Η εταιρεία είχε προσφύγει κατά βεβαίωσης διοικητικών κυρώσεων ύψους 900,00€, οι οποίες είχαν επιβληθεί από τη Χημική Υπηρεσία Κεντρικής Μακεδονίας και βεβαιωθεί από το ΚΕ.Β.ΕΙΣ. Θεσσαλονίκης. Η προσφεύγουσα υποστήριξε ότι το πρόστιμο είχε ήδη εξοφληθεί στις 07.03.2024. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι το εν λόγω πρόστιμο δεν υπάγεται στον Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (Κ.Φ.Δ.) και συνεπώς δεν δύναται να ασκηθεί κατ’ αυτού ενδικοφανής προσφυγή.

Η απόφαση 520 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή κατά ατομικής ειδοποίησης χρεών του ΚΕΒΕΙΣ Αττικής. Η προσφεύγουσα αμφισβητούσε βεβαιωμένες οφειλές ύψους 144.841,21€ (κεφάλαιο και τόκοι) που κληρονόμησε από τον θανόντα πατέρα της, ισχυριζόμενη ακυρότητα της ειδοποίησης λόγω μη αναφοράς ποσού κατ' αναλογία κληρονομικής μερίδας, καθώς και πλάνη περί την αποδοχή της κληρονομίας. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η προσβαλλόμενη πράξη (ατομική ειδοποίηση καταβολής-υπερημερίας) ανάγεται στο στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης. Κατά τέτοιων πράξεων, σύμφωνα με τον Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας και τον Κ.Ε.Δ.Ε., προβλέπεται μόνο η άσκηση ανακοπής ενώπιον των Διοικητικών Δικαστηρίων και όχι η ενδικοφανής προσφυγή, συνεπώς η Υπηρεσία στερείται αρμοδιότητας.

Η απόφαση 458/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή του προσφεύγοντος με ΑΦΜ .................., κατοίκου Ν. Σμύρνης Αττικής. Η προσφυγή στρεφόταν κατά της πράξης βεβαίωσης του Προϊσταμένου ΚΕΝΤΡΟΥ ΒΕΒΑΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΕΙΣΠΡΑΞΗΣ (ΚΕ.Β.ΕΙΣ.) ΑΤΤΙΚΗΣ, με την οποία του κοινοποιήθηκε πρόστιμο επιβολής διοικητικών κυρώσεων του Τμήματος Τροχαίας Καλλιθέας, συνολικού ποσού 250,00 €. Ο λόγος της απόρριψης είναι ότι η προσβαλλόμενη πράξη (πράξη βεβαίωσης) δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (ΚΦΔ) και συνεπώς η Υπηρεσία στερείται αρμοδιότητας για την εξέτασή της.

Η απόφαση 261/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά Πράξης Επιβολής Προστίμου της Δ.Ο.Υ. ΛΙΒΑΔΕΙΑΣ, ύψους 250,00€. Το πρόστιμο επιβλήθηκε λόγω της εκπρόθεσμης υποβολής της Δήλωσης Απόδοσης Φόρου Διαμονής για τη φορολογική περίοδο 1/4 - 30/4/2022, η οποία υποβλήθηκε με καθυστέρηση μόλις μίας (1) ημέρας (1/6/2022 αντί 31/5/2022). Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος περί ανυπαρξίας δόλου και εμπρόθεσμης απόδοσης του τέλους, επικυρώνοντας το πρόστιμο με βάση την αρχή της νομιμότητας, όπως προβλέπεται στο άρθρο 53 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας.

Έννοια ανακρίβειας φορολογικής δηλώσεως κατ’ άρθρο 68 § 2 περ. β’ του ν. 2238/1994. (Κατάσταση : Αποδεκτή,) Η έννοια της ανακρίβειας της φορολογικής δηλώσεως της περιπτώσεως β’ της παραγράφου 2 του άρθρου 68 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος- ΚΦΕ - (ν.2238/1994, Α’ 151) για την εφαρμογή - και την έκταση εφαρμογής - της περί δεκαετούς παραγραφής διατάξεως του άρθρου 84§4 του ίδιου νόμου, υπό το πρίσμα όσων έγιναν δεκτά με τις υπ’ αριθμ. 2934 και 2935/2017 αποφάσεις του ΣτΕ (7μ.) και το υπ’ αριθμ. 2642/2017 πρακτικό γνωμοδοτήσεως της Ολομελείας του ΝΣΚ.