Η Απόφαση 296/2025 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αποδέχεται εν μέρει την ενδικοφανή προσφυγή μιας ομόρρυθμης εταιρίας κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος/ΦΠΑ/προστίμου για τα φορολογικά έτη 2018, 2019 και 2020, που εκδόθηκαν από τη Δ.Ο.Υ. Πολυγύρου. Οι πράξεις βασίστηκαν σε δεδομένα της ΑΑΔΕ για αδήλωτα έσοδα από πλατφόρμες μίσθωσης ακινήτων και στην απόρριψη δαπανών λόγω αρχικής μη προσκόμισης λογιστικών αρχείων. Η προσφεύγουσα προσκόμισε εκ των υστέρων πρόσθετα στοιχεία και βιβλία, με αποτέλεσμα την αναπομπή της υπόθεσης και την έκδοση συμπληρωματικών εκθέσεων ελέγχου. Η ΔΕΔ τροποποιεί τις πράξεις ΦΠΑ 2018, Φόρου Εισοδήματος 2019 και ΦΠΑ 2019, μειώνοντας τα καταλογισθέντα ποσά, βάσει των νέων στοιχείων, αλλά επικυρώνει τις πράξεις Φόρου Εισοδήματος 2018, Φόρου Εισοδήματος 2020, ΦΠΑ 2020 και το πρόστιμο του άρθρου 54 για το 2023.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018, 2019 και 2020, οι οποίες εκδόθηκαν από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Δράμας. Στον προσφεύγοντα, κάτοικο Γερμανίας, καταλογίσθηκε προσαύξηση περιουσίας λόγω πρωτογενών πιστώσεων σε τραπεζικούς λογαριασμούς του, συνολικού ύψους 47.825,00€ (2018), 101.494,00€ (2019) και 101.621,00€ (2020). Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι οι συναλλαγές έγιναν εν αγνοία του από συγγενικό πρόσωπο για το εκτός γάμου τέκνο του. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τους ισχυρισμούς του, κρίνοντας ότι δεν αποδείχθηκε η πλημμέλεια των πράξεων προσδιορισμού του φόρου και επικύρωσε τα καταλογισθέντα ποσά. Η συνολική οριστική φορολογική υποχρέωση ανέρχεται σε 132.595,87€.

Η απόφαση 820 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής αγρότη κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2018 από τη ΔΟΥ Έδεσσας. Η αρχική πράξη είχε καταλογίσει προσαύξηση περιουσίας 78.857,19€ λόγω ανεξήγητων πιστώσεων σε τραπεζικούς λογαριασμούς και διαφορών από στοιχηματικές εταιρείες (Bet365, Stoiximan). Η ΔΕΔ απέρριψε τους περισσότερους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος (σχετικά με δάνεια, μεταφορές από συγγενείς, πώληση αυτοκινήτου και καταθέσεις μετρητών). Ωστόσο, η ΔΕΔ δέχθηκε εν μέρει τον ισχυρισμό του για τα χρηματικά ποσά που αφορούσαν κινήσεις στους στοιχηματικούς λογαριασμούς, κρίνοντας ότι δεν συνιστούν πρωτογενή πίστωση, εκτός από 300,00€ μέσω προπληρωμένων καρτών. Ως αποτέλεσμα, η προσαύξηση περιουσίας μειώθηκε στα 64.947,90€ και ο συνολικός φόρος προς καταβολή μειώθηκε από 43.539,07€ σε 35.297,51€.

Η απόφαση 730 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής από φορολογούμενη (ατομική επιχείρηση λιανικού εμπορίου τροφίμων) κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς της φορολογούμενης σχετικά με τη μη αναγνώριση δαπανών άνω των 500€ που εξοφλήθηκαν με μετρητά, κρίνοντας ότι οι σχετικοί περιορισμοί του άρθρου 23 του ν. 4172/2013 εφαρμόζονται. Απέρριψε επίσης τον ισχυρισμό περί εσφαλμένης εφαρμογής των έμμεσων τεχνικών ελέγχου (ανάλυση ρευστότητας) για το 2018, καθώς το ποσό των προσωπικών δαπανών δεν καλυπτόταν από τα δηλωθέντα οικογενειακά εισοδήματα. Έγινε δεκτή μόνο (ως δεύτερος ισχυρισμός) η αναγνώριση μίας δαπάνης 609,93€, η οποία αποδείχθηκε ότι εξοφλήθηκε με χρεωστική κάρτα. Ωστόσο, η μερική αυτή αποδοχή δεν επηρέασε τα τελικά καταλογισθέντα ποσά για το 2018 λόγω της εφαρμογής των έμμεσων μεθόδων προσδιορισμού.

Η απόφαση 573/08-04-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός ατομικού επιχειρηματία χονδρικού εμπορίου ξηρών καρπών. Η προσφυγή στρεφόταν κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Βασικός λόγος καταλογισμού του φόρου εισοδήματος ήταν η μη αναγνώριση δαπανών αγορών συνολικού ύψους 970.762,13€ (2018) και 1.143.320,52€ (2019), επειδή η εξόφλησή τους, αξίας άνω των 500€, δεν έγινε με χρήση τραπεζικού μέσου πληρωμής, σύμφωνα με το άρθρο 23 περ. β’ του ν. 4172/2013. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος, επιβεβαιώνοντας τις συνολικές οφειλές (φόρος, πρόστιμο, εισφορά αλληλεγγύης) ύψους 744.482,93€ για το 2018 και 879.374,89€ για το 2019, καθώς και τις πράξεις ΦΠΑ.

Η απόφαση 341/04-03-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού προστίμων, φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 έως 2021. Οι πράξεις βασίστηκαν σε έλεγχο της Δ.Ο.Υ. Βέροιας, ο οποίος διαπίστωσε απόκρυψη φορολογητέας ύλης μέσω αντικαταβολών από εταιρεία ταχυμεταφορών και πρωτογενών καταθέσεων σε τραπεζικούς λογαριασμούς, σε αντιπαραβολή με τα δηλωθέντα έσοδα. Η αποκρυβείσα καθαρή αξία ανήλθε συνολικά σε €158.497,35 (€1.362,64 το 2018, €59.632,88 το 2019, €95.082,48 το 2020 και €2.419,35 το 2021). Οι ισχυρισμοί του προσφεύγοντα περί έλλειψης αιτιολογίας και παραβίασης αρχών απορρίφθηκαν. Η απόφαση τροποποίησε την αιτιολογία των προστίμων μη έκδοσης στοιχείων από το άρθρο 57 παρ. 6 του ν. 5104/2024 στο άρθρο 58Α παρ. 1 του ν. 4987/2022, διατηρώντας τα καταλογισθέντα ποσά.

Εάν οι διατάξεις της παρ.1 του άρθρου 47 του ν.4172/2013 έχουν εφαρμογή για τα διανεμόμενα ή κεφαλαιοποιούμενα ποσά κερδών των νομικών προσώπων και νομικών οντοτήτων, τα οποία απολαμβάνουν των προνομίων και ατελειών του Δημοσίου ή απαλλάσσονται του φόρου εισοδήματος, με βάση τις διατάξεις του άρθρου 46 του ν.4172/2013 ή ειδικές διατάξεις νόμων. (...) Οι διατάξεις της παρ.1 του άρθρου 47 του ν.4172/2013, όπως αυτές ίσχυσαν διαχρονικά, δεν έχουν εφαρμογή για τα διανεμόμενα ή κεφαλαιοποιούμενα ποσά κερδών των νομικών προσώπων και νομικών οντοτήτων τα οποία απαλλάσσονται του φόρου εισοδήματος με βάση τις διατάξεις του άρθρου 46 του ν.4172/2013 (Κ.Φ.Ε.) ή απολαμβάνουν των φορολογικών προνομίων και ατελειών του Δημοσίου με ειδικές διατάξεις νόμων (ομόφ.).

Η απόφαση αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής από έναν φορολογούμενο, κτηνοτρόφο, κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα έτη 2018, 2019 και 2020 από τη Δ.Ο.Υ. Ηρακλείου. Ο έλεγχος είχε καταλογίσει προσαύξηση περιουσίας λόγω καταθέσεων άγνωστης προέλευσης. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι τα ποσά προήλθαν από μεταφορές κεφαλαίων από εταιρεία στην οποία συμμετείχε, τα οποία επέστρεφε στο ταμείο του υποκαταστήματος. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ), αξιολογώντας τα νέα στοιχεία, έκανε δεκτούς τους ισχυρισμούς για το σύνολο της προσαύξησης του 2018, οδηγώντας σε ακύρωση της πράξης. Για το 2019, η προσφυγή έγινε μερικώς δεκτή και η πράξη τροποποιήθηκε, ενώ απορρίφθηκε για το φορολογικό έτος 2020.

Η απόφαση 633/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, με τις οποίες καταλογίστηκαν ποσά ως προσαύξηση περιουσίας, βασιζόμενη σε αναιτιολόγητες πιστώσεις σε κοινούς τραπεζικούς λογαριασμούς. Η ΔΕΔ ακύρωσε τις προσβαλλόμενες πράξεις για τυπικές πλημμέλειες, κρίνοντας ότι δεν τηρήθηκε κατ’ ουσίαν η διαδικασία της προηγούμενης ακρόασης. Συγκεκριμένα, η ελεγκτική αρχή δεν κάλεσε την προσφεύγουσα να αιτιολογήσει τις πιστώσεις (άρθρο 14 ΚΦΔ) και το Σημείωμα Διαπιστώσεων δεν παρείχε επαρκή αιτιολογία για τον προσδιορισμό του φόρου, στερώντας την αποτελεσματική άμυνα από την προσφεύγουσα. Η ελεγκτική αρχή καλείται να εκδώσει νέα πράξη σύμφωνα με το σκεπτικό της απόφασης.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αποδέχεται μερικώς την ενδικοφανή προσφυγή κατά των πράξεων προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και τελών χαρτοσήμου για το φορολογικό έτος 2018. Η ΔΕΔ τροποποίησε την Οριστική Πράξη Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος, επικυρώνοντας εν μέρει μόνο ποσό προσαύξησης περιουσίας €40.885,00 (αντί €49.885,00) καθώς ποσό €9.000,00 κρίθηκε δικαιολογημένο. Απορρίφθηκε επίσης ο καταλογισμός μη δηλωθέντος εισοδήματος ύψους €33.000,00 ως παροχή σε είδος, καθώς ο έλεγχος δεν απέδειξε την ύπαρξη δανείου. Το συνολικό ποσό για καταβολή φόρου εισοδήματος μειώνεται από €40.699,51 σε €23.240,60. Αντιθέτως, απορρίφθηκε ο ισχυρισμός του προσφεύγοντος για τα τέλη χαρτοσήμου, και η σχετική πράξη ύψους €5.334,86 επικυρώθηκε.