Η απόφαση 398/24-02-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του φορολογούμενου και επικυρώνει την Οριστική Πράξη Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος της Δ.Ο.Υ. Πατρών για το φορολογικό έτος 2018, με συνολικό καταλογιζόμενο ποσό 4.248,90€ (φόρος, πρόστιμο και ειδική εισφορά αλληλεγγύης). Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο έλεγχος τεκμηρίωσε επαρκώς την εφαρμογή έμμεσων τεχνικών προσδιορισμού εισοδήματος (αρχή των αναλογιών), καθότι πληρούνταν οι προϋποθέσεις του άρθρου 28 του ν.4172/2013. Συγκεκριμένα, διαπιστώθηκε μη έκδοση φορολογικών στοιχείων καθαρής αξίας 1.367,09€ και ανεπάρκεια του δηλωθέντος εισοδήματος για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης. Απορρίφθηκαν επίσης οι ισχυρισμοί του προσφεύγοντα περί νομικών πλημμελειών και εσφαλμένου προσδιορισμού του συντελεστή μικτού κέρδους.

Η απόφαση (494/31-03-2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την εν μέρει αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, που εκδόθηκαν από την Δ.Ο.Υ. Έδεσσας. Οι αρχικές πράξεις βασίστηκαν στην έμμεση τεχνική της αρχής των αναλογιών, λόγω ανεπάρκειας δηλωθέντος εισοδήματος για την κάλυψη δαπανών διαβίωσης. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας σχετικά με τον εσφαλμένο υπολογισμό του συντελεστή μικτού κέρδους και την αδικαιολόγητη προσαύξηση περιουσίας ύψους 3.610 ευρώ για το 2018. Ωστόσο, η ΔΕΔ έκανε εν μέρει δεκτό τον ισχυρισμό περί μη αναγνώρισης φύρας, αναγνωρίζοντας ποσοστό 5% αντί του αιτούμενου 15%, λόγω της φύσης των εμπορευμάτων. Ως αποτέλεσμα, επαναπροσδιορίστηκαν τα ακαθάριστα έσοδα και οι φορολογητέες εκροές, οδηγώντας σε μείωση των καταλογιζόμενων φόρων και προστίμων.

Η απόφαση 319/13-02-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά Οριστικών Πράξεων Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο προσφεύγων, ατομική επιχείρηση λιανικού εμπορίου παλαιών ανταλλακτικών, είχε δηλώσει ζημίες. Η Φορολογική Διοίκηση εφάρμοσε έμμεσες μεθόδους ελέγχου (αρχή των αναλογιών), καθώς κρίθηκε ότι το δηλούμενο εισόδημα δεν επαρκούσε για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης (άρθρο 28 παρ. 2 του ν. 4172/2013). Ο έλεγχος προσδιόρισε τα ακαθάριστα έσοδα χρησιμοποιώντας τον μέσο όρο μικτού κέρδους ομοειδών επιχειρήσεων (28,09% για το 2018, 28,99% για το 2019). Η ΔΕΔ επικύρωσε τις προσβαλλόμενες πράξεις, κρίνοντας ότι οι προϋποθέσεις για την εφαρμογή έμμεσων μεθόδων πληρούνταν και ότι η επιλογή των ομοειδών επιχειρήσεων ήταν ορθή.

Η απόφαση αφορά ενδικοφανή προσφυγή κατά οριστικών πράξεων προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο προσφεύγων, επιχειρηματίας πρατηρίου καυσίμων, αμφισβητούσε την εφαρμογή έμμεσων τεχνικών ελέγχου (αρχή των αναλογιών) που επιβλήθηκαν λόγω μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων, μη διαφύλαξης αρχείων ΦΗΜ και ανεπάρκειας δηλωθέντος εισοδήματος. Η ΔΕΔ απέρριψε τους περισσότερους ισχυρισμούς (νομιμότητα κοινοποίησης, εφαρμογή έμμεσων τεχνικών, έλλειψη δόλου για πωλήσεις υγραερίου κίνησης). Ωστόσο, έκανε μερικά δεκτό τον ισχυρισμό περί μη αναγνώρισης δαπανών ύψους €707,57 για πάγια στοιχεία κάτω των €1.500 για το 2019, τα οποία δύνανται να αποσβεστούν εφάπαξ. Συνεπώς, η ΔΕΔ επικύρωσε την πράξη του 2018 (€39.319,47) και τροποποίησε την πράξη του 2019, μειώνοντας το συνολικό καταλογιζόμενο ποσό σε €45.668,10.

Η απόφαση 1313/16-07-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή της ενδικοφανούς προσφυγής κατά διορθωτικών πράξεων φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα έτη 2021 και 2022. Η ΔΕΔ δέχθηκε εν μέρει τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας σχετικά με την προσαύξηση περιουσίας (μειώνοντάς την σε 84.136,28€ για το 2021 και 76.849,38€ για το 2022) και την αμφισβήτηση λογιστικών διαφορών. Ωστόσο, απέρριψε την εφαρμογή της έμμεσης τεχνικής προσδιορισμού εισοδήματος (Αρχή των Αναλογιών) από τη Δ.Ο.Υ. Καστοριάς, κρίνοντας ότι ο προσδιορισμός του Συντελεστή Μικτού Κέρδους δεν ήταν αξιόπιστος και επαρκώς αιτιολογημένος. Ο τελικός προσδιορισμός φόρου έγινε βάσει λογιστικών αποτελεσμάτων, οδηγώντας σε τροποποίηση των πράξεων και μείωση των καταλογιζόμενων ποσών.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της προσφεύγουσας κατά Οριστικών Πράξεων Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο έλεγχος είχε κρίνει το λογιστικό σύστημα της επιχείρησης (εμπορία pellet-καυσόξυλων, κλπ.) αναξιόπιστο λόγω μεγάλων ζημιών, αρνητικού μικτού κέρδους και σημαντικών αποκλίσεων στις ποσότητες αγαθών, οδηγώντας στην εφαρμογή έμμεσων μεθόδων (Αρχή των Αναλογιών). Η ΔΕΔ επιβεβαίωσε ότι συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις για τις έμμεσες τεχνικές και θεώρησε ορθή την επιβολή των διορθωμένων συντελεστών μικτού κέρδους (18,63% το 2018 και 18,77% το 2019). Επιπλέον, απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας σχετικά με την ανάγκη υπολογισμού φύρας 20% και την εκπεσιμότητα δαπανών μισθοδοσίας που δεν εξοφλήθηκαν τραπεζικά. Ως αποτέλεσμα, η συνολική καταλογιζόμενη οφειλή (φόροι και πρόστιμα) επικυρώθηκε στα 3.831,57€ και 5.569,31€ για τον Φόρο Εισοδήματος 2018 και 2019, αντίστοιχα, καθώς και στα 33.381,87€ και 30.521,03€ για τον ΦΠΑ 2018 και 2019.

Η απόφαση 686/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του προσφεύγοντος, ιδιοκτήτη επιχείρησης λιανικού εμπορίου σουπερμάρκετ, κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2018. Η φορολογική αρχή προσδιόρισε τα έσοδα του προσφεύγοντος με την έμμεση μέθοδο της «αρχής των αναλογιών», καθώς το δηλωθέν οικογενειακό εισόδημα κρίθηκε ανεπαρκές για την κάλυψη των οικογενειακών δαπανών διαβίωσης (αρνητική διαφορά 51.179,92€). Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι η εφαρμογή της μεθόδου ήταν μεθοδολογικά εσφαλμένη, καθώς το δείγμα μικτού κέρδους πάρθηκε το 2024 και δεν ήταν αντιπροσωπευτικό του 2018, λόγω σημαντικής αύξησης των λειτουργικών εξόδων. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας αξιόπιστη την αναλογία μικτού κέρδους 1,29 που εφάρμοσε ο έλεγχος και επιβεβαίωσε τη συνολική φορολογική υποχρέωση.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ενός αρχιτέκτονα μηχανικού κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ (2021) και επιβολής προστίμου (2020) της Δ.Ο.Υ. Πατρών. Τα αρχικά ευρήματα του ελέγχου βασίστηκαν σε έμμεσες τεχνικές (Ανάλυση Ρευστότητας) λόγω ανεπαρκούς δηλωθέντος εισοδήματος. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντα περί εσφαλμένου υπολογισμού οικογενειακών δαπανών, της δυνατότητας κατοχής μετρητών €20.000, και της κατανομής δαπανών θέρμανσης. Έκανε δεκτό μόνο τον ισχυρισμό για εκπεσιμότητα ορισμένων δαπανών συνολικής καθαρής αξίας €1.251,34, καθώς έκαστο στοιχείο ήταν κάτω των €500. Κατόπιν επανυπολογισμού, η ΔΕΔ τροποποίησε την οριστική πράξη προσδιορισμού φόρου εισοδήματος 2021, αλλά επικύρωσε τις πράξεις ΦΠΑ 2021 και Προστίμου 2020.

Η απόφαση 399 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φ.Π.Α. και Επιβολής Προστίμου της Δ.Ο.Υ. Πατρών για τη φορολογική περίοδο 2019. Ο έλεγχος εφάρμοσε έμμεσες τεχνικές (αρχή των αναλογιών) για τον προσδιορισμό του εισοδήματος, λόγω μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων και ανεπάρκειας του δηλούμενου εισοδήματος για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης. Καταλογίστηκε διαφορά Φ.Π.Α. ύψους 2.747,64€, πλέον προστίμου 1.266,24€. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντα περί νομικών πλημμελειών, παραβίασης της αρχής της επιείκειας και λανθασμένου προσδιορισμού του συντελεστή μικτού κέρδους (Σ.Μ.Κ.), επικυρώνοντας τη συνολική οφειλή των 4.013,88€.

Η απόφαση 111/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Δράμας. Οι προσβαλλόμενες πράξεις αφορούσαν οριστικές πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος/Φ.Π.Α. και επιβολής προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, καθώς και πράξη επιβολής προστίμου άρθρου 54 Ν. 4987/2022 για το φορολογικό έτος 2024. Ο προσφεύγων, ατομική επιχείρηση λιανικού εμπορίου, ζητούσε την ακύρωση των πράξεων, ισχυριζόμενος εσφαλμένο προσδιορισμό εισοδήματος και ΦΠΑ μέσω της έμμεσης τεχνικής των αναλογιών, καθώς και εσφαλμένη απόρριψη δαπανών μισθοδοσίας. Η ΔΕΔ έκρινε τους ισχυρισμούς αβάσιμους, καθώς ο έλεγχος εφάρμοσε νόμιμα την αρχή των αναλογιών λόγω παραβάσεων, και ο προσφεύγων δεν προσκόμισε στοιχεία για την απόδειξη του ύψους των εσόδων του ούτε για την εκπεσιμότητα των δαπανών μισθοδοσίας. Επίσης, απέρριψε τους ισχυρισμούς περί παραβίασης των αρχών της αναλογικότητας, χρηστής διοίκησης και δικαιολογημένης εμπιστοσύνης. Ως αποτέλεσμα, η αρχική φορολογική υποχρέωση διατηρείται στα καταλογισθέντα ποσά, συνολικού ύψους 134.401,55€ για το 2018, 96.819,74€ για το 2019 (εισόδημα/ειδική εισφορά/πρόστιμο), 158.918,86€ για το ΦΠΑ 2018 και 143.401,22€ για το ΦΠΑ 2019, συν τα πρόστιμα άρθρου 54 Ν. 4987/2022.