Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή εταιρείας κατά της σιωπηρής απόρριψης αιτήματος επανεκκαθάρισης της τροποποιητικής δήλωσης Φορολογίας Εισοδήματος Νομικών Προσώπων φορολογικού έτους 2021. Η προσφεύγουσα ζητούσε την έντοκη επιστροφή φόρου αλλοδαπής ύψους 250.341,24 €, που είχε καταβληθεί στην Τουρκία για μερίσματα και δεν είχε αναγνωριστεί προς έκπτωση. Η εταιρεία επικαλέστηκε αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ), υποστηρίζοντας ότι πρέπει να αναγνωριστεί το συνολικό ποσό. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό, κρίνοντας ότι, βάσει του άρθρου 9 του ν.4172/2013 και της οικείας Σύμβασης Αποφυγής Διπλής Φορολογίας (ΣΑΔΦ) Ελλάδας-Τουρκίας, το ποσό του φόρου που εκπίπτει (κωδ. 619) περιορίζεται στο ποσό του φόρου που αναλογεί για το εισόδημα αυτό στην Ελλάδα (116.376,06 €), καθώς δεν προέκυψε επαρκές ποσό φόρου στο συνολικό φορολογητέο εισόδημα για να χωρέσει η έκπτωση ολόκληρου του αλλοδαπού φόρου.

Η Απόφαση 155 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε στις 06.10.2024. Η προσφυγή αφορούσε την ακύρωση πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2018, με χρεωστικό ποσό 1.480,17€. Η πράξη εκδόθηκε κατόπιν εκκαθάρισης οίκοθεν τροποποιητικής δήλωσης, βάσει στοιχείων αυτόματης ανταλλαγής πληροφοριών, προσθέτοντας εισόδημα 14.190,92€ από μισθούς αλλοδαπής προέλευσης. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι είναι κάτοικος εξωτερικού από το 2018. Ωστόσο, η πράξη του κοινοποιήθηκε ψηφιακά στις 26.04.2024, και εφόσον η προσφυγή κατατέθηκε στις 06.10.2024, κρίθηκε εκπρόθεσμη (τόσο για την 30ήμερη όσο και για την 60ήμερη προθεσμία) και απορρίφθηκε.

Η απόφαση 842/13.05.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή φορολογούμενου κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023, η οποία κατέληξε σε χρεωστικό ποσό 15.628,14€. Ο προσφεύγων, φορολογικός κάτοικος Ελλάδας, ζητούσε την πίστωση φόρου αλλοδαπής ύψους 9.199,58€, ο οποίος παρακρατήθηκε στη Γερμανία για εισόδημα από μισθωτή εργασία. Η φορολογική αρχή απέρριψε την αξίωση επειδή τα προσκομισθέντα δικαιολογητικά, παρότι μεταφρασμένα και θεωρημένα με σφραγίδα apostille (βεβαίωση από τον Γερμανό εργοδότη), δεν επαρκούσαν για την απόδειξη της καταβολής του φόρου. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι δεν προσκομίστηκε η απαραίτητη βεβαίωση από την αρμόδια φορολογική αρχή της Γερμανίας, σύμφωνα με την ΠΟΛ. 1026/2014, και απέρριψε τους ισχυρισμούς ως αναπόδεικτους.

Φορολογική μεταχείριση αποζημίωσης αλλοδαπής προέλευσης, που εισπράττει φορολογικός κάτοικος Ελλάδας, λόγω διακοπής της σχέσεως εργασίας. Παροχή οδηγιών για τον τρόπο αναγραφής στο έντυπο Ε1, την βεβαίωση και την απόδοση του φόρου εισοδήματος που αναλογεί.

Η απόφαση 404/13-03-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την εν μέρει αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου φορολογικού έτους 2023. Η προσφεύγουσα ζητούσε την εφαρμογή της κλίμακας φορολόγησης μισθωτών για εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα από παροχή συμβουλευτικών υπηρεσιών προς νομικό πρόσωπο της Δανίας (€26.082,00). Η αρχική απόρριψη βασίστηκε στο ότι η προσφεύγουσα είχε και εισόδημα από μισθωτή εργασία. Η ΔΕΔ, εξετάζοντας τα στοιχεία, διαπίστωσε ότι το μισθωτό εισόδημα (€26.942,25) αποκτήθηκε πριν την έναρξη της επιχειρηματικής δραστηριότητας, άρα πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 12 παρ. 2 περ. στ΄ Ν.4172/2013. Ο ισχυρισμός αυτός έγινε δεκτός. Αντίθετα, απέρριψε τον ισχυρισμό περί πλήρους αναγνώρισης του φόρου αλλοδαπής (€11.758,11), επιβεβαιώνοντας ότι η πίστωση φόρου πρέπει να περιοριστεί στο ποσό που αναλογεί στην Ελλάδα, το οποίο ορθά υπολογίστηκε σε €4.565,68.

Η απόφαση 760/05.05.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που ασκήθηκε κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2018, εκδοθείσα κατόπιν τροποποιητικής δήλωσης. Ο προσφεύγων, φορολογικός κάτοικος Ελλάδος, αιτήθηκε την ακύρωση του καταλογισμού ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης που επιβλήθηκε σε δηλωθέντα μερίσματα και τόκους αλλοδαπής προέλευσης. Η ΔΕΔ έκρινε ότι, καθώς ο προσφεύγων είναι κάτοικος Ελλάδας και η χώρα έχει δικαίωμα φορολόγησης του παγκόσμιου εισοδήματος (βάσει και της ΣΑΔΦ με τις ΗΠΑ), η εισφορά αλληλεγγύης επιβλήθηκε ορθά. Συνεπώς, η προσφυγή απορρίφθηκε, διατηρώντας το τελικό χρεωστικό ποσό στα 11.309,61€.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023, η οποία επικύρωσε χρεωστικό ποσό 777,00€. Η προσφεύγουσα, εποχιακή εργάτρια, ζητούσε την ακύρωση της πράξης και τη διενέργεια νέας εκκαθάρισης ως κάτοικος Ελλάδος, ισχυριζόμενη ότι δικαιούται εκπτώσεις εισοδήματος και μειώσεις φόρου (όπως το αφορολόγητο). Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι η προσφεύγουσα ήταν φορολογική κάτοικος Αλβανίας. Καθώς η Αλβανία δεν αποτελεί κράτος μέλος της Ε.Ε. ή του Ε.Ο.Χ., κρίθηκε ότι δεν τυγχάνουν εφαρμογής οι διατάξεις του άρθρου 20 του ν. 4172/2013, οι οποίες επιτρέπουν μειώσεις φόρου για κατοίκους αλλοδαπής (ΕΕ/ΕΟΧ) υπό προϋποθέσεις. Συνεπώς, οι ισχυρισμοί της προσφεύγουσας απορρίφθηκαν ως αβάσιμοι.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023 της Δ.Ο.Υ. Ξάνθης, η οποία κατέληξε σε χρεωστικό ποσό 400,00€ (τέλος επιτηδεύματος). Ο προσφεύγων ισχυριζόταν ότι η φορολογική αρχή λανθασμένα δεν έλαβε υπόψη ποσό 648,00€ παρακρατούμενων φόρων από επιχειρηματική δραστηριότητα. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απέρριψε τον ισχυρισμό ως αβάσιμο, καθώς η ανάλυση της εκκαθάρισης απέδειξε ότι το ποσό των 648,00€ λήφθηκε υπόψη στον συνολικό υπολογισμό του παρακρατηθέντος φόρου. Επίσης, η ΔΕΔ επεσήμανε στον προσφεύγοντα ότι είχε επιλέξει εσφαλμένα την κατηγορία προέλευσης του φόρου αλλοδαπής (για μερίσματα από τη Βουλγαρία) και ότι έχει τη δυνατότητα να υποβάλει τροποποιητική δήλωση για τη διόρθωση αυτής της επιλογής έως το τέλος του 2029. Κατόπιν αυτών, η ενδικοφανής προσφυγή απορρίφθηκε.

Η απόφαση 362/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή της ενδικοφανούς προσφυγής ενός φυσικού προσώπου και την ακύρωση της Πράξης Εκτιμώμενου Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2019. Η φορολογική αρχή είχε προσδιορίσει κύριο φόρο εισοδήματος και εισφορά αλληλεγγύης (συνολικά 21.575,80€) με βάση εισοδήματα από μισθωτές υπηρεσίες στη Ρουμανία. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι ήταν φορολογικός κάτοικος Ρουμανίας το 2019, προσκομίζοντας πιστοποιητικό φορολογικής κατοικίας, άδειες παραμονής και στοιχεία εργασίας. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο προσφεύγων ήταν φορολογικός κάτοικος Ρουμανίας και, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 4172/2013 και τη Σύμβαση Αποφυγής Διπλής Φορολογίας Ελλάδας-Ρουμανίας, δεν φορολογείται στην Ελλάδα για εισόδημα αλλοδαπής προέλευσης.

Η απόφαση 1474/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023, με τελικό χρεωστικό ποσό 4.769,42€. Ο προσφεύγων, μέλος ΕΔΙΠ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ζητούσε τη διαγραφή του φόρου που αναλογεί στο ειδικό επίδομα βιβλιοθήκης (1.200€) που έλαβε, υποστηρίζοντας ότι δεν είναι φορολογητέο εισόδημα. Η ΔΕΔ επικύρωσε την πράξη, βασιζόμενη στις διατάξεις του Ν. 5045/2023 και του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (Ν. 4172/2013). Ειδικότερα, έκρινε, σύμφωνα και με σχετική οδηγία της ΑΑΔΕ (ΔΕΑΦ-68544/13.06.2025), ότι το επίδομα αυτό εντάσσεται στις τακτικές αποδοχές και φορολογείται ως εισόδημα από μισθωτή εργασία, καθώς δεν προβλέπεται ρητή εξαίρεση ή απαλλαγή του.