Η απόφαση 975/23.05.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης. Η προσφεύγουσα είχε υποβάλει προσφυγή κατά ατομικής ειδοποίησης καταβολής-υπερημερίας ληξιπρόθεσμων οφειλών του Προϊσταμένου του ΚΕ.Β.ΕΙΣ. Θεσσαλονίκης, ύψους 20.206,42 €, ζητώντας την τροποποίησή της επειδή ισχυριζόταν ότι η οφειλή δεν εμφανιζόταν σωστά στην εφαρμογή της Α.Α.Δ.Ε. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι, σύμφωνα με το άρθρο 72 του Κ.Φ.Δ., η ενδικοφανής προσφυγή εφαρμόζεται σε πράξεις που αφορούν διαφορές ουσίας (καταλογισμός βαρών) και όχι σε πράξεις της διοικητικής εκτέλεσης. Καθώς η ατομική ειδοποίηση έχει μόνο πληροφοριακό χαρακτήρα και αποτελεί πράξη προ της ενάρξεως της αναγκαστικής εκτέλεσης, η Δ.Ε.Δ. αποφάσισε την απόρριψή της ως απαράδεκτης.

Η υπ' αριθμ. 408/2025 απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης. Η προσφεύγουσα είχε προσφύγει κατά Πράξης Επιβολής Προστίμου 100,00 ευρώ, η οποία επιβλήθηκε από τη Δ.Ο.Υ. Αγίου Νικολάου για την εκπρόθεσμη υποβολή τροποποιητικής δήλωσης φορολογίας εισοδήματος του έτους 2019. Η πράξη επιβολής του προστίμου κοινοποιήθηκε νομίμως στις 23/09/2024, με καταληκτική ημερομηνία υποβολής της προσφυγής τις 24/10/2024. Δεδομένου ότι η ενδικοφανής προσφυγή υποβλήθηκε εκπρόθεσμα, η Διεύθυνση αποφάσισε την απόρριψή της.

Η απόφαση 1126/17.06.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης. Ο προσφεύγων είχε επιβληθεί πρόστιμο 100,00€ από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Νέων Μουδανιών στις 24.09.2024, λόγω εκπρόθεσμης ηλεκτρονικής υποβολής κατάστασης φορολογικών στοιχείων (Μ.Υ.Φ.) για το φορολογικό έτος 2019. Ο προσφεύγων ζήτησε την ακύρωση ισχυριζόμενος εμπρόθεσμη υποβολή. Ωστόσο, η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι η κοινοποίηση της πράξης επιβολής προστίμου συντελέστηκε νομίμως στις 12.10.2024, ενώ η ενδικοφανής προσφυγή κατατέθηκε στις 19.02.2025. Καθώς παρήλθε η τριακονθήμερη προθεσμία, η προσφυγή απορρίφθηκε λόγω εκπρόθεσμης άσκησής της.

Η απόφαση του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης επιβολής προστίμου ύψους 100,00€ για το φορολογικό έτος 2020. Το πρόστιμο επιβλήθηκε λόγω εκπρόθεσμης υποβολής της αρχικής δήλωσης στοιχείων ακινήτων (Ε9), η οποία υποβλήθηκε στις 26/07/2020, ενώ η νόμιμη προθεσμία για το ακίνητο που κληρονομήθηκε (με διαθήκη δημοσιευμένη το 2019) ήταν η 31η Μαΐου 2020. Ο προσφεύγων ζήτησε την ακύρωση του προστίμου, ισχυριζόμενος ότι αυτό είχε ήδη βεβαιωθεί και εξοφληθεί το 2020. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε τον ισχυρισμό αυτό ως αβάσιμο και αναπόδεικτο, καθώς από τα στοιχεία του συστήματος δεν προέκυψε άλλη πράξη επιβολής προστίμου για την ίδια αιτία. Κατέληξε ότι η επιβολή του προστίμου υπήρξε ορθή και συνιστά δέσμια ενέργεια της φορολογικής αρχής, επικυρώνοντας έτσι την οριστική φορολογική υποχρέωση (πρόστιμο 100,00€).

Η απόφαση 613/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ενδικοφανή προσφυγή ως απαράδεκτη. Ο προσφεύγων είχε προσφύγει κατά της απάντησης του ΚΕ.Β.ΕΙΣ. Θεσσαλονίκης, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημά του για επιστροφή ποσού 1.561,16€ που κατέβαλε ως εκκαθαριστής για χρέη εταιρείας, προκειμένου να λάβει φορολογική ενημερότητα. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι δεν άσκησε διαχειριστικές πράξεις. Ωστόσο, η ΔΕΔ έκρινε ότι η απάντηση του ΚΕ.Β.ΕΙΣ. ήταν εγγράφου πληροφοριακού χαρακτήρα και στερούταν εκτελεστότητας, και συνεπώς δεν συνιστά εκτελεστή πράξη κατά της οποίας επιτρέπεται η άσκηση ενδικοφανούς προσφυγής, σύμφωνα με το άρθρο 72 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας.

Η απόφαση 455/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης. Η προσφεύγουσα, κάτοικος Ρεθύμνου και κάτοχος φροντιστηρίου ξένων γλωσσών, είχε προσφύγει κατά Πράξης Επιβολής Προστίμου ύψους 500,00 ευρώ, που της επιβλήθηκε από τη ΔΟΥ ΡΕΘΥΜΝΟΥ για εκπρόθεσμη υποβολή δύο δηλώσεων παρακρατούμενων φόρων από μισθωτή εργασία για φορολογικές περιόδους του 2019. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι το πρόστιμο ήταν δυσανάλογο και η καθυστέρηση οφειλόταν σε παράλειψη του λογιστηρίου λόγω αυξημένου φόρτου εργασίας. Η ΔΕΔ, ωστόσο, διαπίστωσε ότι η προσβαλλόμενη πράξη κοινοποιήθηκε στις 20/09/2024 και η καταληκτική ημερομηνία υποβολής της προσφυγής ήταν η 21/10/2024. Δεδομένου ότι η προσφυγή κατατέθηκε στις 02/11/2024, κρίθηκε ότι υποβλήθηκε εκπρόθεσμα και απορρίφθηκε ως απαράδεκτη.

Η απόφαση (Αριθμός 150/2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης. Ο προσφεύγων, διατελέσας Διευθύνων Σύμβουλος, ζήτησε την απαλλαγή του από την προσωπική και αλληλέγγυα ευθύνη για συνολικές οφειλές εταιρείας ύψους 162.463,75€ (81.384,64€ κεφάλαιο συν προσαυξήσεις). Επικαλέστηκε έλλειψη υπαιτιότητας, ισχυριζόμενος ότι ο ρόλος του ήταν μόνο τυπικός. Η αίτηση αυτή είχε γίνει εν μέρει δεκτή από το ΚΕΒΕΙΣ Αττικής (μόνο για πρόστιμο ΦΠΑ), αλλά απορρίφθηκε για τις υπόλοιπες οφειλές. Η ΔΕΔ, λαμβάνοντας υπόψη την Έκθεση Απόψεων του ΚΕΒΕΙΣ Αττικής, έκρινε ότι η ενδικοφανής προσφυγή κατατέθηκε εκπρόθεσμα (μετά την 30-09-2024), υπερβαίνοντας την προβλεπόμενη προθεσμία των τριάντα (30) ημερών. Ως εκ τούτου, η προσφυγή απορρίφθηκε ως απαράδεκτη.

Η Απόφαση 595/08-04-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση της απάντησης του Προϊσταμένου του ΚΕ.Β.ΕΙΣ. Θεσσαλονίκης, η οποία αρνούνταν την επιστροφή καταβληθέντων ποσών. Τα ποσά είχαν εισπραχθεί στο πλαίσιο αλληλέγγυας ευθύνης, από την οποία ο προσφεύγων είχε απαλλαχθεί με προηγούμενη απόφαση της ΔΕΔ. Το ΚΕ.Β.ΕΙΣ. επικαλέστηκε το άρθρο 66 παρ. 29 του Ν.4646/2019 για τη μη επιστροφή των εισπραχθέντων ποσών. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι η εν λόγω ρύθμιση είναι αντισυνταγματική και παραβιάζει τις αρχές της νομιμότητας και της ισότητας. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι η απάντηση του ΚΕ.Β.ΕΙΣ. δεν είναι εκτελεστή πράξη, αλλά έγγραφο πληροφοριακού χαρακτήρα, το οποίο δεν υπόκειται σε ενδικοφανή προσφυγή σύμφωνα με το άρθρο 72 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας.

Η υπ' αριθμ. 1080 Απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης, λόγω εκπρόθεσμης άσκησης. Η προσφυγή στρεφόταν κατά πράξης επιβολής προστίμου ύψους 100,00 € για το φορολογικό έτος 2019. Το πρόστιμο επιβλήθηκε διότι η προσφεύγουσα υπέβαλε εκπρόθεσμα κατάσταση πελατών προμηθευτών (για τον Δεκέμβριο 2019, η υποβολή έγινε στις 28.07.2020). Ενώ η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι η υποβολή ήταν εντός προθεσμίας, η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι η προσβαλλόμενη πράξη κοινοποιήθηκε νομίμως στις 21/09/2024. Η ενδικοφανής προσφυγή κατατέθηκε στις 12/02/2025, δηλαδή μετά την αποκλειστική προθεσμία των τριάντα (30) ημερών, με αποτέλεσμα την απόρριψή της.

Η απόφαση 757 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ), εκδοθείσα στις 26-3-2025, αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής εταιρείας ως απαράδεκτης. Η εταιρεία είχε προσφύγει κατά τριών πράξεων επιβολής προστίμου, συνολικού ποσού 750,00 ευρώ, από τη ΔΟΥ Κορίνθου, λόγω εκπρόθεσμης υποβολής δηλώσεων παρακρατούμενων φόρων μισθωτής εργασίας του φορολογικού έτους 2020. Η προσφεύγουσα επικαλέστηκε την παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας του φόρου. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή διότι διαπίστωσε ότι η εταιρεία είχε ήδη ασκήσει άλλη ενδικοφανή προσφυγή για τις ίδιες πράξεις και τους ίδιους λόγους, η οποία είχε ήδη απορριφθεί με προηγούμενη απόφαση, καθιστώντας έτσι την εκ νέου άσκηση προσφυγής απαγορευτική βάσει των σχετικών διατάξεων του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας.