Εκπτώσεις από το φορολογητέο εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες αλλοδαπής προέλευσης (ΑΔΑ:646Γ46ΜΠ3Ζ-ΒΣΛ)

Η απόφαση 65 αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023, η οποία επέβαλε κύριο φόρο ύψους 786,88€. Ο προσφεύγων είχε υποβάλει δεύτερη τροποποιητική δήλωση, δηλώνοντας εισόδημα από σύνταξη αλλοδαπής προέλευσης (Δανία) και τον αντίστοιχο φόρο που καταβλήθηκε στην αλλοδαπή. Η αρμόδια ΔΟΥ Καλαμαριάς, μετά τον έλεγχο των δικαιολογητικών, προέβη στην εκκαθάριση διαγράφοντας το ποσό του φόρου αλλοδαπής. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι η σύνταξη αποτελεί κοινωνική ασφάλιση και είναι υπόχρεος φόρου μόνο στη Δανία, βάσει της σύμβασης περί αποφυγής διπλής φορολογίας. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, καθώς ο προσφεύγων δεν είχε διατυπώσει επιφύλαξη κατά την υποβολή της δήλωσης, επικυρώνοντας την οριστική φορολογική υποχρέωση των 786,88€. Ωστόσο, επισημαίνεται ότι διατηρεί το δικαίωμα υποβολής τροποποιητικής δήλωσης για την πίστωση του φόρου αλλοδαπής.

Η απόφαση αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής φορολογουμένου σχετικά με τον Διοικητικό Προσδιορισμό Φόρου Εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023, ο οποίος βασίστηκε στο τεκμήριο του ελάχιστου ετήσιου εισοδήματος (άρθρο 28Α ν. 4172/2013). Η προσφεύγουσα, δικηγόρος, αμφισβήτησε το τεκμαρτό εισόδημα των 14.534,52 € επικαλούμενη αντικειμενική αδυναμία άσκησης δραστηριότητας (λόγω πεντάμηνης αναρρωτικής άδειας συνεπεία τροχαίου ατυχήματος). Κατόπιν αναπομπής στο ΚΕ.ΦΟ.Δ.Ε. ΑΤΤΙΚΗΣ και εξέτασης των ιατρικών δικαιολογητικών, η φορολογική αρχή έκανε δεκτή την αμφισβήτηση, μείωσε τις ημέρες λειτουργίας κατά 129, και το τεκμαρτό εισόδημα στο ποσό των 9.397,66 €. Η νέα πράξη προσδιορισμού φόρου κατέληξε σε τελικό πιστωτικό ποσό 810,05 €, με αποτέλεσμα την αποδοχή της ενδικοφανούς προσφυγής.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023. Ο προσφεύγων, κάτοικος Ελλάδας, απέκτησε εισόδημα από μισθωτή εργασία στη Νορβηγία ύψους 16.207,03€ και είχε καταβάλει φόρο αλλοδαπής 4.051,63€. Ισχυριζόταν ότι η φορολογική αρχή λανθασμένα δεν έλαβε υπόψη το σύνολο του φόρου αυτού προς έκπτωση. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τον ισχυρισμό, καθώς, σύμφωνα με το Άρθρο 9 του Ν.4172/2013, η μείωση του φόρου λόγω φόρου αλλοδαπής δεν μπορεί να υπερβαίνει το ποσό του φόρου που αναλογεί για το συγκεκριμένο εισόδημα στην Ελλάδα. Υπολογίστηκε ότι ο φόρος που αναλογεί για το εισόδημα της Νορβηγίας στην Ελλάδα ανερχόταν σε 1.988,43€, με αποτέλεσμα το τελικό χρεωστικό ποσό να παραμείνει στα 1.250,22€.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά Πράξης Διοικητικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος φορολογικού έτους 2018. Η προσφεύγουσα είχε λάβει εισόδημα από τόκους αλλοδαπής προέλευσης ύψους 4.200,00 € (από το Ηνωμένο Βασίλειο), το οποίο αρχικά δεν είχε δηλώσει. Η προσφεύγουσα, μετά την έκδοση αρχικής τροποποιητικής δήλωσης (με την οποία δήλωσε 1.600,00 €), προσέβαλε τη δεύτερη οίκοθεν τροποποιητική δήλωση που καταχώρισε το σύνολο του ποσού. Ο κύριος ισχυρισμός της προσφεύγουσας ήταν ότι η φορολογική αρχή, κατά την οίκοθεν εκκαθάριση, προέβη σε βεβαίωση χωρίς να διαγράψει το ποσό που είχε βεβαιωθεί στην πρώτη τροποποιητική δήλωση. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τον ισχυρισμό ως αβάσιμο, καθώς από τα στοιχεία του TAXIS προέκυψε ότι η διαφορά του τελικού πιστωτικού υπολοίπου υπολογίστηκε ορθώς. Συνεπώς, η προσφυγή απορρίφθηκε, επικυρώνοντας τελικό πιστωτικό ποσό 401,68 €.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023. Η πράξη εκδόθηκε βάσει των διατάξεων των άρθρων 28Α-28Δ του ν.4172/2013, προσδιορίζοντας ελάχιστο τεκμαρτό καθαρό εισόδημα ύψους 13.696,98€, έναντι των δηλωθέντων κερδών 1.283,09€. Η προσφεύγουσα αμφισβήτησε το τεκμήριο, επικαλούμενη συνταγματικές αρχές και προσωπικούς λόγους (φροντίδα οικογένειας). Η ΔΕΔ έκρινε ότι οι συνταγματικοί ισχυρισμοί ανήκουν στην αποκλειστική δικαιοδοσία των Δικαστηρίων και ότι η προσφεύγουσα δεν ακολούθησε τη νόμιμη διαδικασία αμφισβήτησης μέσω της συμπλήρωσης του σχετικού κωδικού στην αρχική δήλωση.

Η απόφαση (Αριθμός 812/2025) του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2022, η οποία όρισε χρεωστικό ποσό 1.773,52€. Ο προσφεύγων, φοιτητής, υποστήριξε ότι υπέβαλε αρχικά και εν συνεχεία τέσσερις τροποποιητικές δηλώσεις λόγω άγνοιας και λάθους, προσθέτοντας εισόδημα 13.433,13€ (κωδικός 343) παρότι δεν είχε κανένα εισόδημα. Η Δ.Ο.Υ. Ε’ Θεσσαλονίκης εξέδωσε την προσβαλλόμενη πράξη διατηρώντας το ποσό των 13.433,13€, καθώς ο προσφεύγων δεν ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση να προσκομίσει τα απαραίτητα δικαιολογητικά για το δηλωθέν εισόδημα χωρίς ηλεκτρονική πληροφόρηση. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τον ισχυρισμό του προσφεύγοντος περί λάθους ως αναπόδεικτο, καθώς υπέβαλε διαδοχικές τροποποιητικές δηλώσεις σε διαφορετικές ημερομηνίες με χρήση των προσωπικών του κωδικών πρόσβασης.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος (φορολογικού έτους 2023) του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Ζ΄ Θεσσαλονίκης, με την οποία προσδιορίστηκε κύριος φόρος ύψους 1.354,85€. Η προσφεύγουσα, φορολογικός κάτοικος Ελλάδος, ζήτησε την πίστωση φόρου αλλοδαπής (Αυστρία), ποσού 1.347,85€, για εισόδημα 15.299,35€. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τον ισχυρισμό ως αναπόδεικτο, καθώς το προσκομισθέν αυστριακό έγγραφο στερούνταν επίσημης μετάφρασης, δικαιολογητικό απαραίτητο σύμφωνα με την ΠΟΛ 1026/2014 για την αναγνώριση του φόρου αλλοδαπής, επικυρώνοντας έτσι την προσβαλλόμενη πράξη.

Η Απόφαση 628/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου του φορολογικού έτους 2023. Ο προσφεύγων διαμαρτυρήθηκε επειδή ο κωδικός 605 (παρακρατηθέντες φόροι) της δήλωσης Ε1 ήταν μειωμένος κατά €1.200,00, καθώς δεν είχαν εμφανιστεί αμοιβές ύψους €6.000,00 από επιχειρηματική δραστηριότητα. Παρόλο που η δήλωση υποβλήθηκε με επιφύλαξη, η αρχή εξέδωσε πράξη προσδιορισμού φόρου, εφαρμόζοντας και το ελάχιστο τεκμαρτό καθαρό εισόδημα. Μετά την εξέταση των προσκομισθέντων στοιχείων (τιμολόγια, εμβάσματα, myDATA) διαπιστώθηκε ότι η εργοδότρια εταιρεία είχε υποβάλει τις δηλώσεις απόδοσης παρακρατούμενων φόρων με λανθασμένο ΑΦΜ του προσφεύγοντος. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών, κρίνοντας ότι η πλημμέλεια δεν οφείλεται στον προσφεύγοντα, έκανε δεκτή την προσφυγή και διέταξε την τροποποίηση της πράξης, αυξάνοντας το συνολικό παρακρατηθέντα φόρο στον κωδικό 605 στο σωστό ποσό των €2.216,00.

Η απόφαση 362/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή της ενδικοφανούς προσφυγής ενός φυσικού προσώπου και την ακύρωση της Πράξης Εκτιμώμενου Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2019. Η φορολογική αρχή είχε προσδιορίσει κύριο φόρο εισοδήματος και εισφορά αλληλεγγύης (συνολικά 21.575,80€) με βάση εισοδήματα από μισθωτές υπηρεσίες στη Ρουμανία. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι ήταν φορολογικός κάτοικος Ρουμανίας το 2019, προσκομίζοντας πιστοποιητικό φορολογικής κατοικίας, άδειες παραμονής και στοιχεία εργασίας. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο προσφεύγων ήταν φορολογικός κάτοικος Ρουμανίας και, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 4172/2013 και τη Σύμβαση Αποφυγής Διπλής Φορολογίας Ελλάδας-Ρουμανίας, δεν φορολογείται στην Ελλάδα για εισόδημα αλλοδαπής προέλευσης.