Η απόφαση αυτή αφορά την ενδικοφανή προσφυγή κατά της αρνητικής απάντησης της Προϊσταμένης της Δ.Ο.Υ. Σύρου, σχετικά με την διαγραφή φόρου κληρονομιάς ύψους 49.103,69€ που καταλογίστηκε κατόπιν ελέγχου. Η προσφεύγουσα ζήτησε την ανάκληση της αρχικής της δήλωσης φόρου κληρονομιάς του 2013, καθώς μεταγενέστερα δικαστική απόφαση (του Πολυμελούς Πρωτοδικείου) έκρινε άκυρη την ιδιόγραφη διαθήκη βάσει της οποίας είχε κληρονομήσει, κάτι που σήμαινε ότι στερούνταν της κληρονομικής ιδιότητας. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) έκρινε ότι, ενώ η ακύρωση της αρχικής δήλωσης του 2013 δεν ήταν δυνατή λόγω παρέλευσης της τριετούς προθεσμίας του άρθρου 74 του ΚΦΔ, υπήρχε πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης για την μεταγενέστερη Οριστική Πράξη Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου κληρονομιάς του 2023. Ως εκ τούτου, η ΔΕΔ αποφάσισε την μερική αποδοχή της προσφυγής, επικυρώνοντας την αρχική δήλωση, αλλά ακυρώνοντας την πράξη διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε κατά της αρνητικής απόφασης της Προϊσταμένης της Δ.Ο.Υ. Μυκόνου, η οποία απέρριψε αίτημα για ανάκληση δήλωσης φόρου κληρονομιάς του 2013. Η προσφεύγουσα, αρχική κληρονόμος εκ διαθήκης, υπέβαλε το αίτημα ανάκλησης αφού δικαστική απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου του 2023 ακύρωσε την ιδιόγραφη διαθήκη, δημιουργώντας, κατ' ισχυρισμό της, πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης. Η αρχική δήλωση είχε υποβληθεί το 2013 και είχε ακολουθήσει Οριστική Πράξη Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου κληρονομιάς (2023) λόγω ελέγχου. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, καθώς η τροποποιητική δήλωση (που αντικαθιστά την ανακλητική) υποβλήθηκε μετά την έκδοση της πράξης προσδιορισμού φόρου, υπερβαίνοντας τις προθεσμίες του άρθρου 23 του ΚΦΔ. Επιπλέον, κρίθηκε ότι δεν μπορεί να εφαρμοστεί το άρθρο 74 του ΚΦΔ (πρόδηλη έλλειψη) λόγω παρέλευσης της τριετούς προθεσμίας και επειδή η εκκαθάριση της δήλωσης έγινε πριν την 1η Δεκεμβρίου 2014.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά της άρνησης της Προϊσταμένης της ΔΟΥ Μυκόνου να δεχθεί την ανάκληση αρχικής δήλωσης φόρου κληρονομιάς του 2013. Ο προσφεύγων ζήτησε την ανάκληση της δήλωσης, επικαλούμενος την ακύρωση της ιδιόγραφης διαθήκης του θανόντος με δικαστική απόφαση του 2023, γεγονός που συνεπάγεται την έλλειψη κληρονομικής ιδιότητας. Ωστόσο, η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, καθώς η αρχική δήλωση είχε ήδη ελεγχθεί, και είχε εκδοθεί Οριστική Πράξη Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου το 2023. Σύμφωνα με το άρθρο 23 του ΚΦΔ, η τροποποιητική δήλωση (η οποία αντικατέστησε την ανάκληση του Ν. 2961/2001) έπρεπε να υποβληθεί πριν την κοινοποίηση της οριστικής πράξης προσδιορισμού του φόρου. Επίσης, δεν έγινε δεκτή η επίκληση του άρθρου 74 (πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης) λόγω παρέλευσης της τριετούς προθεσμίας και γιατί η δήλωση εκκαθαρίστηκε πριν την 01/12/2014. Κατά συνέπεια, επικυρώνεται η αρνητική απάντηση της ΔΟΥ Μυκόνου.

Η απόφαση 974/2025 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής φορολογουμένης κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος (με τόκους εκπρόθεσμης καταβολής) και κατά πράξης επιβολής προστίμου 100,00€ για το φορολογικό έτος 2018. Η φορολογούμενη υπέβαλε εκπρόθεσμα τροποποιητική δήλωση (27.12.2024) μετά την αρχική της δήλωση (04.04.2019), καθώς ο εργοδότης της ανάρτησε εκπρόθεσμα (27.06.2019) βεβαίωση αποδοχών που αφορούσε ασφάλισμα ομαδικού συνταξιοδοτικού συμβολαίου, χωρίς εκείνη να ενημερωθεί. Η ΔΕΔ έκρινε βάσιμους τους ισχυρισμούς της, αποδεχόμενη ότι η τροποποιητική δήλωση υποβλήθηκε εκπρόθεσμα χωρίς υπαιτιότητα της προσφεύγουσας. Συνεπώς, ακυρώθηκε το πρόστιμο των 100,00€ και τροποποιήθηκε η πράξη προσδιορισμού φόρου, χαρακτηρίζοντας την τροποποιητική δήλωση ως εμπρόθεσμη (ή εκπροθέσμως υποβληθείσα άνευ υπαιτιότητας).

Η απόφαση 257/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε από εκ διαθήκης κληρονόμο, η οποία ζητούσε την ακύρωση πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς. Η προσφεύγουσα υποστήριξε ότι το δικαίωμα του Δημοσίου να εκδώσει τις πράξεις είχε παραγραφεί (θάνατος 2017). Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι οι προσβαλλόμενες πράξεις εκδόθηκαν συνεπεία δικής της υποβολής συμπληρωματικής δήλωσης (Σεπτέμβριος 2024) για νέα, αδήλωτα ακίνητα, μετά από εντολή ελέγχου. Ως εκ τούτου, η ΔΕΔ επικύρωσε τις πράξεις, επιβεβαιώνοντας συνολική οριστική φορολογική υποχρέωση 36.668,19€ (συμπεριλαμβανομένων προστίμων).

Η απόφαση 245/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς του ΚΕ.ΦΟ.Κ. Αττικής. Η προσφεύγουσα αμφισβητούσε την επιβολή τόκων ύψους 1.379,70 € και προστίμου 100,00 € που προέκυψαν από εκπρόθεσμη υποβολή τροποποιητικής δήλωσης φόρου κληρονομιάς. Η δήλωση αφορούσε μια απαίτηση €105.000, την οποία η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι εισήχθη στην κληρονομιά σε μεταγενέστερο χρόνο (14-11-2023), και ζήτησε τη μετάθεση του χρόνου γένεσης της φορολογικής υποχρέωσης (άρθρο 7θ, Ν.2961/2001). Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό κρίνοντας ότι η προσφεύγουσα δεν προσκόμισε αποδεικτικά στοιχεία ότι η απαίτηση δημιουργήθηκε μεταγενέστερα του χρόνου θανάτου, και ως εκ τούτου, η δήλωση υποβλήθηκε εκπρόθεσμα. Επικυρώνεται το ποσό φόρου κληρονομιάς 10.500,00 €.

Τύπος της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς, δωρεάς, γονικής παροχής, προίκας και μεταβίβασης ακινήτων.

Η απόφαση 910/19.05.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ακύρωση οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2021. Η αρχική πράξη είχε επιβάλει συνολικό ποσό φόρου και προστίμου €75.918,15 στον προσφεύγοντα, βασιζόμενη σε προσαύξηση περιουσίας ύψους €153.370,00, η οποία προέκυψε από ανεξήγητες πρωτογενείς καταθέσεις μετρητών. Ο προσφεύγων υποστήριξε ότι ο τραπεζικός του λογαριασμός χρησιμοποιήθηκε για τη διαχείριση της ατομικής επιχείρησης του πατέρα του (είσπραξη εσόδων μετρητών από πωλήσεις και άμεση πληρωμή υποχρεώσεων). Η ΔΕΔ, εξετάζοντας τα στοιχεία, διαπίστωσε ότι ο λογαριασμός χρησιμοποιήθηκε εκτενώς για την κάλυψη δραστηριοτήτων της επιχείρησης του πατέρα, με τις πιστώσεις (€186.714,26) να αντιστοιχούν σε εξόφληση υποχρεώσεων (€184.115,03). Κατά συνέπεια, η ΔΕΔ έκρινε βάσιμους τους ισχυρισμούς του, ακύρωσε την πράξη διορθωτικού προσδιορισμού φόρου, και μηδένισε την οριστική φορολογική υποχρέωση.

Η απόφαση 996/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς που εξέδωσε η Δ.Ο.Υ. ΠΟΛΥΓΥΡΟΥ. Η προσφεύγουσα αμφισβητούσε τον προσδιορισμό της αγοραίας αξίας κληρονομηθέντος ακινήτου, ο οποίος οδήγησε σε αύξηση της φορολογητέας αξίας από 158.989,34€ σε 247.994,52€, και την επιβολή προστίμου ανακρίβειας 50%. Η ΔΕΔ έκρινε ορθό τον προσδιορισμό της αξίας του ακινήτου στα 150,00€/τ.μ., βασιζόμενη σε προηγούμενη προεκτίμηση του ίδιου ακινήτου που έγινε αποδεκτή. Επιβεβαίωσε επίσης το πρόστιμο 50%, καθώς η διαφορά φόρου (8.900,52€) υπερέβαινε το 50% του αρχικά δηλωθέντος φόρου. Η συνολική οριστική φορολογική υποχρέωση ανήλθε σε 13.350,78€.

Η απόφαση 93/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης. Ο προσφεύγων είχε προσβάλει την αρχική Πράξη Διοικητικού Προσδιορισμού Φόρου (Δ.Ο.Υ. Λαμίας, φορολογικό έτος 2023), η οποία εξέδιδε διαφορά αντικειμενικών δαπανών ύψους 75.498,77 € λόγω αγοράς ακινήτου. Μετά την έκδοση της αρχικής πράξης, ο προσφεύγων κληρονόμησε 208.913,47 € από κοινό λογαριασμό του θανόντος πατέρα του, ποσό το οποίο ήταν αφορολόγητο. Στη συνέχεια, υπέβαλε τροποποιητική δήλωση εισοδήματος, ενσωματώνοντας το ποσό στον κωδικό 781 για την κάλυψη των τεκμηρίων. Η υποβολή της τροποποιητικής δήλωσης είχε ως αποτέλεσμα την έκδοση νέας Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου, η οποία αντικατέστησε την αρχική. Επειδή η ενδικοφανής προσφυγή στρεφόταν κατά της αρχικής πράξης, η οποία έπαψε να υφίσταται ως εκτελεστή, η ΔΕΔ την απέρριψε.