Η Απόφαση 873/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά διορθωτικής πράξης προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2020, αρχικού ύψους €25.022,93, η οποία εκδόθηκε από τη Δ.Ο.Υ. Βέροιας. Ο έλεγχος είχε προσδιορίσει το εισόδημα του προσφεύγοντα, λιανέμπορου ειδών παντοπωλείου, με την έμμεση τεχνική Ανάλυσης Ρευστότητας, καταλογίζοντας αρχικά μη δηλωθέν εισόδημα €50.551,36. Η Δ.Ε.Δ. έκανε δεκτό τον ισχυρισμό του φορολογούμενου να συνυπολογιστεί ως πηγή κεφαλαίων η μείωση εισπρακτέου λογαριασμού Φ.Π.Α. ύψους €3.861,45, μειώνοντας έτσι την αδικαιολόγητη διαφορά ρευστότητας. Απέρριψε, ωστόσο, τον ισχυρισμό του για συμψηφισμό ζημιών προηγούμενων ετών, καθώς η φορολογητέα ύλη θεωρήθηκε εισόδημα άγνωστης πηγής. Μετά τη μερική αποδοχή, το τελικό φορολογητέο εισόδημα διαμορφώθηκε σε €47.653,24, με τελική συνολική οφειλή €23.618,50.

Η Απόφαση 138/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Πράξης Διοικητικού Προσδιορισμού Φόρου (φορολογικό έτος 2023) της Δ.Ο.Υ. Αργοστολίου, η οποία επέβαλε ελάχιστο τεκμαρτό εισόδημα ύψους 14.534,52 € βάσει των άρθρων 28Α-28Δ του ΚΦΕ. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι το ακίνητό της (τουριστική επιπλωμένη κατοικία) ήταν υπό ανέγερση και μη λειτουργικό, συνεπώς δεν είχε παραχθεί εισόδημα. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η προσφεύγουσα δεν ακολούθησε τη νόμιμη διαδικασία αμφισβήτησης του τεκμηρίου (άρθρο 28Α παρ. 4 ΚΦΕ και Απόφαση Α.1055/2024) καθώς δεν υπέβαλε αίτημα ελέγχου, με αποτέλεσμα την απώλεια του σχετικού δικαιώματος. Παράλληλα, για τους αντικειμενικούς λόγους (μη ολοκλήρωση ακινήτου), κρίθηκε ότι δεν προσκομίστηκαν πλήρη και επαρκή αποδεικτικά στοιχεία. Ως εκ τούτου, η αρχική πράξη φόρου επικυρώνεται, με καταλογιζόμενο ποσό πληρωμής 4.406,18 €.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023. Ο προσφεύγων, κάτοικος Ελλάδας, απέκτησε εισόδημα από μισθωτή εργασία στη Νορβηγία ύψους 16.207,03€ και είχε καταβάλει φόρο αλλοδαπής 4.051,63€. Ισχυριζόταν ότι η φορολογική αρχή λανθασμένα δεν έλαβε υπόψη το σύνολο του φόρου αυτού προς έκπτωση. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τον ισχυρισμό, καθώς, σύμφωνα με το Άρθρο 9 του Ν.4172/2013, η μείωση του φόρου λόγω φόρου αλλοδαπής δεν μπορεί να υπερβαίνει το ποσό του φόρου που αναλογεί για το συγκεκριμένο εισόδημα στην Ελλάδα. Υπολογίστηκε ότι ο φόρος που αναλογεί για το εισόδημα της Νορβηγίας στην Ελλάδα ανερχόταν σε 1.988,43€, με αποτέλεσμα το τελικό χρεωστικό ποσό να παραμείνει στα 1.250,22€.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023. Η πράξη εκδόθηκε βάσει των διατάξεων των άρθρων 28Α-28Δ του ν.4172/2013, προσδιορίζοντας ελάχιστο τεκμαρτό καθαρό εισόδημα ύψους 13.696,98€, έναντι των δηλωθέντων κερδών 1.283,09€. Η προσφεύγουσα αμφισβήτησε το τεκμήριο, επικαλούμενη συνταγματικές αρχές και προσωπικούς λόγους (φροντίδα οικογένειας). Η ΔΕΔ έκρινε ότι οι συνταγματικοί ισχυρισμοί ανήκουν στην αποκλειστική δικαιοδοσία των Δικαστηρίων και ότι η προσφεύγουσα δεν ακολούθησε τη νόμιμη διαδικασία αμφισβήτησης μέσω της συμπλήρωσης του σχετικού κωδικού στην αρχική δήλωση.

Η απόφαση 505/04-03-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ομόρρυθμης εταιρίας κατά Οριστικών Πράξεων Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2018. Η εταιρία κατείχε εικονικά φορολογικά στοιχεία συνολικής καθαρής αξίας 59.044,90 € από συναλλακτικά ανύπαρκτες εταιρίες. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό περί ανωτέρας βίας (κλοπή λογιστικών αρχείων) λόγω έλλειψης δέουσας επιμέλειας και επικύρωσε τις προσβαλόμενες πράξεις, καταλογίζοντας συνολικό ποσό 27.112,67 € για Φόρο Εισοδήματος και 54.787,31 € για ΦΠΑ (συμπεριλαμβανομένων προστίμων) εις βάρος της προσφεύγουσας.

Η απόφαση αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής φορολογουμένου σχετικά με τον Διοικητικό Προσδιορισμό Φόρου Εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023, ο οποίος βασίστηκε στο τεκμήριο του ελάχιστου ετήσιου εισοδήματος (άρθρο 28Α ν. 4172/2013). Η προσφεύγουσα, δικηγόρος, αμφισβήτησε το τεκμαρτό εισόδημα των 14.534,52 € επικαλούμενη αντικειμενική αδυναμία άσκησης δραστηριότητας (λόγω πεντάμηνης αναρρωτικής άδειας συνεπεία τροχαίου ατυχήματος). Κατόπιν αναπομπής στο ΚΕ.ΦΟ.Δ.Ε. ΑΤΤΙΚΗΣ και εξέτασης των ιατρικών δικαιολογητικών, η φορολογική αρχή έκανε δεκτή την αμφισβήτηση, μείωσε τις ημέρες λειτουργίας κατά 129, και το τεκμαρτό εισόδημα στο ποσό των 9.397,66 €. Η νέα πράξη προσδιορισμού φόρου κατέληξε σε τελικό πιστωτικό ποσό 810,05 €, με αποτέλεσμα την αποδοχή της ενδικοφανούς προσφυγής.

Η απόφαση (Αριθμός 656/12.3.2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος (φορολογικό έτος 2019) που εκδόθηκε σε βάρος λυθείσας επιχείρησης, καταλογίζοντας φόρο και πρόστιμα συνολικού ποσού 91.181,52 €, λόγω μη προσκόμισης λογιστικών αρχείων. Η προσφεύγουσα αναφερόταν στην πράξη ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο υπό την ιδιότητα της κληρονόμου του θανόντος (23.04.2020) διαχειριστή της εταιρείας. Η ΔΕΔ δέχθηκε τον ισχυρισμό της προσφεύγουσας ότι αποποιήθηκε εμπρόθεσμα την κληρονομιά (29.10.2024) εντός του τετραμήνου από τη θετική γνώση της επαγωγής (5.9.2024), καθώς αγνοούσε τις προηγούμενες αποποιήσεις των άλλων κληρονόμων. Κρίθηκε ότι ο έλεγχος δεν θεμελίωσε τη θετική γνώση της προσφεύγουσας ως κληρονόμου. Ως εκ τούτου, η πράξη τροποποιείται ώστε να μην αναγραφεί η προσφεύγουσα ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη της ενδικοφανούς προσφυγής μιας φορολογουμένης κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023, η οποία αφορούσε την επιβολή ελάχιστου τεκμαρτού εισοδήματος. Η προσφεύγουσα, εκμεταλλεύτρια σχολικού κυλικείου και οδηγός ταξί (δευτερεύουσα δραστηριότητα), αμφισβητούσε το ποσό. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών αποφάσισε ότι η αναλογική μείωση του τεκμαρτού εισοδήματος λόγω χρονικού περιορισμού στη μία δραστηριότητα (σχολικό κυλικείο) δεν εφαρμόζεται, καθώς ασκούσε παράλληλα και τη δραστηριότητα των υπηρεσιών ταξί χωρίς χρονικό περιορισμό. Επιπλέον, το δικαίωμα αμφισβήτησης του ελάχιστου ποσού (κωδ. 443) απωλέστηκε, επειδή δεν συμπλήρωσε το προβλεπόμενο ερωτηματολόγιο εντός της εξήντα (60) ημερών προθεσμίας. Ως εκ τούτου, επικυρώθηκε η οριστική φορολογική υποχρέωση ύψους 3.301,99€.

Η απόφαση 82/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αποδέχεται μερικώς την ενδικοφανή προσφυγή του προσφεύγοντος κατά πράξεων της Δ.Ο.Υ. Ναυπλίου για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο αρχικός έλεγχος είχε προσδιορίσει τη φορολογητέα ύλη με έμμεσες τεχνικές, καταλογίζοντας διαφορές λόγω μη εξόφλησης συναλλαγών άνω των 500€ με τραπεζικά μέσα. Μετά από αναπομπή και συμπληρωματικό έλεγχο βάσει νέων στοιχείων, αναγνωρίστηκαν νόμιμες εξοφλήσεις ύψους 34.669,18€ (2018) και 64.751,79€ (2019). Κατά συνέπεια, οι Οριστικές Πράξεις Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος 2018 και 2019 τροποποιούνται, με το φορολογητέο εισόδημα να μειώνεται σημαντικά. Αντίθετα, οι πράξεις ΦΠΑ και τα λοιπά πρόστιμα επικυρώνονται.

Η απόφαση 343/17-02-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης, διότι κατέστη άνευ αντικειμένου. Η προσφεύγουσα αμφισβητούσε πράξη διοικητικού προσδιορισμού φόρου για το φορολογικό έτος 2023, ισχυριζόμενη ότι το τεκμαρτό καθαρό εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα (€13.694,52) υπολογίστηκε εσφαλμένα, καθώς δεν μειώθηκε από το εισόδημα μισθωτής εργασίας αλλοδαπής προέλευσης (€39.779,94), σύμφωνα με το άρθρο 28Β του ΚΦΕ. Μετά την υποβολή της προσφυγής, η Φορολογική Διοίκηση προέβη σε επανεκκαθάριση της δήλωσης, συνυπολογίζοντας το εισόδημα αλλοδαπής προέλευσης. Ως αποτέλεσμα, δεν προσδιορίστηκε ελάχιστο ποσό καθαρού εισοδήματος και η τελική οφειλή της προσφεύγουσας μειώθηκε από €10.719,29 σε €6.307,98, οδηγώντας στην ικανοποίηση του αιτήματος και την απόρριψη της προσφυγής.