Η Απόφαση 164/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή δύο συγκυρίων κατά πράξεων Διοικητικού Προσδιορισμού Φόρου Μεταβίβασης Ακινήτου (ΦΜΑ) της Δ.Ο.Υ. Πύργου, συνολικού ύψους 8.544,25 ευρώ, που αφορούν τη διανομή ενός αδόμητου οικοπέδου. Οι προσφεύγοντες ζήτησαν τη μείωση της καθορισθείσας αντικειμενικής αξίας (336 ευρώ/τ.μ.) προβάλλοντας ότι είναι υπερβολική και αντισυνταγματική, επικαλούμενοι δικαστικές αποφάσεις για ΕΝΦΙΑ και Τέλος Ακίνητης Περιουσίας προηγούμενων ετών, στις οποίες η αξία είχε προσδιοριστεί στα 60 ευρώ/τ.μ. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι δεν υφίσταται δεδικασμένο για τον ΦΜΑ και ότι η Διοίκηση είναι υποχρεωμένη να εφαρμόσει τις νέες αντικειμενικές αξίες (ισχύουσες από 01/01/2022). Επισήμανε επίσης ότι η αμφισβήτηση της προκαθορισμένης αντικειμενικής αξίας έναντι της αγοραίας, σύμφωνα με το άρθρο 41 του ν.1249/1982, εμπίπτει στην αρμοδιότητα των Διοικητικών Δικαστηρίων και όχι της Διοίκησης.

Η Απόφαση 522/05.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Μεταβίβασης Ακινήτου (ΦΜΑ) του 4ου ΕΛΚΕ Αττικής. Η πράξη καταλόγισε συνολικό ποσό €21.149,62 (ΦΜΑ και πρόστιμο), καθώς η φορολογική αρχή προσδιόρισε την αγοραία αξία δύο οικοπέδων στα €550.000,00, έναντι της δηλωθείσας αξίας των €93.697,52, χρησιμοποιώντας συγκριτικά στοιχεία, βάσει του ν. 1249/1982. Η ΔΕΔ επιβεβαίωσε ότι ο έλεγχος βασίστηκε ορθώς σε συγκριτικά στοιχεία, λαμβάνοντας υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των ακινήτων. Οι αιτιάσεις του προσφεύγοντος περί εσφαλμένης νομικής βάσης και μη κοινοποίησης εντολής ελέγχου απορρίφθηκαν ως αβάσιμες. Τέλος, ο ισχυρισμός που αφορούσε την ακυρότητα των καταλογισθέντων τόκων/προσαυξήσεων κρίθηκε απαράδεκτος, καθώς ανάγεται στο στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης.

Η απόφαση 353/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας επιχείρησης κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Μεταβίβασης Ακινήτου (Φ.Μ.Α.) φορολογικού έτους 2019, που εκδόθηκε από τον Προϊστάμενο του 3ου ΕΛΚΕ ΑΤΤΙΚΗΣ. Η καταλογιζόμενη φορολογική υποχρέωση ανήλθε συνολικά σε €10.104,35 (κύριος φόρος, δημοτικός φόρος και πρόστιμο άρθρου 54 Κ.Φ.Δ.), καθώς ο έλεγχος προσδιόρισε την αξία του μεταβιβαζόμενου οικοπέδου (1.955,55 τ.μ.) στις €512.634,14, έναντι των δηλωθέντων €292.495,79. Ο προσδιορισμός της αξίας βασίστηκε σε συγκριτικά στοιχεία και, κατ' εφαρμογή της ΠΟΛ 1129/2004, στον μέσο όρο μεταξύ της αξίας που προέκυψε από τα συγκριτικά στοιχεία και της αντικειμενικής αξίας της πρώτης εφαρμογής του συστήματος (από 01.01.2022). Οι ισχυρισμοί της προσφεύγουσας, συμπεριλαμβανομένης της αντισυνταγματικότητας της ΠΟΛ 1129/2004, κρίθηκαν αβάσιμοι, καθώς η επιχείρηση δεν προσκόμισε πιο πρόσφορο επίσημο συγκριτικό στοιχείο.

Η απόφαση 787/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής εταιρείας κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Μεταβίβασης Ακινήτου (ΦΜΑ) του 3ου Ελεγκτικού Κέντρου (ΕΛ.ΚΕ.) Αττικής. Ο έλεγχος είχε προσδιορίσει την αξία του μεταβιβασθέντος οικοπέδου στα 1.797.290,00 € με βάση συγκριτικό στοιχείο, διαφορά που οδήγησε σε συνολική καταλογιζόμενη οφειλή 42.458,62 €. Η ΔΕΔ, κατόπιν επανεξέτασης και λαμβάνοντας υπόψη τις αρχές χρηστής διοίκησης και τις εγκυκλίους ΠΟΛ.1079/2004 και ΠΟΛ.1129/2004, εφάρμοσε τον μέσο όρο μεταξύ της αξίας του ελέγχου και της αντικειμενικής αξίας (551.053,04 €), καθώς η απόκλιση ήταν μεγαλύτερη του διπλασίου, επαναπροσδιορίζοντας έτσι την αξία του οικοπέδου στα 1.174.171,52 €. Η συνολική φορολογική υποχρέωση της προσφεύγουσας μειώθηκε τελικά στο ποσό των 11.593,18 €.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών 165/2025 απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή δύο συγκυρίων (αδελφών) κατά πράξεων προσδιορισμού Φόρου Μεταβίβασης Ακινήτου (ΦΜΑ) και Φόρου Δωρεάς της Δ.Ο.Υ. Πύργου, που εκδόθηκαν λόγω διανομής κοινού οικοπέδου. Οι προσφεύγοντες ζήτησαν την ακύρωση των πράξεων, υποστηρίζοντας ότι η αντικειμενική αξία του οικοπέδου (336 €/τ.μ.) είναι υπερβολική και αντικειμενικά άδικη, επικαλούμενοι δικαστικές αποφάσεις για ΕΝΦΙΑ προηγούμενων ετών που προσδιόρισαν την αγοραία αξία στα 60 €/τ.μ. και έκθεση πιστοποιημένου εκτιμητή. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι δεν υπάρχει δεδικασμένο για τον ΦΜΑ του έτους ενδιαφέροντος και ότι η Διοίκηση είναι υποχρεωμένη να εφαρμόζει τις νέες αντικειμενικές αξίες του 2022. Επιπλέον, τόνισε ότι η αμφισβήτηση της αντικειμενικής έναντι της αγοραίας αξίας ανήκει αποκλειστικά στην αρμοδιότητα του Διοικητικού Πρωτοδικείου. Ως εκ τούτου, επικυρώθηκε ο καταλογισθείς φόρος συνολικού ύψους 8.544,25 ευρώ.

Η απόφαση 350 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών, με ημερομηνία 17.02.2025, απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας επιχείρησης κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Μεταβίβασης Ακινήτου (ΦΜΑ) για το φορολογικό έτος 2019. Ο έλεγχος είχε προσδιορίσει τη φορολογητέα αξία ενός οικοπέδου έκτασης 2.170,68 τ.μ. στα 569.029,00 € αντί της δηλωθείσας αξίας των 324.672,73 €. Η διαφορά οδήγησε σε καταλογισμό συνολικού ποσού 11.215,96 € (κύριος φόρος 7.330,69 €, πρόστιμο 3.665,35 € και δημοτικός φόρος 219,92 €). Ο προσδιορισμός της αξίας, σε περιοχή που δεν ίσχυε το αντικειμενικό σύστημα το 2019, βασίστηκε στα συγκριτικά στοιχεία και, λόγω μεγάλης απόκλισης, εφαρμόστηκε η ΠΟΛ.1129/2004 λαμβάνοντας τον μέσο όρο μεταξύ της αξίας των συγκριτικών και της αντικειμενικής αξίας της πρώτης εφαρμογής (2022). Η ΔΕΔ επικυρώνει την πράξη, καθώς η προσφεύγουσα δεν προσκόμισε νέα ή πιο πρόσφορα στοιχεία.

Η απόφαση 299/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Κληρονομιάς της Προϊσταμένης της Δ.Ο.Υ. Πατρών. Η πράξη αφορούσε κληρονομιά του 2013 και καταλόγισε οφειλόμενη διαφορά φόρου ύψους 7.805,13 ευρώ, λόγω ανακριβούς δήλωσης της αξίας κληρονομιαίων ακινήτων, συνολικού ποσού προς καταβολή 17.171,29 ευρώ (συμπεριλαμβανομένων τόκων).
Ο προσφεύγων επικαλέστηκε παραγραφή του δικαιώματος ελέγχου και εσφαλμένη εκτίμηση της αγοραίας αξίας των ακινήτων. Η ΔΕΔ έκρινε ότι δεν επήλθε παραγραφή, καθώς η δεκαετής προθεσμία (άρθρο 102 ν.2961/2001) έληγε 31.12.2024 και η πράξη εκδόθηκε εντός αυτής. Επιπλέον, έκρινε ότι ο έλεγχος εφάρμοσε ορθά τη φορολογική νομοθεσία και τις οδηγίες της Διοίκησης (ΠΟΛ.1129/2004) για τον προσδιορισμό της αξίας των ακινήτων, χρησιμοποιώντας τον μέσο όρο των συγκριτικών στοιχείων και των αντικειμενικών αξιών πρώτης εφαρμογής.

Η απόφαση 677/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού Φ.Π.Α. και επιβολής προστίμου, συνολικού ποσού 20.513,97 ευρώ, για τη φορολογική περίοδο 2018. Ο έλεγχος της Δ.Ο.Υ. Κομοτηνής είχε προσδιορίσει τη φορολογητέα ύλη χρησιμοποιώντας την έμμεση τεχνική της αρχής των αναλογιών (markup), λόγω της μη τήρησης βιβλίου απογραφής από την προσφεύγουσα. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο ισχυρισμός περί αναιτιολόγητης επιλογής μεθόδου ήταν αβάσιμος, καθώς η μέθοδος τεκμηριώθηκε επαρκώς λόγω της αδυναμίας ελεγκτικών επαληθεύσεων και των αρνητικών συντελεστών μικτού κέρδους της επιχείρησης. Επίσης, απέρριψε τους γενικούς ισχυρισμούς περί παραβίασης των αρχών του διοικητικού δικαίου.

Η απόφαση 285 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογούμενου κατά της Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Κληρονομιάς της Δ.Ο.Υ. Πατρών. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε την οφειλόμενη διαφορά φόρου ύψους 3.383,07 ευρώ, προβάλλοντας ισχυρισμούς περί παραγραφής του δικαιώματος ελέγχου (δεκαετία), παραβίασης της αρχής της χρηστής διοίκησης και εσφαλμένης εκτίμησης της αγοραίας αξίας κληρονομιαίου οικοπέδου. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό της παραγραφής, καθώς η πράξη εκδόθηκε εντός της νόμιμης δεκαετίας (20.09.2024 για δήλωση του 2014). Αποδέχθηκε επίσης τον τρόπο προσδιορισμού της αξίας του ακινήτου από τον έλεγχο, ο οποίος εφάρμοσε τις οδηγίες της Διοίκησης (ΠΟΛ.1129/2004) λαμβάνοντας υπόψη τόσο συγκριτικά στοιχεία όσο και την αντικειμενική αξία (μέσος όρος), επικυρώνοντας έτσι τη συνολική οφειλή ύψους 7.442,75 ευρώ.

Η απόφαση 84/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής ανώνυμης εταιρείας κατά της άρνησης καταβολής τόκων επί αχρεωστήτως καταβληθέντος Φόρου Μεταβίβασης Ακινήτων (ΦΜΑ) ύψους 64.835,75 ευρώ. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η προσφεύγουσα νομίμως ζήτησε αυτοτελώς τους τόκους, καθώς δεν τους είχε συμπεριλάβει στην αρχική δικαστική διαδικασία. Ωστόσο, οι τόκοι δεν μπορούν να υπολογιστούν από την ημερομηνία αχρεώστητης καταβολής (όπως ζητήθηκε από την εταιρεία), διότι δεν κρίθηκε παραβίαση ενωσιακού δικαίου. Αντιθέτως, σύμφωνα με το άρθρο 53 του ΚΦΔ, οι τόκοι οφείλονται από την ημερομηνία της αρχικής αίτησης επιστροφής του ΦΜΑ (31/07/2020) και θα υπολογιστούν με το ισχύον επιτόκιο MRO προσαυξημένο κατά 5,75 μονάδες. Κατόπιν αυτού, η απάντηση του ΚΕ.Β.ΕΙΣ. Αττικής ακυρώνεται.