Πίστωση, σύμφωνα με το άρθρο 23Β παρ.1 της Πρότυπης Σύμβασης του ΟΟΣΑ, της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης στα εισοδήματα αλλοδαπής που αποκτούν φορολογικοί κάτοικοι Ελλάδος και για τα οποία η Ελλάδα έχει δικαίωμα φορολόγησης βάσει ισχυουσών ΣΑΔΦ-συμμόρφωση με ΣτΕ 2465/2018.(ΑΔΑ:ΨΝ8546ΜΠ3Ζ-ΝΧΙ) ΟΡΘΗ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ

Η απόφαση 1173/2025 απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας φορολογούμενης κατά της πράξης επιβολής προστίμου 100,00€ από την ΑΑΔΕ, λόγω εκπρόθεσμης υποβολής της αρχικής δήλωσης στοιχείων ακινήτων (Ε9) για το φορολογικό έτος 2024. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι η καθυστέρηση οφειλόταν σε κληρονομιά του συζύγου της και στην ιδιότητά της ως φορολογικής κατοίκου εξωτερικού. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκρινε ότι η νόμιμη προθεσμία υποβολής του Ε9, δεδομένης της κληρονομικής διαδοχής και της ετήσιας προθεσμίας αποποίησης (βάσει Α.Κ. 1847, λόγω κατοικίας εξωτερικού), έληγε στις 30.09.2024, ενώ η δήλωση υποβλήθηκε στις 22.10.2024. Συνεπώς, η επιβολή του προστίμου του άρθρου 53 του ν. 5104/2024 κρίθηκε νόμιμη και ο ισχυρισμός της απορρίφθηκε ως αβάσιμος.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ανώνυμης εταιρείας κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023, που εκδόθηκε από την Δ.Ο.Υ. Έδεσσας. Η προσφεύγουσα ζητούσε την ακύρωση της πράξης, καθώς η ΔΟΥ είχε επαναπροσδιορίσει το πιστωτικό ποσό προς επιστροφή από €50.618,42 σε €42.597,75. Η διαφορά προέκυψε επειδή ο έλεγχος απέρριψε την αφαίρεση ποσού €36.455,43 (κωδικός 462), το οποίο η εταιρεία δήλωσε ως αχρησιμοποίητες προβλέψεις προηγούμενων χρήσεων που είχαν ήδη φορολογηθεί. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, καθώς η εταιρεία δεν τεκμηρίωσε επαρκώς ότι τα εν λόγω ποσά είχαν αναμορφωθεί και φορολογηθεί στις δηλώσεις των προηγούμενων ετών.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και πράξης επιβολής προστίμου 100,00 € για το φορολογικό έτος 2014. Η υπόθεση αφορά φορολογούμενη κάτοικο Ελλάδας που έλαβε συντάξεις από τη Γερμανία, ύψους 23.036,02 €, οι οποίες προστέθηκαν οίκοθεν στο φορολογητέο εισόδημά της από τη Δ.Ο.Υ. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι η αποκλειστική αρμοδιότητα φορολόγησης ανήκει στη Γερμανία βάσει της ΣΑΔΦ, καθώς παρείχε υπηρεσίες σε γερμανικό δημόσιο φορέα. Μετά από αναπομπή της υπόθεσης από το Διοικητικό Πρωτοδικείο λόγω αρχικής απόρριψης ως εκπρόθεσμης, η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τελικά τους ισχυρισμούς της ως αναπόδεικτους, καθώς δεν προσκομίστηκαν έγγραφα που να πιστοποιούν το νομικό καθεστώς του ασφαλιστικού φορέα ή τον τομέα (δημόσιο/ιδιωτικό) προηγούμενης απασχόλησης, απαραίτητα για την εφαρμογή της ΣΑΔΦ. Επικυρώθηκε το τελικό χρεωστικό ποσό των 4.139,03 €.

Η απόφαση 354/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023 (ύψους 2.981,19€) της Δ.Ο.Υ. Νέων Μουδανιών. Η προσφεύγουσα ζητούσε την αναγνώριση και αφαίρεση φόρου 1.311,84€ που κατέβαλε στο Βέλγιο για σύνταξη, επικαλούμενη τη Σύμβαση Αποφυγής Διπλής Φορολογίας (ΣΑΔΦ) Ελλάδος-Βελγίου. Η Δ.Ο.Υ. είχε μηδενίσει το ποσό του φόρου αλλοδαπής (κωδικός 651), καθώς έκρινε ότι η Ελλάδα είχε αποκλειστικό δικαίωμα φορολόγησης βάσει των διατάξεων της ΣΑΔΦ. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι, αν και προσκομίστηκε εκκαθαριστικό σύνταξης με επισημείωση της Χάγης, η προσφεύγουσα δεν προσκόμισε τα απαραίτητα δικαιολογητικά που να αποδεικνύουν τον τομέα (δημόσιο ή ιδιωτικό) εργασίας, προκειμένου να κριθεί η υπαγωγή των συντάξεων στο άρθρο 18 ή 19 της ΣΑΔΦ και κατά συνέπεια το δικαίωμα πίστωσης φόρου. Ως εκ τούτου, ο ισχυρισμός απορρίφθηκε ως αναπόδεικτος.

Η απόφαση 406/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής εταιρείας κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ, Φόρου Εισοδήματος και επιβολής προστίμων για τις φορολογικές περιόδους 2018, 2019, 2020 και 2024, που εκδόθηκαν από το 3ο ΕΛ.ΚΕ. ΑΤΤΙΚΗΣ. Η προσφεύγουσα εταιρεία ζητούσε την ακύρωση ή μεταρρύθμιση των πράξεων, ισχυριζόμενη ότι δεν είχε υπαιτιότητα για τη μη προσκόμιση των λογιστικών της αρχείων λόγω παράλειψης του πρώην λογιστή της. Ωστόσο, η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη, διότι κρίθηκε εκπρόθεσμη, καθώς υποβλήθηκε στις 06-11-2024, ενώ η νόμιμη προθεσμία των 30 ημερών (η οποία έληγε στις 29-10-2024, δεδομένου ότι η κοινοποίηση συντελέστηκε στις 28-09-2024) είχε παρέλθει.

Η απόφαση 717 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης επιβολής προστίμου ύψους 100,00 € που επιβλήθηκε από την Προϊσταμένη του ΚΕ.ΦΟ.Δ.Ε. Αττικής. Το πρόστιμο επιβλήθηκε στον προσφεύγοντα λόγω εκπρόθεσμης υποβολής δήλωσης πληροφοριακών στοιχείων μίσθωσης ακίνητης περιουσίας, η οποία αφορούσε έναρξη μίσθωσης την 01-10-2018. Η προθεσμία υποβολής έληγε στις 30-11-2018, αλλά η υποβολή έγινε στις 03-01-2020. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι είχε δηλώσει εμπρόθεσμα τα σχετικά εισοδήματα και περιουσιακά στοιχεία, μη προκαλώντας έτσι ζημία στο Δημόσιο. Ωστόσο, η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό του, κρίνοντας ότι στοιχειοθετείται πλήρως η παράβαση της εκπρόθεσμης υποβολής πληροφοριακού χαρακτήρα δήλωσης, επικυρώνοντας έτσι το πρόστιμο των 100,00 €.

Η απόφαση 1116/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή φορολογουμένου, διατηρώντας την πράξη επιβολής προστίμου 100,00€ για το φορολογικό έτος 2023. Το πρόστιμο επιβλήθηκε από την Δ.Ο.Υ. Αμπελοκήπων Θεσσαλονίκης λόγω εκπρόθεσμης υποβολής της αρχικής ηλεκτρονικής δήλωσης φορολογίας εισοδήματος, η οποία κατατέθηκε στις 04/12/2024. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι η δήλωση ήταν εμπρόθεσμη επειδή είχε γίνει δεκτή η μεταβολή της φορολογικής της κατοικίας στη Γερμανία (από 01/01/2019). Ωστόσο, η ΔΕΔ έκρινε ότι η σχετική αίτηση μεταβολής είχε υποβληθεί εκπρόθεσμα (μετά τις 31/12 του επόμενου έτους), με αποτέλεσμα να μην εφαρμόζεται η παράταση υποβολής της δήλωσης έως το τέλος του έτους. Καθώς η κανονική προθεσμία έληγε στις 02/08/2024, η υποβολή της δήλωσης τον Δεκέμβριο του 2024 κρίνεται εκπρόθεσμη και το πρόστιμο νόμιμο.

Η απόφαση 593/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατοίκου Πτολεμαΐδας κατά πράξης επιβολής προστίμου ύψους 100,00 € από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Πτολεμαΐδας. Το πρόστιμο επιβλήθηκε λόγω εκπρόθεσμης υποβολής τροποποιητικής δήλωσης Φ.Π.Α. (για την περίοδο 01/07/2023 - 30/09/2023) η οποία υποβλήθηκε μετά την κοινοποίηση εντολής μερικού φορολογικού ελέγχου. Η Διεύθυνση αποφάσισε την ακύρωση του προστίμου. Η ακύρωση βασίστηκε στο σκεπτικό ότι, εφόσον η αρχική δήλωση είχε υποβληθεί εμπρόθεσμα και η εκπρόθεσμη τροποποιητική δήλωση είχε πιστωτικό υπόλοιπο (δεν προέκυψε ποσό φόρου προς καταβολή), δεν επιβάλλεται πρόστιμο σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παρ. 7 του άρθρου 53 του Ν. 5104/2024.

Η απόφαση 321/04.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την εκπρόθεσμη ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε στις 07/11/2024. Η προσφυγή στρεφόταν κατά της υπ' αριθ. ..../12.09.2024 οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου δωρεάς του Προϊσταμένου του 1ου ΕΛ.ΚΕ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ. Η πράξη είχε επιβάλει συνολικό ποσό €9.000,00 (κύριος φόρος €6.000,00 και πρόστιμο €3.000,00), κατόπιν διαπίστωσης ότι δωρεά χρηματικού ποσού €30.000,00 έγινε από τον αδελφό και όχι από τη μητέρα του προσφεύγοντα. Δεδομένου ότι η κοινοποίηση της πράξης συντελέστηκε ψηφιακά στις 24/09/2024, η προθεσμία των 30 ημερών για την άσκηση της προσφυγής έληγε στις 24/10/2024, με αποτέλεσμα την απόρριψή της ως εκπρόθεσμης.