Η απόφαση 59/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2022 από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Βόλου. Ο προσφεύγων είχε δηλώσει εισόδημα αλλοδαπής (Βέλγιο) ύψους 40.950,00€ και φόρο αλλοδαπής 15.101,80€ ζητώντας πίστωση. Η φορολογική αρχή απέρριψε την πίστωση και μετέφερε το εισόδημα σε κωδικό αποκλειστικής φορολόγησης από την Ελλάδα (κωδικός 391), οδηγώντας σε συνολικό ποσό πληρωμής 23.022,21€. Ο προσφεύγων ζήτησε την ακύρωση, υποστηρίζοντας εσφαλμένη ερμηνεία της Σύμβασης Αποφυγής Διπλής Φορολογίας (ΣΑΔΦ) Ελλάδας – Βελγίου. Η ΔΕΔ αποδέχθηκε την προσφυγή και ακύρωσε την προσβαλλόμενη πράξη αποκλειστικά λόγω τυπικής πλημμέλειας, καθώς η πράξη της Δ.Ο.Υ. δεν περιείχε σαφή και επαρκή αιτιολογία για τη χρήση στοιχείων διαφορετικών από αυτά που είχαν δηλωθεί, παραβιάζοντας το άρθρο 76 του Κ.Φ.Δ. Η Δ.Ο.Υ. καλείται να εκδώσει νέα πράξη σύμφωνα με το σκεπτικό.

Η απόφαση 326/04.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2018 της Δ.Ο.Υ. Καλαμαριάς. Ο προσφεύγων είχε υποβάλει τροποποιητική δήλωση για μερίσματα αλλοδαπής (ΗΠΑ), αιτούμενος πίστωση φόρου αλλοδαπής. Η Δ.Ο.Υ. αρχικά απέρριψε την πίστωση φόρου (€4.239,64) επικαλούμενη την έλλειψη της επισημείωσης της Χάγης (Apostille) στα δικαιολογητικά. Ο προσφεύγων προσκόμισε το απαιτούμενο έντυπο 1042-S με την επισημείωση και επίσημη μετάφραση με την προσφυγή. Η ΔΕΔ κρίνει τον ισχυρισμό βάσιμο, διαπιστώνοντας παρακρατηθέντα φόρο ύψους €4.095,68 (βάσει μέσης ετήσιας ισοτιμίας) και διατάσσει τη διενέργεια νέας εκκαθάρισης της δήλωσης, ώστε να γίνει η πίστωση του φόρου αλλοδαπής σύμφωνα με το άρθρο 9 του ν. 4172/2013.

Η απόφαση 760/05.05.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που ασκήθηκε κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2018, εκδοθείσα κατόπιν τροποποιητικής δήλωσης. Ο προσφεύγων, φορολογικός κάτοικος Ελλάδος, αιτήθηκε την ακύρωση του καταλογισμού ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης που επιβλήθηκε σε δηλωθέντα μερίσματα και τόκους αλλοδαπής προέλευσης. Η ΔΕΔ έκρινε ότι, καθώς ο προσφεύγων είναι κάτοικος Ελλάδας και η χώρα έχει δικαίωμα φορολόγησης του παγκόσμιου εισοδήματος (βάσει και της ΣΑΔΦ με τις ΗΠΑ), η εισφορά αλληλεγγύης επιβλήθηκε ορθά. Συνεπώς, η προσφυγή απορρίφθηκε, διατηρώντας το τελικό χρεωστικό ποσό στα 11.309,61€.

Η Απόφαση 294 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατοίκου εξωτερικού κατά πράξεων διοικητικού προσδιορισμού φόρου και επιβολής προστίμου φορολογικού έτους 2018, ύψους 1.912,36€ και 100,00€ αντίστοιχα. Οι πράξεις εκδόθηκαν οίκοθεν από τη Δ.Ο.Υ. Α΄ΠΕΙΡΑΙΑ, καθώς η προσφεύγουσα δεν είχε δηλώσει εισοδήματα αλλοδαπής προέλευσης (Τσεχία) 15.223,14€. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι τα εισοδήματα είχαν ήδη φορολογηθεί στην Τσεχία βάσει ΣΑΔΦ. Ωστόσο, η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή στις 24/10/2024 ως απαράδεκτη λόγω εκπρόθεσμης υποβολής, καθώς η νόμιμη προθεσμία των 60 ημερών, η οποία έληγε την 8η/5/2024, είχε ήδη παρέλθει.

Η απόφαση 467/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή εταιρείας κατά της σιωπηρής απόρριψης της επιφύλαξής της, η οποία είχε υποβληθεί κατά δήλωσης απόδοσης παρακρατούμενου φόρου για τον μήνα Ιούνιο 2024. Η διαφορά αφορούσε αμοιβές ύψους 214.191,68 ευρώ που καταβλήθηκαν σε εταιρεία με έδρα την Ιρλανδία για υπηρεσίες cloud. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι οι πληρωμές αφορούσαν παροχή υπηρεσιών και όχι δικαιώματα (royalties), αλλά η ΔΕΔ έκρινε ότι, με βάση τους όρους της σύμβασης και τη φύση των υπηρεσιών νέφους (λήψη και χρήση λογισμικού χωρίς μεταβίβαση κυριότητας), οι αμοιβές συνιστούσαν «δικαίωμα» (royalties) κατά την έννοια του άρθρου 38 του ν. 4172/2023 και υπόκεινται σε παρακράτηση φόρου 5% σύμφωνα με τη ΣΑΔΦ Ελλάδος-Ιρλανδίας.

Η απόφαση 269/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως αναπόδεικτη την ενδικοφανή προσφυγή του φορολογούμενου κατά της πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2022 της Δ.Ο.Υ. Πτολεμαΐδας, με την οποία επιβλήθηκε χρεωστικό ποσό 1.137,41€. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση, ισχυριζόμενος ότι το δηλωθέν εισόδημα αλλοδαπής προέλευσης (€10.372,00) στον κωδικό 391, μέσω της 1ης τροποποιητικής δήλωσης, ήταν ανύπαρκτο και είχε δηλωθεί εκ παραδρομής από τρίτο άτομο. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο ισχυρισμός του δεν τον απαλλάσσει από την ευθύνη για τη δήλωση που υποβλήθηκε με τους προσωπικούς του κωδικούς. Επιπλέον, το έγγραφο από την αλλοδαπή εφορία που προσκομίστηκε προς απόδειξη της μη ύπαρξης εισοδήματος δεν έφερε την επισημείωση της Χάγης, καθιστώντας το μη δεκτικό εκτίμησης.

Η απόφαση 1126/17.06.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης. Ο προσφεύγων είχε επιβληθεί πρόστιμο 100,00€ από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Νέων Μουδανιών στις 24.09.2024, λόγω εκπρόθεσμης ηλεκτρονικής υποβολής κατάστασης φορολογικών στοιχείων (Μ.Υ.Φ.) για το φορολογικό έτος 2019. Ο προσφεύγων ζήτησε την ακύρωση ισχυριζόμενος εμπρόθεσμη υποβολή. Ωστόσο, η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι η κοινοποίηση της πράξης επιβολής προστίμου συντελέστηκε νομίμως στις 12.10.2024, ενώ η ενδικοφανής προσφυγή κατατέθηκε στις 19.02.2025. Καθώς παρήλθε η τριακονθήμερη προθεσμία, η προσφυγή απορρίφθηκε λόγω εκπρόθεσμης άσκησής της.

Η απόφαση 1128/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης επιβολής προστίμου 100,00€, που είχε επιβληθεί από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Νέων Μουδανιών. Το πρόστιμο αφορούσε το φορολογικό έτος 2020 για εκπρόθεσμη ηλεκτρονική υποβολή κατάστασης φορολογικών στοιχείων (Μ.Υ.Φ.). Η προσφεύγουσα ζητούσε την ακύρωση, υποστηρίζοντας την εμπρόθεσμη υποβολή. Ωστόσο, η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή στις 17.06.2025 ως απαράδεκτη, καθώς διαπιστώθηκε ότι ασκήθηκε εκπρόθεσμα, δηλαδή μετά την πάροδο της προβλεπόμενης προθεσμίας των 30 ημερών από τη συντέλεση της ψηφιακής κοινοποίησης της προσβαλλόμενης πράξης στις 23.11.2024.

Η απόφαση 1127/17.06.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε στις 20.02.2025 από τον φορολογούμενο. Η προσφυγή στρεφόταν κατά πράξης επιβολής προστίμου ύψους 100,00€, που εκδόθηκε από την Δ.Ο.Υ. Νέων Μουδανιών στις 29.10.2024, λόγω εκπρόθεσμης ηλεκτρονικής υποβολής κατάστασης φορολογικών στοιχείων (Μ.Υ.Φ.) του φορολογικού έτους 2020. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι η προσβαλλόμενη πράξη είχε κοινοποιηθεί νομίμως στον λογαριασμό του προσφεύγοντος στις 10.11.2024 (μετά την πάροδο 10 ημερών από την ανάρτηση στο taxisnet). Καθώς η προβλεπόμενη προθεσμία των τριάντα (30) ημερών για την άσκηση της προσφυγής είχε παρέλθει προ της 20.02.2025, η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή λόγω εκπρόθεσμης άσκησης.

Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απέρριψε την ενδικοφανή προσφυγή με αριθμό 1129, η οποία στρεφόταν κατά πράξης επιβολής προστίμου 100,00€ του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Νέων Μουδανιών. Το πρόστιμο είχε επιβληθεί λόγω εκπρόθεσμης ηλεκτρονικής υποβολής κατάστασης φορολογικών στοιχείων εσόδων-εξόδων (Μ.Υ.Φ.) για το φορολογικό έτος 2019. Η προσφεύγουσα υποστήριξε ότι η υποβολή είχε γίνει εμπροθέσμως. Ωστόσο, η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη, καθώς κρίθηκε ότι ασκήθηκε εκπρόθεσμα. Η πράξη επιβολής του προστίμου είχε κοινοποιηθεί νομίμως στις 11.10.2024, και η προσφυγή υποβλήθηκε πολύ μετά την πάροδο της νόμιμης προθεσμίας των 30 ημερών, συγκεκριμένα στις 26.02.2025.