Η απόφαση 229/07-02-2025 του Προϊστάμενου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Οριστικών Πράξεων Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος του Κ.Ε.ΦΟ.ΜΕ.Π. για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε την ερμηνεία των αναιτιολόγητων τραπεζικών πιστώσεων ως προσαύξηση περιουσίας, καθώς και τη μη αναγνώριση δαπανών μισθοδοσίας που καταβλήθηκαν μετρητοίς. Η ΔΕΔ αναγνώρισε επιπλέον αιτιολογήσεις για τις πιστώσεις (π.χ. κοινόχρηστα και καταθέσεις από την αδελφή του), μειώνοντας σημαντικά την προσαύξηση περιουσίας, και δέχτηκε δαπάνη μισθοδοσίας ύψους 2.905,00 € για το 2018. Κατόπιν τούτου, οι αρχικές πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού τροποποιήθηκαν, οδηγώντας σε μείωση της τελικής φορολογικής υποχρέωσης.

Η απόφαση 884/16-05-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) Θεσσαλονίκης αποδέχεται μερικώς την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος 2018 και 2019. Μετά από προσκόμιση νέων στοιχείων, έγιναν δεκτές οι αιτιάσεις για ορισμένες λογιστικές διαφορές και για την πλειοψηφία των αναιτιολόγητων τραπεζικών πιστώσεων. Συγκεκριμένα, δικαιολογήθηκε πίστωση 19.888,44€ ως προερχόμενη από την αγροτική δραστηριότητα του συζύγου, ενώ το σύνολο των λοιπών καταθέσεων μετρητών από την προσφεύγουσα και τα μέλη της οικογένειάς της κρίθηκε ότι καλυπτόταν από τις δηλωθείσες εισπράξεις. Κατόπιν αυτών, η συνολική φορολογική υποχρέωση για το 2018 μειώθηκε σε 20.088,13€ (από 53.719,78€) και για το 2019 σε 17.499,48€ (από 66.385,98€). Αντιθέτως, επικυρώθηκαν οι πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ για τα έτη 2018 και 2019 και η πράξη επιβολής προστίμου 250€ για το 2024.

Η απόφαση 107/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά Οριστικών Πράξεων Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2020 και 2021, που εκδόθηκαν από το Κ.Ε.ΦΟ.ΜΕ.Π. Ο έλεγχος διαπίστωσε ανακριβείς δηλώσεις εισοδήματος λόγω πιστώσεων σε τραπεζικούς λογαριασμούς του προσφεύγοντος. Τα καταλογισθέντα ποσά αφορούν κυρίως αμοιβές (άρθρο 12 ν. 4172/2013) για υπηρεσίες που παρείχε ο προσφεύγων (μέτοχος/σύμβουλος/πρόεδρος) στην εταιρεία του, καθώς και προσαύξηση περιουσίας άγνωστης πηγής (άρθρο 21 παρ. 4 ν. 4172/2013). Ο ισχυρισμός του προσφεύγοντος ότι τα ποσά αφορούσαν προκαταβολές μερισμάτων ή ταμειακές διευκολύνσεις απορρίφθηκε, καθώς δεν υπήρχαν σχετικές λογιστικές εγγραφές στα βιβλία της εταιρείας ούτε αποδείχθηκε η επιστροφή τους. Η ΔΕΔ επικύρωσε τις αρχικές πράξεις, με αποτέλεσμα την καταβολή συνολικού φόρου 41.056,87€ για το 2020 και 19.522,94€ για το 2021.

Η απόφαση 525/01-04-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή φορολογουμένου κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2018. Η προσβαλλόμενη πράξη επέβαλε συνολικό ποσό €46.257,13 (€27.588,05 κύριος φόρος, €13.794,03 πρόστιμο και €4.875,03 ειδική εισφορά αλληλεγγύης), βασιζόμενη σε διαπιστωμένη προσαύξηση περιουσίας ύψους €83.600,21. Η προσαύξηση προήλθε από πρωτογενείς καταθέσεις σε τραπεζικούς λογαριασμούς τις οποίες ο προσφεύγων δεν αιτιολόγησε. Ο προσφεύγων ισχυριζόταν ότι τα ποσά ήταν αποταμιεύσεις, εισπράξεις λιανικής που ήδη φορολογήθηκαν, ή οικονομική βοήθεια από συγγενείς. Η ΔΕΔ απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς ως αναπόδεικτους, επικυρώνοντας την ορθότητα του καταλογισμού από τη φορολογική αρχή.

Η απόφαση 176/03.02.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων επιβολής προστίμου και διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Οι προσβαλλόμενες πράξεις προέκυψαν από έλεγχο που χρησιμοποίησε έμμεσες μεθόδους (άρθρο 28 ν.4172/2013) λόγω μη έκδοσης Αποδείξεων Παροχής Υπηρεσιών (ΑΠΥ) για εισπράξεις μέσω POS, λόγω λογιστικών διαφορών, και λόγω προσαύξησης περιουσίας από πρωτογενείς καταθέσεις αγνώστου πηγής. Ο έλεγχος προσδιόρισε τα ακαθάριστα έσοδα για το 2018 σε 53.500,00€ και για το 2019 σε 156.670,00€, βασιζόμενος σε διαθέσιμα στοιχεία (ΗΔΙΚΑ). Η ΔΕΔ επικύρωσε τις πράξεις, θεωρώντας βάσιμες και πλήρως αιτιολογημένες τις διαπιστώσεις του ελέγχου.

Η απόφαση (αρ. 412/2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμων (Α.58 και Α.57.παρ.5 του Κ.Φ.Δ.) των ετών 2020 και 2021 που εκδόθηκαν από το Κ.Ε.ΦΟ.ΜΕ.Π. Ο έλεγχος διαπίστωσε σημαντική διαφορά στα καθαρά κέρδη του προσφεύγοντος, λογίζοντας μεγάλα ποσά τραπεζικών πιστώσεων ως προσαύξηση περιουσίας. Συνολικά καταλογίστηκαν €237.421,22 για το 2020 και €156.477,18 για το 2021. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος περί κάλυψης των ποσών μέσω ανάλωσης κεφαλαίου, καθώς ο έλεγχος διαπίστωσε αρνητικό διαθέσιμο υπόλοιπο. Απέρριψε επίσης τον ισχυρισμό περί επιμερισμού των πιστώσεων στους συνδικαιούχους, κρίνοντας ότι δεν είχαν τη δυνατότητα κατάθεσης των επίμαχων ποσών.

Η απόφαση 271/21-02-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2019 και 2020. Οι πράξεις αρχικά καταλόγισαν προσαύξηση περιουσίας (αδήλωτα εισοδήματα) από καταθέσεις μετρητών σε τραπεζικούς λογαριασμούς. Ο προσφεύγων (εκμεταλλευτής ΤΑΞΙ) ισχυρίστηκε ότι οι καταθέσεις (2.930,00€ για το 2019 και 1.970,60€ για το 2020) προήλθαν από τις νόμιμες εισπράξεις της επιχείρησής του. Η ΔΕΔ έκρινε ότι οι καταθέσεις αυτές καλύπτονται από τα δηλωθέντα ακαθάριστα έσοδά του, με αποτέλεσμα την πλήρη ακύρωση της πράξης του 2019 (από 1.450,35€ σε 0€). Για το 2020, η πράξη τροποποιήθηκε. Μόνο το ποσό των 233,32€ κρίθηκε ως φορολογητέο εισόδημα, οδηγώντας σε μείωση του συνολικού ποσού προς καταβολή από 1.090,94€ σε 115,50€.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018, 2019 και 2020, οι οποίες εκδόθηκαν από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Δράμας. Στον προσφεύγοντα, κάτοικο Γερμανίας, καταλογίσθηκε προσαύξηση περιουσίας λόγω πρωτογενών πιστώσεων σε τραπεζικούς λογαριασμούς του, συνολικού ύψους 47.825,00€ (2018), 101.494,00€ (2019) και 101.621,00€ (2020). Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι οι συναλλαγές έγιναν εν αγνοία του από συγγενικό πρόσωπο για το εκτός γάμου τέκνο του. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τους ισχυρισμούς του, κρίνοντας ότι δεν αποδείχθηκε η πλημμέλεια των πράξεων προσδιορισμού του φόρου και επικύρωσε τα καταλογισθέντα ποσά. Η συνολική οριστική φορολογική υποχρέωση ανέρχεται σε 132.595,87€.

Η απόφαση 58/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας εταιρείας κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2022, που εξέδωσε το 3ο ΕΛΚΕ Αττικής. Η πράξη προσδιόρισε ζημιά ύψους €18.316.050,90, έναντι της δηλωθείσας ζημιάς των €38.316.050,90, με διαφορά €20.000.000,00. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι η διαφορά αφορά ζημιά αποτίμησης συμμετοχών του 2010 που δεν εκπέστηκε ποτέ. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό ως αναπόδεικτο, καθώς δεν προσκομίστηκαν στοιχεία για την εξαίρεση της ζημίας από τα χρεωστικά αποθεματικά που εκπέστηκαν υποχρεωτικά το φορολογικό έτος 2014 βάσει του ν. 4172/2013 (παρ. 13 άρθρου 72) και των εγκυκλίων ΠΟΛ. Επιπλέον, απέρριψε τους ισχυρισμούς περί αντισυνταγματικότητας, καθώς οι επίμαχες αποφάσεις του ΣτΕ αφορούσαν τα πιστωτικά, και όχι τα χρεωστικά, αποθεματικά.

Η απόφαση 114/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής φυσικού προσώπου με κύρια δραστηριότητα κομμωτηρίου, κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019 (Δ.Ο.Υ. Δράμας). Ο έλεγχος είχε εφαρμόσει την έμμεση τεχνική ανάλυσης ρευστότητας, διαπιστώνοντας προσαύξηση περιουσίας λόγω μη αιτιολογημένων πιστώσεων (37.450€ το 2018 και 37.710€ το 2019) και μη κάλυψη δαπανών, συμπεριλαμβανομένων δαπανών ανέγερσης κατοικίας. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς περί επαρκούς οικογενειακού κεφαλαίου παρελθόντων ετών, αλλά έκανε μερικώς δεκτό τον ισχυρισμό περί εσφαλμένου καταλογισμού του συνόλου των πιστώσεων σε κοινούς τραπεζικούς λογαριασμούς. Κατόπιν μερικής αποδοχής, οι μη αιτιολογημένες πιστώσεις που καταλογίζονται στην προσφεύγουσα διαμορφώνονται σε 23.675,00€ (2018) και 26.310,00€ (2019), οδηγώντας σε μείωση των συνολικών καταλογιζόμενων φόρων και προστίμων.