Η απόφαση 353/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας επιχείρησης κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Μεταβίβασης Ακινήτου (Φ.Μ.Α.) φορολογικού έτους 2019, που εκδόθηκε από τον Προϊστάμενο του 3ου ΕΛΚΕ ΑΤΤΙΚΗΣ. Η καταλογιζόμενη φορολογική υποχρέωση ανήλθε συνολικά σε €10.104,35 (κύριος φόρος, δημοτικός φόρος και πρόστιμο άρθρου 54 Κ.Φ.Δ.), καθώς ο έλεγχος προσδιόρισε την αξία του μεταβιβαζόμενου οικοπέδου (1.955,55 τ.μ.) στις €512.634,14, έναντι των δηλωθέντων €292.495,79. Ο προσδιορισμός της αξίας βασίστηκε σε συγκριτικά στοιχεία και, κατ' εφαρμογή της ΠΟΛ 1129/2004, στον μέσο όρο μεταξύ της αξίας που προέκυψε από τα συγκριτικά στοιχεία και της αντικειμενικής αξίας της πρώτης εφαρμογής του συστήματος (από 01.01.2022). Οι ισχυρισμοί της προσφεύγουσας, συμπεριλαμβανομένης της αντισυνταγματικότητας της ΠΟΛ 1129/2004, κρίθηκαν αβάσιμοι, καθώς η επιχείρηση δεν προσκόμισε πιο πρόσφορο επίσημο συγκριτικό στοιχείο.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής εταιρείας κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Μεταβίβασης Ακινήτων (Φ.Μ.Α.) της Δ.Ο.Υ. Πύργου. Η φορολογική αρχή είχε προσδιορίσει την αγοραία αξία του ακινήτου στα 838.404,43 ευρώ, έναντι της δηλωθείσας αξίας 114.329,00 ευρώ, καταλογίζοντας συνολικό ποσό 38.150,56 ευρώ (συμπεριλαμβανομένης διαφοράς φόρου 21.722,13 ευρώ, προστίμου 50% και τόκων). Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι τα συγκριτικά στοιχεία που χρησιμοποιήθηκαν ήταν εσφαλμένα και χρονολογικά μη πρόσφορα. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τους ισχυρισμούς, επικυρώνοντας την αξία που προσδιόρισε ο έλεγχος βάσει συγκριτικών στοιχείων και των ισχυουσών αντικειμενικών τιμών του 2022, επιβεβαιώνοντας έτσι την οριστική φορολογική υποχρέωση της εταιρείας.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή εταιρείας κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Μεταβίβασης Ακινήτων (Φ.Μ.Α.) της Δ.Ο.Υ. Πύργου. Η προσβαλλόμενη πράξη καταλόγισε συνολικό ποσό 40.271,90 ευρώ (συμπεριλαμβανομένης διαφοράς φόρου 22.929,97 ευρώ και προστίμου 11.464,99 ευρώ), διότι η αγοραία αξία του ακινήτου προσδιορίστηκε σε 997.899,04 ευρώ, έναντι της δηλωθείσας αξίας των 233.566,00 ευρώ. Η ΔΕΔ έκρινε ορθό τον προσδιορισμό της αξίας βάσει συγκριτικών στοιχείων και των αντικειμενικών τιμών όμορων περιοχών. Απέρριψε επίσης τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας περί εσφαλμένης χρήσης συγκριτικών στοιχείων προ της μνημονιακής εποχής και την καταγγελλόμενη παραβίαση του δικαιώματος προηγούμενης ακρόασης.

Η Απόφαση 522/05.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Μεταβίβασης Ακινήτου (ΦΜΑ) του 4ου ΕΛΚΕ Αττικής. Η πράξη καταλόγισε συνολικό ποσό €21.149,62 (ΦΜΑ και πρόστιμο), καθώς η φορολογική αρχή προσδιόρισε την αγοραία αξία δύο οικοπέδων στα €550.000,00, έναντι της δηλωθείσας αξίας των €93.697,52, χρησιμοποιώντας συγκριτικά στοιχεία, βάσει του ν. 1249/1982. Η ΔΕΔ επιβεβαίωσε ότι ο έλεγχος βασίστηκε ορθώς σε συγκριτικά στοιχεία, λαμβάνοντας υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των ακινήτων. Οι αιτιάσεις του προσφεύγοντος περί εσφαλμένης νομικής βάσης και μη κοινοποίησης εντολής ελέγχου απορρίφθηκαν ως αβάσιμες. Τέλος, ο ισχυρισμός που αφορούσε την ακυρότητα των καταλογισθέντων τόκων/προσαυξήσεων κρίθηκε απαράδεκτος, καθώς ανάγεται στο στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που ασκήθηκε κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου μεταβίβασης ακινήτου (ΦΜΑ), συνολικού ύψους 5.098,50€. Ο προσφεύγων, έχοντας αρχικά τύχει απαλλαγής ΦΜΑ για πρώτη κατοικία το 2022, προέβη σε τροποποίηση της σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας και στη συνέχεια υπέβαλε συμπληρωματική δήλωση ζητώντας την άρση της απαλλαγής, καθώς επρόκειτο να προβεί σε πώληση ενός μέρους του ακινήτου εντός της πενταετίας. Η φορολογική αρχή υπολόγισε τον φόρο με βάση το δηλωθέν τίμημα της επικείμενης πώλησης (€165.000,00) εφόσον ήταν υψηλότερο της αντικειμενικής αξίας, όπως προβλέπει ο νόμος. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι ο φόρος έπρεπε να υπολογιστεί με βάση την αρχική αξία (€77.300,00) κατά τον χρόνο τροποποίησης της σύστασης. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι ο φόρος ορθώς υπολογίστηκε βάσει της αξίας του ακινήτου κατά τον χρόνο υποβολής της δήλωσης για τη νέα μεταβίβαση.

Φόρος Μεταβίβασης Ακινήτου (ΦΜΑ). Φόρος Προστιθέμενης Αξίας (ΦΠΑ). Εργολαβική σύμβαση. Προσύμφωνο. Εκχώρηση (δικαστική). Κατάσχεση ειδικού περιουσιακού στοιχείου.  Σε περίπτωση δικαστικής εκχώρησης προς τρίτο, της απαίτησης του εργολάβου έναντι του οικοπεδούχου για τη μεταβίβαση σε αυτόν χιλιοστών του οικοπέδου, που αντιστοιχούν σε αποπερατωμένο διαμέρισμα, κατά την μεταβίβαση στον τρίτο των χιλιοστών του οικοπέδου μετά των επ’ αυτού ανεγερθέντων κτισμάτων, δεν επιβάλλεται Φ.Π.Α., αλλά Φ.Μ.Α. και ο φόρος υπολογίζεται επί της, κατά νόμο, προσδιοριζομένης αξίας του ακινήτου κατά το χρόνο σύνταξης του μεταβιβαστικού συμβολαίου. Η ευνοϊκή ρύθμιση της παραγράφου 5 του άρθρου 2 του ν. 1521/1950, που προβλέπει επιβολή φόρου μόνον επί των μεταβιβαζομένων ποσοστών του οικοπέδου, δεν εφαρμόζεται στην περίπτωση αυτή (ομόφ.).

Η απόφαση 1005 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικής πράξης προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς φορολογικού έτους 2014, η οποία είχε επιβάλει συνολικό ποσό πληρωμής 41.402,64€. Η ΔΕΔ επιβεβαίωσε τον ορθό προσδιορισμό της αγοραίας αξίας των κληρονομηθέντων ακινήτων από τον έλεγχο, ο οποίος οδήγησε σε διαφορά φόρου 18.819,38€. Ωστόσο, η ΔΕΔ έκρινε ότι η δήλωση φόρου κληρονομιάς κρίθηκε εσφαλμένα ανακριβής. Καθώς η διαφορά μεταξύ της δηλωθείσας και της οριστικής αξίας (€39.829,13) ήταν κατώτερη του 20% της οριστικής αξίας, ακυρώθηκε ο πρόσθετος φόρος ανακρίβειας ύψους 22.583,26€, και το τελικό οφειλόμενο ποσό για καταβολή διαμορφώθηκε σε 18.819,38€.

Η απόφαση 787/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής εταιρείας κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Μεταβίβασης Ακινήτου (ΦΜΑ) του 3ου Ελεγκτικού Κέντρου (ΕΛ.ΚΕ.) Αττικής. Ο έλεγχος είχε προσδιορίσει την αξία του μεταβιβασθέντος οικοπέδου στα 1.797.290,00 € με βάση συγκριτικό στοιχείο, διαφορά που οδήγησε σε συνολική καταλογιζόμενη οφειλή 42.458,62 €. Η ΔΕΔ, κατόπιν επανεξέτασης και λαμβάνοντας υπόψη τις αρχές χρηστής διοίκησης και τις εγκυκλίους ΠΟΛ.1079/2004 και ΠΟΛ.1129/2004, εφάρμοσε τον μέσο όρο μεταξύ της αξίας του ελέγχου και της αντικειμενικής αξίας (551.053,04 €), καθώς η απόκλιση ήταν μεγαλύτερη του διπλασίου, επαναπροσδιορίζοντας έτσι την αξία του οικοπέδου στα 1.174.171,52 €. Η συνολική φορολογική υποχρέωση της προσφεύγουσας μειώθηκε τελικά στο ποσό των 11.593,18 €.

Η απόφαση 299/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Κληρονομιάς της Προϊσταμένης της Δ.Ο.Υ. Πατρών. Η πράξη αφορούσε κληρονομιά του 2013 και καταλόγισε οφειλόμενη διαφορά φόρου ύψους 7.805,13 ευρώ, λόγω ανακριβούς δήλωσης της αξίας κληρονομιαίων ακινήτων, συνολικού ποσού προς καταβολή 17.171,29 ευρώ (συμπεριλαμβανομένων τόκων).
Ο προσφεύγων επικαλέστηκε παραγραφή του δικαιώματος ελέγχου και εσφαλμένη εκτίμηση της αγοραίας αξίας των ακινήτων. Η ΔΕΔ έκρινε ότι δεν επήλθε παραγραφή, καθώς η δεκαετής προθεσμία (άρθρο 102 ν.2961/2001) έληγε 31.12.2024 και η πράξη εκδόθηκε εντός αυτής. Επιπλέον, έκρινε ότι ο έλεγχος εφάρμοσε ορθά τη φορολογική νομοθεσία και τις οδηγίες της Διοίκησης (ΠΟΛ.1129/2004) για τον προσδιορισμό της αξίας των ακινήτων, χρησιμοποιώντας τον μέσο όρο των συγκριτικών στοιχείων και των αντικειμενικών αξιών πρώτης εφαρμογής.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών 165/2025 απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή δύο συγκυρίων (αδελφών) κατά πράξεων προσδιορισμού Φόρου Μεταβίβασης Ακινήτου (ΦΜΑ) και Φόρου Δωρεάς της Δ.Ο.Υ. Πύργου, που εκδόθηκαν λόγω διανομής κοινού οικοπέδου. Οι προσφεύγοντες ζήτησαν την ακύρωση των πράξεων, υποστηρίζοντας ότι η αντικειμενική αξία του οικοπέδου (336 €/τ.μ.) είναι υπερβολική και αντικειμενικά άδικη, επικαλούμενοι δικαστικές αποφάσεις για ΕΝΦΙΑ προηγούμενων ετών που προσδιόρισαν την αγοραία αξία στα 60 €/τ.μ. και έκθεση πιστοποιημένου εκτιμητή. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι δεν υπάρχει δεδικασμένο για τον ΦΜΑ του έτους ενδιαφέροντος και ότι η Διοίκηση είναι υποχρεωμένη να εφαρμόζει τις νέες αντικειμενικές αξίες του 2022. Επιπλέον, τόνισε ότι η αμφισβήτηση της αντικειμενικής έναντι της αγοραίας αξίας ανήκει αποκλειστικά στην αρμοδιότητα του Διοικητικού Πρωτοδικείου. Ως εκ τούτου, επικυρώθηκε ο καταλογισθείς φόρος συνολικού ύψους 8.544,25 ευρώ.