Η απόφαση 763/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός αλληλεγγύως ευθυνόμενου προσώπου κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού ΦΠΑ και Επιβολής Προστίμου περιόδου 01/01-31/12/2020, που εκδόθηκε από τον Προϊστάμενο του 4ου ΕΛΚΕ ΑΤΤΙΚΗΣ. Η πράξη καταλόγισε στην εταιρεία ΦΠΑ ποσού 158.714,11€ πλέον προστίμου 79.357,08€, συνολικού ποσού 238.071,19€. Η απόρριψη βασίστηκε στο γεγονός ότι ο προσφεύγων, ως Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της εταιρείας κατά την κρινόμενη περίοδο, φέρει αλληλέγγυα ευθύνη για τις οφειλές ΦΠΑ, σύμφωνα με τις διατάξεις περί αλληλέγγυας ευθύνης (άρθρο 49 ν 5104/2024). Οι ισχυρισμοί του προσφεύγοντος περί παραίτησης, έλλειψης ανάμειξης στη διοίκηση/διαχείριση των εταιρικών υποθέσεων και πλαστογραφίας της υπογραφής του, δεν έγιναν δεκτοί, καθώς είναι αρμοδιότητα των δικαστηρίων να κρίνουν το θέμα της πλαστογράφησης και μέχρι την έκδοση της παρούσας απόφασης δεν υφίστατο σχετική δικαστική απόφαση.

Η Απόφαση 270/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Οριστικών Πράξεων Επιβολής Προστίμου του άρθρου 53 του Ν. 5104/2024. Ο προσφεύγων είχε θεωρηθεί αλληλεγγύως υπεύθυνος, καθώς είχε οριστεί προσωρινό μέλος του ΔΣ της ελεγχόμενης εταιρείας με δικαστική απόφαση. Οι πράξεις αφορούσαν αυτοτελή πρόστιμα ύψους 500,00 € για μη υποβολή δήλωσης φορολογίας εισοδήματος (2019, 2020, 2021) και για μη ανταπόκριση σε αίτημα πληροφοριών (2024). Η ΔΕΔ έκρινε, βάσει της ερμηνευτικής εγκυκλίου Ε. 2173/2020, ότι η αλληλέγγυα ευθύνη μπορεί να στοιχειοθετηθεί μόνο επί των προστίμων/προσαυξήσεων που έχουν παρακολουθηματικό χαρακτήρα επί των κύριων φόρων, και όχι επί των αυτοτελών προστίμων. Ως εκ τούτου, έγινε δεκτή η προσφυγή και παύθηκε η αλληλέγγυα ευθύνη του προσφεύγοντος για τις καταλογισθείσες οφειλές.

Η απόφαση 846/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής πρώην διαχειριστή εταιρείας, ο οποίος ζητούσε την απαλλαγή του από την αλληλέγγυα ευθύνη για οφειλές φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ των φορολογικών ετών 2021 και 2022, καθώς και για πρόστιμο του άρθρου 54 (ν.4987/22). Ο προσφεύγων είχε αποχωρήσει από τη διαχείριση της εταιρείας («................») στις 04.01.2022, ενώ ο έλεγχος και τα αιτήματα προσκόμισης βιβλίων πραγματοποιήθηκαν το 2024, με αποτέλεσμα την έκδοση των προσβαλλόμενων πράξεων. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο προσφεύγων δεν είχε την ιδιότητα του διαχειριστή ούτε την υποχρέωση προσκόμισης των στοιχείων κατά τον χρόνο του ελέγχου, με βάση και την εγκύκλιο Ε.2173/2020. Επιπλέον, το πρόστιμο του άρθρου 54 κρίθηκε αυτοτελές και εκτός του πεδίου εφαρμογής της αλληλέγγυας ευθύνης. Ως εκ τούτου, η προσφυγή έγινε δεκτή και ο προσφεύγων απαλλάχθηκε από την αλληλέγγυα ευθύνη.

Η απόφαση 237, εκδοθείσα στις 12-02-2025, απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του αλληλεγγύως ευθυνόμενου προσώπου κατά τεσσάρων οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2020 και 2021, που εκδόθηκαν σε βάρος της εταιρίας «............». Ο έλεγχος προσδιόρισε τις οφειλές με βάση κάθε διαθέσιμο στοιχείο, καθώς η εταιρεία δεν ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση για διάθεση λογιστικών αρχείων. Ο προσφεύγων επικαλέστηκε παραβίαση του δικαιώματος ακρόασης, ελλειπή αιτιολογία για την εν τοις πράγμασι διαχείριση και παραβίαση του τεκμηρίου αθωότητας, ισχυρισμοί που απορρίφθηκαν. Η απόφαση επικυρώνει τις πράξεις, καθιστώντας τον προσφεύγοντα αλληλεγγύως υπεύθυνο για τη συνολική οφειλή ύψους 8.318.497,76€ (μαζί με το τέλος επιτηδεύματος).

Η απόφαση 298/2025 αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ενός διαχειριστή κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, Φ.Π.Α. και επιβολής προστίμου στην εταιρεία που εκπροσωπούσε για το φορολογικό έτος 2018. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αποδέχεται μερικώς την προσφυγή, κρίνοντας ότι ο προσφεύγων δεν φέρει αλληλέγγυα ευθύνη για τον φόρο εισοδήματος (βάσει ευνοϊκότερων προγενέστερων διατάξεων) και για το αυτοτελές πρόστιμο (άρθρο 53 ν. 5104/2024). Ωστόσο, διατηρεί την αλληλέγγυα ευθύνη του για τις οφειλές ΦΠΑ και επικυρώνει πλήρως τις καταλογιστικές πράξεις σε βάρος της εταιρείας, καθώς η λήψη εικονικών στοιχείων και η μη προσκόμιση λογιστικών αρχείων στοιχειοθετούν τις παραβάσεις.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη της ενδικοφανούς προσφυγής που υπέβαλε ο διαχειριστής της εταιρείας «...................», η οποία εταιρεία ήταν διαχειρίστρια της πρωτοφειλέτιδας εταιρείας «...................», κατά πράξεων επιβολής προστίμου, ΦΠΑ και φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2019, 2020 και 2021. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε την αλληλέγγυα ευθύνη του, επικαλούμενος εσφαλμένη ερμηνεία και πλημμελή εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 49 Κ.Φ.Δ. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη, καθότι στις καταλογιστικές πράξεις δεν αναγραφόταν ο ίδιος ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο, αλλά η εταιρεία της οποίας τυγχάνει διαχειριστής.

Η απόφαση 1439/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά τριών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φ.Π.Α. του 1ου ΕΛ.ΚΕ. Θεσσαλονίκης για τις φορολογικές περιόδους 2020, 2021 και 2022. Οι πράξεις επέβαλαν συνολική φορολογική υποχρέωση (φόρο πλέον προστίμων) ύψους 11.254.467,70€ στην ιταλική επιχείρηση χονδρικού εμπορίου χαρτικών ειδών, λόγω μη υποβολής δηλώσεων ΦΠΑ. Η προσφεύγουσα, η οποία κατονομάστηκε ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο με την ιδιότητα της φορολογικής αντιπροσώπου, αμφισβήτησε την ευθύνη της. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς της, κρίνοντας ότι ο ορισμός της ως φορολογικής αντιπροσώπου θεμελιώνει ρητά αλληλέγγυα ευθύνη για τον ΦΠΑ βάσει του άρθρου 55 περ. α’ του Ν.2859/2000, ανεξάρτητα από τους ισχυρισμούς περί έλλειψης διαχείρισης.

Η απόφαση 27/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ιδιωτικής κεφαλαιουχικής εταιρείας και του διαχειριστή της κατά πράξεων προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, ΦΠΑ, και επιβολής προστίμων από το Κ.Ε.ΜΕ.ΕΠ. για τα φορολογικά έτη 2017-2019. Οι πράξεις βασίστηκαν σε έκθεση ελέγχου που διαπίστωσε έκδοση και λήψη εικονικών φορολογικών στοιχείων, καθώς και μη προσκόμιση λογιστικών αρχείων. Ο διαχειριστής αμφισβήτησε την αλληλέγγυα ευθύνη του, ισχυριζόμενος άγνοια των εταιρικών υποθέσεων μετά την μεταβίβαση των μεριδίων. Η απόφαση αποδέχθηκε μερικώς την προσφυγή, απορρίπτοντας την αλληλέγγυα ευθύνη του διαχειριστή για τα αυτοτελή πρόστιμα του άρθρου 53 του Ν. 5104/2024, ενώ επικύρωσε τις υπόλοιπες πράξεις φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ, διατηρώντας την αλληλέγγυα ευθύνη του για αυτές, λόγω της ιδιότητάς του ως διαχειριστή και εκκαθαριστή.

Η απόφαση 693/17/03/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) εκδόθηκε επί ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού και επιβολής προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018, 2019 και 2024. Η προσφεύγουσα, Αντιπρόεδρος της εταιρείας, ζήτησε την ακύρωση των πράξεων ισχυριζόμενη έλλειψη αλληλέγγυας ευθύνης για τα φορολογικά χρέη της εταιρείας. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή ως προς τον φόρο εισοδήματος, τον ΦΠΑ και τα συναφή πρόστιμα του άρθρου 58Α, καθώς διαπίστωσε ότι η προσφεύγουσα είχε πραγματική ανάμειξη στη διοίκηση/διαχείριση και δεν απέδειξε τη μη υπαιτιότητά της. Αντιθέτως, έγινε δεκτή η προσφυγή ως προς τα τέλη χαρτοσήμου και τα πρόστιμα του άρθρου 54 (για διαδικαστικές παραβάσεις), καθώς, σύμφωνα με την εγκύκλιο Ε. 2173/2020, για αυτές τις κατηγορίες οφειλών δεν θεμελιώνεται αλληλέγγυα ευθύνη.

«Κοινοποίηση διατάξεων της παρ. 3 του άρθρου 31 του Ν.4701/2020 (ΦΕΚ Α΄ 128) σχετικά με την έκδοση πράξεων/αποφάσεων επί αιτήσεων φυσικών προσώπων της παρ. 1 του άρθρου 31 του Ν.4321/2015 (ΦΕΚ Α΄ 32) περί απαλλαγής τους από την αλληλέγγυα ευθύνη για την καταβολή ασφαλιστικών οφειλών νομικού προσώπου και χορήγησης άρσης κατάσχεσης.» ΑΔΑ:ΩΣΦΝ46ΜΑΠΣ-ΨΓΚ   ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 42/2020