Η απόφαση 400/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φ.Π.Α. και Επιβολής Προστίμου της Δ.Ο.Υ. Πατρών για την περίοδο 2018. Ο έλεγχος είχε καταλογίσει διαφορά φόρου €5.474,13 και πρόστιμο €2.573,01 (σύνολο €8.047,14). Ο προσδιορισμός έγινε με την εφαρμογή έμμεσων τεχνικών ελέγχου (αρχή των αναλογιών), καθώς διαπιστώθηκε μη έκδοση φορολογικών στοιχείων και ανεπάρκεια του δηλωθέντος εισοδήματος (€1.031,23) για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης (€13.610,04). Η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι οι προϋποθέσεις του άρθρου 28 του ν.4172/2013 πληρούνταν και απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντα ως αβάσιμους, επικυρώνοντας την πράξη.

Η απόφαση 319/13-02-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά Οριστικών Πράξεων Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο προσφεύγων, ατομική επιχείρηση λιανικού εμπορίου παλαιών ανταλλακτικών, είχε δηλώσει ζημίες. Η Φορολογική Διοίκηση εφάρμοσε έμμεσες μεθόδους ελέγχου (αρχή των αναλογιών), καθώς κρίθηκε ότι το δηλούμενο εισόδημα δεν επαρκούσε για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης (άρθρο 28 παρ. 2 του ν. 4172/2013). Ο έλεγχος προσδιόρισε τα ακαθάριστα έσοδα χρησιμοποιώντας τον μέσο όρο μικτού κέρδους ομοειδών επιχειρήσεων (28,09% για το 2018, 28,99% για το 2019). Η ΔΕΔ επικύρωσε τις προσβαλλόμενες πράξεις, κρίνοντας ότι οι προϋποθέσεις για την εφαρμογή έμμεσων μεθόδων πληρούνταν και ότι η επιλογή των ομοειδών επιχειρήσεων ήταν ορθή.

Η απόφαση αφορά ενδικοφανή προσφυγή κατά οριστικών πράξεων προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο προσφεύγων, επιχειρηματίας πρατηρίου καυσίμων, αμφισβητούσε την εφαρμογή έμμεσων τεχνικών ελέγχου (αρχή των αναλογιών) που επιβλήθηκαν λόγω μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων, μη διαφύλαξης αρχείων ΦΗΜ και ανεπάρκειας δηλωθέντος εισοδήματος. Η ΔΕΔ απέρριψε τους περισσότερους ισχυρισμούς (νομιμότητα κοινοποίησης, εφαρμογή έμμεσων τεχνικών, έλλειψη δόλου για πωλήσεις υγραερίου κίνησης). Ωστόσο, έκανε μερικά δεκτό τον ισχυρισμό περί μη αναγνώρισης δαπανών ύψους €707,57 για πάγια στοιχεία κάτω των €1.500 για το 2019, τα οποία δύνανται να αποσβεστούν εφάπαξ. Συνεπώς, η ΔΕΔ επικύρωσε την πράξη του 2018 (€39.319,47) και τροποποίησε την πράξη του 2019, μειώνοντας το συνολικό καταλογιζόμενο ποσό σε €45.668,10.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πέντε οριστικών πράξεων προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, Φ.Π.Α. και προστίμων (φορολογικά έτη 2018, 2019, 2024), που εκδόθηκαν από τον Προϊστάμενο του 2ου ΕΛ.ΚΕ. Θεσσαλονίκης. Ο έλεγχος εφάρμοσε έμμεσες τεχνικές (ανάλυση ρευστότητας) για τον προσδιορισμό της φορολογητέας ύλης. Αυτό συνέβη επειδή διαπιστώθηκε ανεπάρκεια του δηλωθέντος εισοδήματος για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης και παράβαση μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων (2019). Ο προσφεύγων αμφισβήτησε τη νομιμότητα και τη συνταγματικότητα των μεθόδων. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι πληρούνταν οι προϋποθέσεις του άρθρου 28 του Ν.4172/2013, επικυρώνοντας τις καταλογιζόμενες οφειλές.

Η απόφαση απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της ατομικής επιχείρησης κατά των πράξεων προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, ΦΠΑ, και επιβολής προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών επικυρώνει την εφαρμογή έμμεσων τεχνικών ελέγχου (αρχή των αναλογιών) από τη Δ.Ο.Υ. Κατερίνης, καθώς συνέτρεχαν πολλαπλές προϋποθέσεις του Άρθρου 28 του Ν. 4172/2013: μη διαφύλαξη ηλεκτρονικών αρχείων ΦΗΜ, μη τήρηση βιβλίου απογραφής (λόγω υπέρβασης ορίου 150.000 ευρώ) και ανεπάρκεια δηλούμενου εισοδήματος για την κάλυψη προσωπικών δαπανών. Όλοι οι ισχυρισμοί της προσφεύγουσας, συμπεριλαμβανομένης της επικαλούμενης φύρας 20% και της μη νόμιμης επιβολής προστίμων, απορρίφθηκαν ως αβάσιμοι.

Η απόφαση 723/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας επιχείρησης λιανικού εμπορίου στην Κομοτηνή κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, ύψους 45.006,83€ και 32.959,99€ αντίστοιχα (συμπεριλαμβανομένων προστίμων και εισφοράς αλληλεγγύης). Η φορολογική αρχή είχε προσδιορίσει το εισόδημα με έμμεσες τεχνικές (Αρχή των Αναλογιών), λόγω παραβάσεων μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων και ανεπαρκούς δηλωθέντος εισοδήματος για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης (άρθρο 28, παρ. 1β και 2 του ν.4172/2013). Η ΔΕΔ έκρινε ορθό τον έμμεσο προσδιορισμό, παρά την παραδοχή ότι οι επικαλούμενες προϋποθέσεις περί αρνητικών συντελεστών μικτού κέρδους δεν ίσχυαν για τα έτη αυτά.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της προσφεύγουσας κατά Οριστικών Πράξεων Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο έλεγχος είχε κρίνει το λογιστικό σύστημα της επιχείρησης (εμπορία pellet-καυσόξυλων, κλπ.) αναξιόπιστο λόγω μεγάλων ζημιών, αρνητικού μικτού κέρδους και σημαντικών αποκλίσεων στις ποσότητες αγαθών, οδηγώντας στην εφαρμογή έμμεσων μεθόδων (Αρχή των Αναλογιών). Η ΔΕΔ επιβεβαίωσε ότι συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις για τις έμμεσες τεχνικές και θεώρησε ορθή την επιβολή των διορθωμένων συντελεστών μικτού κέρδους (18,63% το 2018 και 18,77% το 2019). Επιπλέον, απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας σχετικά με την ανάγκη υπολογισμού φύρας 20% και την εκπεσιμότητα δαπανών μισθοδοσίας που δεν εξοφλήθηκαν τραπεζικά. Ως αποτέλεσμα, η συνολική καταλογιζόμενη οφειλή (φόροι και πρόστιμα) επικυρώθηκε στα 3.831,57€ και 5.569,31€ για τον Φόρο Εισοδήματος 2018 και 2019, αντίστοιχα, καθώς και στα 33.381,87€ και 30.521,03€ για τον ΦΠΑ 2018 και 2019.

Η απόφαση (494/31-03-2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την εν μέρει αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, που εκδόθηκαν από την Δ.Ο.Υ. Έδεσσας. Οι αρχικές πράξεις βασίστηκαν στην έμμεση τεχνική της αρχής των αναλογιών, λόγω ανεπάρκειας δηλωθέντος εισοδήματος για την κάλυψη δαπανών διαβίωσης. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας σχετικά με τον εσφαλμένο υπολογισμό του συντελεστή μικτού κέρδους και την αδικαιολόγητη προσαύξηση περιουσίας ύψους 3.610 ευρώ για το 2018. Ωστόσο, η ΔΕΔ έκανε εν μέρει δεκτό τον ισχυρισμό περί μη αναγνώρισης φύρας, αναγνωρίζοντας ποσοστό 5% αντί του αιτούμενου 15%, λόγω της φύσης των εμπορευμάτων. Ως αποτέλεσμα, επαναπροσδιορίστηκαν τα ακαθάριστα έσοδα και οι φορολογητέες εκροές, οδηγώντας σε μείωση των καταλογιζόμενων φόρων και προστίμων.

Η απόφαση 659/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού Φ.Π.Α. και επιβολής προστίμου της Δ.Ο.Υ. Κομοτηνής, συνολικού ύψους €9.247,78 για τη φορολογική περίοδο 2019. Η πράξη εκδόθηκε κατόπιν ελέγχου που εφάρμοσε έμμεσες τεχνικές ελέγχου (αρχή των αναλογιών), καθώς διαπιστώθηκε ότι η προσφεύγουσα δεν τηρούσε βιβλίο απογραφής και εμφάνιζε αρνητικούς συντελεστές μικτού κέρδους. Η ΔΕΔ έκρινε επαρκώς αιτιολογημένη την εφαρμογή της μεθόδου των αναλογιών, καθώς πληρούνταν οι προϋποθέσεις του άρθρου 28 του Ν.4172/2013, ενώ απέρριψε ως αόριστους και αβάσιμους τους ισχυρισμούς περί παραβίασης των αρχών της αναλογικότητας και της χρηστής διοίκησης. Ως εκ τούτου, η φορολογική υποχρέωση επικυρώθηκε.

Η απόφαση 717/2025 αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φ.Π.Α. για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, οι οποίες εκδόθηκαν από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Κομοτηνής, επιβάλλοντας συνολικά καταλογιζόμενα ποσά ύψους 68.207,28 ευρώ. Η προσφεύγουσα αμφισβήτησε την εφαρμογή των έμμεσων τεχνικών προκειμένου να προσδιορίσουν το εισόδημα, ισχυριζόμενη ότι οι επικαλούμενες προϋποθέσεις ήταν εσφαλμένες ή μη εφαρμοστέες (ιδίως οι διατάξεις του ν.5073/2023). Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκρινε ότι ο έμμεσος προσδιορισμός ήταν ορθός, καθώς πληρούνταν δύο ισχύουσες νομικές προϋποθέσεις: η μη επάρκεια του δηλωθέντος εισοδήματος για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης, καθώς και η διαπίστωση παραβάσεων μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων. Ως εκ τούτου, η ενδικοφανής προσφυγή απορρίφθηκε, επικυρώνοντας τις αρχικές φορολογικές πράξεις.